Πλήρως αποτυχημένη η εξωτερική πολιτική της Ε.Ε.
Περικυκλωμένη από ένα «δαχτυλίδι φωτιάς» φαίνεται πως βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τον βρετανικό Economist να κάνει λόγο για πλήρη αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε.
Βάζοντας στο «στόχαστρό» του την ευρύτερη εξωτερική πολιτική της Ευρώπης, το βρετανικό περιοδικό επισημαίνει πως πλέον η Ευρώπη αντί να περιβάλλεται από φίλα προσκείμενες χώρες, βρίσκεται περικυκλωμένη από ένα φλεγόμενο δαχτυλίδι.
Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί, το 2004 οι χώρες της Ε.Ε. υιοθέτησαν την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτνίασης, προκειμένου να κατασκευάσουν μία συμμαχία φίλων τόσο προς τα Ανατολικά όσο και προς τα Νότια.
Δέκα χρόνια αργότερα, τόσο το ανατολικό όσο και το νότιο μέτωπο φιλίας έχει καταστεί πεδίο βιαιότητας και εχθροπραξιών.
Φέτος, περίπου 3.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στην Ουκρανία.
Στη Γεωργία και στη Μολδαβία, τα ρωσικά στρατεύματα επιχειρούν εναντίον των εκλεγμένων κυβερνήσεων.
Στο Αζερμπαϊτζάν, οι εντάσεις και οι πολιτικές φυλακίσεις αυξάνονται ραγδαία.
Στη Λευκορωσία, ο Alexander Lukashenk εξακολουθεί να κυβερνά με την ταμπέλα του τελευταίου Ευρωπαίου δικτάτορα.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στο Νότο.
Λιβύη και Αίγυπτος ακόμη σέρνονται από εμφύλια πάθη, ενώ το Ισραήλ εξακολουθεί να «χτυπάει» την Παλαιστίνη.
Γιατί, διερωτάται ο Economist, οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. απέτυχαν σε τέτοιο βαθμό;
Στις περισσότερες των περιπτώσεων η απάντηση ακούει στο όνομα «αφέλεια».
Ωστόσο, το λιθαράκι στην αποτυχημένη εξωτερική πολιτική έβαλαν και οι τεχνοκρατικές πολιτικές.
Η διαδικασία εισόδου μίας χώρας στην Ε.Ε. είναι μακρά και επίπονη, καθώς η προς ένταξη χώρα καλείται να εφαρμόσει μία σειρά κανόνων, η οποία εκτείνεται από τη διατροφική ασφάλεια έως το δημόσιο βίο.
Για τον Economist, η βελτίωση των συνθηκών στις γειτονικές χώρες της Ε.Ε. διέρχεται μέσω της διεύρυνσης των ευρωπαϊκών συνόρων.
Ακόμη και αυτή όμως, δεν δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα.
Εκατοντάδες μετανάστες πνίγονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο, ενώ χιλιάδες γυναίκες εισέρχονται στην Ευρώπη ως θύματα εμπορίας λευκής σαρκός.
Στα υπάρχοντα προβλήματα προστίθεται και ο τεράστιος όγκος μεταναστευτικών ροών από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, οι οποίες σφαδάζονται από πολέμους και εμφυλίους.
Καταλήγοντας, ο Economist θέτει ακόμη ένα καίριο ερώτημα: Η νέα επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής, F. Mogherini, θα καταφέρει να "σπάσει" το επονομαζόμενο "δαχτυλίδι της φωτιάς";
www.bankingnews.gr
Βάζοντας στο «στόχαστρό» του την ευρύτερη εξωτερική πολιτική της Ευρώπης, το βρετανικό περιοδικό επισημαίνει πως πλέον η Ευρώπη αντί να περιβάλλεται από φίλα προσκείμενες χώρες, βρίσκεται περικυκλωμένη από ένα φλεγόμενο δαχτυλίδι.
Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί, το 2004 οι χώρες της Ε.Ε. υιοθέτησαν την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτνίασης, προκειμένου να κατασκευάσουν μία συμμαχία φίλων τόσο προς τα Ανατολικά όσο και προς τα Νότια.
Δέκα χρόνια αργότερα, τόσο το ανατολικό όσο και το νότιο μέτωπο φιλίας έχει καταστεί πεδίο βιαιότητας και εχθροπραξιών.
Φέτος, περίπου 3.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στην Ουκρανία.
Στη Γεωργία και στη Μολδαβία, τα ρωσικά στρατεύματα επιχειρούν εναντίον των εκλεγμένων κυβερνήσεων.
Στο Αζερμπαϊτζάν, οι εντάσεις και οι πολιτικές φυλακίσεις αυξάνονται ραγδαία.
Στη Λευκορωσία, ο Alexander Lukashenk εξακολουθεί να κυβερνά με την ταμπέλα του τελευταίου Ευρωπαίου δικτάτορα.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στο Νότο.
Λιβύη και Αίγυπτος ακόμη σέρνονται από εμφύλια πάθη, ενώ το Ισραήλ εξακολουθεί να «χτυπάει» την Παλαιστίνη.
Γιατί, διερωτάται ο Economist, οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. απέτυχαν σε τέτοιο βαθμό;
Στις περισσότερες των περιπτώσεων η απάντηση ακούει στο όνομα «αφέλεια».
Ωστόσο, το λιθαράκι στην αποτυχημένη εξωτερική πολιτική έβαλαν και οι τεχνοκρατικές πολιτικές.
Η διαδικασία εισόδου μίας χώρας στην Ε.Ε. είναι μακρά και επίπονη, καθώς η προς ένταξη χώρα καλείται να εφαρμόσει μία σειρά κανόνων, η οποία εκτείνεται από τη διατροφική ασφάλεια έως το δημόσιο βίο.
Για τον Economist, η βελτίωση των συνθηκών στις γειτονικές χώρες της Ε.Ε. διέρχεται μέσω της διεύρυνσης των ευρωπαϊκών συνόρων.
Ακόμη και αυτή όμως, δεν δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα.
Εκατοντάδες μετανάστες πνίγονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο, ενώ χιλιάδες γυναίκες εισέρχονται στην Ευρώπη ως θύματα εμπορίας λευκής σαρκός.
Στα υπάρχοντα προβλήματα προστίθεται και ο τεράστιος όγκος μεταναστευτικών ροών από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, οι οποίες σφαδάζονται από πολέμους και εμφυλίους.
Καταλήγοντας, ο Economist θέτει ακόμη ένα καίριο ερώτημα: Η νέα επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής, F. Mogherini, θα καταφέρει να "σπάσει" το επονομαζόμενο "δαχτυλίδι της φωτιάς";
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών