Ποια η ουσία της πρόσφατης τουρκικής προκλητικότητας;

Μαζί με την είσοδο του Νέου Έτους, είδαμε –όχι με μεγάλη έκπληξη είναι η αλήθεια- το πολιτικό σύστημα της γείτονος Τουρκίας να επιδίδεται σε πρωτόγνωρο ανταγωνισμό ανθελληνικής ρητορικής, μετά την απόφαση ασύλου προς έναν από τους 8 φυγάδες Τούρκους στρατιωτικούς.
Οι τοποθετήσεις του μεν τούρκου ΥΠΕΞ στην Άγκυρα ότι: «η απόφαση πιστεύουμε ότι έχει ληφθεί με πολιτικά κριτήρια […] αναμφίβολα θα έχει επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις», που «απογειώθηκε» από τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Tchavousoglou ότι: «οι τρομοκράτες που αφήνετε ελεύθερους είναι σαν δυναμίτης έτοιμος να εκραγεί […] όταν εκραγεί μπορεί να μην μείνει χώρα για να προστατεύσετε», ακούγονται ασφαλώς δυσάρεστες και ανησυχητικές.
Το ίδιο και οι διαδοχικές ΝΟΤΑΜ και ΝΑVTEX της Τουρκίας, για ασκήσεις και έρευνες ανά το Αιγαίο, μαζί και με τις «περατζάδες» πολεμικών σκαφών και κάθε λογής μαχητικών ή κατασκοπευτικών αεροπλάνων, σε παραβάσεις, παραβιάσεις κ.λπ.
Θα μπορούσε κανείς, βέβαια, να παρατηρήσει ότι τα Ελληνοτουρκικά επί Erdogan – δηλαδή εδώ και κοντά 15 χρόνια– μπορεί να γνώρισαν εντάσεις και τριβές ή/και ρητορικές απογειώσεις, με αιχμή την πρόσφατη αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης, όμως ποτέ δεν ξέφυγαν αληθινά. Πάντως οι απειλητικές τοποθετήσεις παραμένουν. Και, τελευταία, οι τόνοι ανεβαίνουν. Το γεγονός ότι στην Τουρκία η κεμαλική αντιπολίτευση του Kemal Kilhintsaroglou είναι εκείνη που έχει «καβαλήσει» την υπόθεση των 18 νησιών και νησίδων στο Αιγαίο, που καλείται η Άγκυρα να «ελευθερώσει», ενώ ο Devlet Bachtselli των Γκρίζων Λύκων είχε ανέβει πρώτος σ’ αυτό το άρμα επιθετικότητας, ασφαλώς και βαραίνει τα πράγματα.

Ποια είναι, όμως, η ρίζα αυτής της επιθετικής ρητορικής;

Για να βρει κανείς απαντήσεις, θα πρέπει να παρακολουθήσει από πολύ κοντά τις κινήσεις για έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου. στην Κυπριακή ΑΟΖ τώρα. Και να κάνει τις ανάλογες προβολές, στο άμεσο μέλλον, με τις αντίστοιχες στην ελληνική ΑΟΖ. Αυτή τη στιγμή, κυριολεκτικά, με τις έρευνες TOTAL και ΕΝΙ στο Οικόπεδο 6 «Καλυψώ» της Κυπριακής ΑΟΖ να έχουν ήδη ξεκινήσει και με προαποφασισμένο το Οικόπεδο 3 «Σουπιά», του ίδιου Γαλλοϊταλικού κονσόρτσιουμ, είναι αρκετά πιθανό να έχουμε επανάληψη του σκηνικού του φθινοπώρου 2017, όταν η ΤOTAL στο Οικόπεδο 11 «Ονησιφόρος» ξεκίνησε τις έρευνες με το πλωτό γεωτρύπανο West Capella. Απειλές, αεροναυτικές ασκήσεις των Τούρκων, αλλ’ όχι τελικά –όπως ήταν φυσικό άλλωστε- και παρεμπόδιση. Στο βάθος, δε, οι έρευνες της Αμερικανικής Exxon Mobil στο Οικόπεδο 10 -αν και διαφορετικού ειδικού βάρους... Αυτή η κλιμακούμενη ένταση, ας συσχετισθεί καλού-κακού και με τον προ ημερών διάπλου του Αιγαίου στον Καφηρέα, τα Κύθηρα κ.λπ., από το Deep Sea Metro II, το οποίο για την Κύπρο είναι προγραμματισμένο να πάει, αλλά στα Στενά ανέβηκε, υπό τη στενή συνοδεία-«σκιά» της κορβέτας Bafra.
Προς τι ο συσχετισμός; Με άκρα διστακτικότητα και προσοχή, η Ελλάδα ξεκινάει φέτος τις δικές της έρευνες για φυσικό αέριο, φθάνοντας από Ιόνιο μέχρι και τα Νότια/ΝοτιοΔυτικά της Κρήτης. Όλοι γνωρίζουν πού είναι το Αιγαίο και πού η Κρήτη. Όμως, καλό θα είναι να είμαστε υποψιασμένοι και σε εγρήγορση για το πού και πώς μπορεί να ανοίγουν μέτωπα.

Τάσος Τσιπλάκος
Σύμβουλος Στρατηγικής - C4I Strategy Consultant

www.bankingnews.gr