γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Εθνικοποίηση σημαίνει αποτυχία, ιδιωτικοποίηση σημαίνει επιτυχία δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό μας διδάσκει ακόμη και η κομουνιστική Κίνα…..σύντροφοι….
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντρική Επιτροπή παρουσίασαν ορισμένες προτάσεις, ορισμένες εξωφρενικά παρωχημένες και μεταξύ αυτών ανέφεραν ότι οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να εθνικοποιηθούν.
Εθνικοποίηση (εδώ η έννοια έθνος είναι καλή για την ιδεολογική προπαγάνδα) ουσιαστικά κρατικοποίηση (το κράτος θα ελέγχει πλήρως τις τράπεζες) των συστημικών τραπεζών τι σημαίνει και γιατί τα επιχειρήματα αυτά είναι ανοησίες;
Ο Λεουτσάκος (προερχόμενος από τα Μανιάτικα) και ο Λαπαβίτσας έχουν σταθερές απόψεις – παρ΄ ότι διαφωνούμε - και δεν τους κρίνουμε για τις απόψεις τους αλλά για το κατά πόσο είναι εφαρμόσιμη η ιδέα της προπαγανδιστικής λέξης εθνικοποίησης δηλαδή κρατικοποίησης των τραπεζών.
(Τιμούμε όσους έχουν σταθερές απόψεις αλλά οι απόψεις κρίνονται)
Οι τράπεζες έχουν επόπτη, έχουν μετόχους και διοίκηση που άπτονται τις εταιρικής διακυβέρνησης.
Οι τράπεζες πρέπει να αποτιμηθούν με όρους εποπτικούς
Οι τράπεζες πρέπει να αποτιμηθούν με όρους εταιρικής διακυβέρνησης
Η εταιρική διακυβέρνηση
Η έννοια εθνικοποίηση – κρατικοποίηση είναι άκρως επικίνδυνη όχι με όρους ελεύθερης αγοράς αλλά εταιρικής λειτουργίας.
Η ύπαρξη μετόχων και όχι μετόχου δεν αποτελεί τυχαία την παγκόσμια τάση.
Οι μέτοχοι και ειδικά οι μεγαλομέτοχοι, κρίνουν και παρακολουθούν την αποτελεσματικότητα των διοικήσεων, απαιτούν εξυγίανση, επιζητούν υψηλές αποδόσεις που έρχονται μέσω της ανάπτυξης και της περιστολής των δαπανών.
Οι πολλοί μέτοχοι και αυτό που ονομάζουμε free float σε μια μετοχή δεν πρέπει να αποτιμάται με όρους μόνο χρηματιστηριακούς αλλά με όρους στρατηγικούς.
Μια τράπεζα με ένα μέτοχο το ΤΧΣ που θα ελέγχει πλήρως τις τράπεζες, τι στόχους θα έχει όταν δεν θα είναι προτεραιότητα η απόδοση του κεφαλαίου;
Οι τράπεζες θα πετάνε στο καλάθι των αχρήστων τα δάνεια τα οποία θα μετατρέπονται σε NPLs και ο φαύλος κύκλος των προβλημάτων θα διαιωνίζεται.
Έχουμε μιλήσει με αριστερούς και υποστηρίζουν ότι όταν ήταν κρατικές οι τράπεζες π.χ. ΑΤΕ τα προβληματικά δάνεια ήταν πολύ λιγότερα.
Εμείς θα αντιστρέψουμε το ερώτημα αν υπήρχαν κρατικές τράπεζες σήμερα με την κυριολεξία του όρου που θα ήταν τα NPLs στις τράπεζες αυτές;
Στις ελληνικές τράπεζες έχουν επενδυθεί 25 δισεκ. από το ΤΧΣ και 11,3 δισεκ. από τους ιδιώτες μετόχους στις ΑΜΚ του 2013 και 2014 δηλαδή 36,3 δισεκ. ευρώ.
Το ΤΧΣ και οι ιδιώτες κάλυψαν τις αρνητικές καθαρές θέσεις που είχαν οι τράπεζες το 2013.
Έτσι φθάσαμε στις 4 συστημικές τράπεζες το 55% να το ελέγχει το ΤΧΣ και το 45% οι ιδιώτες.
Μέσω της εθνικοποίησης – κρατικοποίησης οι ιδιώτες θα εξαφανιστούν από μέτοχοι και το ΤΧΣ που θα είναι ένα απολύτως πολιτικά καθοδηγούμενο Ταμείο ποια πολιτική δανείων, ποια στρατηγική θα ακολουθήσει;
Καθίσταται κατανοητό ότι οι πολλοί μέτοχοι αποτελούν το απόλυτο μέσο διαφάνειας και το μέσο όπου το κράτος θα ανακτήσει τα επενδεδυμένα κεφάλαια του.
Επενδύθηκαν 25 δισεκ. κρατικά κεφάλαια στις τράπεζες μετά την χρεοκοπία τους που προήλθε από την υπαιτιότητα του ελληνικού κράτους (ομόλογα και haircut μέσω του PSI+) και 15 δισεκ. funding gap δηλαδή κάλυψη κενού χρηματοδότησης.
Τα κεφάλαια αυτά για να τα ανακτήσει το ελληνικό κράτος πρέπει να ιδιωτικοποιήσει τις τράπεζες, κοινώς οι ιδιώτες μέτοχοι θα επενδύσουν κεφάλαια τα οποία θα πάρει το ελληνικό κράτος.
Το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν είναι το αδηφάγο καπιταλιστικό κεφάλαιο σύντροφοι της αριστερής πλατφόρμας αλλά η πηγή κεφαλαίων για τον έλληνα φορολογούμενο πολίτη που επένδυσε στις τράπεζες και ζητάει τα κεφάλαια αυτά να ανακτηθούν.
Αν οι τράπεζες παραμείνουν κρατικοποιημένες είναι 100% βέβαιο ότι οι φορολογούμενοι δεν θα πάρουν ποτέ πίσω τα κεφάλαια τους.
Οι μέτοχοι είναι ο μηχανισμός διαφάνειας.
Πολλοί μέτοχοι σημαίνει μεγάλο εύρος μηχανισμών παρακολούθησης ότι όλα βαίνουν καλώς ειδικά στα δύο καίρια θέματα ενός ισολογισμού τράπεζας δηλαδή στην κεφαλαιακή επάρκεια και στην ρευστότητα.
Οι πολλοί μέτοχοι είναι το απόλυτο εργαλείο ελέγχου μεγαλύτερο ακόμη και από τους εποπτικούς μηχανισμούς.
Όσοι πιστεύουν ότι ένας μέτοχος μπορεί να ελέγχει το τραπεζικό σύστημα αγνοούν την φιλοσοφία των τραπεζών, τρέφουν σκοταδιστικές ιδέες και ουσιαστικά καλλιεργούν ένα μοντέλο έκτρωμα στο banking.
Οι διεθνείς κανόνες των τραπεζών δεν είναι τυχαίο ότι εναρμονίζονται με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς όχι όμως και οι εποπτικοί μηχανισμοί που αποτελούν τους μηχανισμούς παρακολούθησης των κανόνων.
Σε εθνικοποιημένες – κρατικοποιημένες τράπεζες οι διοικήσεις θα είναι διορισμένες από το κράτος.
Στο παρελθόν είχαμε δει επιλογές τραγικές.
Με ποια κριτήρια θα επιλέγονται οι διοικήσεις και το κυριότερο οι επιλογές απαιτούν την έγκριση της DGCom και του SSM άρα η αριστερή πλατφόρμα που μιλάει για εθνικοποίηση τραπεζών θα πρέπει να λογοδοτεί στην DGCom.
H DGCom και ο SSM αποτελούν μαζί με την ΕΚΤ τους τρεις μηχανισμούς ελέγχου των τραπεζών πανευρωπαϊκά και των ελληνικών προφανώς.
Η DGCom ελέγχει τα πλάνα αναδιάρθρωσης όπως και ο SSM και ουσιαστικά είτε ιδιωτική, είτε κρατική μια τράπεζα θα είναι υποχρεωμένη να υιοθετεί συγκεκριμένες πολιτικές.
Η αριστερή πλατφόρμα θεωρεί ότι με την εθνικοποίηση το κράτος θα χαράσσει την στρατηγική του μέσω των τραπεζών….
Θα έρχεται όμως η DGCom και θα μπλοκάρει όποιες στρατηγικές αντιβαίνουν τους ευρωπαϊκούς κανόνες που είναι πλήρως εναρμονισμένοι με την ελεύθερη αγορά.
Δηλαδή οι εθνικοποιημένες – κρατικοποιημένες ελληνικές τράπεζες θα υποχρεώνονται να τηρούν τους κανόνες της DGCom που είναι 100% κανόνες ελεύθερης αγοράς χωρίς μονοπώλια και χωρίς ολιγοπώλια.
Ο εποπτικός έλεγχος
Η ΕΚΤ έχει χαρακτηρίσει τις 4 ελληνικές συστημικές τράπεζες….συστημικές και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το γεγονός ότι η Ελλάδα παραπαίει αλλά οι τράπεζες συνεχίζουν να στηρίζονται με ρευστότητα 116 με 117 δισεκ. από την ΕΚΤ είναι απόλυτη απόδειξη ότι το ευρωσύστημα δουλεύει και στηρίζει τις τράπεζες.
Να σημειωθεί δε ότι οι ελληνικές τράπεζες ως ποσοστό επί του ενεργητικού 117 δισεκ. ρευστότητα από το ευρωσύστημα προς 347 δισεκ. ενεργητικό αντιστοιχεί στο 34% του ενεργητικού και είναι μακράν η μεγαλύτερη εξάρτηση από οποιαδήποτε τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης.
Δηλαδή οι εθνικοποιημένες – κρατικοποιημένες τράπεζες της Ελλάδος κατά την αριστερή πλατφόρμα θα είναι η πλέον εξαρτημένες τράπεζες της ευρωζώνης όχι μόνο σε ρευστότητα αλλά και σε κεφάλαια αφού οι τράπεζες έλαβαν 25 δισεκ. κεφάλαια από το ΤΧΣ που τα δανείστηκε από την Τρόικα.
Η ΕΚΤ θα ελέγχει τις τράπεζες αλλά αν εθνικοποιηθούν αφενός αντιβαίνουν τους ευρωπαϊκούς κανόνες αφετέρου και το κυριότερο η ΕΚΤ θα ελέγχει 10 φορές παραπάνω τις ελληνικές τράπεζες ακριβώς επειδή θα έχουν φύγει από τον ενάρετο δρόμο και θα έχουν βρεθεί στον σκοτεινό δρόμο της κρατικοποίησης.
Η ιδιωτικοποίηση ισούται με διαφάνεια, κρατικοποίηση ισοδυναμεί με αδιαφάνεια δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια και πάνω σε αυτή την αλήθεια έχει χτιστεί όλη η φιλοσοφία της ΕΚΤ η οποία στηρίζει τις ελληνικές τράπεζες.
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα.
Στο τραπεζικό σύστημα υπάρχουν όχι 84 αλλά 100 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Με βάση την λογική της κρατικοποίησης το κράτος θα επωμιστεί ένα βάρος της κοινωνίας π.χ. μέσω διαγραφών ή haircut στα δάνεια και ο φαύλος κύκλος της κεφαλαιακής ανεπάρκειας θα επαναλαμβάνεται, υποχρεώνοντας το κράτος δηλαδή τον φορολογούμενο πολίτη να επενδύσει νέα κεφάλαια για την διάσωση των τραπεζών.
Τι είναι προτιμότερο.
Αν οι τράπεζες χρειάζονται άλλα 8 δισεκ. κεφάλαια να τα επενδύσουν ξένοι επενδυτές και ιδιώτες γενικώς ή ο έλληνας φορολογούμενος πολίτης;
Όμως πριν φθάσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις, το πρώτο πρόβλημα και ανυπέρβλητο εμπόδιο θα είναι το γεγoνός ότι κρατικοποίηση σημαίνει state aid.
Οι ελληνικές τράπεζες θα παραβιάζουν μονίμως τα ζητήματα περί κρατικών ενισχύσεων και αυτομάτως το τραπεζικό σύστημα θα τίθεται υπό καραντίνα, καθιστώντας τις τράπεζες όχι ενεργές αλλά στην εντατική.
Η κρατικοποίηση θα φέρει την Ελλάδα σε πλήρη, σε ολική σύγκρουση με την ΕΚΤ που σήμερα δίνει 116 με 117 δισεκ. ευρώ.
Ποια τράπεζα και ποιο τραπεζικό σύστημα επιβίωσε όταν έρχεται σε σύγκρουση με την εποπτική του αρχή;
Κανένα.
Εθνικοποίηση τραπεζών ακόμη και σε ένα οικονομικό περιβάλλον εκτός ευρώ θα είχε πολλαπλάσιες δυσλειτουργίες καθώς η ΤτΕ δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει με ρευστότητα το τραπεζικό σύστημα.
Με αυτή την σύντομη ανάλυση νομίζουμε ότι επεξηγήσαμε γιατί το εθνικοποιημένο – κρατικοποιημένο τραπεζικό σύστημα θα είναι zombie θα είναι ένα ημιθανές σύστημα που δεν θα έχει καμία θετική συνεισφορά στην κοινωνία και στον εθνικό πλούτο.
Η εθνικοποίηση κύριοι της αριστερής πλατφόρμας δεν είναι τίποτε άλλο από παραδοχή της ήττας, είναι η αποτυχία, είναι ο συμβιβασμός του αποτυχημένου, είναι το μίασμα που μόνο ντροπή και όνειδο θα προκαλεί.
Εθνικοποίηση σημαίνει αποτυχία, ιδιωτικοποίηση σημαίνει επιτυχία δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό μας διδάσκει ακόμη και η κομουνιστική Κίνα…..σύντροφοι….
www.bankingnews.gr
Εθνικοποίηση (εδώ η έννοια έθνος είναι καλή για την ιδεολογική προπαγάνδα) ουσιαστικά κρατικοποίηση (το κράτος θα ελέγχει πλήρως τις τράπεζες) των συστημικών τραπεζών τι σημαίνει και γιατί τα επιχειρήματα αυτά είναι ανοησίες;
Ο Λεουτσάκος (προερχόμενος από τα Μανιάτικα) και ο Λαπαβίτσας έχουν σταθερές απόψεις – παρ΄ ότι διαφωνούμε - και δεν τους κρίνουμε για τις απόψεις τους αλλά για το κατά πόσο είναι εφαρμόσιμη η ιδέα της προπαγανδιστικής λέξης εθνικοποίησης δηλαδή κρατικοποίησης των τραπεζών.
(Τιμούμε όσους έχουν σταθερές απόψεις αλλά οι απόψεις κρίνονται)
Οι τράπεζες έχουν επόπτη, έχουν μετόχους και διοίκηση που άπτονται τις εταιρικής διακυβέρνησης.
Οι τράπεζες πρέπει να αποτιμηθούν με όρους εποπτικούς
Οι τράπεζες πρέπει να αποτιμηθούν με όρους εταιρικής διακυβέρνησης
Η εταιρική διακυβέρνηση
Η έννοια εθνικοποίηση – κρατικοποίηση είναι άκρως επικίνδυνη όχι με όρους ελεύθερης αγοράς αλλά εταιρικής λειτουργίας.
Η ύπαρξη μετόχων και όχι μετόχου δεν αποτελεί τυχαία την παγκόσμια τάση.
Οι μέτοχοι και ειδικά οι μεγαλομέτοχοι, κρίνουν και παρακολουθούν την αποτελεσματικότητα των διοικήσεων, απαιτούν εξυγίανση, επιζητούν υψηλές αποδόσεις που έρχονται μέσω της ανάπτυξης και της περιστολής των δαπανών.
Οι πολλοί μέτοχοι και αυτό που ονομάζουμε free float σε μια μετοχή δεν πρέπει να αποτιμάται με όρους μόνο χρηματιστηριακούς αλλά με όρους στρατηγικούς.
Μια τράπεζα με ένα μέτοχο το ΤΧΣ που θα ελέγχει πλήρως τις τράπεζες, τι στόχους θα έχει όταν δεν θα είναι προτεραιότητα η απόδοση του κεφαλαίου;
Οι τράπεζες θα πετάνε στο καλάθι των αχρήστων τα δάνεια τα οποία θα μετατρέπονται σε NPLs και ο φαύλος κύκλος των προβλημάτων θα διαιωνίζεται.
Έχουμε μιλήσει με αριστερούς και υποστηρίζουν ότι όταν ήταν κρατικές οι τράπεζες π.χ. ΑΤΕ τα προβληματικά δάνεια ήταν πολύ λιγότερα.
Εμείς θα αντιστρέψουμε το ερώτημα αν υπήρχαν κρατικές τράπεζες σήμερα με την κυριολεξία του όρου που θα ήταν τα NPLs στις τράπεζες αυτές;
Στις ελληνικές τράπεζες έχουν επενδυθεί 25 δισεκ. από το ΤΧΣ και 11,3 δισεκ. από τους ιδιώτες μετόχους στις ΑΜΚ του 2013 και 2014 δηλαδή 36,3 δισεκ. ευρώ.
Το ΤΧΣ και οι ιδιώτες κάλυψαν τις αρνητικές καθαρές θέσεις που είχαν οι τράπεζες το 2013.
Έτσι φθάσαμε στις 4 συστημικές τράπεζες το 55% να το ελέγχει το ΤΧΣ και το 45% οι ιδιώτες.
Μέσω της εθνικοποίησης – κρατικοποίησης οι ιδιώτες θα εξαφανιστούν από μέτοχοι και το ΤΧΣ που θα είναι ένα απολύτως πολιτικά καθοδηγούμενο Ταμείο ποια πολιτική δανείων, ποια στρατηγική θα ακολουθήσει;
Καθίσταται κατανοητό ότι οι πολλοί μέτοχοι αποτελούν το απόλυτο μέσο διαφάνειας και το μέσο όπου το κράτος θα ανακτήσει τα επενδεδυμένα κεφάλαια του.
Επενδύθηκαν 25 δισεκ. κρατικά κεφάλαια στις τράπεζες μετά την χρεοκοπία τους που προήλθε από την υπαιτιότητα του ελληνικού κράτους (ομόλογα και haircut μέσω του PSI+) και 15 δισεκ. funding gap δηλαδή κάλυψη κενού χρηματοδότησης.
Τα κεφάλαια αυτά για να τα ανακτήσει το ελληνικό κράτος πρέπει να ιδιωτικοποιήσει τις τράπεζες, κοινώς οι ιδιώτες μέτοχοι θα επενδύσουν κεφάλαια τα οποία θα πάρει το ελληνικό κράτος.
Το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν είναι το αδηφάγο καπιταλιστικό κεφάλαιο σύντροφοι της αριστερής πλατφόρμας αλλά η πηγή κεφαλαίων για τον έλληνα φορολογούμενο πολίτη που επένδυσε στις τράπεζες και ζητάει τα κεφάλαια αυτά να ανακτηθούν.
Αν οι τράπεζες παραμείνουν κρατικοποιημένες είναι 100% βέβαιο ότι οι φορολογούμενοι δεν θα πάρουν ποτέ πίσω τα κεφάλαια τους.
Οι μέτοχοι είναι ο μηχανισμός διαφάνειας.
Πολλοί μέτοχοι σημαίνει μεγάλο εύρος μηχανισμών παρακολούθησης ότι όλα βαίνουν καλώς ειδικά στα δύο καίρια θέματα ενός ισολογισμού τράπεζας δηλαδή στην κεφαλαιακή επάρκεια και στην ρευστότητα.
Οι πολλοί μέτοχοι είναι το απόλυτο εργαλείο ελέγχου μεγαλύτερο ακόμη και από τους εποπτικούς μηχανισμούς.
Όσοι πιστεύουν ότι ένας μέτοχος μπορεί να ελέγχει το τραπεζικό σύστημα αγνοούν την φιλοσοφία των τραπεζών, τρέφουν σκοταδιστικές ιδέες και ουσιαστικά καλλιεργούν ένα μοντέλο έκτρωμα στο banking.
Οι διεθνείς κανόνες των τραπεζών δεν είναι τυχαίο ότι εναρμονίζονται με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς όχι όμως και οι εποπτικοί μηχανισμοί που αποτελούν τους μηχανισμούς παρακολούθησης των κανόνων.
Σε εθνικοποιημένες – κρατικοποιημένες τράπεζες οι διοικήσεις θα είναι διορισμένες από το κράτος.
Στο παρελθόν είχαμε δει επιλογές τραγικές.
Με ποια κριτήρια θα επιλέγονται οι διοικήσεις και το κυριότερο οι επιλογές απαιτούν την έγκριση της DGCom και του SSM άρα η αριστερή πλατφόρμα που μιλάει για εθνικοποίηση τραπεζών θα πρέπει να λογοδοτεί στην DGCom.
H DGCom και ο SSM αποτελούν μαζί με την ΕΚΤ τους τρεις μηχανισμούς ελέγχου των τραπεζών πανευρωπαϊκά και των ελληνικών προφανώς.
Η DGCom ελέγχει τα πλάνα αναδιάρθρωσης όπως και ο SSM και ουσιαστικά είτε ιδιωτική, είτε κρατική μια τράπεζα θα είναι υποχρεωμένη να υιοθετεί συγκεκριμένες πολιτικές.
Η αριστερή πλατφόρμα θεωρεί ότι με την εθνικοποίηση το κράτος θα χαράσσει την στρατηγική του μέσω των τραπεζών….
Θα έρχεται όμως η DGCom και θα μπλοκάρει όποιες στρατηγικές αντιβαίνουν τους ευρωπαϊκούς κανόνες που είναι πλήρως εναρμονισμένοι με την ελεύθερη αγορά.
Δηλαδή οι εθνικοποιημένες – κρατικοποιημένες ελληνικές τράπεζες θα υποχρεώνονται να τηρούν τους κανόνες της DGCom που είναι 100% κανόνες ελεύθερης αγοράς χωρίς μονοπώλια και χωρίς ολιγοπώλια.
Ο εποπτικός έλεγχος
Η ΕΚΤ έχει χαρακτηρίσει τις 4 ελληνικές συστημικές τράπεζες….συστημικές και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το γεγονός ότι η Ελλάδα παραπαίει αλλά οι τράπεζες συνεχίζουν να στηρίζονται με ρευστότητα 116 με 117 δισεκ. από την ΕΚΤ είναι απόλυτη απόδειξη ότι το ευρωσύστημα δουλεύει και στηρίζει τις τράπεζες.
Να σημειωθεί δε ότι οι ελληνικές τράπεζες ως ποσοστό επί του ενεργητικού 117 δισεκ. ρευστότητα από το ευρωσύστημα προς 347 δισεκ. ενεργητικό αντιστοιχεί στο 34% του ενεργητικού και είναι μακράν η μεγαλύτερη εξάρτηση από οποιαδήποτε τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης.
Δηλαδή οι εθνικοποιημένες – κρατικοποιημένες τράπεζες της Ελλάδος κατά την αριστερή πλατφόρμα θα είναι η πλέον εξαρτημένες τράπεζες της ευρωζώνης όχι μόνο σε ρευστότητα αλλά και σε κεφάλαια αφού οι τράπεζες έλαβαν 25 δισεκ. κεφάλαια από το ΤΧΣ που τα δανείστηκε από την Τρόικα.
Η ΕΚΤ θα ελέγχει τις τράπεζες αλλά αν εθνικοποιηθούν αφενός αντιβαίνουν τους ευρωπαϊκούς κανόνες αφετέρου και το κυριότερο η ΕΚΤ θα ελέγχει 10 φορές παραπάνω τις ελληνικές τράπεζες ακριβώς επειδή θα έχουν φύγει από τον ενάρετο δρόμο και θα έχουν βρεθεί στον σκοτεινό δρόμο της κρατικοποίησης.
Η ιδιωτικοποίηση ισούται με διαφάνεια, κρατικοποίηση ισοδυναμεί με αδιαφάνεια δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια και πάνω σε αυτή την αλήθεια έχει χτιστεί όλη η φιλοσοφία της ΕΚΤ η οποία στηρίζει τις ελληνικές τράπεζες.
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα.
Στο τραπεζικό σύστημα υπάρχουν όχι 84 αλλά 100 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Με βάση την λογική της κρατικοποίησης το κράτος θα επωμιστεί ένα βάρος της κοινωνίας π.χ. μέσω διαγραφών ή haircut στα δάνεια και ο φαύλος κύκλος της κεφαλαιακής ανεπάρκειας θα επαναλαμβάνεται, υποχρεώνοντας το κράτος δηλαδή τον φορολογούμενο πολίτη να επενδύσει νέα κεφάλαια για την διάσωση των τραπεζών.
Τι είναι προτιμότερο.
Αν οι τράπεζες χρειάζονται άλλα 8 δισεκ. κεφάλαια να τα επενδύσουν ξένοι επενδυτές και ιδιώτες γενικώς ή ο έλληνας φορολογούμενος πολίτης;
Όμως πριν φθάσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις, το πρώτο πρόβλημα και ανυπέρβλητο εμπόδιο θα είναι το γεγoνός ότι κρατικοποίηση σημαίνει state aid.
Οι ελληνικές τράπεζες θα παραβιάζουν μονίμως τα ζητήματα περί κρατικών ενισχύσεων και αυτομάτως το τραπεζικό σύστημα θα τίθεται υπό καραντίνα, καθιστώντας τις τράπεζες όχι ενεργές αλλά στην εντατική.
Η κρατικοποίηση θα φέρει την Ελλάδα σε πλήρη, σε ολική σύγκρουση με την ΕΚΤ που σήμερα δίνει 116 με 117 δισεκ. ευρώ.
Ποια τράπεζα και ποιο τραπεζικό σύστημα επιβίωσε όταν έρχεται σε σύγκρουση με την εποπτική του αρχή;
Κανένα.
Εθνικοποίηση τραπεζών ακόμη και σε ένα οικονομικό περιβάλλον εκτός ευρώ θα είχε πολλαπλάσιες δυσλειτουργίες καθώς η ΤτΕ δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει με ρευστότητα το τραπεζικό σύστημα.
Με αυτή την σύντομη ανάλυση νομίζουμε ότι επεξηγήσαμε γιατί το εθνικοποιημένο – κρατικοποιημένο τραπεζικό σύστημα θα είναι zombie θα είναι ένα ημιθανές σύστημα που δεν θα έχει καμία θετική συνεισφορά στην κοινωνία και στον εθνικό πλούτο.
Η εθνικοποίηση κύριοι της αριστερής πλατφόρμας δεν είναι τίποτε άλλο από παραδοχή της ήττας, είναι η αποτυχία, είναι ο συμβιβασμός του αποτυχημένου, είναι το μίασμα που μόνο ντροπή και όνειδο θα προκαλεί.
Εθνικοποίηση σημαίνει αποτυχία, ιδιωτικοποίηση σημαίνει επιτυχία δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό μας διδάσκει ακόμη και η κομουνιστική Κίνα…..σύντροφοι….
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών