Τότε μόνο θα μιλάμε για την απαρχή ενός δημοκρατικού ντόμινο σε όλη την Ευρώπη τόνισε ο Γ. Μηλιός
Την ανάγκη μια κυβέρνηση της Αριστεράς στην Ελλάδα να θέσει ως προτεραιότητα της την οικοδόμηση ενός μακροοικονομικού – αναπτυξιακού σχεδίου, το οποίο να στοχεύει στην υπεράσπιση των συμφερόντων της πλειοψηφίας της κοινωνίας επισημαίνει ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Μηλιός.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα Τα Νέα ο κ.Μηλιός υποστηρίζει ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο «θα μιλάμε για αλλαγή υποδείγματος στην Ελλάδα και για την απαρχή ενός δημοκρατικού ντόμινο σε όλη την Ευρώπη».
Στο κείμενο του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι η ΟΝΕ κατασκευάστηκε συνειδητά ως ένα πλαίσιο συνύπαρξης που «να διατηρεί διαρκώς υψηλό τον κίνδυνο χρεοκοπίας (ορθότερα: χρεοστασίου, default), με σκοπό να επιβάλλονται προγράμματα δημοσιονομικής λιτότητας».
«Πρόκειται για νεοφιλελεύθερο μοντέλο διακυβέρνησης, που προωθεί επιθετικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου με βάση τον κανόνα ότι οι κρατικές και οι ευρωπαϊκές πολιτικές δεν πρέπει να παρακωλύουν τη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών, ούτε καν σε περιόδους κρίσης, αλλά πρέπει να είναι πάντα συμπληρωματικές προς τις αγορές» αναφέρει ο κ.Μηλιός.
Όπως λέει, το μοντέλο αυτό χρησιμοποιεί την ύφεση προκειμένου να προωθηθούν οι αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις» και την κρίση χρέους ως επιχείρημα για τη λιτότητα, τη χαμηλή φορολογία για το κεφάλαιο, τις ιδιωτικοποιήσεις και την απαξίωση της εργασίας.
«Θα ήταν εσφαλμένο να θεωρήσουμε ανορθολογική ή μυωπική την κυρίαρχη αυτή πολιτική των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και της ΕΚΤ, όπως κάνουν διάφοροι όψιμοι υποστηρικτές της Αριστεράς που πλέον εμφανίζονται στον αριστερό Τύπο, οι οποίοι θεωρούν ότι οι χρηματαγορές απλώς δημιουργούν "φούσκες" και η λιτότητα είναι η ανορθολογική πολιτική που η Γερμανία "επέβαλε στους άλλους"» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.Μηλιός.
Αντιθέτως, υποστηρίζει ότι «εάν η ΕΚΤ και οι κυβερνήσεις πραγματοποιούσαν ριζική επέμβαση στην κρίση, το χρέος και η ύφεση δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πλέον ως εργαλεία για την απαξίωση της εργασίας και την εμπέδωση των συντηρητικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό θα υπονόμευε τον κανόνα του "ηθικού κινδύνου" ως μοντέλου διακυβέρνησης προς το συμφέρον του κεφαλαίου και θα δημιουργούσε τον πραγματικό "κίνδυνο" να ανατραπούν τα μέτρα λιτότητας και οι νεοφιλελεύθερες "μεταρρυθμίσεις". Αυτό ακριβώς θα ήταν ανορθολογικό από την ταξική οπτική της καπιταλιστικής εξουσίας».
Όπως λέει, κανείς αναλυτής δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο ακραίος ευρωπαϊκός νεοφιλελευθερισμός στραγγαλίζει την αναπτυξιακή δυναμική κάθε οικονομίας.
«Η συγκυρία είναι επομένως προνομιακή για την αλλαγή του κοινωνικού και του πολιτικού συσχετισμού σε κάποιες χώρες της Ευρώπης και για την αμφισβήτηση συνολικά του νεοφιλελευθερισμού, με τρόπο κοινωνικά έγκυρο και αποτελεσματικό. Η αντιμετώπιση του υψηλού δημόσιου χρέους σε μια σειρά από χώρες της ζώνης του ευρώ αποτελεί πρόβλημα πρωτίστως πολιτικό. Οι όποιες τεχνικές λεπτομέρειες είναι απλώς τα παρελκόμενα της αναμέτρησης διαφορετικών κοινωνικών δυνάμεων στο αστάθμητο φόντο των κοινωνικών ανταγωνισμών. Η κρίσιμη παράμετρος, επομένως, είναι η κινητοποίηση της εργασίας» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.Μηλιός.
www.bankingnews.gr
Σε άρθρο του στην εφημερίδα Τα Νέα ο κ.Μηλιός υποστηρίζει ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο «θα μιλάμε για αλλαγή υποδείγματος στην Ελλάδα και για την απαρχή ενός δημοκρατικού ντόμινο σε όλη την Ευρώπη».
Στο κείμενο του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι η ΟΝΕ κατασκευάστηκε συνειδητά ως ένα πλαίσιο συνύπαρξης που «να διατηρεί διαρκώς υψηλό τον κίνδυνο χρεοκοπίας (ορθότερα: χρεοστασίου, default), με σκοπό να επιβάλλονται προγράμματα δημοσιονομικής λιτότητας».
«Πρόκειται για νεοφιλελεύθερο μοντέλο διακυβέρνησης, που προωθεί επιθετικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου με βάση τον κανόνα ότι οι κρατικές και οι ευρωπαϊκές πολιτικές δεν πρέπει να παρακωλύουν τη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών, ούτε καν σε περιόδους κρίσης, αλλά πρέπει να είναι πάντα συμπληρωματικές προς τις αγορές» αναφέρει ο κ.Μηλιός.
Όπως λέει, το μοντέλο αυτό χρησιμοποιεί την ύφεση προκειμένου να προωθηθούν οι αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις» και την κρίση χρέους ως επιχείρημα για τη λιτότητα, τη χαμηλή φορολογία για το κεφάλαιο, τις ιδιωτικοποιήσεις και την απαξίωση της εργασίας.
«Θα ήταν εσφαλμένο να θεωρήσουμε ανορθολογική ή μυωπική την κυρίαρχη αυτή πολιτική των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και της ΕΚΤ, όπως κάνουν διάφοροι όψιμοι υποστηρικτές της Αριστεράς που πλέον εμφανίζονται στον αριστερό Τύπο, οι οποίοι θεωρούν ότι οι χρηματαγορές απλώς δημιουργούν "φούσκες" και η λιτότητα είναι η ανορθολογική πολιτική που η Γερμανία "επέβαλε στους άλλους"» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.Μηλιός.
Αντιθέτως, υποστηρίζει ότι «εάν η ΕΚΤ και οι κυβερνήσεις πραγματοποιούσαν ριζική επέμβαση στην κρίση, το χρέος και η ύφεση δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πλέον ως εργαλεία για την απαξίωση της εργασίας και την εμπέδωση των συντηρητικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό θα υπονόμευε τον κανόνα του "ηθικού κινδύνου" ως μοντέλου διακυβέρνησης προς το συμφέρον του κεφαλαίου και θα δημιουργούσε τον πραγματικό "κίνδυνο" να ανατραπούν τα μέτρα λιτότητας και οι νεοφιλελεύθερες "μεταρρυθμίσεις". Αυτό ακριβώς θα ήταν ανορθολογικό από την ταξική οπτική της καπιταλιστικής εξουσίας».
Όπως λέει, κανείς αναλυτής δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο ακραίος ευρωπαϊκός νεοφιλελευθερισμός στραγγαλίζει την αναπτυξιακή δυναμική κάθε οικονομίας.
«Η συγκυρία είναι επομένως προνομιακή για την αλλαγή του κοινωνικού και του πολιτικού συσχετισμού σε κάποιες χώρες της Ευρώπης και για την αμφισβήτηση συνολικά του νεοφιλελευθερισμού, με τρόπο κοινωνικά έγκυρο και αποτελεσματικό. Η αντιμετώπιση του υψηλού δημόσιου χρέους σε μια σειρά από χώρες της ζώνης του ευρώ αποτελεί πρόβλημα πρωτίστως πολιτικό. Οι όποιες τεχνικές λεπτομέρειες είναι απλώς τα παρελκόμενα της αναμέτρησης διαφορετικών κοινωνικών δυνάμεων στο αστάθμητο φόντο των κοινωνικών ανταγωνισμών. Η κρίσιμη παράμετρος, επομένως, είναι η κινητοποίηση της εργασίας» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.Μηλιός.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών