γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Αντιμέτωποι με μια σειρά από «παγίδες» που μπορούν να σημαίνουν επιπλέον κόστος αρκετών δεκάδων ή και εκατοντάδων ευρώ κάθε χρόνο βρίσκονται οι δανειολήπτες που θα «καταφέρουν» να πάρουν στεγαστικό δάνειο. Μάλιστα, τα «καπέλα» και οι λοιπές τσουχτερές χρεώσεις είναι ικανά να ροκανίσουν το δέλεαρ από τα χαμηλά επιτόκια στη στεγαστική πίστη, με αποτέλεσμα όσοι δεν κάνουν τις σωστές κινήσεις και ερωτήσεις, πριν υπογράψουν τη σύμβαση, να μην κερδίσουν τίποτε από την ευνοϊκή συγκυρία.
1. Διαφορετικά σταθερά επιτόκια ανά πελάτη
Ανάμεσα στις πιο συνηθισμένες «κακοτοπιές» που αντιμετωπίζουν οι δανειολήπτες είναι το γεγονός ότι οι τράπεζες διαθέτουν διαφορετικά σταθερά επιτόκια ανάλογα με τον πελάτη. Ενώ δηλαδή διαφημίζουν χαμηλό κόστος χρήματος, στην πραγματικότητα τα τιμολόγια τους ξεκινούν από αυτό το σημείο και μπορεί να ανέβουν πολύ υψηλότερα. Η διαφορά δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη, καθώς μπορεί να φτάνει ακόμα και τη μισή ποσοστιαία μονάδα, ακόμη και στην ίδια τράπεζα ανάλογα με το προφίλ του εκάστοτε πελάτη. Έτσι, προκειμένου να μπορέσει κανείς να συγκρίνει το πραγματικό κόστος δανεισμού θα πρέπει να λάβει προσφορές που θα βασίζονται στα δικά του δεδομένα (ύψος δανείου, ποσοστό χρηματοδότησης, συνολική διάρκεια, ετήσια έσοδα κ.λπ.) από όλες τις τράπεζες. Μια διαδικασία χρονοβόρα και επίπονη, καθώς για να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα ο υποψήφιος δανειολήπτης θα πρέπει να επισκεφθεί τουλάχιστον 10 τράπεζες.
2. Προστασία με κόστος
Τα δάνεια με προστασία επιτοκίου κερδίζουν έδαφος ανάμεσα στις επιλογές των δανειοληπτών. Σε αυτά, ανεξάρτητα από την πορεία του επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή κατά κανόνα του Euribor, το τελικό κυμαινόμενο επιτόκιο για τον πελάτη δεν μπορεί να αυξηθεί πάνω από δύο μονάδες από αυτό που ίσχυε όταν έλαβε το δάνειο. Στην πραγματικότητα, όμως, ο δανειολήπτης πληρώνει πιο ακριβά την ασφάλεια έναντι της ανόδου, καθώς το περιθώριο κέρδους των τραπεζών είναι ήδη εξ’ αρχής σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με τα «κανονικά» δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου. H διαφορά - ανάλογα με την τράπεζα - είναι από μισή έως και μία ολόκληρη μονάδα και μάλιστα επιβαρύνει τον δανειολήπτη «με το καλημέρα» από την πρώτη κιόλας δόση του δανείου, ανεξάρτητα με το αν θα ανέβουν ή όχι τα επιτόκια. Δηλαδή, ενώ ένα κυμαινόμενο επιτόκιο σε δάνειο χωρίς προστασία ανέρχεται περίπου σε 3,5 %-4%, αν το ίδιο δάνειο ληφθεί με προστασία έναντι της ανόδου, το κυμαινόμενο επιτόκιο θα αρχίσει τουλάχιστον από το 4% με 4,5%.
3. Επιτόκιο ανάλογα με τη χρηματοδότηση
Υψηλότερο επιτόκιο πληρώνουν επίσης όσοι λάβουν δάνειο για μεγάλο ποσοστό του ακινήτου, σε σύγκριση με όσους χρηματοδοτήσουν ένα ποσοστό της αγοράς με δικά τους χρήματα. Πλέον, είναι δεδομένο ότι οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν το 100% της εμπορικής αξίας του ακινήτου, αν όμως ο πελάτης ζητήσει δάνειο για περισσότερο από το 70% ή 75% της εμπορικής αξίας, τότε επιβαρύνεται άμεσα με «καπέλο» στο επιτόκιο.. Η μέση επιβάρυνση φτάνει ακόμα και το 0,30 της μονάδας στην περίπτωση που η χρηματοδότηση ξεπερνά το 80% της αξίας του ακινήτου. Αντίστοιχη «ποινή» επιβάλλουν οι τράπεζες και στα σταθερά επιτόκια των στεγαστικών δανείων.
4. Ασφάλειες με καπέλο
Η τελευταία «παγίδα» που θα πρέπει να έχουν υπ’ όψιν τους οι υποψήφιοι δανειολήπτες είναι το κόστος των ασφαλιστικών καλύψεων που συνοδεύουν το στεγαστικό. Η διαφορά για την ασφάλεια ζωής, πυρός και σεισμού, που είναι αναγκαίες για τη χορήγηση στεγαστικού δανείου είναι αρκετά σημαντική από τράπεζα σε τράπεζα. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, η «ψαλίδα» είναι τόσο μεγάλη, ώστε υπερκαλύπτει και τις διαφορές που προκύπτουν από τα επιτόκια δανεισμού. Επιπλέον, όσο «φορτώνει» κανείς ασφαλιστικές καλύψεις, όπως π.χ. αυτές που αφορούν την απώλεια εργασίας, τόσο ανεβαίνει το συνολικό, μηνιαίο κόστος εξυπηρέτησης του δανείου. Έτσι, και προκειμένου να κάνει σωστά τη σύγκριση, ο πελάτης θα πρέπει να ζητήσει από όλες τις τράπεζες που τον ενδιαφέρουν το τελικό κοστολόγιο –το οποίο περιλαμβάνει τη δόση του δανείου αλλά και την ασφάλιση- συμπεριλαμβανομένων όμως των ίδιων ακριβώς καλύψεων.
Γιώργος Θεοδώρου
www.bankingnews.gr
Ανάμεσα στις πιο συνηθισμένες «κακοτοπιές» που αντιμετωπίζουν οι δανειολήπτες είναι το γεγονός ότι οι τράπεζες διαθέτουν διαφορετικά σταθερά επιτόκια ανάλογα με τον πελάτη. Ενώ δηλαδή διαφημίζουν χαμηλό κόστος χρήματος, στην πραγματικότητα τα τιμολόγια τους ξεκινούν από αυτό το σημείο και μπορεί να ανέβουν πολύ υψηλότερα. Η διαφορά δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη, καθώς μπορεί να φτάνει ακόμα και τη μισή ποσοστιαία μονάδα, ακόμη και στην ίδια τράπεζα ανάλογα με το προφίλ του εκάστοτε πελάτη. Έτσι, προκειμένου να μπορέσει κανείς να συγκρίνει το πραγματικό κόστος δανεισμού θα πρέπει να λάβει προσφορές που θα βασίζονται στα δικά του δεδομένα (ύψος δανείου, ποσοστό χρηματοδότησης, συνολική διάρκεια, ετήσια έσοδα κ.λπ.) από όλες τις τράπεζες. Μια διαδικασία χρονοβόρα και επίπονη, καθώς για να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα ο υποψήφιος δανειολήπτης θα πρέπει να επισκεφθεί τουλάχιστον 10 τράπεζες.
2. Προστασία με κόστος
Τα δάνεια με προστασία επιτοκίου κερδίζουν έδαφος ανάμεσα στις επιλογές των δανειοληπτών. Σε αυτά, ανεξάρτητα από την πορεία του επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή κατά κανόνα του Euribor, το τελικό κυμαινόμενο επιτόκιο για τον πελάτη δεν μπορεί να αυξηθεί πάνω από δύο μονάδες από αυτό που ίσχυε όταν έλαβε το δάνειο. Στην πραγματικότητα, όμως, ο δανειολήπτης πληρώνει πιο ακριβά την ασφάλεια έναντι της ανόδου, καθώς το περιθώριο κέρδους των τραπεζών είναι ήδη εξ’ αρχής σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με τα «κανονικά» δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου. H διαφορά - ανάλογα με την τράπεζα - είναι από μισή έως και μία ολόκληρη μονάδα και μάλιστα επιβαρύνει τον δανειολήπτη «με το καλημέρα» από την πρώτη κιόλας δόση του δανείου, ανεξάρτητα με το αν θα ανέβουν ή όχι τα επιτόκια. Δηλαδή, ενώ ένα κυμαινόμενο επιτόκιο σε δάνειο χωρίς προστασία ανέρχεται περίπου σε 3,5 %-4%, αν το ίδιο δάνειο ληφθεί με προστασία έναντι της ανόδου, το κυμαινόμενο επιτόκιο θα αρχίσει τουλάχιστον από το 4% με 4,5%.
3. Επιτόκιο ανάλογα με τη χρηματοδότηση
Υψηλότερο επιτόκιο πληρώνουν επίσης όσοι λάβουν δάνειο για μεγάλο ποσοστό του ακινήτου, σε σύγκριση με όσους χρηματοδοτήσουν ένα ποσοστό της αγοράς με δικά τους χρήματα. Πλέον, είναι δεδομένο ότι οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν το 100% της εμπορικής αξίας του ακινήτου, αν όμως ο πελάτης ζητήσει δάνειο για περισσότερο από το 70% ή 75% της εμπορικής αξίας, τότε επιβαρύνεται άμεσα με «καπέλο» στο επιτόκιο.. Η μέση επιβάρυνση φτάνει ακόμα και το 0,30 της μονάδας στην περίπτωση που η χρηματοδότηση ξεπερνά το 80% της αξίας του ακινήτου. Αντίστοιχη «ποινή» επιβάλλουν οι τράπεζες και στα σταθερά επιτόκια των στεγαστικών δανείων.
4. Ασφάλειες με καπέλο
Η τελευταία «παγίδα» που θα πρέπει να έχουν υπ’ όψιν τους οι υποψήφιοι δανειολήπτες είναι το κόστος των ασφαλιστικών καλύψεων που συνοδεύουν το στεγαστικό. Η διαφορά για την ασφάλεια ζωής, πυρός και σεισμού, που είναι αναγκαίες για τη χορήγηση στεγαστικού δανείου είναι αρκετά σημαντική από τράπεζα σε τράπεζα. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, η «ψαλίδα» είναι τόσο μεγάλη, ώστε υπερκαλύπτει και τις διαφορές που προκύπτουν από τα επιτόκια δανεισμού. Επιπλέον, όσο «φορτώνει» κανείς ασφαλιστικές καλύψεις, όπως π.χ. αυτές που αφορούν την απώλεια εργασίας, τόσο ανεβαίνει το συνολικό, μηνιαίο κόστος εξυπηρέτησης του δανείου. Έτσι, και προκειμένου να κάνει σωστά τη σύγκριση, ο πελάτης θα πρέπει να ζητήσει από όλες τις τράπεζες που τον ενδιαφέρουν το τελικό κοστολόγιο –το οποίο περιλαμβάνει τη δόση του δανείου αλλά και την ασφάλιση- συμπεριλαμβανομένων όμως των ίδιων ακριβώς καλύψεων.
Γιώργος Θεοδώρου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών