Η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ένα πρόβλημα συλλογικής δράσης, με πολιτικές διαστάσεις
Στο πολύ έντονο πρόβλημα της διαφθοράς στη Λατινική Αμερική εστιάζει σε έκθέση του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εκτιμώντας πως η πρόοδος των χωρών επί του άκρως σοβαρού θέματος είναι ελάχιστη, γεγονός που έχει αρνητικό αντίκτυπο και στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.
Αφού πραγματοποιήσει μία αναφορά στα πρόσφατα σκάνδαλα-μαμούθ της Petrobras και των «Panama Papers», το Ταμείο σχολιάζει πως η συστημική δωροδοκία στη Λατινική Αμερική είναι ενδημική στον ιστό της κοινωνίας.
«Η διαφθορά -η κατάχρηση δημόσιου αξιώματος για το ιδιωτικό κέρδος- μπορεί να λάβει διάφορες μορφές.
Μπορεί να συμβεί σε "μεγάλο" πολιτικό επίπεδο ή σε "μικροσκοπικό" γραφειοκρατικό επίπεδο.
Όταν η διεφθαρμένη συμπεριφορά είναι τόσο διαδεδομένη και εδραιωμένη, μπορεί να γίνει κανόνας.
Σε αυτές τις συστημικές περιπτώσεις, η διαφθορά μπορεί να επηρεάσει ακόμη και το σχεδιασμό και την εφαρμογή των πολιτικών και να παραγκωνίσει κανονιστικές ή κρατικές αποφάσεις, όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας.
Οι χώρες χρειάζονται ισχυρές πολιτικές που οδηγούν σε αλλαγές στις κοινωνικές αντιλήψεις, ώστε η διαφθορά να θεωρείται η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Και καθώς η διαφθορά θα μειώνεται, οι κυβερνήσεις θα εντοπίζουν ευκολότερα εκείνους που παραμένουν διεφθαρμένοι», αναφέρει το Ταμείο.
Ωστόσο, το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται πως η επίτευξη των παραπάνω δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ειδικότερα, η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ένα πρόβλημα συλλογικής δράσης, με πολιτικές διαστάσεις.
Ως αποτέλεσμα, οι μεμονωμένες προσπάθειες δεν είναι πιθανό να λειτουργήσουν.
Για το λόγο αυτό, η ισχυρή ηγεσία και η υποστήριξη της κοινωνίας κρίνονται καθοριστικής σημασίας.
Στη συνέχεια της έκθεσης επισημαίνεται ότι οι αντιλήψεις περί διαφθοράς σε ορισμένες χώρες, όπως η Χιλή και η Ουρουγουάη, είναι παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται στις ανεπτυγμένες οικονομίες, και δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι δύο χώρες απολαμβάνουν και υψηλότερα επίπεδα κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε σχέση με τις υπόλοιπες της Λατινικής Αμερικής.
Το κόστος της διαφθοράς
Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι η διαφθορά μπορεί να εμποδίσει τη βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς.
Με τη συστηματική διαφθορά, η ικανότητα του κράτους να εκτελεί τις βασικές λειτουργίες του αποδυναμώνεται, καθιστώντας το κόστος μακροοικονομικό.
Παρόλα αυτά, είναι δύσκολο να αποτιμηθεί στατιστικά η ακριβής επίδραση της διαφθοράς στην ανάπτυξη.
Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η βελτίωση της διαφθοράς από το χαμηλότερο τεταρτημόριο στο μέσο, θα μπορούσε να αυξήσει κατά μέσο όρο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά περίπου 3.000 δολάρια στη Λατινική Αμερική!
www.bankingnews.gr
Αφού πραγματοποιήσει μία αναφορά στα πρόσφατα σκάνδαλα-μαμούθ της Petrobras και των «Panama Papers», το Ταμείο σχολιάζει πως η συστημική δωροδοκία στη Λατινική Αμερική είναι ενδημική στον ιστό της κοινωνίας.
«Η διαφθορά -η κατάχρηση δημόσιου αξιώματος για το ιδιωτικό κέρδος- μπορεί να λάβει διάφορες μορφές.
Μπορεί να συμβεί σε "μεγάλο" πολιτικό επίπεδο ή σε "μικροσκοπικό" γραφειοκρατικό επίπεδο.
Όταν η διεφθαρμένη συμπεριφορά είναι τόσο διαδεδομένη και εδραιωμένη, μπορεί να γίνει κανόνας.
Σε αυτές τις συστημικές περιπτώσεις, η διαφθορά μπορεί να επηρεάσει ακόμη και το σχεδιασμό και την εφαρμογή των πολιτικών και να παραγκωνίσει κανονιστικές ή κρατικές αποφάσεις, όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας.
Οι χώρες χρειάζονται ισχυρές πολιτικές που οδηγούν σε αλλαγές στις κοινωνικές αντιλήψεις, ώστε η διαφθορά να θεωρείται η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Και καθώς η διαφθορά θα μειώνεται, οι κυβερνήσεις θα εντοπίζουν ευκολότερα εκείνους που παραμένουν διεφθαρμένοι», αναφέρει το Ταμείο.
Ωστόσο, το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται πως η επίτευξη των παραπάνω δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ειδικότερα, η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι ένα πρόβλημα συλλογικής δράσης, με πολιτικές διαστάσεις.
Ως αποτέλεσμα, οι μεμονωμένες προσπάθειες δεν είναι πιθανό να λειτουργήσουν.
Για το λόγο αυτό, η ισχυρή ηγεσία και η υποστήριξη της κοινωνίας κρίνονται καθοριστικής σημασίας.
Στη συνέχεια της έκθεσης επισημαίνεται ότι οι αντιλήψεις περί διαφθοράς σε ορισμένες χώρες, όπως η Χιλή και η Ουρουγουάη, είναι παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται στις ανεπτυγμένες οικονομίες, και δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι δύο χώρες απολαμβάνουν και υψηλότερα επίπεδα κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε σχέση με τις υπόλοιπες της Λατινικής Αμερικής.
Το κόστος της διαφθοράς
Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι η διαφθορά μπορεί να εμποδίσει τη βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς.
Με τη συστηματική διαφθορά, η ικανότητα του κράτους να εκτελεί τις βασικές λειτουργίες του αποδυναμώνεται, καθιστώντας το κόστος μακροοικονομικό.
Παρόλα αυτά, είναι δύσκολο να αποτιμηθεί στατιστικά η ακριβής επίδραση της διαφθοράς στην ανάπτυξη.
Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η βελτίωση της διαφθοράς από το χαμηλότερο τεταρτημόριο στο μέσο, θα μπορούσε να αυξήσει κατά μέσο όρο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά περίπου 3.000 δολάρια στη Λατινική Αμερική!
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών