Αβέβαιο το εάν οι Έλληνες και οι Ιταλοί θα στηρίζουν την Ευρωζώνη και σε πέντε χρόνια
Την άποψη ότι τα προβλήματα στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Ιταλία είναι μεγαλύτερα από ποτέ εκφράζει σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του στην ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού Spiegel ο αναλυτής Wolfgang Munchau.
Στο κείμενο του με τίτλο «Η απατηλή ευφορία της ευρωκρίσης» ο Munchau υπογραμμίζει πως αν και επενδυτές και πολιτικοί υποστηρίζουν πως η κρίση της Ευρωζώνης έχει τελειώσει, αυτή η θέση απέχει αρκετά από την πραγματικότητα.
«Στην Ελλάδα σπεύδουν ολοένα και περισσότεροι επενδυτές, όχι μόνο ριψοκίνδυνα hedge funds αλλά και συντηρητικοί επενδυτές που θεωρούν τους εαυτούς τους ιδιαίτερα έξυπνους […] Από την πλευρά των επενδυτών, η ευρωπαϊκή κρίση τελείωσε. Το ίδιο πιστεύουν και οι πολιτικοί. Στην τελευταία του συνεδρίαση πριν από τις ευρωεκλογές το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε για την τραπεζική ένωση. Πρόκειται για έναν διάτρητο συμβιβασμό για τις διαδικασίες που πρέπει να αναληφθούν εάν μια τράπεζα πτωχεύσει» αναφέρει ο Munchau, τονίζοντας ότι η ουσία της ευρωπαϊκής κρίσης έχει τις ρίζες της στις πραγματικές οικονομικές ανισότητες.
«Ας αρχίσουμε με την Ελλάδα, η οποία έχει καταβαραθρωθεί οικονομικά και κοινωνικά. Η ανεργία των νέων προσεγγίζει το 60%. Παρά την φούσκα κερδοσκοπίας, δεν υπάρχουν σημάδια για αναζωογόνηση των επενδύσεων. Ποιος πραγματικά θα κτίσει ένα εργοστάσιο σε μια χώρα που πιστεύει ότι σε κάποια στιγμή δεν θα καταφέρει να εξυπηρετήσει τα χρέη της; Εάν διαβάσετε αργότερα στα τέλη του έτους πως η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε με ρυθμούς της τάξης του 1% με 2%,να θυμηθείτε ότι προηγουμένως έχει συρρικνωθεί κατά 30%» υπογραμμίζει στο άρθρο του ο Munchau.
Ο αναλυτής υπογραμμίζει ότι η Ιταλία έχει βιώσει την χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της, χειρότερη ακόμα και από αυτήν που έζησε την περίοδο 1929-1934.
«Μεταξύ του 2007 και του 2013, οι επενδύσεις στην Ιταλία μειώθηκαν κατά 27,6% ενώ η Ιταλία έχασε το 24% της βιομηχανικής της παραγωγής. Η χώρα έχει γυρίσει στα επίπεδα του ‘80» υπογραμμίζει ο Munchau, ο οποίος επισημαίνει πως και η ανάκαμψη της ισπανικής οικονομίας βασίζεται σε στατιστικά τρικ.
Επιπλέον, ο Munchau αναφέρει πως όλες οι τράπεζες στην Ευρώπη, ακόμα και στη Γερμανία, είναι «άρρωστες», επικαλούμενος πρόσφατη έρευνα, σύμφωνα με την οποία οι τράπεζες της Ευρωζώνης θα χρειαστούν σχεδόν ένα τρις ευρώ σε νέα κεφάλαια για να εξαλείψουν τις απώλειες που υπέστησαν από τις επενδύσεις τους τα τελευταία δέκα χρόνια.
«Έχουμε να κάνουμε με μια συστημική κρίση. Υπάρχουν χώρες που έχουν μπει στη νομισματική ένωση με διαφορετικούς όρους, τη στιγμή που δεν γίνεται καμία προσπάθεια να προσαρμοστεί ο ένας με τον άλλο. Αντί να οικοδομηθεί μια πολιτική ένωση, πιέζουμε για μια προσαρμογή μέσω της εξοικονόμησης και του αποπληθωρισμού. Όπως συνέβη και τη δεκαετία του ’30. Ήταν τότε που η Δημοκρατία ζημιώθηκε, πουθενά περισσότερο από ότι στη Γερμανία. Ακόμα και σήμερα συμβαίνει, αυτή τη φορά στη νότια Ευρώπη. Παντού υπάρχουν σημάδια πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης» τονίζει ο Munchau, ο οποίος προσθέτει: «Για εμένα δεν είναι σαφές πως μια νομισματική ένωση θα καταφέρει να ξεπεράσει μια τέτοια στρεβλή κατάσταση. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι Έλληνες και οι Ιταλοί θα στηρίζουν την ευρωζώνη και σε πέντε χρόνια, ακόμα και εάν η κατάσταση δεν βελτιωθεί για τους ανθρώπους;».
www.bankingnews.gr
Στο κείμενο του με τίτλο «Η απατηλή ευφορία της ευρωκρίσης» ο Munchau υπογραμμίζει πως αν και επενδυτές και πολιτικοί υποστηρίζουν πως η κρίση της Ευρωζώνης έχει τελειώσει, αυτή η θέση απέχει αρκετά από την πραγματικότητα.
«Στην Ελλάδα σπεύδουν ολοένα και περισσότεροι επενδυτές, όχι μόνο ριψοκίνδυνα hedge funds αλλά και συντηρητικοί επενδυτές που θεωρούν τους εαυτούς τους ιδιαίτερα έξυπνους […] Από την πλευρά των επενδυτών, η ευρωπαϊκή κρίση τελείωσε. Το ίδιο πιστεύουν και οι πολιτικοί. Στην τελευταία του συνεδρίαση πριν από τις ευρωεκλογές το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε για την τραπεζική ένωση. Πρόκειται για έναν διάτρητο συμβιβασμό για τις διαδικασίες που πρέπει να αναληφθούν εάν μια τράπεζα πτωχεύσει» αναφέρει ο Munchau, τονίζοντας ότι η ουσία της ευρωπαϊκής κρίσης έχει τις ρίζες της στις πραγματικές οικονομικές ανισότητες.
«Ας αρχίσουμε με την Ελλάδα, η οποία έχει καταβαραθρωθεί οικονομικά και κοινωνικά. Η ανεργία των νέων προσεγγίζει το 60%. Παρά την φούσκα κερδοσκοπίας, δεν υπάρχουν σημάδια για αναζωογόνηση των επενδύσεων. Ποιος πραγματικά θα κτίσει ένα εργοστάσιο σε μια χώρα που πιστεύει ότι σε κάποια στιγμή δεν θα καταφέρει να εξυπηρετήσει τα χρέη της; Εάν διαβάσετε αργότερα στα τέλη του έτους πως η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε με ρυθμούς της τάξης του 1% με 2%,να θυμηθείτε ότι προηγουμένως έχει συρρικνωθεί κατά 30%» υπογραμμίζει στο άρθρο του ο Munchau.
Ο αναλυτής υπογραμμίζει ότι η Ιταλία έχει βιώσει την χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της, χειρότερη ακόμα και από αυτήν που έζησε την περίοδο 1929-1934.
«Μεταξύ του 2007 και του 2013, οι επενδύσεις στην Ιταλία μειώθηκαν κατά 27,6% ενώ η Ιταλία έχασε το 24% της βιομηχανικής της παραγωγής. Η χώρα έχει γυρίσει στα επίπεδα του ‘80» υπογραμμίζει ο Munchau, ο οποίος επισημαίνει πως και η ανάκαμψη της ισπανικής οικονομίας βασίζεται σε στατιστικά τρικ.
Επιπλέον, ο Munchau αναφέρει πως όλες οι τράπεζες στην Ευρώπη, ακόμα και στη Γερμανία, είναι «άρρωστες», επικαλούμενος πρόσφατη έρευνα, σύμφωνα με την οποία οι τράπεζες της Ευρωζώνης θα χρειαστούν σχεδόν ένα τρις ευρώ σε νέα κεφάλαια για να εξαλείψουν τις απώλειες που υπέστησαν από τις επενδύσεις τους τα τελευταία δέκα χρόνια.
«Έχουμε να κάνουμε με μια συστημική κρίση. Υπάρχουν χώρες που έχουν μπει στη νομισματική ένωση με διαφορετικούς όρους, τη στιγμή που δεν γίνεται καμία προσπάθεια να προσαρμοστεί ο ένας με τον άλλο. Αντί να οικοδομηθεί μια πολιτική ένωση, πιέζουμε για μια προσαρμογή μέσω της εξοικονόμησης και του αποπληθωρισμού. Όπως συνέβη και τη δεκαετία του ’30. Ήταν τότε που η Δημοκρατία ζημιώθηκε, πουθενά περισσότερο από ότι στη Γερμανία. Ακόμα και σήμερα συμβαίνει, αυτή τη φορά στη νότια Ευρώπη. Παντού υπάρχουν σημάδια πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης» τονίζει ο Munchau, ο οποίος προσθέτει: «Για εμένα δεν είναι σαφές πως μια νομισματική ένωση θα καταφέρει να ξεπεράσει μια τέτοια στρεβλή κατάσταση. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι Έλληνες και οι Ιταλοί θα στηρίζουν την ευρωζώνη και σε πέντε χρόνια, ακόμα και εάν η κατάσταση δεν βελτιωθεί για τους ανθρώπους;».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών