Μπορεί οι Mnuchin και Schauble να οδηγήσουν τις δύο χώρες σε ακόμη πιο δυστυχή χρόνια
Σκληρή κριτική για την αντιμετώπιση των κρίσεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Πουέρτο Ρίκο, ασκεί ο πρώην αντιπρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και νυν αναλυτής του American Enterprise Institute, Desmond Lachman, σε νέα του ανάλυση.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ευρωπαίοι φορείς χάραξης πολιτικής φαίνεται να έχουν πολύ διαφορετικές απόψεις για πολλά θέματα οικονομικής πολιτικής.
Ωστόσο, φαίνεται ότι μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό.
Και οι δύο έχουν μάθει πολύ λίγα από την κρίση δημόσιου χρέους στην Ελλάδα τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Αυτό είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε μια και μόνη κατάληξη: Και οι δύο πλευρές πολύ πιθανό να οδηγηθούν σε τέλμα κατά την προσπάθεια επίλυσης των κρίσεων χρέους στις μικρές οικονομίες - αυτή του Πουέρτο Ρίκο στην περίπτωση των Αμερικανών και αυτή της Ελλάδας στην περίπτωση των Ευρωπαίων.
Προς τιμήν του, το ΔΝΤ, τουλάχιστον φαίνεται να έχει μάθει από τα μεγάλα λάθη που έκανε κατά τα πρώτα έτη του χειρισμού του στην ελληνική κρίση χρέους.
Πλέον αναγνωρίζει ότι ήταν αντιπαραγωγικό να απαιτεί υπερβολική προσαρμογή του προϋπολογισμού της οικονομίας εντός μιας νομισματικής ένωσης, όπου καμία χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει σε υποτίμηση του νομίσματός τηςως αντιστάθμιση των αρνητικών επιπτώσεων της λιτότητας.
Η υπερβολική λιτότητα, όχι μόνο δεν βελτίωση της ελληνική κατάσταση, αλλά δεν συνέβαλλε ούτε στο ελάχιστο να επανέλθει το χρέος της σε ένα βιώσιμο επίπεδο.
Μάλιστα, προκάλεσε βαθύτερη οικονομική ύφεση.
Το ΔΝΤ παραδέχεται τώρα ότι ήταν λάθος του, και προσπαθεί να χειριστεί την ελληνική κρίση με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο.
Θα επιμείνει ότι ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή του είναι η χώρα να εξασφαλίσει μια σημαντική μείωση του χρέους της.
Μια τέτοια μείωση του χρέους θα επιτρέψει στο ΔΝΤ να σχεδιάσει ένα ελληνικό οικονομικό πρόγραμμα που θα συνεπαγόταν ένα πολύ μικρότερο βαθμό προσαρμογής ώστε να μη βυθιστεί εκ νέου η ελληνική οικονομία.
Από την άλλη, οι ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας δεν έχουν μάθει πολλά από τις οικτρές οικονομικές επιδόσεις της χώρας κατά τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Οι ίδιοι εξακολουθούν να διστάζουν να χορηγήσουν στην Ελλάδα ελάφρυνση του χρέους, ενώ επιμένουν ότι μπορεί να πετύχει πρωτογενή πελονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ.
Την ίδια ώρα η κατάσταση στην ελληνική οικονομία βρίσκεται εν μέσω μιας οικονομικής ύφεσης που υπερβαίνει σε σοβαρότητα εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών στη δεκαετία του 1930.
Επίσης, η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει φτάσει στα όριά της πολιτικά.
Αν οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν μάθει λίγα από την ελληνική κρίση δημόσιου χρέους, το ίδιο ισχύει βεβαίως και για το συμβούλιο εποπτείας του Κογκρέσο στις ΗΠΑ που δημιουργήθηκε πέρυσι για να βοηθήσει στην επίλυση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης του Πουέρτο Ρίκο.
Το διοικητικό συμβούλιο είναι πάρα πολύ απαιτητικό ζητώντας προϋπολογισμό λιτότητας από του Πουέρτο Ρίκο.
Πράγματι, αντί να επιμένει ότι το χρέος του Πουέρτο Ρίκο πρέπει να αναδιαρθρωθεί σε ένα επίπεδο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα λογικό μέγεθος προσαρμογής του προϋπολογισμού, ζητά από τη χώρα κατά τα επόμενα 10 χρόνια να λάβει μέτρα για τα έσοδα και τις δαπάνες, προκειμένου να μειώσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα κατά περίπου 10% του ΑΕΠ.
Δεδομένης της εμπειρίας της Ελλάδας, τα μέτρα που ζητούνται από το Πουέρτο Ρίκο μπορεί να οδηγήσουν σε συρρίκνωση της οικονομίας κατά 3-4% κατά την περίοδο αυτή.
Αυτό θα ήταν καταστροφικό για το Πουέρτο Ρίκο, αν λάβει κανείς υπόψιν του ότι η οικονομία του έχει συρρικνωθεί κατά περισσότερο από 10% την τελευταία δεκαετία. Επίσης, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς μια τέτοια πτώση στην οικονομία του Πουέρτο Ρίκο θα βοηθήσει να εξυπηρετήσει το χρέος του.
Επίσης, ο Lachman επικαλείται επίσης μια ακόμη παράξενη σύμπτωση μεταξύ του Πουέρτο Ρίκοκαι της Ελλάδας.
Το Πουέρτο Ρίκο θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγηθεί σε χρεοκοπία την 1η Μαΐου, όταν αντιμετωπίζει λήξεις ομολόγων, ενώ η Ελλάδα αντιμετωπίζει υψηλές λήξεις τον Ιούλιο.
Εάν αυτό συμβεί, ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Steven Mnuchin και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schauble θα διαπιστώσουν ότι μπορούν να οδηγήσουν τις χώρες αυτές με άνεση σε μία ακόμη δυστυχία.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον ίδιο, τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ευρωπαίοι φορείς χάραξης πολιτικής φαίνεται να έχουν πολύ διαφορετικές απόψεις για πολλά θέματα οικονομικής πολιτικής.
Ωστόσο, φαίνεται ότι μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό.
Και οι δύο έχουν μάθει πολύ λίγα από την κρίση δημόσιου χρέους στην Ελλάδα τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Αυτό είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε μια και μόνη κατάληξη: Και οι δύο πλευρές πολύ πιθανό να οδηγηθούν σε τέλμα κατά την προσπάθεια επίλυσης των κρίσεων χρέους στις μικρές οικονομίες - αυτή του Πουέρτο Ρίκο στην περίπτωση των Αμερικανών και αυτή της Ελλάδας στην περίπτωση των Ευρωπαίων.
Προς τιμήν του, το ΔΝΤ, τουλάχιστον φαίνεται να έχει μάθει από τα μεγάλα λάθη που έκανε κατά τα πρώτα έτη του χειρισμού του στην ελληνική κρίση χρέους.
Πλέον αναγνωρίζει ότι ήταν αντιπαραγωγικό να απαιτεί υπερβολική προσαρμογή του προϋπολογισμού της οικονομίας εντός μιας νομισματικής ένωσης, όπου καμία χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει σε υποτίμηση του νομίσματός τηςως αντιστάθμιση των αρνητικών επιπτώσεων της λιτότητας.
Η υπερβολική λιτότητα, όχι μόνο δεν βελτίωση της ελληνική κατάσταση, αλλά δεν συνέβαλλε ούτε στο ελάχιστο να επανέλθει το χρέος της σε ένα βιώσιμο επίπεδο.
Μάλιστα, προκάλεσε βαθύτερη οικονομική ύφεση.
Το ΔΝΤ παραδέχεται τώρα ότι ήταν λάθος του, και προσπαθεί να χειριστεί την ελληνική κρίση με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο.
Θα επιμείνει ότι ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή του είναι η χώρα να εξασφαλίσει μια σημαντική μείωση του χρέους της.
Μια τέτοια μείωση του χρέους θα επιτρέψει στο ΔΝΤ να σχεδιάσει ένα ελληνικό οικονομικό πρόγραμμα που θα συνεπαγόταν ένα πολύ μικρότερο βαθμό προσαρμογής ώστε να μη βυθιστεί εκ νέου η ελληνική οικονομία.
Από την άλλη, οι ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας δεν έχουν μάθει πολλά από τις οικτρές οικονομικές επιδόσεις της χώρας κατά τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Οι ίδιοι εξακολουθούν να διστάζουν να χορηγήσουν στην Ελλάδα ελάφρυνση του χρέους, ενώ επιμένουν ότι μπορεί να πετύχει πρωτογενή πελονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ.
Την ίδια ώρα η κατάσταση στην ελληνική οικονομία βρίσκεται εν μέσω μιας οικονομικής ύφεσης που υπερβαίνει σε σοβαρότητα εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών στη δεκαετία του 1930.
Επίσης, η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει φτάσει στα όριά της πολιτικά.
Αν οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν μάθει λίγα από την ελληνική κρίση δημόσιου χρέους, το ίδιο ισχύει βεβαίως και για το συμβούλιο εποπτείας του Κογκρέσο στις ΗΠΑ που δημιουργήθηκε πέρυσι για να βοηθήσει στην επίλυση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης του Πουέρτο Ρίκο.
Το διοικητικό συμβούλιο είναι πάρα πολύ απαιτητικό ζητώντας προϋπολογισμό λιτότητας από του Πουέρτο Ρίκο.
Πράγματι, αντί να επιμένει ότι το χρέος του Πουέρτο Ρίκο πρέπει να αναδιαρθρωθεί σε ένα επίπεδο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα λογικό μέγεθος προσαρμογής του προϋπολογισμού, ζητά από τη χώρα κατά τα επόμενα 10 χρόνια να λάβει μέτρα για τα έσοδα και τις δαπάνες, προκειμένου να μειώσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα κατά περίπου 10% του ΑΕΠ.
Δεδομένης της εμπειρίας της Ελλάδας, τα μέτρα που ζητούνται από το Πουέρτο Ρίκο μπορεί να οδηγήσουν σε συρρίκνωση της οικονομίας κατά 3-4% κατά την περίοδο αυτή.
Αυτό θα ήταν καταστροφικό για το Πουέρτο Ρίκο, αν λάβει κανείς υπόψιν του ότι η οικονομία του έχει συρρικνωθεί κατά περισσότερο από 10% την τελευταία δεκαετία. Επίσης, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς μια τέτοια πτώση στην οικονομία του Πουέρτο Ρίκο θα βοηθήσει να εξυπηρετήσει το χρέος του.
Επίσης, ο Lachman επικαλείται επίσης μια ακόμη παράξενη σύμπτωση μεταξύ του Πουέρτο Ρίκοκαι της Ελλάδας.
Το Πουέρτο Ρίκο θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγηθεί σε χρεοκοπία την 1η Μαΐου, όταν αντιμετωπίζει λήξεις ομολόγων, ενώ η Ελλάδα αντιμετωπίζει υψηλές λήξεις τον Ιούλιο.
Εάν αυτό συμβεί, ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Steven Mnuchin και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schauble θα διαπιστώσουν ότι μπορούν να οδηγήσουν τις χώρες αυτές με άνεση σε μία ακόμη δυστυχία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών