Τα τελευταία χρόνια, ενώ οι τιμές των στοιχείων ενεργητικού αυξήθηκαν, υπήρξε πολύ μικρός αντίκτυπος στην ευημερία για την πλειοψηφία των Αμερικανών
Οι άκρως ικανοποιητικές επιδόσεις στους κύριους χρηματιστηριακούς αμερικανικούς δείκτες έχουν αποδοθεί από ουκ ολίγους στην αισθητή βελτίωση της οικονομίας των Η.Π.Α., στον απόηχο της καταστροφικής κρίσης το 2008.
Ωστόσο, αν παρατηρηθούν λεπτομερώς οι επιδόσεις της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου από το 2009, τότε αποδεικνύεται ότι τα θεμελιώδη μεγέθη της δεν δικαιολογούν την πολλαπλάσια άνοδο στη Wall Street για την ίδια χρονική περίοδο.
Όπως επισημαίνεται σωστλά στον ιστότοπο RealInvestmentAdvice.com, αρχικά, η συσχέτιση της οικονομίας με τις αγορές απορρέει από το γεγονός ότι οι καταναλωτές συνεσιφέρουν στα έσοδα των εισηγμένων, με μία αύξηση να συνεπάγεται και μεγαλύτερη ζήτηση για τη μετοχή (άρα και ενίσχυση της τιμής).
Ωστόσο, οι αμερικανικές αγορές έχουν φτάσει σε ένα σημείο που καθοδηγούνται πλέον μόνο από τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις των ειδικών.
Αυτό εξηγεί εν μέρει το ότι η συνολική ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας από το 2009 μέχρι το 2016 ανέρχεται σε 16,7%, όταν η αντίστοιχη άνοδος για τον δείκτη-βαρόμετρο S&P 500 φτάνει στο ασύλληπτο 130,5%.
Μάλιστα, από τα ιστορικά χαμηλά του Μαρτίου 2009, ελέω χρηματοπιστωτικής κρίσης, η άνοδος ξεπερνά το 200%!
Την ίδια στιγμή, τη θεωρία της «φούσκας» στις αγορές στηρίζει και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από τη Federal Reserve, η οποία έχει ρίξει 33 τρισ. δολάρια «φρέσκο» χρήμα στην αμερικανική οικονομία μετά το πέρας της κρίσης, όταν το ΑΕΠ των Η.Π.Α. έχει αυξηθεί κατά 2,64 τρισ. από τις αρχές του 2009.
Τα τελευταία χρόνια, ενώ οι τιμές των στοιχείων ενεργητικού αυξήθηκαν, υπήρξε πολύ μικρός αντίκτυπος στην πραγματική οικονομική ευημερία για την πλειοψηφία των Αμερικανών.
Αυτό αντανακλά την ασθενή μισθολογική, οικονομική και πληθωριστική ανάπτυξη, η οποία οδήγησε στην αύξηση του χρέους των καταναλωτών σε επίπεδα ρεκόρ.
Την ίδια στιγμή, αν και η αναφερόμενη ανεργία βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, υπάρχει μια μάζα ανυπολόγιστων ατόμων που είτε έχουν εγκαταλείψει την αναζήτηση εργασίας είτε εργάζονται με πολλαπλές θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης.
Αυτό μπορεί να φανεί καθαρά στο παρακάτω διάγραμμα:
Επίσης, οι μειώσεις του πραγματικού εισοδήματος είναι εμφανείς καθώς η αυξανόμενη "πραγματική" ομάδα εργατικού δυναμικού και η ζήτηση για υψηλότερη μισθολογική εργασία, καταστέλλουν τους μισθούς, με τις εταιρείες επιλέγουν την αύξηση της παραγωγικότητας, τη συνεχιζόμενη εξωτερική ανάθεση και τον εξορθολογισμό της απασχόλησης για την προστασία των περιθωρίων κέρδους.
Την ίδια στιγμή, το κόστος ζωής επηρεάζεται από την αύξηση των τιμών των τροφίμων, της ενέργειας και της υγειονομικής περίθαλψης χωρίς αντισταθμιστική αύξηση των εισοδημάτων - περισσότερες οικογένειες αναγκάζονται να στραφούν σε βοήθεια για να επιβιώσουν.
Το παραπάνω διάγραμμα παρουσιάζει όλα τα κυβερνητικά προγράμματα "πρόνοιας".
Σε ό,τι αφορά στις επιχειρήσεις, τα εταιρικά κέρδη αυξήθηκαν από το τέλος της τελευταίας ύφεσης, ωστόσο είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η αύξηση της κερδοφορίας δεν έφερε έντονες αυξήσεις στα έσοδα.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, αν παρατηρηθούν λεπτομερώς οι επιδόσεις της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου από το 2009, τότε αποδεικνύεται ότι τα θεμελιώδη μεγέθη της δεν δικαιολογούν την πολλαπλάσια άνοδο στη Wall Street για την ίδια χρονική περίοδο.
Όπως επισημαίνεται σωστλά στον ιστότοπο RealInvestmentAdvice.com, αρχικά, η συσχέτιση της οικονομίας με τις αγορές απορρέει από το γεγονός ότι οι καταναλωτές συνεσιφέρουν στα έσοδα των εισηγμένων, με μία αύξηση να συνεπάγεται και μεγαλύτερη ζήτηση για τη μετοχή (άρα και ενίσχυση της τιμής).
Ωστόσο, οι αμερικανικές αγορές έχουν φτάσει σε ένα σημείο που καθοδηγούνται πλέον μόνο από τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις των ειδικών.
Αυτό εξηγεί εν μέρει το ότι η συνολική ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας από το 2009 μέχρι το 2016 ανέρχεται σε 16,7%, όταν η αντίστοιχη άνοδος για τον δείκτη-βαρόμετρο S&P 500 φτάνει στο ασύλληπτο 130,5%.
Μάλιστα, από τα ιστορικά χαμηλά του Μαρτίου 2009, ελέω χρηματοπιστωτικής κρίσης, η άνοδος ξεπερνά το 200%!
Την ίδια στιγμή, τη θεωρία της «φούσκας» στις αγορές στηρίζει και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από τη Federal Reserve, η οποία έχει ρίξει 33 τρισ. δολάρια «φρέσκο» χρήμα στην αμερικανική οικονομία μετά το πέρας της κρίσης, όταν το ΑΕΠ των Η.Π.Α. έχει αυξηθεί κατά 2,64 τρισ. από τις αρχές του 2009.
Τα τελευταία χρόνια, ενώ οι τιμές των στοιχείων ενεργητικού αυξήθηκαν, υπήρξε πολύ μικρός αντίκτυπος στην πραγματική οικονομική ευημερία για την πλειοψηφία των Αμερικανών.
Αυτό αντανακλά την ασθενή μισθολογική, οικονομική και πληθωριστική ανάπτυξη, η οποία οδήγησε στην αύξηση του χρέους των καταναλωτών σε επίπεδα ρεκόρ.
Την ίδια στιγμή, αν και η αναφερόμενη ανεργία βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, υπάρχει μια μάζα ανυπολόγιστων ατόμων που είτε έχουν εγκαταλείψει την αναζήτηση εργασίας είτε εργάζονται με πολλαπλές θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης.
Αυτό μπορεί να φανεί καθαρά στο παρακάτω διάγραμμα:
Επίσης, οι μειώσεις του πραγματικού εισοδήματος είναι εμφανείς καθώς η αυξανόμενη "πραγματική" ομάδα εργατικού δυναμικού και η ζήτηση για υψηλότερη μισθολογική εργασία, καταστέλλουν τους μισθούς, με τις εταιρείες επιλέγουν την αύξηση της παραγωγικότητας, τη συνεχιζόμενη εξωτερική ανάθεση και τον εξορθολογισμό της απασχόλησης για την προστασία των περιθωρίων κέρδους.
Την ίδια στιγμή, το κόστος ζωής επηρεάζεται από την αύξηση των τιμών των τροφίμων, της ενέργειας και της υγειονομικής περίθαλψης χωρίς αντισταθμιστική αύξηση των εισοδημάτων - περισσότερες οικογένειες αναγκάζονται να στραφούν σε βοήθεια για να επιβιώσουν.
Το παραπάνω διάγραμμα παρουσιάζει όλα τα κυβερνητικά προγράμματα "πρόνοιας".
Σε ό,τι αφορά στις επιχειρήσεις, τα εταιρικά κέρδη αυξήθηκαν από το τέλος της τελευταίας ύφεσης, ωστόσο είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η αύξηση της κερδοφορίας δεν έφερε έντονες αυξήσεις στα έσοδα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών