Το retweet του Pyatt που ανησυχεί τους Τούρκους

Με την αναπαραγωγή ενός «tweet» που αφορά στην έλευση στην Ν.Αν. Μεσόγειο σημαντικών μονάδων επιφανείας του αμερικανικού Ναυτικού και πιθανότατα υποβρύχια για την αθέατη υποστήριξη και προστασία τους, για ασκήσεις με τους Ισραηλινούς απαντά ο Αμερικανός πρεσβευτής Geoffry Pyatt στις νέες προκλήσεις της Άγκυρας, που δε διστάζει να απειλήσει εμμέσως ακόμα και τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι γνωρίζει για το πρόγραμμα της ExxonMobil και θα συνεχίσει να προστατεύει τα συμφέροντά της…
Από τη μία πλευρά οι Ρώσοι χρησιμοποιούν την είδηση τις τελευταίες ώρες και με δημοσιεύματα στα διεθνή ειδησεογραφικά τους πρακτορεία «κάνουν φασαρία» για την έλευση των αμερικανικών δυνάμεων, με στόχο να ερεθίσουν τα αντανακλαστικά των Τούρκων στην αέναη και εύλογη προσπάθεια να διχάσουν το ΝΑΤΟ. Ήρθε, δηλαδή, η ExxonMobil και «πλάκωσε» και το US Navy για προστασία.
Από την άλλη, όμως, όσοι ασχολούνται σοβαρά με αυτά τα θέματα, αντιλαμβάνονται ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Υπάρχει προγραμματισμός πολλών μηνών πριν. Οι Αμερικανοί γνώριζαν με λεπτομέρειες ποια είναι η κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο, ποιο είναι το παιχνίδι και οι ισορροπίες και προσπάθησαν να τα βρουν με τους Τούρκους, οι οποίοι όμως, κατά πώς φαίνεται, δεν παίρνουν από λόγια.
Το αμερικανικό Ναυτικό "είχε κάνει το κουμάντο του" και οι δυνάμεις που στέλνει είναι απολύτως χαρακτηριστικές της επιθυμίας τους να αποφύγουν την κλιμάκωση. Ναι μεν η δύναμη είναι εντυπωσιακή, όμως, άλλο θα ήταν να έστελνε αεροπλανοφόρο. Στέλνει το μήνυμα στην Τουρκία "μην κουνηθείς" διαμηνύοντας ότι θέλει να κρατήσει χαμηλά τους τόνους και δεν θέλει να αντιμετωπίσει σύμμαχο.

Αν απαιτηθεί, ας μην έχει κανείς αμφιβολία ότι στη Μεσόγειο θα εμφανίζονταν δύο Task Forces αεροπλανοφόρων, ένα από το Σουέζ και ένα από το Γιβραλτάρ. Ήτοι, πάνω από 150 ετοιμοπόλεμα μαχητικά αεροσκάφη, τρομερή αεράμυνα περιοχής και μια ισχύ πυρός τεράστια, ικανή να "συγκινήσει" ακόμα και τον Erdogan και πολλά άλλα...

Η παγίδα από την οποία κινδυνεύει η χώρα...

Δεν είναι αυτός ο στόχος τους. Εκεί, όμως, κρύβεται και η μεγάλη παγίδα για την Ελλάδα. Η ανάγκη των ΗΠΑ να κρατήσουν τη Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο, έως ότου πάει στον Αλλάχ -εκών άκων- ο "φευγάτος" ηγέτης της και επανέλθει μια κανονικότητα στην περιοχή, μπορεί να μας δημιουργήσει τεράστια προβλήματα.
Θεωρούμενοι ως ο «αδύναμος κρίκος» στην περιοχή και όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης, το ασφαλέστερο σημείο να δοθούν ανταλλάγματα στην Άγκυρα είναι η Ελλάδα. Οι Αμερικανοί συχνά χρησιμοποιούν την «ανωτάτη μπακαλική» στους υπολογισμούς τους.

Γνωρίζουν πολύ καλά -και από πολύ παλιά- πόσος πλούτος βρίσκεται στα ελληνικά «οικόπεδα» και γνωρίζουν, επίσης, πολύ καλά πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση τα χρόνια που έρχονται, μόλις οικοδομηθεί η νέα «αρχιτεκτονική ασφαλείας» της περιοχής και ξεκινήσει χωρίς προβλήματα η αξιοποίηση του πλούτου των υδρογονανθράκων στην περιοχή.
Οπότε, θεωρήστε δεδομένο ότι ποντάρουν σε μια διμερή διαπραγμάτευση με την Τουρκία στην οποία οι Τούρκοι θα λάβουν το ποσοστό τους με κάποια φόρμουλα για να "ηρεμήσουν". Αυτή η "στρατηγική", όμως, έχει μερικά μειονεκτήματα τα οποία τείνουν να υποβαθμίζουν ενίοτε οι Αμερικανοί.
Μεσοπρόθεσμα είναι εξαιρετικά αποσταθεροποιητική, αφού μέχρι να φτάσουμε στον τελικό στόχο, όπως αυτός περιγράφεται απλουστευτικά, υπάρχουν αναρίθμητα ενδιάμεσα σενάρια, ορισμένα εκ των οποίων συνεπάγονται σημαντικούς κινδύνους για τις εμπλεκόμενες χώρες.
Σε αυτό το σημείο οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και οι αντίστοιχες κυπριακές, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές και ρεαλιστικές στην εκτίμηση της κατάστασης. Οποιοδήποτε λάθος μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο. Το ευχολόγιο ότι οι ΗΠΑ δεν θα αφήσουν τους Τούρκους ανεξέλεγκτους δεν διασφαλίζει κανέναν...

Τάσος Τσιπλάκος - Σύμβουλος Στρατηγικής
C4I Strategy Consultants

www.bankingnews.gr