Oι εξαγωγές πετρελαίου της Τεχεράνης μειώθηκαν σε λιγότερο από 200.000 βαρέλια την ημέρα, γεγονός που αντιπροσωπεύει μείωση κατά περίπου 90% σ
Οι κυρώσεις, που επέβαλε ο Αμερικανός πρόεδρος, Donald Trump στο Ιράν, αποδείχθηκαν αποτελεσματικές και ασκούν σημαντική πίεση στους κυβερνώντες μουλάδες του Ιράν και στην ικανότητα χρηματοδότησης των τρομοκρατικών τους ομάδων, σημειώνει σε ανάλυσή του το Gatestone Institute.
Προτού το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ επιβάλλει νέες κυρώσεις κατά του πετρελαίου και του φυσικού αερίου του Ιράν, η Τεχεράνη εξήγαγε πάνω από δύο εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως.
Επί του παρόντος, οι εξαγωγές πετρελαίου της Τεχεράνης μειώθηκαν σε λιγότερο από 200.000 βαρέλια την ημέρα, γεγονός που αντιπροσωπεύει μείωση κατά περίπου 90% στις εξαγωγές πετρελαίου.
Το Ιράν έχει το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα φυσικού αερίου και το τέταρτο μεγαλύτερο αποθεματικό αργού πετρελαίου παγκοσμίως και η πώληση αυτών των πόρων αντιπροσωπεύει πάνω από το 80% των εξαγωγικών εσόδων του.
Ως εκ τούτου, η Ισλαμική Δημοκρατία εξαρτάται ιστορικά από τα έσοδα από το πετρέλαιο για να χρηματοδοτήσει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή και να υποστηρίξει τρομοκρατικές ομάδες.
Ο προϋπολογισμός που παρουσίασε το Ιράν το 2019 ανερχόταν σχεδόν στα 41 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το καθεστώς αναμενόταν να προσποριστεί περίπου 21 δισεκατομμύρια δολάρια από τα πετρελαϊκά έσοδα.
Αυτό σημαίνει ότι περίπου το ήμισυ των κρατικών εσόδων του Ιράν προέρχεται από την εξαγωγή πετρελαίου σε άλλα κράτη.
Παρόλο που ο Ανώτατος ηγέτης του Ιράν, ο Ayatollah Ali Khamenei μπορεί να κομπορρημονεί για την αυτοσυντηρούμενη οικονομία της χώρας, αρκετοί ηγέτες της χώρας παραδέχτηκαν πρόσφατα την κακή οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση
Μιλώντας στην πόλη Kerman στις 12 Νοεμβρίου, ο Ιρανός πρόεδρος Hassan Rouhani αναγνώρισε για πρώτη φορά ότι «το Ιράν αντιμετωπίζει ένα από τα χειρότερα έτη από την ισλαμική επανάσταση του 1979» και ότι «η κατάσταση της χώρας δεν είναι φυσιολογική».
Αν και έχουμε κάποια άλλα εισοδήματα, τα μόνα έσοδα που μπορούν να κρατήσουν τη χώρα είναι τα χρήματα από το πετρέλαιο. Δεν είχαμε ποτέ τόσο πολλά προβλήματα στην πώληση πετρελαίου ...
Ποτέ δεν είχαμε τόσες πολλές δυσκολίες στη διατήρηση των πετρελαιοφόρων μας ...
Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τις υποθέσεις της χώρας όταν έχουμε προβλήματα με την πώληση του πετρελαίου μας;» διερωτήθηκε ο Rouhani.
Χάρη στην αμερικανική πολιτική της «μέγιστης πίεσης», η συνολική οικονομία της Ισλαμικής Δημοκρατίας έχει δεχθεί καίριο πλήγμα.
Τον τελευταίο καιρό, το ΔΝΤ αναθεώρησε και πάλι τις προβλέψεις του για την οικονομία του Ιράν και επεσήμανε πως αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 9,5% και όχι κατά 6% μέχρι τα τέλη του 2019.
Ένας από τους λόγους πίσω από τη «σκοτεινή εικόνα» του Ιράν συνδέεται με την απόφαση της κυβέρνησης Trump να μην επεκτείνει την απαλλαγή για τους οκτώ μεγαλύτερους αγοραστές πετρελαίου του Ιράν. Κίνα, Ινδία, Ελλάδα, Ιταλία, Ταϊβάν, Ιαπωνία, Τουρκία και Νότια Κορέα.
Το εθνικό νόμισμα του Ιράν, το rial, συνεχίζει να χάνει την αξία του: πέφτει στα ιστορικά χαμηλά. Ένα αμερικανικό δολάριο, το οποίο ισοδυναμούσε με περίπου 35.000 rials τον Νοέμβριο του 2017, τώρα αξίζει περίπου 110.000 rials.
Αποφέρει καρπούς η «μέγιστη πίεση»
Επιπλέον, η Ισλαμική Δημοκρατία φαίνεται να προσπαθεί να αντισταθμίσει την απώλεια εσόδων που συναντά.
Πριν από λίγες ημέρες, για παράδειγμα, οι ηγέτες του Ιράν τριπλασίασαν την τιμή της βενζίνης.
Αποτελεί ένδειξη απογοήτευσης για τη δημιουργία εσόδων προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ο στρατιωτικός τους ηγεμονισμός στην περιοχή και να υποστηριχθούν οι τρομοκρατικές ομάδες.
Η αύξηση αυτή οδήγησε αμέσως τους Ιρανούς να διαδηλώσουν στην αντίθεσή τους στην κυβέρνηση. Τις τελευταίες ημέρες, αρκετές ιρανικές πόλεις έχουν γίνει σκηνές συνεχιζόμενων διαδηλώσεων.
Οι διαμαρτυρίες ξέσπασαν πρώτα στον Ahvaz και στη συνέχεια εξαπλώθηκαν σε πολλές άλλες πόλεις της επαρχίας Khuzestan καθώς και στην πρωτεύουσα Τεχεράνης και αλλού.
Οι μειωμένοι πόροι της Τεχεράνης έχουν επίσης αναγκάσει τους Ιρανούς ηγέτες να περικόψουν κονδύλια στην παλαιστινιακή τρομοκρατική ομάδα Χαμάς και τη Χεζμπολάχ.
Η Χαμάς αναγκάστηκε να εισαγάγει «σχέδια λιτότητας», ενώ ο Hassan Nasrala, επικεφαλής της Χεζμπολάχ, αναζητά με κάθε τρόπο πόρους για να συνεχίσει την τρομοκρατική της δράση.
Στην πιθανή απογοήτευση των επικριτών της Ουάσινγκτον, η πολιτική του Αμερικανού Προέδρου βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση.
Με την κλιμάκωση των οικονομικών κυρώσεων, οι κυβερνώντες μουλάδες και οι αντιπρόσωποί τους χρεοκοπούν.
Άλλες χώρες πρέπει τώρα να στοιχηθούν με τις ΗΠΑ υιοθετώντας επίσης μια πολιτική «μέγιστης πίεσης» - ακόμα κι αν προτιμούν να συνεχίσουν να συνεργάζονται με το Ιράν και να υπονομεύουν τη διοίκηση του Trump.
Εάν το Ιράν κατορθώσει να αναπτύξει πυρηνικά όπλα τελικά θα τα χρησιμοποιήσει για να εκβιάσει με μαθηματική ακρίβεια αυτές τις χώρες.
Προτού το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ επιβάλλει νέες κυρώσεις κατά του πετρελαίου και του φυσικού αερίου του Ιράν, η Τεχεράνη εξήγαγε πάνω από δύο εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως.
Επί του παρόντος, οι εξαγωγές πετρελαίου της Τεχεράνης μειώθηκαν σε λιγότερο από 200.000 βαρέλια την ημέρα, γεγονός που αντιπροσωπεύει μείωση κατά περίπου 90% στις εξαγωγές πετρελαίου.
Το Ιράν έχει το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα φυσικού αερίου και το τέταρτο μεγαλύτερο αποθεματικό αργού πετρελαίου παγκοσμίως και η πώληση αυτών των πόρων αντιπροσωπεύει πάνω από το 80% των εξαγωγικών εσόδων του.
Ως εκ τούτου, η Ισλαμική Δημοκρατία εξαρτάται ιστορικά από τα έσοδα από το πετρέλαιο για να χρηματοδοτήσει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή και να υποστηρίξει τρομοκρατικές ομάδες.
Ο προϋπολογισμός που παρουσίασε το Ιράν το 2019 ανερχόταν σχεδόν στα 41 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το καθεστώς αναμενόταν να προσποριστεί περίπου 21 δισεκατομμύρια δολάρια από τα πετρελαϊκά έσοδα.
Αυτό σημαίνει ότι περίπου το ήμισυ των κρατικών εσόδων του Ιράν προέρχεται από την εξαγωγή πετρελαίου σε άλλα κράτη.
Παρόλο που ο Ανώτατος ηγέτης του Ιράν, ο Ayatollah Ali Khamenei μπορεί να κομπορρημονεί για την αυτοσυντηρούμενη οικονομία της χώρας, αρκετοί ηγέτες της χώρας παραδέχτηκαν πρόσφατα την κακή οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση
Μιλώντας στην πόλη Kerman στις 12 Νοεμβρίου, ο Ιρανός πρόεδρος Hassan Rouhani αναγνώρισε για πρώτη φορά ότι «το Ιράν αντιμετωπίζει ένα από τα χειρότερα έτη από την ισλαμική επανάσταση του 1979» και ότι «η κατάσταση της χώρας δεν είναι φυσιολογική».
Αν και έχουμε κάποια άλλα εισοδήματα, τα μόνα έσοδα που μπορούν να κρατήσουν τη χώρα είναι τα χρήματα από το πετρέλαιο. Δεν είχαμε ποτέ τόσο πολλά προβλήματα στην πώληση πετρελαίου ...
Ποτέ δεν είχαμε τόσες πολλές δυσκολίες στη διατήρηση των πετρελαιοφόρων μας ...
Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τις υποθέσεις της χώρας όταν έχουμε προβλήματα με την πώληση του πετρελαίου μας;» διερωτήθηκε ο Rouhani.
Χάρη στην αμερικανική πολιτική της «μέγιστης πίεσης», η συνολική οικονομία της Ισλαμικής Δημοκρατίας έχει δεχθεί καίριο πλήγμα.
Τον τελευταίο καιρό, το ΔΝΤ αναθεώρησε και πάλι τις προβλέψεις του για την οικονομία του Ιράν και επεσήμανε πως αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 9,5% και όχι κατά 6% μέχρι τα τέλη του 2019.
Ένας από τους λόγους πίσω από τη «σκοτεινή εικόνα» του Ιράν συνδέεται με την απόφαση της κυβέρνησης Trump να μην επεκτείνει την απαλλαγή για τους οκτώ μεγαλύτερους αγοραστές πετρελαίου του Ιράν. Κίνα, Ινδία, Ελλάδα, Ιταλία, Ταϊβάν, Ιαπωνία, Τουρκία και Νότια Κορέα.
Το εθνικό νόμισμα του Ιράν, το rial, συνεχίζει να χάνει την αξία του: πέφτει στα ιστορικά χαμηλά. Ένα αμερικανικό δολάριο, το οποίο ισοδυναμούσε με περίπου 35.000 rials τον Νοέμβριο του 2017, τώρα αξίζει περίπου 110.000 rials.
Αποφέρει καρπούς η «μέγιστη πίεση»
Επιπλέον, η Ισλαμική Δημοκρατία φαίνεται να προσπαθεί να αντισταθμίσει την απώλεια εσόδων που συναντά.
Πριν από λίγες ημέρες, για παράδειγμα, οι ηγέτες του Ιράν τριπλασίασαν την τιμή της βενζίνης.
Αποτελεί ένδειξη απογοήτευσης για τη δημιουργία εσόδων προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ο στρατιωτικός τους ηγεμονισμός στην περιοχή και να υποστηριχθούν οι τρομοκρατικές ομάδες.
Η αύξηση αυτή οδήγησε αμέσως τους Ιρανούς να διαδηλώσουν στην αντίθεσή τους στην κυβέρνηση. Τις τελευταίες ημέρες, αρκετές ιρανικές πόλεις έχουν γίνει σκηνές συνεχιζόμενων διαδηλώσεων.
Οι διαμαρτυρίες ξέσπασαν πρώτα στον Ahvaz και στη συνέχεια εξαπλώθηκαν σε πολλές άλλες πόλεις της επαρχίας Khuzestan καθώς και στην πρωτεύουσα Τεχεράνης και αλλού.
Οι μειωμένοι πόροι της Τεχεράνης έχουν επίσης αναγκάσει τους Ιρανούς ηγέτες να περικόψουν κονδύλια στην παλαιστινιακή τρομοκρατική ομάδα Χαμάς και τη Χεζμπολάχ.
Η Χαμάς αναγκάστηκε να εισαγάγει «σχέδια λιτότητας», ενώ ο Hassan Nasrala, επικεφαλής της Χεζμπολάχ, αναζητά με κάθε τρόπο πόρους για να συνεχίσει την τρομοκρατική της δράση.
Στην πιθανή απογοήτευση των επικριτών της Ουάσινγκτον, η πολιτική του Αμερικανού Προέδρου βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση.
Με την κλιμάκωση των οικονομικών κυρώσεων, οι κυβερνώντες μουλάδες και οι αντιπρόσωποί τους χρεοκοπούν.
Άλλες χώρες πρέπει τώρα να στοιχηθούν με τις ΗΠΑ υιοθετώντας επίσης μια πολιτική «μέγιστης πίεσης» - ακόμα κι αν προτιμούν να συνεχίσουν να συνεργάζονται με το Ιράν και να υπονομεύουν τη διοίκηση του Trump.
Εάν το Ιράν κατορθώσει να αναπτύξει πυρηνικά όπλα τελικά θα τα χρησιμοποιήσει για να εκβιάσει με μαθηματική ακρίβεια αυτές τις χώρες.
Σχόλια αναγνωστών