Γιατί έχει πληγεί αυτή η ειδική σχέση των δύο χωρών, αναλύει το Strategic Culture Foundation
Αγγλοαμερικανική «Ειδική Σχέση» αποκαλείται η στενή συμμαχία μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, που χρονολογείται από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και την εποχή του Winston Churchill, επισημαίνει το Strategic Culture Foundation.
Ονομάζεται «Ειδική Σχέση» λόγω των μοναδικών ιστορικών και πολιτισμικών δεσμών της συγγένειας που ενώνουν τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς μέσω μιας κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς, κοινών πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών αξιών αλλά και γλώσσας.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 72 ετών η Βρετανία ήταν ο κύριος στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Η αποκαλούμενη «Ειδική Σχέση» είναι μια άνευ προηγουμένου σύμπραξη και ανταλλαγή δύο υποδομών εθνικών υπηρεσιών πληροφοριών και εθνικής ασφάλειας καθώς και οργανισμών κατασκοπείας.
Η σχέση ΗΠΑ-Ηνωμένου Βασιλείου είναι ιδιαίτερα ενοποιημένη σε επίπεδο πληροφοριών, άμυνας, εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας.
Εκτός από τις δύο πολύ ανεπτυγμένες, ώριμες, εξελιγμένες οικονομίες που πραγματοποιούν από κοινού ένα τεράστιο όγκο συναλλαγών και επενδύσεων μεταξύ τους, υπάρχουν πολιτισμικές συγγένειες με κοινή γλώσσα και κοινή καταγωγή.
Σε πολιτικό επίπεδο, η σχέση μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου είναι θεσμός της αγγλοαμερικανικής ειδικής σχέσης.
Βασίστηκε στον αμοιβαίο θαυμασμό και την αμοιβαία χημεία με έναν ισχυρό δεσμό φιλίας όπως της Margaret Thatcher με τον Ronald Reagan, του Toni Blair με τους Bill Clinton και George W. Bush, του John F Kennedy με τον Harold Macmillan αλλά και του Franklin Roosevelt στον πόλεμο με τον Churchill.
Εξαίρεση ίσως αποτελεί η απογοητευτική σχέση του Edward Heath με τον Richard Nixon.
Προβληματική ήταν και η «Ειδική Σχέση» ανάμεσα στον Harold Wilson και τον Αμερικανό πρόεδρο Johnson κυρίως λόγω της απροθυμίας των Βρετανών να εμπλακούν στο Βιετνάμ.
Επίσης προβληματική ήταν η «Ειδική Σχέση» ανάμεσα στον Βρετανό συντηρητικό πρωθυπουργό John Major και τον Bill Clinton, λόγω του ιρλανδικού ζητήματος.
Τώρα, είναι πολύ πιθανόν η «Ειδική Σχέση» των ΗΠΑ - Ηνωμένου Βασιλείου να έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα και να φτάσει στο κατώτατο σημείο της, που θα έχει τεράστιες συνέπειες για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στον κόσμο ενώ αποχωρεί από την ΕΕ.
Η σχέση και η συμμαχία πάντοτε σήμαιναν πολύ περισσότερα για το Λονδίνο παρά για την Ουάσιγκτον.
Αλλά με τη συμμετοχή τόσο των βρετανικών υπηρεσιών πληροφοριών στις παρεμβάσεις στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016 υπέρ της Hillary Clinton, το βρετανικό κράτος μπορεί απλώς να έχει διασχίσει μια κόκκινη γραμμή στο μυαλό του Αμερικανού προέδρου Donald Trump.
Έχουν υπάρξει πολλά προβλήματα σχετικά με τη ρωσική παρέμβαση στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016.
Αυτό βέβαια δεν αναφέρεται ποτέ στο πλαίσιο που διάφορες αμερικανικές και βρετανικές κυβερνήσεις όχι μόνο παρεμβαίνουν και παρεμβαίνουν άμεσα σε άλλες χώρες και τις εσωτερικές δημοκρατικές εκλογές και πολιτικά συστήματα.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση με τη βρετανική συντηρητική κυβέρνηση του John Major που προσπάθησε να βοηθήσει τον Ρεπουμπλικανικό George Bush το 1992 κατά του Clinton, αλλά και ανοικτά, όπως συνέβη με το Ιράν μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ωστόσο, όσο περισσότερο μαθαίνει κανείς για την έκταση της εμπλοκής του βρετανικού συστήματος πληροφοριών στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016 που εργάστηκε υπέρ της Δημοκρατικής υποψήφιας Hillary Clinton, αντιλαμβάνεται ότι, η βρετανική παρέμβαση ήταν άνευ προηγουμένου.
Αυτή είναι η περίπτωση ενός βρετανικού πολιτικού «ακτιβιστή» με το όνομα Simon Bracey-Lane που εργάστηκε μυστηριωδώς για την Προεδρική εκστρατεία του Bernie Sanders 2016 και μια πολύ περίεργη οργάνωση που ονομάζεται The Institute of Statecraft.
Η Πρωτοβουλία αυτή είναι ένα μέτωπο για τις υπηρεσίες πληροφοριών της βρετανικής κυβέρνησης. Χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών και τις κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ.
Δημιουργήθηκε το 2015 πολύ πριν ο Donald Trump καταστεί αντιληπτός ως σοβαρός υποψήφιος για τον Λευκό Οίκο και ο μόνος σκοπός του είναι να συνεχιστεί η ψυχροπολεμική τακτική απέναντι στη Ρωσία.
Φαίνεται ότι ο Bracey-Lane ήταν εκπρόσωπος της βρετανικής κυβέρνησης σε μια αποστολή να συλλέξει στοιχεία για τον Bernie Sanders, τον επικεφαλής αντίπαλο της Cliton το 2016 και στη συνέχεια κατά πάσα πιθανότητα να διαβιβάσει τέτοια δεδομένα στo στρατόπεδό της.
Η βρετανική κυβέρνηση εξάλλου είχε φανεί, πως επιθυμεί νίκη της Clinton.
O γερουσιαστής Sanders ανήκει στην αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών, δεν είχε τόσο καλές σχέσεις με το Ισραήλ και είχε την πρόθεση να φέρει μία επανάσταση στην αμερικανική εσωτερική και διεθνή πολιτική σε μια πιο προοδευτική και φιλελεύθερη διεθνιστική κατεύθυνση.
Ο Sanders ήθελε να μεταρρυθμίσει τον «φουσκωμένο» αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ και το στρατιωτικό-βιομηχανικό πλέγμα αλλά και να προσπαθήσει να μετριάσει τις επιθετικές παρορμήσεις στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Με λίγη επιπλέον ώθηση σε κάποιες πολιτείες θα μπορούσε να είναι ο νικητής των εσωκομματικών εκλογών.
Αυτή η συμμετοχή του βρετανικού κράτους στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις των ΗΠΑ είναι ανησυχητική.
Όχι μόνο το βρετανικό κράτος παρενέβη εκτενώς στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016 υπέρ της Clinton αλλά επέδειξε και έναν παρωχημένο αντιρωσισμό.
Αυτή η πρωτοβουλία της βρετανικής κυβέρνησης «The Institute of Statecraft» ξεκίνησε το 2015 ως μυστική επιχείρηση για τη διάδοση της αντι-ρωσικής προπαγάνδας στα δυτικά μέσα ενημέρωσης και γενικά για τη δημιουργία μιας επιθετικά εχθρικής αντιρωσικής αφήγησης των μέσων ενημέρωσης.
Φαίνεται ότι υπάρχουν κάποιοι στα υψηλότερα επίπεδα του Βρετανικού Κράτους που δεν θα ήθελαν τίποτα περισσότερο από το να ξεκινήσουν έναν πόλεμο ενάντια στη Ρωσία, ο οποίος θα ήταν το σοβαρότερο στρατηγικό και ανθρώπινο λάθος που πιθανώς προκλήθηκε από το 1941.
Και ίσως υπάρχουν κάποιοι στην κορυφή της ΕΕ που ποτέ δεν έχουν συγχωρήσει, ούτε κατάλαβαν ότι η Ρωσία ήταν ο κύριος απελευθερωτής της ευρωπαϊκής ηπείρου ενάντια στο γερμανικό Τρίτο Ράιχ και ήταν αυτή ο σημαντικότερος αντίπαλος της Wehrmacht.
Ωστόσο, η ουσία είναι, όπως συμβαίνει συνήθως όταν εμπλέκονται οι Άγγλοι ότι γενικά καταλήγουν να προκαλούν περισσότερη ζημιά από ό, τι καλό.
Όλες αυτές οι αντι-ρωσικές προσπάθειες του Βρετανικού Κράτους και η εμπλοκή τους στις εσωτερικές υποθέσεις της αμερικανικής πολιτικής, όπως η διείσδυση στην εκστρατεία του Bernie Sanders και η συγκέντρωση ενός φακέλου για τον Donald Trump, εξυπηρετούσαν τελικά την αποδυνάμωση της «Ειδικής Σχέσης» ΗΠΑ – Βρετανίας.
Αρκετές εξάλλου εκφάνσεις της Σχέσης ΗΠΑ-Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται ήδη στο χαμηλότερο σημείο τους.
Η επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν μια καταστροφή δημοσίων σχέσεων για τη βρετανική κυβέρνηση της Theresa May και ο κ. Trump κατέστησε σαφές ότι δεν διαθέτει χρόνο, προκειμένου να επιτεθεί στη Βρετανίδα πρωθυπουργό για τους χειρισμούς της στο Brexit ενώ πρότεινε ευθέως την αντικατάστασή της από τον Boris Johnson.
Επίσης ο Trump δήλωσε ανοιχτά ότι μια αμερικανο-βρετανική συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μετά το Brexit δεν είναι μία βεβαιότητα.
Επιπλέον, ο Trump δεν διέθεσε χρόνο για τις στρατιωτικές εξελίξεις στη Βρετανία ενώ άφησε στο σκοτάδι το Λονδίνο σχετικά με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από Συρία και Αφγανιστάν.
Ονομάζεται «Ειδική Σχέση» λόγω των μοναδικών ιστορικών και πολιτισμικών δεσμών της συγγένειας που ενώνουν τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς μέσω μιας κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς, κοινών πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών αξιών αλλά και γλώσσας.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 72 ετών η Βρετανία ήταν ο κύριος στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Η αποκαλούμενη «Ειδική Σχέση» είναι μια άνευ προηγουμένου σύμπραξη και ανταλλαγή δύο υποδομών εθνικών υπηρεσιών πληροφοριών και εθνικής ασφάλειας καθώς και οργανισμών κατασκοπείας.
Η σχέση ΗΠΑ-Ηνωμένου Βασιλείου είναι ιδιαίτερα ενοποιημένη σε επίπεδο πληροφοριών, άμυνας, εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας.
Εκτός από τις δύο πολύ ανεπτυγμένες, ώριμες, εξελιγμένες οικονομίες που πραγματοποιούν από κοινού ένα τεράστιο όγκο συναλλαγών και επενδύσεων μεταξύ τους, υπάρχουν πολιτισμικές συγγένειες με κοινή γλώσσα και κοινή καταγωγή.
Σε πολιτικό επίπεδο, η σχέση μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου είναι θεσμός της αγγλοαμερικανικής ειδικής σχέσης.
Βασίστηκε στον αμοιβαίο θαυμασμό και την αμοιβαία χημεία με έναν ισχυρό δεσμό φιλίας όπως της Margaret Thatcher με τον Ronald Reagan, του Toni Blair με τους Bill Clinton και George W. Bush, του John F Kennedy με τον Harold Macmillan αλλά και του Franklin Roosevelt στον πόλεμο με τον Churchill.
Εξαίρεση ίσως αποτελεί η απογοητευτική σχέση του Edward Heath με τον Richard Nixon.
Προβληματική ήταν και η «Ειδική Σχέση» ανάμεσα στον Harold Wilson και τον Αμερικανό πρόεδρο Johnson κυρίως λόγω της απροθυμίας των Βρετανών να εμπλακούν στο Βιετνάμ.
Επίσης προβληματική ήταν η «Ειδική Σχέση» ανάμεσα στον Βρετανό συντηρητικό πρωθυπουργό John Major και τον Bill Clinton, λόγω του ιρλανδικού ζητήματος.
Τώρα, είναι πολύ πιθανόν η «Ειδική Σχέση» των ΗΠΑ - Ηνωμένου Βασιλείου να έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα και να φτάσει στο κατώτατο σημείο της, που θα έχει τεράστιες συνέπειες για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στον κόσμο ενώ αποχωρεί από την ΕΕ.
Η σχέση και η συμμαχία πάντοτε σήμαιναν πολύ περισσότερα για το Λονδίνο παρά για την Ουάσιγκτον.
Αλλά με τη συμμετοχή τόσο των βρετανικών υπηρεσιών πληροφοριών στις παρεμβάσεις στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016 υπέρ της Hillary Clinton, το βρετανικό κράτος μπορεί απλώς να έχει διασχίσει μια κόκκινη γραμμή στο μυαλό του Αμερικανού προέδρου Donald Trump.
Έχουν υπάρξει πολλά προβλήματα σχετικά με τη ρωσική παρέμβαση στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016.
Αυτό βέβαια δεν αναφέρεται ποτέ στο πλαίσιο που διάφορες αμερικανικές και βρετανικές κυβερνήσεις όχι μόνο παρεμβαίνουν και παρεμβαίνουν άμεσα σε άλλες χώρες και τις εσωτερικές δημοκρατικές εκλογές και πολιτικά συστήματα.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση με τη βρετανική συντηρητική κυβέρνηση του John Major που προσπάθησε να βοηθήσει τον Ρεπουμπλικανικό George Bush το 1992 κατά του Clinton, αλλά και ανοικτά, όπως συνέβη με το Ιράν μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ωστόσο, όσο περισσότερο μαθαίνει κανείς για την έκταση της εμπλοκής του βρετανικού συστήματος πληροφοριών στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016 που εργάστηκε υπέρ της Δημοκρατικής υποψήφιας Hillary Clinton, αντιλαμβάνεται ότι, η βρετανική παρέμβαση ήταν άνευ προηγουμένου.
Αυτή είναι η περίπτωση ενός βρετανικού πολιτικού «ακτιβιστή» με το όνομα Simon Bracey-Lane που εργάστηκε μυστηριωδώς για την Προεδρική εκστρατεία του Bernie Sanders 2016 και μια πολύ περίεργη οργάνωση που ονομάζεται The Institute of Statecraft.
Η Πρωτοβουλία αυτή είναι ένα μέτωπο για τις υπηρεσίες πληροφοριών της βρετανικής κυβέρνησης. Χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών και τις κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ.
Δημιουργήθηκε το 2015 πολύ πριν ο Donald Trump καταστεί αντιληπτός ως σοβαρός υποψήφιος για τον Λευκό Οίκο και ο μόνος σκοπός του είναι να συνεχιστεί η ψυχροπολεμική τακτική απέναντι στη Ρωσία.
Φαίνεται ότι ο Bracey-Lane ήταν εκπρόσωπος της βρετανικής κυβέρνησης σε μια αποστολή να συλλέξει στοιχεία για τον Bernie Sanders, τον επικεφαλής αντίπαλο της Cliton το 2016 και στη συνέχεια κατά πάσα πιθανότητα να διαβιβάσει τέτοια δεδομένα στo στρατόπεδό της.
Η βρετανική κυβέρνηση εξάλλου είχε φανεί, πως επιθυμεί νίκη της Clinton.
O γερουσιαστής Sanders ανήκει στην αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών, δεν είχε τόσο καλές σχέσεις με το Ισραήλ και είχε την πρόθεση να φέρει μία επανάσταση στην αμερικανική εσωτερική και διεθνή πολιτική σε μια πιο προοδευτική και φιλελεύθερη διεθνιστική κατεύθυνση.
Ο Sanders ήθελε να μεταρρυθμίσει τον «φουσκωμένο» αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ και το στρατιωτικό-βιομηχανικό πλέγμα αλλά και να προσπαθήσει να μετριάσει τις επιθετικές παρορμήσεις στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Με λίγη επιπλέον ώθηση σε κάποιες πολιτείες θα μπορούσε να είναι ο νικητής των εσωκομματικών εκλογών.
Αυτή η συμμετοχή του βρετανικού κράτους στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις των ΗΠΑ είναι ανησυχητική.
Όχι μόνο το βρετανικό κράτος παρενέβη εκτενώς στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016 υπέρ της Clinton αλλά επέδειξε και έναν παρωχημένο αντιρωσισμό.
Αυτή η πρωτοβουλία της βρετανικής κυβέρνησης «The Institute of Statecraft» ξεκίνησε το 2015 ως μυστική επιχείρηση για τη διάδοση της αντι-ρωσικής προπαγάνδας στα δυτικά μέσα ενημέρωσης και γενικά για τη δημιουργία μιας επιθετικά εχθρικής αντιρωσικής αφήγησης των μέσων ενημέρωσης.
Φαίνεται ότι υπάρχουν κάποιοι στα υψηλότερα επίπεδα του Βρετανικού Κράτους που δεν θα ήθελαν τίποτα περισσότερο από το να ξεκινήσουν έναν πόλεμο ενάντια στη Ρωσία, ο οποίος θα ήταν το σοβαρότερο στρατηγικό και ανθρώπινο λάθος που πιθανώς προκλήθηκε από το 1941.
Και ίσως υπάρχουν κάποιοι στην κορυφή της ΕΕ που ποτέ δεν έχουν συγχωρήσει, ούτε κατάλαβαν ότι η Ρωσία ήταν ο κύριος απελευθερωτής της ευρωπαϊκής ηπείρου ενάντια στο γερμανικό Τρίτο Ράιχ και ήταν αυτή ο σημαντικότερος αντίπαλος της Wehrmacht.
Ωστόσο, η ουσία είναι, όπως συμβαίνει συνήθως όταν εμπλέκονται οι Άγγλοι ότι γενικά καταλήγουν να προκαλούν περισσότερη ζημιά από ό, τι καλό.
Όλες αυτές οι αντι-ρωσικές προσπάθειες του Βρετανικού Κράτους και η εμπλοκή τους στις εσωτερικές υποθέσεις της αμερικανικής πολιτικής, όπως η διείσδυση στην εκστρατεία του Bernie Sanders και η συγκέντρωση ενός φακέλου για τον Donald Trump, εξυπηρετούσαν τελικά την αποδυνάμωση της «Ειδικής Σχέσης» ΗΠΑ – Βρετανίας.
Αρκετές εξάλλου εκφάνσεις της Σχέσης ΗΠΑ-Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται ήδη στο χαμηλότερο σημείο τους.
Η επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν μια καταστροφή δημοσίων σχέσεων για τη βρετανική κυβέρνηση της Theresa May και ο κ. Trump κατέστησε σαφές ότι δεν διαθέτει χρόνο, προκειμένου να επιτεθεί στη Βρετανίδα πρωθυπουργό για τους χειρισμούς της στο Brexit ενώ πρότεινε ευθέως την αντικατάστασή της από τον Boris Johnson.
Επίσης ο Trump δήλωσε ανοιχτά ότι μια αμερικανο-βρετανική συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μετά το Brexit δεν είναι μία βεβαιότητα.
Επιπλέον, ο Trump δεν διέθεσε χρόνο για τις στρατιωτικές εξελίξεις στη Βρετανία ενώ άφησε στο σκοτάδι το Λονδίνο σχετικά με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από Συρία και Αφγανιστάν.
www.bankingnews,gr
Σχόλια αναγνωστών