Όλα τα «δύσκολα θέματα» είναι ακόμη πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων
Δύσκολα θα μπορέσει η ελληνική κυβέρνηση να φτάσει σε μια συμφωνία χωρίς να υπερβεί τις «κόκκινες γραμμές» της, σύμφωνα με την JP Morgan, η οποία βλέπει ότι όλα τα «δύσκολα θέματα» είναι ακόμη πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Στη σημερινή της ανάλυση υπό τον τίτλο "Can the Greek government stick to its red line of no more austerity?" (Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να επιμείνει στην «κόκκινη γραμμή» της διακοπής της λιτότητας;) που σας παρουσιάζει το www.bankingnews.gr, η JP Morgan σημειώνει ότι είναι σαφές ότι οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα στην Ελλάδα θα μειωθούν σε σχέση με όσα είχαν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος.
Στο εν λόγω πρόγραμμα, η Ελλάδα έπρεπε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3% του ΑΕΠ φέτος και του 4,5% του ΑΕΠ το επόμενο έτος.
Η ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους στο εν λόγω πρόγραμμα πρότεινε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει παραμείνει πάνω από το 4% του ΑΕΠ για το προβλέψιμο μέλλον.
Ο στόχος όμως αυτό δεν είναι πλέον εφικτός.
Τα σχόλια και από τις δύο πλευρές τις τελευταίες εβδομάδες δείχνουν ότι κάτι θα συμφωνηθεί, ίσως στην περιοχή του 1,5-2% του ΑΕΠ.
Όμως, είναι δύσκολο να δούμε πώς αυτός ο χαμηλότερος στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς περαιτέρω δημοσιονομικά μέτρα, εκτός κι αν η οικονομία αναπτυχθεί πολύ έντονα ή υπάρξουν ενέργειες για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής αποδώσουν ένα αρκετά μεγάλο φορολογικό μπόνους.
Ούτε όμως η ισχυρή ανάπτυξη, ούτε μια αρκετά μεγάλη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής φαίνεται πολύ πιθανά αποτελέσματα στο άμεσο μέλλον.
Αλλά και μια συμφωνία για περαιτέρω δημοσιονομικά μέτρα είναι πολύ δύσκολη, δεδομένου ότι η προστασία του ελληνικού λαού από την πρόσθετη λιτότητα είναι μία από τις «κόκκινες γραμμές» της ελληνικής κυβέρνησης.
Κρίσιμο ζήτημα για το θέμα αυτό είναι η εκτίμηση για το πρωτογενές πλεόνασμα φέτος.
Υπάρχουν δύο τρόποι που μπορεί να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό.
Είναι σημαντικό, ότι και οι δύο τρόποι δίνουν την ίδια απάντηση.
Βασική θέση του τρέχοντος έτους θα είναι ένας σχεδόν ισοσκελισμένος προϋπολογισμός στην καλύτερη περίπτωση, ελλείψει περαιτέρω δημοσιονομικών μέτρων.
Ο πρώτος τρόπος εκτίμησης του πρωτογενούς πλεονάσματος φέτος είναι η top-down εκτίμηση προς τη μακροοικονομική προοπτική.
Στην τελευταία αναθεώρηση, το ΔΝΤ προέβλεψε πρωτογενές πλεόνασμα φέτος της τάξεως του 3% του ΑΕΠ.
Αυτό βασίστηκε σε δύο υποθέσεις: ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα είναι κατά μέσον όρο 2,9% αυτό το έτος, και ότι ένα δημοσιονομικό κενό της τάξεως του 1% θα καλυφθεί με τη λήψη περαιτέρω μέτρων.
Φαίνεται πλέον πιθανό ότι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί ελαφρώς το τρέχον έτος, κυρίως λόγω των δυσκολότερων συνθηκών ρευστότητας και της τεράστιας πολιτικής αβεβαιότητας.
Το έλλειμμα ανάπτυξης σε σχέση με την παραδοχή του ΔΝΤ, και η απουσία περαιτέρω δημοσιονομικών μέτρων, θα άφηνε τον προϋπολογισμό περίπου ισοσκελισμένο.
Ο δεύτερος τρόπος εκτίμησης είναι να εξετάσουμε τα οικονομικά της γενικής κυβέρνησης κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους.
Σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους έχει επιδεινωθεί κατά 1,5 δισ. ευρώ.
Αν αυτός ο ρυθμός ισχύσει για το σύνολο του έτους, το συνολικό έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης θα ανέλθει σε περίπου 5,1 δισ. ευρώ.
Κάτι τέτοιο θα άφηνε τον προϋπολογισμό σχεδόν ισοσκελισμένο.
Το πιο εύκολο πράγμα για την ελληνική κυβέρνηση να υποστηρίξει είναι ότι η επιδείνωση του τρέχοντος έτους στην πρωτογενή θέση της είναι κυκλική, και ότι θα πρέπει οι προσπάθειες να επικεντρωθούν στη διαρθρωτική θέση.
Και, πράγματι, θα πρέπει: ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος θα πρέπει να μια ισορροπημένη δομική θέση.
Ωστόσο, ενώ το επιχείρημα αυτό έχει πολλά θετικά, δεν είναι σαφές αν είναι βιώσιμο.
Στις προβλέψεις του Μαΐου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτίμησε ότι η διαρθρωτική δημοσιονομική θέση της Ελλάδας φέτος είναι στο -1,4% του ΑΕΠ, γεγονός που υποδηλώνει ότι απαιτείται περαιτέρω διαρθρωτική προσαρμογή.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι θα το μετριάσει στο εγγύς μέλλον, λόγω είτε των έκτακτων οικονομικών περιστάσεων είτε της ισχυρής εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, αλλά παραμένει δύσκολο να δούμε πώς ένα πρωτογενές πλεόνασμα μπορεί να παραχθεί με το πέρασμα του χρόνου, χωρίς πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Η σημασία των παραπάνω στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις διαφαίνεται στη συνεχιζόμενη διαφωνία για τη μεταρρύθμιση του ΦΠΑ.
Προφανώς, οι πιστωτές θέλουν όχι μόνο ένα απλούστερο σύστημα, αλλά θέλουν επίσης οι μεταρρυθμίσεις να αποδώσουν επιπλέον 1,8 δισ. ευρώ, καταλήγει η JP Morgan.
www.bankingnews.gr
Στη σημερινή της ανάλυση υπό τον τίτλο "Can the Greek government stick to its red line of no more austerity?" (Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να επιμείνει στην «κόκκινη γραμμή» της διακοπής της λιτότητας;) που σας παρουσιάζει το www.bankingnews.gr, η JP Morgan σημειώνει ότι είναι σαφές ότι οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα στην Ελλάδα θα μειωθούν σε σχέση με όσα είχαν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος.
Στο εν λόγω πρόγραμμα, η Ελλάδα έπρεπε να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3% του ΑΕΠ φέτος και του 4,5% του ΑΕΠ το επόμενο έτος.
Η ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους στο εν λόγω πρόγραμμα πρότεινε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει παραμείνει πάνω από το 4% του ΑΕΠ για το προβλέψιμο μέλλον.
Ο στόχος όμως αυτό δεν είναι πλέον εφικτός.
Τα σχόλια και από τις δύο πλευρές τις τελευταίες εβδομάδες δείχνουν ότι κάτι θα συμφωνηθεί, ίσως στην περιοχή του 1,5-2% του ΑΕΠ.
Όμως, είναι δύσκολο να δούμε πώς αυτός ο χαμηλότερος στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς περαιτέρω δημοσιονομικά μέτρα, εκτός κι αν η οικονομία αναπτυχθεί πολύ έντονα ή υπάρξουν ενέργειες για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής αποδώσουν ένα αρκετά μεγάλο φορολογικό μπόνους.
Ούτε όμως η ισχυρή ανάπτυξη, ούτε μια αρκετά μεγάλη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής φαίνεται πολύ πιθανά αποτελέσματα στο άμεσο μέλλον.
Αλλά και μια συμφωνία για περαιτέρω δημοσιονομικά μέτρα είναι πολύ δύσκολη, δεδομένου ότι η προστασία του ελληνικού λαού από την πρόσθετη λιτότητα είναι μία από τις «κόκκινες γραμμές» της ελληνικής κυβέρνησης.
Κρίσιμο ζήτημα για το θέμα αυτό είναι η εκτίμηση για το πρωτογενές πλεόνασμα φέτος.
Υπάρχουν δύο τρόποι που μπορεί να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό.
Είναι σημαντικό, ότι και οι δύο τρόποι δίνουν την ίδια απάντηση.
Βασική θέση του τρέχοντος έτους θα είναι ένας σχεδόν ισοσκελισμένος προϋπολογισμός στην καλύτερη περίπτωση, ελλείψει περαιτέρω δημοσιονομικών μέτρων.
Ο πρώτος τρόπος εκτίμησης του πρωτογενούς πλεονάσματος φέτος είναι η top-down εκτίμηση προς τη μακροοικονομική προοπτική.
Στην τελευταία αναθεώρηση, το ΔΝΤ προέβλεψε πρωτογενές πλεόνασμα φέτος της τάξεως του 3% του ΑΕΠ.
Αυτό βασίστηκε σε δύο υποθέσεις: ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα είναι κατά μέσον όρο 2,9% αυτό το έτος, και ότι ένα δημοσιονομικό κενό της τάξεως του 1% θα καλυφθεί με τη λήψη περαιτέρω μέτρων.
Φαίνεται πλέον πιθανό ότι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί ελαφρώς το τρέχον έτος, κυρίως λόγω των δυσκολότερων συνθηκών ρευστότητας και της τεράστιας πολιτικής αβεβαιότητας.
Το έλλειμμα ανάπτυξης σε σχέση με την παραδοχή του ΔΝΤ, και η απουσία περαιτέρω δημοσιονομικών μέτρων, θα άφηνε τον προϋπολογισμό περίπου ισοσκελισμένο.
Ο δεύτερος τρόπος εκτίμησης είναι να εξετάσουμε τα οικονομικά της γενικής κυβέρνησης κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους.
Σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους έχει επιδεινωθεί κατά 1,5 δισ. ευρώ.
Αν αυτός ο ρυθμός ισχύσει για το σύνολο του έτους, το συνολικό έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης θα ανέλθει σε περίπου 5,1 δισ. ευρώ.
Κάτι τέτοιο θα άφηνε τον προϋπολογισμό σχεδόν ισοσκελισμένο.
Το πιο εύκολο πράγμα για την ελληνική κυβέρνηση να υποστηρίξει είναι ότι η επιδείνωση του τρέχοντος έτους στην πρωτογενή θέση της είναι κυκλική, και ότι θα πρέπει οι προσπάθειες να επικεντρωθούν στη διαρθρωτική θέση.
Και, πράγματι, θα πρέπει: ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος θα πρέπει να μια ισορροπημένη δομική θέση.
Ωστόσο, ενώ το επιχείρημα αυτό έχει πολλά θετικά, δεν είναι σαφές αν είναι βιώσιμο.
Στις προβλέψεις του Μαΐου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτίμησε ότι η διαρθρωτική δημοσιονομική θέση της Ελλάδας φέτος είναι στο -1,4% του ΑΕΠ, γεγονός που υποδηλώνει ότι απαιτείται περαιτέρω διαρθρωτική προσαρμογή.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι θα το μετριάσει στο εγγύς μέλλον, λόγω είτε των έκτακτων οικονομικών περιστάσεων είτε της ισχυρής εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, αλλά παραμένει δύσκολο να δούμε πώς ένα πρωτογενές πλεόνασμα μπορεί να παραχθεί με το πέρασμα του χρόνου, χωρίς πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Η σημασία των παραπάνω στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις διαφαίνεται στη συνεχιζόμενη διαφωνία για τη μεταρρύθμιση του ΦΠΑ.
Προφανώς, οι πιστωτές θέλουν όχι μόνο ένα απλούστερο σύστημα, αλλά θέλουν επίσης οι μεταρρυθμίσεις να αποδώσουν επιπλέον 1,8 δισ. ευρώ, καταλήγει η JP Morgan.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών