Τελευταία Νέα
Τραπεζικά νέα

Το ΔΝΤ προειδοποιεί: Οι τράπεζες διεθνώς βρίσκονται στα όρια της συντριβής…με ορίζοντα το 2020, πτώση στις μετοχές 15%

Το ΔΝΤ προειδοποιεί: Οι τράπεζες διεθνώς βρίσκονται στα όρια της συντριβής…με ορίζοντα το 2020, πτώση στις μετοχές 15%
Η δεύτερη φάση ξεκινά με την ταχεία αποσυμπίεση των πιστωτικών περιθωρίων και την πτώση των τιμών των μετοχών κατά 15% και των κατοικιών κατά 9%, ξεκινώντας από τις αρχές του 2020.
(upd) Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα βρίσκεται στα πρόθυρα της συντριβής προειδοποιεί έμμεσα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και με βάση ένα σενάριο που έχει εκπονήσει οι μετοχές θα υποχωρήσουν 15%....από τις αρχές του 2020.  
Στην ενότητα της πρόσφατης έκθεσης για την χρηματοπιστωτική σταθερότητα που ονομάζεται επίσης "παγκόσμιο σενάριο οικονομικής εκτροπής", το ΔΝΤ χρησιμοποιεί ένα μοντέλο για την προβολή της τρέχουσας παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κατάστασης και επισημαίνει ότι οι ανησυχίες για τη συνεχιζόμενη συσσώρευση χρεών και οι υπερβολικά τεταμένες αποτιμήσεις των περιουσιακών στοιχείων θα μπορούσαν να έχουν παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις εκτροχιάζοντας την οικονομική ανάκαμψη και υπονομεύοντας τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα

Μεσοπρόθεσμα ορισμένοι παράγοντες θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν την παγκόσμια ανάκαμψη;

Αυτή η ενότητα περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι διαταραχές στις μεμονωμένες πιστωτικές και χρηματοπιστωτικές αγορές μπορούν να προκαλέσουν επιπτώσεις λόγω έλλειψης ρυθμιστικών πολιτικών και ακραίων σημείων εκκίνησης όσον αφορά τα επίπεδα χρέους και τις αποτιμήσεις των περιουσιακών στοιχείων.
Μια ξαφνική άνοδος των ασφαλίστρων κινδύνου ή πτώσης των τιμών των περιουσιακών στοιχείων και η αύξηση της μεταβλητότητας θα οδηγούσε σε παγκόσμια οικονομική ύφεση.
Με τη νομισματική πολιτική σε πολλές προηγμένες οικονομίες να βρίσκονται στο ή κοντά στο πραγματικό κατώτερο όριο, οι οικονομικές συνέπειες θα μεγεθυνθούν από τα περιορισμένα περιθώρια που έχουν οι νομισματικές πολιτικές.
Το Παγκόσμιο Μακροοικονομικό Μοντέλο που έχει τεκμηριωθεί για το 2017 χρησιμοποιείται για να εκτιμηθούν οι συνέπειες μιας συνεχιζόμενης συσσώρευσης χρέους και μιας εκτεταμένης αύξησης των επικίνδυνων τιμών των περιουσιακών στοιχείων, από ήδη αυξημένα επίπεδα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Αυτό το δυναμικό μοντέλο γενικής ισορροπίας καλύπτει 40 οικονομίες και παρουσιάζει εκτεταμένες μακροοικονομικές σχέσεις με τράπεζες και κεφαλαιαγορές.
Αυτό το σενάριο έχει δύο φάσεις.
Η πρώτη φάση χαρακτηρίζεται από τη συνέχιση της χαμηλής μεταβλητότητας και των συμπιεσμένων spreads.
Οι τιμές των μετοχών και των κατοικιών συνεχίζουν να αυξάνονται σε υπερτιμημένες ζώνες.
 Καθώς αυξάνονται οι εξασφαλίσεις, οι όροι των τραπεζικών δανείων προσαρμόζονται για να διατηρηθούν σταθεροί δείκτες δανείων προς αξία, διευκολύνοντας τα ευνοϊκά επιτόκια τραπεζικών δανείων και αυξάνοντας την πιστωτική επέκταση. Όπως αναφέρθηκε, η μόχλευση στον μη χρηματοπιστωτικό ιδιωτικό τομέα έχει ήδη αυξηθεί κατά την τελευταία δεκαετία σε σημαντικές προηγμένες και αναδυόμενες οικονομίες.
Στο σενάριο, η περαιτέρω χαλάρωση των συνθηκών δανειοδότησης, σε συνδυασμό με τα χαμηλά ποσοστά αθέτησης και τη χαμηλή μεταβλητότητα, οδηγούν τους επενδυτές να ξεπεράσουν τα παραδοσιακά τους όρια κινδύνου καθώς η αναζήτηση για απόδοση αυξάνεται παρά τις αυξήσεις των επιτοκίων.
Τα ασφάλιστρα αγοράς και πιστωτικού κινδύνου πλησιάζουν τα χαμηλά επίπεδα της δεκαετίας αφήνοντας τις αγορές εκτεθειμένες.
Έτσι, η δεύτερη φάση ξεκινά με την ταχεία αποσυμπίεση των πιστωτικών περιθωρίων και την πτώση των τιμών των μετοχών κατά 15% και των κατοικιών κατά 9%, ξεκινώντας από τις αρχές του 2020.

Η μετατόπιση αυτή αντανακλά τα επίπεδα χρέους που παραβιάζουν κρίσιμα όρια, καθιστώντας την βιωσιμότητα του χρέους ζητούμενο, ενώ τα ασφάλιστρα κινδύνου αυξάνονται.
Καθώς αυξάνονται τα ασφάλιστρα κινδύνου, οι πιέσεις εξυπηρέτησης του χρέους αποκαλύπτονται καθώς οι υψηλοί δείκτες χρέους προς εισόδημα καθιστούν τους δανειολήπτες πιο ευάλωτους σε κραδασμούς.
Ο παγκόσμιος οικονομικός αντίκτυπος αυτού του σεναρίου είναι ευρείας βάσης και σημαντικός, καθώς το ένα τρίτο θα υποστεί τις συνέπειες από μια παγκόσμια οικονομική κρίση.
Η βαρύτητα των οικονομικών επιπτώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες αντισταθμίζεται από τις ισχυρότερες τράπεζες, από τις ηπιότερες μειώσεις των τιμών των κατοικιών και από το μεγαλύτερο χώρο της νομισματικής πολιτικής σε σύγκριση με άλλες προηγμένες οικονομίες, παρά τις σχετικά υψηλές αποτιμήσεις των μετοχών.
Η FED αντιστρέφει τις αυξήσεις των επιτοκίων κατά τη δεύτερη φάση του σεναρίου, μειώνοντας το επιτόκιο κατά 150 μονάδες βάσης στο 1,75% μέχρι το 2022.
Η ζώνη του ευρώ υφίσταται μεγαλύτερη απώλεια παραγωγής, επειδή το επιτόκιο των ασφαλισμένων είναι στο κατώτατο όριο ταυτόχρονα οι υπερχρεωμένες οικονομίες της ζώνης του ευρώ θα πιεστούν περισσότερο.
Οι δείκτες του δημόσιου χρέους αυξάνονται επειδή η ονομαστική παραγωγή είναι χαμηλότερη και το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους είναι υψηλότερο για αυτές τις οικονομίες.
Οι αναδυόμενες οικονομίες επηρεάζονται δυσανάλογα από τη διόρθωση των περιουσιακών στοιχείων παγκόσμιου κινδύνου.
Η πτήση προς την ποιότητα προκαλεί εκροές από τις αγορές μετοχών και ομολόγων τους, πιέζοντας τα νομίσματα και οι χώρες αρχίζουν να εμφανίζουν μεγάλες ανάγκες εξωτερικής χρηματοδότησης.
Οι αδυναμίες των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών αυξάνονται λόγω του υψηλότερου κόστους τόκων, των χαμηλότερων κερδών και της ασθενέστερης ανάπτυξης.
 Τα ποσοστά αθέτησης υποχρέωσης δεν παραβιάζουν τα όρια για μια νέα παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά επιστρέφουν σε επίπεδα συμβατά με τις προηγούμενες κυκλικές φάσεις.
Οι επιχειρήσεις σε ορισμένες χώρες της ζώνης του ευρώ και στην Κίνα με υπερβολικό χρέος είναι πιο ευαίσθητες στην αύξηση του κόστους δανεισμού.
Η μόχλευση των νοικοκυριών και οι υψηλές τιμές κατοικιών στην Αυστραλία και τον Καναδά καθιστούν αυτές τις οικονομίες πιο ευαίσθητες σε κρίσεις από αύξηση στα ασφάλιστρα κινδύνου.
Οι ζημίες που θα προκληθούν, με τη σειρά τους, μειώνουν τους δείκτες τραπεζικών κεφαλαίων σε διαφορετικούς βαθμούς παγκοσμίως.
Τα τραπεζικά συστήματα στις προηγμένες οικονομίες είναι πιο υγιή.
Οι κινεζικές τράπεζες υφίστανται μεγάλες μειώσεις του κεφαλαίου, αλλά ο κρατικός παρεμβατισμός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον μετριασμό των οικονομικών και οικονομικών επιπτώσεων.
Οι αναδυόμενες αγορές θα υποστούν περιορισμό στις εισροές ξένων κεφαλαίων

Τι θα συμβεί στις αναδυόμενες αγορές

Κατά την πρώτη φάση του σεναρίου, οι κεφαλαιακές ροές προς τις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς υποστηρίζονται από την αυξανόμενη όρεξη για κίνδυνο .
Αυτό αντισταθμίζει εν μέρει τις αυξανόμενες εισροές λόγω της ομαλοποίησης της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ που θα παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια του 2017 με 2019..
Κατά τη δεύτερη φάση του σεναρίου, η διόρθωση της αγοράς περιουσιακών στοιχείων προκαλεί ταχύτερη μείωση των εισροών κεφαλαίων στις αναδυόμενες οικονομίες κατά περίπου 65 δισεκ δολάρια στα πρώτα τέσσερα τρίμηνα, επιπλέον της προβλεπόμενης μείωσης των εισροών κατά 35 δισεκ. δολάρια  λόγω της ομαλοποίησης της νομισματικής πολιτικής της Federal Reserve.
Το συνδυασμένο αποτέλεσμα είναι η  μείωση των εισροών περίπου 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά τα πρώτα τέσσερα τρίμηνα της διόρθωσης (και περίπου 65 δισεκατομμύρια δολάρια κατά τα επόμενα τέσσερα τρίμηνα).





(Αρχική δημοσίευση Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017, ώρα 23:55)
www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης