γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Η στροφή στο ρεαλισμό και την πραγματικότητα είναι μονόδρομος για τον Αλ. Τσίπρα – Μπορεί να καρπωθεί όλο το θετικό γύρισμα της χώρας "χτίζοντας" πάνω σ' ότι καλό έχει γίνει έως τώρα...
Και μέσα σ’ όλα τα σενάρια τρόμου, το παρασκήνιο, την κινδυνολογία και τα παιχνίδια με το… διάβολο από πολλές κατευθύνσεις, υπάρχει και ένα ενδεχόμενο, ένα ελπιδοφόρο ενδεχόμενο, που προς το παρόν παραμένει μόνο… σενάριο αλλά και αμετάκλητη… ευχή και επιθυμία ενός σημαντικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, ίσως του μεγαλύτερου.
Αυτό το ενδεχόμενο κινείται στη βάση ο Αλέξης Τσίπρας να κάνει συνειδητή στροφή στο ρεαλισμό, να κινηθεί θεσμικά και εντός πλαισίου ευρωζώνης, προχωρώντας μάλιστα σε τομές και μεταρρυθμίσεις που οι προκάτοχοί του απέτυχαν, δίστασαν, ή ολιγώρησαν.
Έχοντας νωπή ισχυρή εντολή, σε μια συγκυρία που όλο το παλιό πολιτικό σύστημα χρεοκοπεί, ο Αλ. Τσίπρας έχει μια μοναδική ευκαιρία να «κλέψει» όλη τη δόξα και να μείνει στην ιστορία.
Ίσως ακούγεται βαρύγδουπο, όμως από αυτόν εξαρτάται.
Ο Αλ. Τσίπρας έχει την ευκαιρία να «χτίσει» πάνω σε ότι έχει ήδη γίνει, σε όλα τα καλά που έχουν γίνει κατά την 5ετία της χρεοκοπίας και να εκμεταλλευτεί τη θετική συγκυρία και το momentum, τιμώντας και τις συμφωνίες στήριξης και κεφαλαιακής ενίσχυσης της Ε.Ε.
Η μεγάλη ευκαιρία του Αλ. Τσίπρα είναι - αν τυχόν και «πιάσει» το νόημα - να καρπωθεί όλο το «γύρισμα» της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για το αντιστρόφως ανάλογο απ' ότι «έπαθε» ο Γ. Παπανδρέου το 2009, ο οποίος πλήρωσε την 5ετία Καραμανλή και τη δική του χρεοκοπία! Αν ο κ. Τσίπρας κινηθεί αμιγώς φιλοευρωπαϊκά και θεσμικά, χωρίς να έρθει σε ρήξη με τους εταίρους, μπορεί να καρπωθεί το γύρισμα της οικονομίας και τη σηματοδότηση του τέλους της κρίσης.
Γιατί, η περισσότερη «βρώμικη» δουλειά στη χώρα έχει γίνει, οι περικοπές έχουν γίνει, τώρα υπάρχει προοπτική για καλύτερη συνέχεια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο δρόμος είναι εύκολος.
Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ – ανεξαρτήτως προεκλογικής ρητορικής – να μειώσει δραστικά τις δημόσιες δαπάνες και να υλοποιήσει σαρωτικές μεταρρυθμίσεις, τέτοιες που ήταν… ταμπού για ένα σύστημα που κυβέρνησε 40 χρόνια!
Πλην της προσθήκης των πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του κ. Τσίπρα δεν ευθύνεται για μαζικούς διορισμούς στο δημόσιο, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ενδεχόμενη τόλμη, ή το ρίσκο προς τη μείωση του δημοσίου.
Επίσης, θα ήταν ευχής έργο εάν λαμβάνονταν αποφάσεις για (επιτέλους) κλεισίματος οργανισμών που λειτουργούν παρασιτικά, οργανισμών που δεν έχουν λόγο ύπαρξης, φορέων που δημιουργήθηκαν για να «στεγάσουν» χιλιάδες διορισμούς πολιτικών «πελατών»! Από εκεί και πέρα με τις κατάλληλες αριστερές «πινελιές» σε εγχώριο επίπεδο σε... ανώδυνα ή δευτερεύοντα ζητήματα, μπορεί να «ταΐσει» το εγχώριο ακροατήριό του.
…Μονόδρομος για τον κ. Τσίπρα η Ευρώπη, δεν υπάρχει άλλη επιλογή
Τα περιθώρια αριστερών... ελιγμών για τον κ. Τσίπρα είναι μικρά, τουλάχιστον στα κεντρικά ζητήματα της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Ότι έχει επιτύχει ο ελληνικός λαός με αίμα την τελευταία 5ετία, δεν πρέπει να... θυσιαστεί, είτε λόγω άγνοιας κινδύνου, είτε λόγω επιλογής. Στην ουσία, ο δρόμος που έχει να ακολουθήσει ο κ. Τσίπρας – αν θέλει να μακροημερεύσει στην κυβέρνηση και να μη φύγει… νύχτα - είναι… μονόδρομος και είναι η αμετάκλητη ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και ο εκσυγχρονισμός του κράτους.
Μια χώρα που θα παραμείνει στην Ε.Ε. με τα bonus της ΕΚΤ, με νέες καλές σαιζόν στον τουρισμό και με σωστές πολιτικές, μπορεί να πάει καλύτερα. Όλα αυτά πάντα υπό την προϋπόθεση ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι μια... κανονική κυβέρνηση, χωρίς ακτιβισμούς άλλων εποχών, που δεν υπάρχουν πλέον πουθενά.
Αν ο κ. Τσίπρας αποφασίσει να κινηθεί αμετάκλητα φιλοευρωπαϊκά και απόλυτα θεσμικά, εντός των κανόνων της μεγάλης συνομοσπονδίας της Ε.Ε., τότε – ίσως – η ιστορία του δώσει ότι στέρησε – κατ’ αντίστροφο τρόπο – από τον Γ. Παπανδρέου το 2009.
Γιατί η σημερινή συγκυρία είναι εντελώς διαφορετική, από το 2009 που στην ελληνική κοινωνία υπήρχε ακόμη η… νιρβάνα ότι η οικονομία πάει.. τρένο, με διαρκείς επιδοτήσεις, δανεικά και μεγάλες δημόσιες σπατάλες.
Τώρα, μετά από μια 5ετία κρίσης, μνημονίων, περικοπών, ψαλιδισμάτων και κυρίως μετά από μια 5ετία αναγκαστικής αλλαγής της νοοτροπίας των Ελλήνων, η (περισσότερη) «βρώμικη» δουλειά έχει γίνει. Απαιτούνται πολλά ακόμη, όμως στο θέμα περικοπών δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια πλέον.
Αν λοιπόν ο κ. Τσίπρας αναγνώσει διαφορετικά τις εξελίξεις, σύμφωνα με την πραγματικότητα και όχι σύμφωνα με τις ιδεοληψίες και τις φαντασιώσεις μιας άλλης εποχής (κρατική Ολυμπιακή, κρατική ναυτιλία, προσλήψεις, διόγκωση του δημοσίου κ.λπ.) μπορεί να αποτελέσει τον… εκλεκτό της ιστορίας για το «γύρισμα». Συγκυριακά μεν, αλλά έτσι γράφεται η ιστορία.
Μπορεί να καρπωθεί όλη την «κρέμα» από το… αίμα που έχει χυθεί τα περασμένα χρόνια, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα εδώ και καιρό βγάζει πλεόνασμα, κάτι που έως προ ελάχιστων ετών ήταν άπιαστο όνειρο.
Αν λοιπόν ο Αλ. Τσίπρας κινηθεί σε πιο ρεαλιστική πραγματικότητα, χωρίς παράλληλα να απεμπολήσει ορισμένες από τις αριστερές… ρητορείες ή και αποφάσεις σε ήσσονος σημασίας ζητήματα, μπορεί να καρπωθεί όλη τη δόξα. Και μαζί με τον κ. Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ να ωφεληθεί και η χώρα γιατί αυτό είναι το κεντρικό ζητούμενο.
Αν κάνει αυτή την… κυβίστηση ο κ. Τσίπρας, ασφαλώς και θα απολέσει σημαντικό τμήμα από το ακροατήριό του και απ' όσους τον στήριξαν κυρίως από την αριστερή πτέρυγα του κόμματος, όμως θα έχει την ευκαιρία να… αλώσει το μεσαίο χώρο σε σημαντικό βαθμό.
Γιατί, ποιος πολίτης από το μεγάλο – έστω και κατακερματισμένο κεντρώο προοδευτικής κατεύθυνσης χώρο - δε θα αγκάλιαζε ωφέλιμες μεταρρυθμίσεις που θα απελευθέρωναν τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας; Μακριά μάλιστα από το κλεπτοκρατικό σύστημα του παρελθόντος και τη διαπλοκή των 4-5 «τζακιών» που λυμαίνονται τα περισσότερα δημόσια έργα, την «ενημέρωση» και όλο το επιχειρηματικό σύστημα;
Ιδού η… Ρόδος λοιπόν κ. Τσίπρα, ιδού και το… πραγματικό και ιστορικό «πήδημα» που θα μείνει στην ιστορία ως ιδιοφυής μεταστροφή και επάνοδο στην πραγματικότητα και το ρεαλισμό! Το ευχόμαστε ολόψυχα.
www.bankingnews.gr
Αυτό το ενδεχόμενο κινείται στη βάση ο Αλέξης Τσίπρας να κάνει συνειδητή στροφή στο ρεαλισμό, να κινηθεί θεσμικά και εντός πλαισίου ευρωζώνης, προχωρώντας μάλιστα σε τομές και μεταρρυθμίσεις που οι προκάτοχοί του απέτυχαν, δίστασαν, ή ολιγώρησαν.
Έχοντας νωπή ισχυρή εντολή, σε μια συγκυρία που όλο το παλιό πολιτικό σύστημα χρεοκοπεί, ο Αλ. Τσίπρας έχει μια μοναδική ευκαιρία να «κλέψει» όλη τη δόξα και να μείνει στην ιστορία.
Ίσως ακούγεται βαρύγδουπο, όμως από αυτόν εξαρτάται.
Ο Αλ. Τσίπρας έχει την ευκαιρία να «χτίσει» πάνω σε ότι έχει ήδη γίνει, σε όλα τα καλά που έχουν γίνει κατά την 5ετία της χρεοκοπίας και να εκμεταλλευτεί τη θετική συγκυρία και το momentum, τιμώντας και τις συμφωνίες στήριξης και κεφαλαιακής ενίσχυσης της Ε.Ε.
Η μεγάλη ευκαιρία του Αλ. Τσίπρα είναι - αν τυχόν και «πιάσει» το νόημα - να καρπωθεί όλο το «γύρισμα» της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για το αντιστρόφως ανάλογο απ' ότι «έπαθε» ο Γ. Παπανδρέου το 2009, ο οποίος πλήρωσε την 5ετία Καραμανλή και τη δική του χρεοκοπία! Αν ο κ. Τσίπρας κινηθεί αμιγώς φιλοευρωπαϊκά και θεσμικά, χωρίς να έρθει σε ρήξη με τους εταίρους, μπορεί να καρπωθεί το γύρισμα της οικονομίας και τη σηματοδότηση του τέλους της κρίσης.
Γιατί, η περισσότερη «βρώμικη» δουλειά στη χώρα έχει γίνει, οι περικοπές έχουν γίνει, τώρα υπάρχει προοπτική για καλύτερη συνέχεια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο δρόμος είναι εύκολος.
Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ – ανεξαρτήτως προεκλογικής ρητορικής – να μειώσει δραστικά τις δημόσιες δαπάνες και να υλοποιήσει σαρωτικές μεταρρυθμίσεις, τέτοιες που ήταν… ταμπού για ένα σύστημα που κυβέρνησε 40 χρόνια!
Πλην της προσθήκης των πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του κ. Τσίπρα δεν ευθύνεται για μαζικούς διορισμούς στο δημόσιο, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ενδεχόμενη τόλμη, ή το ρίσκο προς τη μείωση του δημοσίου.
Επίσης, θα ήταν ευχής έργο εάν λαμβάνονταν αποφάσεις για (επιτέλους) κλεισίματος οργανισμών που λειτουργούν παρασιτικά, οργανισμών που δεν έχουν λόγο ύπαρξης, φορέων που δημιουργήθηκαν για να «στεγάσουν» χιλιάδες διορισμούς πολιτικών «πελατών»! Από εκεί και πέρα με τις κατάλληλες αριστερές «πινελιές» σε εγχώριο επίπεδο σε... ανώδυνα ή δευτερεύοντα ζητήματα, μπορεί να «ταΐσει» το εγχώριο ακροατήριό του.
…Μονόδρομος για τον κ. Τσίπρα η Ευρώπη, δεν υπάρχει άλλη επιλογή
Τα περιθώρια αριστερών... ελιγμών για τον κ. Τσίπρα είναι μικρά, τουλάχιστον στα κεντρικά ζητήματα της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Ότι έχει επιτύχει ο ελληνικός λαός με αίμα την τελευταία 5ετία, δεν πρέπει να... θυσιαστεί, είτε λόγω άγνοιας κινδύνου, είτε λόγω επιλογής. Στην ουσία, ο δρόμος που έχει να ακολουθήσει ο κ. Τσίπρας – αν θέλει να μακροημερεύσει στην κυβέρνηση και να μη φύγει… νύχτα - είναι… μονόδρομος και είναι η αμετάκλητη ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και ο εκσυγχρονισμός του κράτους.
Μια χώρα που θα παραμείνει στην Ε.Ε. με τα bonus της ΕΚΤ, με νέες καλές σαιζόν στον τουρισμό και με σωστές πολιτικές, μπορεί να πάει καλύτερα. Όλα αυτά πάντα υπό την προϋπόθεση ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι μια... κανονική κυβέρνηση, χωρίς ακτιβισμούς άλλων εποχών, που δεν υπάρχουν πλέον πουθενά.
Αν ο κ. Τσίπρας αποφασίσει να κινηθεί αμετάκλητα φιλοευρωπαϊκά και απόλυτα θεσμικά, εντός των κανόνων της μεγάλης συνομοσπονδίας της Ε.Ε., τότε – ίσως – η ιστορία του δώσει ότι στέρησε – κατ’ αντίστροφο τρόπο – από τον Γ. Παπανδρέου το 2009.
Γιατί η σημερινή συγκυρία είναι εντελώς διαφορετική, από το 2009 που στην ελληνική κοινωνία υπήρχε ακόμη η… νιρβάνα ότι η οικονομία πάει.. τρένο, με διαρκείς επιδοτήσεις, δανεικά και μεγάλες δημόσιες σπατάλες.
Τώρα, μετά από μια 5ετία κρίσης, μνημονίων, περικοπών, ψαλιδισμάτων και κυρίως μετά από μια 5ετία αναγκαστικής αλλαγής της νοοτροπίας των Ελλήνων, η (περισσότερη) «βρώμικη» δουλειά έχει γίνει. Απαιτούνται πολλά ακόμη, όμως στο θέμα περικοπών δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια πλέον.
Αν λοιπόν ο κ. Τσίπρας αναγνώσει διαφορετικά τις εξελίξεις, σύμφωνα με την πραγματικότητα και όχι σύμφωνα με τις ιδεοληψίες και τις φαντασιώσεις μιας άλλης εποχής (κρατική Ολυμπιακή, κρατική ναυτιλία, προσλήψεις, διόγκωση του δημοσίου κ.λπ.) μπορεί να αποτελέσει τον… εκλεκτό της ιστορίας για το «γύρισμα». Συγκυριακά μεν, αλλά έτσι γράφεται η ιστορία.
Μπορεί να καρπωθεί όλη την «κρέμα» από το… αίμα που έχει χυθεί τα περασμένα χρόνια, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα εδώ και καιρό βγάζει πλεόνασμα, κάτι που έως προ ελάχιστων ετών ήταν άπιαστο όνειρο.
Αν λοιπόν ο Αλ. Τσίπρας κινηθεί σε πιο ρεαλιστική πραγματικότητα, χωρίς παράλληλα να απεμπολήσει ορισμένες από τις αριστερές… ρητορείες ή και αποφάσεις σε ήσσονος σημασίας ζητήματα, μπορεί να καρπωθεί όλη τη δόξα. Και μαζί με τον κ. Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ να ωφεληθεί και η χώρα γιατί αυτό είναι το κεντρικό ζητούμενο.
Αν κάνει αυτή την… κυβίστηση ο κ. Τσίπρας, ασφαλώς και θα απολέσει σημαντικό τμήμα από το ακροατήριό του και απ' όσους τον στήριξαν κυρίως από την αριστερή πτέρυγα του κόμματος, όμως θα έχει την ευκαιρία να… αλώσει το μεσαίο χώρο σε σημαντικό βαθμό.
Γιατί, ποιος πολίτης από το μεγάλο – έστω και κατακερματισμένο κεντρώο προοδευτικής κατεύθυνσης χώρο - δε θα αγκάλιαζε ωφέλιμες μεταρρυθμίσεις που θα απελευθέρωναν τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας; Μακριά μάλιστα από το κλεπτοκρατικό σύστημα του παρελθόντος και τη διαπλοκή των 4-5 «τζακιών» που λυμαίνονται τα περισσότερα δημόσια έργα, την «ενημέρωση» και όλο το επιχειρηματικό σύστημα;
Ιδού η… Ρόδος λοιπόν κ. Τσίπρα, ιδού και το… πραγματικό και ιστορικό «πήδημα» που θα μείνει στην ιστορία ως ιδιοφυής μεταστροφή και επάνοδο στην πραγματικότητα και το ρεαλισμό! Το ευχόμαστε ολόψυχα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών