Το γεγονός ανασύρει στην επιφάνεια το πρόβλημα της χρήσης πλήθους παμπάλαιου κύριου υλικού.
Η απώλεια ενός εκπαιδευτικού αεροσκάφους T-2 της Πολεμικής Αεροπορίας της 363ΜΕΑ (Μοίρα Εκπαίδευσης Αέρος) το οποίο κατέπεσε λόγω μηχανικής βλάβης στις 12.00 το μεσημέρι κοντά στην 120 ΠΕΑ (Πτέρυγα Αεροπορικής Εκπαίδευσης) στην περιοχή της Δυτικής Παραλίας στην Καλαμάτα, είναι κάτι πολύ ευρύτερο από ένα απλό συμβάν και δεν αφορά μόνο την Πολεμική Αεροπορία. Ευτυχώς, το ατύχημα δεν ήταν μοιραίο και οι δύο χειριστές, εκπαιδευτής και εκπαιδευόμενος, είναι σώοι και ασφαλείς.
Το περιστατικό αυτό είναι ενδεικτικό μιας ακόμα χρονίζουσας ανάγκης για την οποία η πολιτεία δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα, αφήνοντας τα πάντα να κινούνται στον "αυτόματο". Όλα αυτά, όμως, έχουν ημερομηνία λήξης και όχι μόνο η παράταση της επιχειρησιακής τους ζωής δεν επιλύει το πρόβλημα, αλλά και διασφαλίζει ότι τα προβλήματα μπορεί να "σκάσουν" όλα μαζί, με τρόπο που η εξυπηρέτηση ακόμα και των στοιχειωδών αναγκών θα απαιτεί πολλά δισεκατομμύρια…
Το γεγονός ανασύρει στην επιφάνεια το πρόβλημα της χρήσης πλήθους παμπάλαιου κύριου υλικού που αξιοποιεί το ελληνικό στράτευμα και βρίσκεται σε επιχειρησιακή κατάσταση, μόνο λόγω των τεραστίων προσπαθειών και ενίοτε της εφευρετικότητας του προσωπικού.
Δυστυχώς, η κατάσταση αυτή είναι η δυσμενής πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν όλοι οι Κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η οικονομική κρίση. Καμία κρίση, όμως, δεν επιτρέπεται να επηρρεάζει δραματικά την εύρυθμη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η πολιτική ηγεσία του τόπου, οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι η προτεραιότητα της αμυντικής θωράκισης της χώρας είναι ευθέως ανάλογη του βαθμού της απειλής που αντιμετωπίζει. Διαφορετικά, η χώρα θα είναι απλά καταδικασμένη να δέχεται προσβολές του είδους «δεν θα υπάρχει χώρα για να υπερασπίσετε».
Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του προσωπικού, τα προβλήματα είναι πλέον ορατά και δύσκολα κρύβονται "κάτω από το χαλί" πια. Ο αντίπαλος γνωρίζει τις αδυναμίες μας, όπως γνωρίζει και την ποιότητα της πολιτικής ηγεσίας, υπό την έννοια του πως αντιδρά και ποιες προτεραιότητες έχει, αν υπάρχει συνοχή, αν υπάρχει σύμπνοια των πολιτικών δυνάμεων απέναντι σε θέματα υψίστης σημασίας, κ.λπ…
Η Ελλάδα δεν έχει πολλά περιθώρια μπροστά της. Είτε θα αντιληφθεί το πρόβλημα και θα εντάξει τη θεραπεία του ως προτεραιότητα, με τις ενέργειες που απαιτούνται να λαμβάνουν τον χαρακτήρα παραγωγικής επένδυσης, είτε είναι καταδικασμένη να υποχωρεί έως το σημείου που θα της επιβάλει η αδυναμία της. Καλό θα είναι να το αντιληφθούν όλοι oi εμπλεκόμενοι με την εθνική άμυνα φορείς.
www.bankingnews.gr
Το περιστατικό αυτό είναι ενδεικτικό μιας ακόμα χρονίζουσας ανάγκης για την οποία η πολιτεία δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα, αφήνοντας τα πάντα να κινούνται στον "αυτόματο". Όλα αυτά, όμως, έχουν ημερομηνία λήξης και όχι μόνο η παράταση της επιχειρησιακής τους ζωής δεν επιλύει το πρόβλημα, αλλά και διασφαλίζει ότι τα προβλήματα μπορεί να "σκάσουν" όλα μαζί, με τρόπο που η εξυπηρέτηση ακόμα και των στοιχειωδών αναγκών θα απαιτεί πολλά δισεκατομμύρια…
Το γεγονός ανασύρει στην επιφάνεια το πρόβλημα της χρήσης πλήθους παμπάλαιου κύριου υλικού που αξιοποιεί το ελληνικό στράτευμα και βρίσκεται σε επιχειρησιακή κατάσταση, μόνο λόγω των τεραστίων προσπαθειών και ενίοτε της εφευρετικότητας του προσωπικού.
Δυστυχώς, η κατάσταση αυτή είναι η δυσμενής πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν όλοι οι Κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η οικονομική κρίση. Καμία κρίση, όμως, δεν επιτρέπεται να επηρρεάζει δραματικά την εύρυθμη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η πολιτική ηγεσία του τόπου, οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι η προτεραιότητα της αμυντικής θωράκισης της χώρας είναι ευθέως ανάλογη του βαθμού της απειλής που αντιμετωπίζει. Διαφορετικά, η χώρα θα είναι απλά καταδικασμένη να δέχεται προσβολές του είδους «δεν θα υπάρχει χώρα για να υπερασπίσετε».
Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του προσωπικού, τα προβλήματα είναι πλέον ορατά και δύσκολα κρύβονται "κάτω από το χαλί" πια. Ο αντίπαλος γνωρίζει τις αδυναμίες μας, όπως γνωρίζει και την ποιότητα της πολιτικής ηγεσίας, υπό την έννοια του πως αντιδρά και ποιες προτεραιότητες έχει, αν υπάρχει συνοχή, αν υπάρχει σύμπνοια των πολιτικών δυνάμεων απέναντι σε θέματα υψίστης σημασίας, κ.λπ…
Η Ελλάδα δεν έχει πολλά περιθώρια μπροστά της. Είτε θα αντιληφθεί το πρόβλημα και θα εντάξει τη θεραπεία του ως προτεραιότητα, με τις ενέργειες που απαιτούνται να λαμβάνουν τον χαρακτήρα παραγωγικής επένδυσης, είτε είναι καταδικασμένη να υποχωρεί έως το σημείου που θα της επιβάλει η αδυναμία της. Καλό θα είναι να το αντιληφθούν όλοι oi εμπλεκόμενοι με την εθνική άμυνα φορείς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών