Η συμφωνία, μολονότι είναι νομικά απαράδεκτη και αβάσιμη, επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών
(upd) Αναβρασμός επικρατεί σε διπλωματικό επίπεδο μετά την πρωτοφανή κίνηση της Τουρκίας να συνάψει συμφωνία αμοιβαίας κατανόησης με τη Λιβύη, αναφορικά με τις θαλάσσιες ζώνες στη Μεσόγειο.
Η συμφωνία, μολονότι είναι νομικά απαράδεκτη και αβάσιμη, επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι προς το παρόν δεν υπάρχει καμία επίσημη αντίδραση από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ, την ώρα που ο τουρκικός Τύπος θριαμβολογεί και κάνει λόγο για τον στόχο της Άγκυρας να εμποδίσει τα σχέδια της Ελλάδας για την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
«Το παιχνίδι στη Μεσόγειο ξεκίνησε τώρα, η Τουρκία εμπόδισε τα σχέδια πολιορκίας της στην ανατολική Μεσόγειο», αναφέρει η Yeni Safak, ενώ η Cumhuriyet τονίζει ότι η Άγκυρα έχει στόχο να εμποδίσει τα σχέδια της Ελλάδας για ΑΟΖ.
Καταδικάζει το ΥΠΕΞ Κύπρου το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες - Σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου
Την υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης που φέρεται να επιχειρεί να οριοθετήσει θαλάσσιες ζώνες μεταξύ τους καταδικάζει το υπουργείο Εξωτερικών της Κύπρου.
«Τέτοια οριοθέτηση, αν γινόταν, θα συνιστούσε σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου, καθώς θα παραγνώριζε τα νόμιμα δικαιώματα άλλων παράκτιων κρατών της Ανατολικής Μεσογείου, και θα ήταν αντίθετο με την αναγνωρισμένη αρχή της σύμβασης του δικαίου της θάλασσας και του εθιμικού δικαίου για τα δικαιώματα των νησιών σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Το μνημόνιο συναντίληψης δεν έχει και δεν παράγει καθοιονδήποτε τρόπο, οποιαδήποτε έννομα αποτελέσματα που να επηρεάζουν τα νόμιμα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας ή άλλων παράκτιων κρατών» αναφέρει σε ανακοίνωση του το κυπριακό ΥΠΕΞ.
«Με τη διαστρέβλωση των κανόνων του δικαίου της θάλασσας και με την παραχάραξη της γεωγραφίας, η Τουρκία δεν μπορεί να αποκτήσει νομικά ερείσματα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αντίθετα, οι πράξεις της Τουρκίας αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι οι θέσεις της σε ό,τι αφορά το διεθνές δίκαιο, αποτελούν τη μειοψηφία του ενός.
Το ίδιο ασφαλώς ισχύει και για τις θέσεις της Τουρκίας, όπως αυτές διαλαμβάνονται στην πρόσφατη επιστολή του Μονίμου Αντιπροσώπου της στα Ηνωμένα Έθνη προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, με την οποία κατατέθηκαν συντεταγμένες για τη θαλάσσια περιοχή δυτικά και βόρεια της Κύπρου, κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, καταστρατηγώντας τα νόμιμα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στις θαλάσσιες ζώνες της.
Το υπουργείο Εξωτερικών απορρίπτει στην ολότητά τους τις τουρκικές θέσεις και αβάσιμες διεκδικήσεις και θα απαντήσει καταλλήλως διά επίσημης επιστολής προς τα Ηνωμένα Έθνη» αναφέρει το ΥΠΕΞ της Κύπρου.
ΣΥΡΙΖΑ για τις τουρκικές προκλήσεις: Χωρίς πυξίδα και στρατηγική η κυβερνητική πολιτική
Την θέση ότι η κυβερνητική πολιτική είναι χωρίς πυξίδα και στρατηγική απέναντι στις αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις διατυπώνει ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις αφενός με τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες αφετέρου με την επιστολή στον ΟΗΕ, με την οποία η Άγκυρα αξιώνει περιοχές ακόμα και δυτικά της Ρόδου.
«Με αφορμή τις πρόσφατες προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην περιοχή, ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει τα εξής:
- Οι προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές πολλαπλασιάζονται ραγδαία και έχουμε φτάσει Νοέμβριο
- Η ρητορική της Τουρκίας ως προς τις ροές, το Αιγαίο και την Κύπρο, γίνεται ολοένα και πιο επιθετική
- Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο (που δεν τέθηκαν στον Τούρκο Πρόεδρο από τον Πρωθυπουργό κατά τη συνάντησή τους), έχουν χτυπήσει κόκκινο
- Οι παράνομες τουρκικές εξορύξεις στην κυπριακή ΑΟΖ επεκτείνονται
- Η Τουρκία προβαίνει σε παράνομη συμφωνία με τη Λιβύη για ελληνικές θαλάσσιες ζώνες
- Η Τουρκία παρουσιάζει για πρώτη φορά συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας της με την Αίγυπτο, οι οποίες δεν συμβαδίζουν με το διεθνές δίκαιο.
Ας μας πει κάποιος από την Κυβέρνηση:
Η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο Ερντογάν τον Σεπτέμβριο ήταν επιτυχημένη;
Η απαράδεκτη στρατηγική που ανακοίνωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, κατευνασμού της Τουρκίας στο Αιγαίο και στο Κυπριακό, με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει στο προσφυγικό, πέτυχε;
Είναι απόλυτη ανάγκη να εγκαταλειφθεί η τακτική του παθητικού παρατηρητή και να επιστρέψει η χώρα στην ενεργητική εξωτερική πολιτική σε σχέση με τις ευρωτουρκικές σχέσεις, το πλαίσιο ευρωπαϊκών κυρώσεων και τον ουσιαστικό διάλογο» επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Λαγγίδης (διεθνολόγος): Η συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης μπορεί δυνητικά να ανατρέψει τα κεκτημένα Ελλάδας, Κύπρου
Την θέση ότι η συμφωνία συναντίληψης για τις θαλάσσιες ζώνες που υπέγραψαν Τουρκία και Λιβύη θα μπορούσε δυνητικά να ανατρέψει τα κεκτημένα, τα οποία έχει επιτύχει η ελληνική και η κυπριακή πλευρά στην ανατολική Μεσόγειο διατύπωσε ο διεθνολόγος Αφεντούλης Λαγγίδης.
«Έχουμε μια συνέχεια της τουρκικής πολιτικής σε επίπεδο πλέον αναζήτησης ενός εταίρου στην ανατολική Μεσόγειο, ο οποίος θα μπορούσε δυνητικά να ανατρέψει τα «κεκτημένα», τα οποία έχει επιτύχει η κυπριακή και ελλαδική πλευρά με συνεργασίες στον ενεργειακό τομέα, με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και με συμφωνίες με άλλες χώρες, όπως ο Λίβανος.
Αυτή η κίνηση ήταν ένα συμπλήρωμα ουσιαστικά, το οποίο έρχεται σε πολιτικό επίπεδο να κινηθεί παράλληλα με την κίνηση στην οποία προέβη η Τουρκία στα Ηνωμένα Έθνη, με την κατάθεση των συντεταγμένων» ανέφερε μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha ο κ.Λαγγίδης.
«Η Ελλάδα βεβαίως έχει περιθώρια αντίδρασης, κυρίως σε επίπεδο εμβάθυνσης της συνεργασίας με τα άλλα κράτη, μια συμφωνία η οποία έχει ενοχλήσει σε μεγάλο βαθμό την Άγκυρα.
Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι η δεύτερη αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης στάθηκε αρνητικά σε αυτή τη συμφωνία, χαρακτηρίζοντάς την όχι μόνο ως παράνομη, σχετικά με το διαδικαστικό, αλλά και επικίνδυνη για τη σταθερότητα στη Μεσόγειο» τόνισε ο κ.Λαγγίδης.
Η ανάλυση του bankingnews.gr
Επικοινωνιακό πυροτέχνημα Erdogan η συμφωνία με τη Λιβύη – Οι «λεονταρισμοί» στο Αιγαίο με διττό στόχο και ο ρόλος Haftar
Οι κινήσεις – πρόκληση αποτελούν μία συνήθεια την οποία ο Τούρκος πρόεδρος, Recep Tayyip Erdogan, χρησιμοποιεί ανά διαστήματα, συχνά με απώτερο στόχο είτε να «ψαρέψει» τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας, είτε να καλύψει κενά που υπάρχουν στο εσωτερικό της χώρας του.
Η τελευταία του απόφαση να συνάψει συμφωνία αμοιβαίας κατανόησης με τη Λιβύη, αναφορικά με τις θαλάσσιες ζώνες στη Μεσόγειο, πέραν της προκλητικότητας που περιέχει, μοιάζει με ένα ακόμη πυροτέχνημα του Τούρκου προέδρου, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με αρκετά προβλήματα τόσο εκτός όσο και εντός Τουρκίας.
Το πρώτο και βασικότερο πρόβλημα για τον Τούρκο πρόεδρο είναι η άσχημη πορεία της οικονομίας, η οποία μπορεί να μην βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου όπως συνέβη πριν από μερικούς μήνες, αλλά εξακολουθεί να ακροβατεί μεταξύ ύφεσης και αναιμικής ανάπτυξης.
Το οικονομικό θαύμα που ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια έχει φθάσει στο τέλος του, ενώ και σε γεωπολιτικό επίπεδο ο Erdogan ακροβατεί σε λεπτό σχοινί.
Οι σχέσεις Τουρκίας – ΗΠΑ στην ουσία είναι παγωμένες, με τις δύο πλευρές να βρίσκονται σε μία προσωρινή ανάπαυλα, μετά και την επίσκεψη Erdogan στην Ουάσιγκτον, ενώ αυτές με τη Ρωσία, εκ παραδόσεως, μοιάζουν φιλικές στην επιφάνεια αλλά ανά πάσα στιγμή μπορούν να εκτροχιαστούν.
Με τη νέα συμφωνία, όμως, ο Erdogan και αρκετά μέλη της κυβέρνησής του, κατορθώνουν να «πουλήσουν» στο εσωτερικό την ιδέα της «μεγάλης και ανίκητης Τουρκίας, που δεν μπορεί να τη σταματήσει κανείς» και πιθανώς να πείθουν μέρος του τουρκικού εκλογικού σώματος, το όποιο άλλωστε ζει και αναπνέει με την ιδέα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Ταυτόχρονα τόσο ο Erdogan όσο και ο επικεφαλής της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης Fayez al-Serraj δεν υπολόγισαν ως φαίνεται τον περίφημο στρατάρχη Haftar.
Ο Haftar που ελέγχει την κυβέρνηση της ανατολικής Λιβύης –και έχει κηρύξει τον πόλεμο στην Τουρκία- έσπευσε να χαρακτηρίσει τη συμφωνία «κατάφωρη παραβίαση της ασφάλειας και της κυριαρχίας της Λιβύης».
Πρόκειται για ένα πρόσωπο διόλου αμελητέο στο εσωτερικό της Λιβύης, καθώς ο 75χρονος σήμερα στρατάρχης ήταν αξιωματικός στο πραξικόπημα που έφερε τον Gaddafi στην εξουσία το 1969, αλλά έπεσε στην δυσμένεια του Λίβυου δικτάτορα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 .
Ο Haftar αυτοεξορίστηκε στις ΗΠΑ, όπου πήρε την αμερικανική υπηκοότητα, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να επιστρέψει.
Ο στρατιωτικός ξαναγύρισε στη Λιβύη το 2011, για να συμμετάσχει στον εμφύλιο πόλεμο που υποστηρίχθηκε από το ΝΑΤΟ και ο οποίος τερμάτισε την 42ετή κυριαρχία του Gaddafi.
Στο εξής η χώρα περνά σε πολιτική αστάθεια καθώς τζιχαντιστικές οργανώσεις, αντάρτικες ομάδες, φυλές και άλλες πολιτικές δυνάμεις μάχονται μεταξύ τους για την επικράτηση.
Ο Haftar εμφανίζεται δυνατά στο προσκήνιο στη Λιβύη και το 2014, όταν αντιτάχθηκε στην αποτυχία του επονομαζόμενου τότε Γενικού Εθνικού Κογκρέσου (GNC) να προφυλαχθεί από την άνοδο των αντάρτικων ομάδων.
Ο ίδιος εμφανίστηκε ως διώκτης των τζιχαντιστών και ξεκίνησε με την παραστρατιωτική του δύναμη, τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA0, εκστρατεία κατά των ισλαμιστικών πολιτοφυλακών.
Πολλοί στρατιωτικοί του ανατολικού τμήματος της χώρας εντάσσονται στον LNA και ο Haftar αρχίζει να εδραιώνει τη δύναμή του.
Αρχικά «καθάρισε» από τους τζιχαντιστές την Βεγγάζη και η πόλη έγινε το «προπύργιό» του.
Οι περιοχές που ελέγχει ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός (LNA) του Haftar και αυτές που ελέγχονται από τον GNA του Fayez al-Serraj (σ.σ.: με κόκκινο στίγμα οι περιοχές που ελέγχονται από τοπικούς φυλάρχους)
Από τα ανατολικά ξεκίνησε την προέλαση για την κατάκτηση της χώρας, ισχυροποιώντας σε κάθε νίκη την κυριαρχία του, απέναντι στις εκάστοτε τοπικές ή γενικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.
Στις αρχές του έτους, ο LNA έθεσε υπό τον έλεγχο του Haftar την νευραλγική για την οικονομία της χώρα περιοχή με τα κοιτάσματα πετρελαίου.
Η περιοχή λεγόταν «Πετρελαϊκή Ημισέληνος», στην βορειο-ανατολική Λιβύη, ενώ ο στρατάρχης κατέλαβε την Ντέρνα, προπύργιο των ακραίων ισλαμιστών και μοναδική πόλη του ανατολικού τμήματος που δεν βρισκόταν υπό τον έλεγχό του.
Την ίδια ώρα έντονη ήταν και η αντίδραση της Αιγύπτου, με την κυβέρνηση της χώρας να τονίζει σε ανακοίνωσή της ότι «τα δύο μνημόνια συμφωνίας δεν έχουν κανένα νομικό αποτέλεσμα, δεν μπορούν να αναγνωρισθούν επισήμως υπό το φως του άρθρου 8 της Συμφωνίας Skhirat, το οποίο ορίζει ότι η (λιβυκή) κυβέρνηση ή το υπουργικό συμβούλιο (και όχι ο πρωθυπουργός της) έχουν την εξουσία να υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες».
Προσθέτει ακόμη ότι «είναι γνωστό ότι στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο της Λιβύης δεν υπάρχουν υπουργοί και εκπροσώπηση διάφορων περιφερειών της Λιβύης και έτσι ο ρόλος του πρωθυπουργού είναι περιορισμένος, και η σύναψη συμφωνιών με άλλες χώρες θεωρείται κατάφωρη παραβίαση της συμφωνίας Skhirat.
Αυτές οι δύο συμφωνίες δεν μπορούν να έχουν κανένα αντίκτυπο στα δικαιώματα των χωρών της Μεσογείου ή των θαλάσσιων συνόρων στην περιοχή της Μεσογείου».
www.bankingnews.gr
Η συμφωνία, μολονότι είναι νομικά απαράδεκτη και αβάσιμη, επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι προς το παρόν δεν υπάρχει καμία επίσημη αντίδραση από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ, την ώρα που ο τουρκικός Τύπος θριαμβολογεί και κάνει λόγο για τον στόχο της Άγκυρας να εμποδίσει τα σχέδια της Ελλάδας για την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
«Το παιχνίδι στη Μεσόγειο ξεκίνησε τώρα, η Τουρκία εμπόδισε τα σχέδια πολιορκίας της στην ανατολική Μεσόγειο», αναφέρει η Yeni Safak, ενώ η Cumhuriyet τονίζει ότι η Άγκυρα έχει στόχο να εμποδίσει τα σχέδια της Ελλάδας για ΑΟΖ.
Καταδικάζει το ΥΠΕΞ Κύπρου το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες - Σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου
Την υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης που φέρεται να επιχειρεί να οριοθετήσει θαλάσσιες ζώνες μεταξύ τους καταδικάζει το υπουργείο Εξωτερικών της Κύπρου.
«Τέτοια οριοθέτηση, αν γινόταν, θα συνιστούσε σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου, καθώς θα παραγνώριζε τα νόμιμα δικαιώματα άλλων παράκτιων κρατών της Ανατολικής Μεσογείου, και θα ήταν αντίθετο με την αναγνωρισμένη αρχή της σύμβασης του δικαίου της θάλασσας και του εθιμικού δικαίου για τα δικαιώματα των νησιών σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Το μνημόνιο συναντίληψης δεν έχει και δεν παράγει καθοιονδήποτε τρόπο, οποιαδήποτε έννομα αποτελέσματα που να επηρεάζουν τα νόμιμα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας ή άλλων παράκτιων κρατών» αναφέρει σε ανακοίνωση του το κυπριακό ΥΠΕΞ.
«Με τη διαστρέβλωση των κανόνων του δικαίου της θάλασσας και με την παραχάραξη της γεωγραφίας, η Τουρκία δεν μπορεί να αποκτήσει νομικά ερείσματα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αντίθετα, οι πράξεις της Τουρκίας αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι οι θέσεις της σε ό,τι αφορά το διεθνές δίκαιο, αποτελούν τη μειοψηφία του ενός.
Το ίδιο ασφαλώς ισχύει και για τις θέσεις της Τουρκίας, όπως αυτές διαλαμβάνονται στην πρόσφατη επιστολή του Μονίμου Αντιπροσώπου της στα Ηνωμένα Έθνη προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, με την οποία κατατέθηκαν συντεταγμένες για τη θαλάσσια περιοχή δυτικά και βόρεια της Κύπρου, κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, καταστρατηγώντας τα νόμιμα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στις θαλάσσιες ζώνες της.
Το υπουργείο Εξωτερικών απορρίπτει στην ολότητά τους τις τουρκικές θέσεις και αβάσιμες διεκδικήσεις και θα απαντήσει καταλλήλως διά επίσημης επιστολής προς τα Ηνωμένα Έθνη» αναφέρει το ΥΠΕΞ της Κύπρου.
ΣΥΡΙΖΑ για τις τουρκικές προκλήσεις: Χωρίς πυξίδα και στρατηγική η κυβερνητική πολιτική
Την θέση ότι η κυβερνητική πολιτική είναι χωρίς πυξίδα και στρατηγική απέναντι στις αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις διατυπώνει ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις αφενός με τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες αφετέρου με την επιστολή στον ΟΗΕ, με την οποία η Άγκυρα αξιώνει περιοχές ακόμα και δυτικά της Ρόδου.
«Με αφορμή τις πρόσφατες προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην περιοχή, ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει τα εξής:
- Οι προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές πολλαπλασιάζονται ραγδαία και έχουμε φτάσει Νοέμβριο
- Η ρητορική της Τουρκίας ως προς τις ροές, το Αιγαίο και την Κύπρο, γίνεται ολοένα και πιο επιθετική
- Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο (που δεν τέθηκαν στον Τούρκο Πρόεδρο από τον Πρωθυπουργό κατά τη συνάντησή τους), έχουν χτυπήσει κόκκινο
- Οι παράνομες τουρκικές εξορύξεις στην κυπριακή ΑΟΖ επεκτείνονται
- Η Τουρκία προβαίνει σε παράνομη συμφωνία με τη Λιβύη για ελληνικές θαλάσσιες ζώνες
- Η Τουρκία παρουσιάζει για πρώτη φορά συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας της με την Αίγυπτο, οι οποίες δεν συμβαδίζουν με το διεθνές δίκαιο.
Ας μας πει κάποιος από την Κυβέρνηση:
Η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο Ερντογάν τον Σεπτέμβριο ήταν επιτυχημένη;
Η απαράδεκτη στρατηγική που ανακοίνωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, κατευνασμού της Τουρκίας στο Αιγαίο και στο Κυπριακό, με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει στο προσφυγικό, πέτυχε;
Είναι απόλυτη ανάγκη να εγκαταλειφθεί η τακτική του παθητικού παρατηρητή και να επιστρέψει η χώρα στην ενεργητική εξωτερική πολιτική σε σχέση με τις ευρωτουρκικές σχέσεις, το πλαίσιο ευρωπαϊκών κυρώσεων και τον ουσιαστικό διάλογο» επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Λαγγίδης (διεθνολόγος): Η συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης μπορεί δυνητικά να ανατρέψει τα κεκτημένα Ελλάδας, Κύπρου
Την θέση ότι η συμφωνία συναντίληψης για τις θαλάσσιες ζώνες που υπέγραψαν Τουρκία και Λιβύη θα μπορούσε δυνητικά να ανατρέψει τα κεκτημένα, τα οποία έχει επιτύχει η ελληνική και η κυπριακή πλευρά στην ανατολική Μεσόγειο διατύπωσε ο διεθνολόγος Αφεντούλης Λαγγίδης.
«Έχουμε μια συνέχεια της τουρκικής πολιτικής σε επίπεδο πλέον αναζήτησης ενός εταίρου στην ανατολική Μεσόγειο, ο οποίος θα μπορούσε δυνητικά να ανατρέψει τα «κεκτημένα», τα οποία έχει επιτύχει η κυπριακή και ελλαδική πλευρά με συνεργασίες στον ενεργειακό τομέα, με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και με συμφωνίες με άλλες χώρες, όπως ο Λίβανος.
Αυτή η κίνηση ήταν ένα συμπλήρωμα ουσιαστικά, το οποίο έρχεται σε πολιτικό επίπεδο να κινηθεί παράλληλα με την κίνηση στην οποία προέβη η Τουρκία στα Ηνωμένα Έθνη, με την κατάθεση των συντεταγμένων» ανέφερε μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha ο κ.Λαγγίδης.
«Η Ελλάδα βεβαίως έχει περιθώρια αντίδρασης, κυρίως σε επίπεδο εμβάθυνσης της συνεργασίας με τα άλλα κράτη, μια συμφωνία η οποία έχει ενοχλήσει σε μεγάλο βαθμό την Άγκυρα.
Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι η δεύτερη αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης στάθηκε αρνητικά σε αυτή τη συμφωνία, χαρακτηρίζοντάς την όχι μόνο ως παράνομη, σχετικά με το διαδικαστικό, αλλά και επικίνδυνη για τη σταθερότητα στη Μεσόγειο» τόνισε ο κ.Λαγγίδης.
Η ανάλυση του bankingnews.gr
Επικοινωνιακό πυροτέχνημα Erdogan η συμφωνία με τη Λιβύη – Οι «λεονταρισμοί» στο Αιγαίο με διττό στόχο και ο ρόλος Haftar
Οι κινήσεις – πρόκληση αποτελούν μία συνήθεια την οποία ο Τούρκος πρόεδρος, Recep Tayyip Erdogan, χρησιμοποιεί ανά διαστήματα, συχνά με απώτερο στόχο είτε να «ψαρέψει» τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας, είτε να καλύψει κενά που υπάρχουν στο εσωτερικό της χώρας του.
Η τελευταία του απόφαση να συνάψει συμφωνία αμοιβαίας κατανόησης με τη Λιβύη, αναφορικά με τις θαλάσσιες ζώνες στη Μεσόγειο, πέραν της προκλητικότητας που περιέχει, μοιάζει με ένα ακόμη πυροτέχνημα του Τούρκου προέδρου, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με αρκετά προβλήματα τόσο εκτός όσο και εντός Τουρκίας.
Το πρώτο και βασικότερο πρόβλημα για τον Τούρκο πρόεδρο είναι η άσχημη πορεία της οικονομίας, η οποία μπορεί να μην βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου όπως συνέβη πριν από μερικούς μήνες, αλλά εξακολουθεί να ακροβατεί μεταξύ ύφεσης και αναιμικής ανάπτυξης.
Το οικονομικό θαύμα που ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια έχει φθάσει στο τέλος του, ενώ και σε γεωπολιτικό επίπεδο ο Erdogan ακροβατεί σε λεπτό σχοινί.
Οι σχέσεις Τουρκίας – ΗΠΑ στην ουσία είναι παγωμένες, με τις δύο πλευρές να βρίσκονται σε μία προσωρινή ανάπαυλα, μετά και την επίσκεψη Erdogan στην Ουάσιγκτον, ενώ αυτές με τη Ρωσία, εκ παραδόσεως, μοιάζουν φιλικές στην επιφάνεια αλλά ανά πάσα στιγμή μπορούν να εκτροχιαστούν.
Με τη νέα συμφωνία, όμως, ο Erdogan και αρκετά μέλη της κυβέρνησής του, κατορθώνουν να «πουλήσουν» στο εσωτερικό την ιδέα της «μεγάλης και ανίκητης Τουρκίας, που δεν μπορεί να τη σταματήσει κανείς» και πιθανώς να πείθουν μέρος του τουρκικού εκλογικού σώματος, το όποιο άλλωστε ζει και αναπνέει με την ιδέα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Ταυτόχρονα τόσο ο Erdogan όσο και ο επικεφαλής της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης Fayez al-Serraj δεν υπολόγισαν ως φαίνεται τον περίφημο στρατάρχη Haftar.
Ο Haftar που ελέγχει την κυβέρνηση της ανατολικής Λιβύης –και έχει κηρύξει τον πόλεμο στην Τουρκία- έσπευσε να χαρακτηρίσει τη συμφωνία «κατάφωρη παραβίαση της ασφάλειας και της κυριαρχίας της Λιβύης».
Πρόκειται για ένα πρόσωπο διόλου αμελητέο στο εσωτερικό της Λιβύης, καθώς ο 75χρονος σήμερα στρατάρχης ήταν αξιωματικός στο πραξικόπημα που έφερε τον Gaddafi στην εξουσία το 1969, αλλά έπεσε στην δυσμένεια του Λίβυου δικτάτορα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 .
Ο Haftar αυτοεξορίστηκε στις ΗΠΑ, όπου πήρε την αμερικανική υπηκοότητα, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να επιστρέψει.
Ο στρατιωτικός ξαναγύρισε στη Λιβύη το 2011, για να συμμετάσχει στον εμφύλιο πόλεμο που υποστηρίχθηκε από το ΝΑΤΟ και ο οποίος τερμάτισε την 42ετή κυριαρχία του Gaddafi.
Στο εξής η χώρα περνά σε πολιτική αστάθεια καθώς τζιχαντιστικές οργανώσεις, αντάρτικες ομάδες, φυλές και άλλες πολιτικές δυνάμεις μάχονται μεταξύ τους για την επικράτηση.
Ο Haftar εμφανίζεται δυνατά στο προσκήνιο στη Λιβύη και το 2014, όταν αντιτάχθηκε στην αποτυχία του επονομαζόμενου τότε Γενικού Εθνικού Κογκρέσου (GNC) να προφυλαχθεί από την άνοδο των αντάρτικων ομάδων.
Ο ίδιος εμφανίστηκε ως διώκτης των τζιχαντιστών και ξεκίνησε με την παραστρατιωτική του δύναμη, τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA0, εκστρατεία κατά των ισλαμιστικών πολιτοφυλακών.
Πολλοί στρατιωτικοί του ανατολικού τμήματος της χώρας εντάσσονται στον LNA και ο Haftar αρχίζει να εδραιώνει τη δύναμή του.
Αρχικά «καθάρισε» από τους τζιχαντιστές την Βεγγάζη και η πόλη έγινε το «προπύργιό» του.
Οι περιοχές που ελέγχει ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός (LNA) του Haftar και αυτές που ελέγχονται από τον GNA του Fayez al-Serraj (σ.σ.: με κόκκινο στίγμα οι περιοχές που ελέγχονται από τοπικούς φυλάρχους)
Από τα ανατολικά ξεκίνησε την προέλαση για την κατάκτηση της χώρας, ισχυροποιώντας σε κάθε νίκη την κυριαρχία του, απέναντι στις εκάστοτε τοπικές ή γενικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.
Στις αρχές του έτους, ο LNA έθεσε υπό τον έλεγχο του Haftar την νευραλγική για την οικονομία της χώρα περιοχή με τα κοιτάσματα πετρελαίου.
Η περιοχή λεγόταν «Πετρελαϊκή Ημισέληνος», στην βορειο-ανατολική Λιβύη, ενώ ο στρατάρχης κατέλαβε την Ντέρνα, προπύργιο των ακραίων ισλαμιστών και μοναδική πόλη του ανατολικού τμήματος που δεν βρισκόταν υπό τον έλεγχό του.
Την ίδια ώρα έντονη ήταν και η αντίδραση της Αιγύπτου, με την κυβέρνηση της χώρας να τονίζει σε ανακοίνωσή της ότι «τα δύο μνημόνια συμφωνίας δεν έχουν κανένα νομικό αποτέλεσμα, δεν μπορούν να αναγνωρισθούν επισήμως υπό το φως του άρθρου 8 της Συμφωνίας Skhirat, το οποίο ορίζει ότι η (λιβυκή) κυβέρνηση ή το υπουργικό συμβούλιο (και όχι ο πρωθυπουργός της) έχουν την εξουσία να υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες».
Προσθέτει ακόμη ότι «είναι γνωστό ότι στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο της Λιβύης δεν υπάρχουν υπουργοί και εκπροσώπηση διάφορων περιφερειών της Λιβύης και έτσι ο ρόλος του πρωθυπουργού είναι περιορισμένος, και η σύναψη συμφωνιών με άλλες χώρες θεωρείται κατάφωρη παραβίαση της συμφωνίας Skhirat.
Αυτές οι δύο συμφωνίες δεν μπορούν να έχουν κανένα αντίκτυπο στα δικαιώματα των χωρών της Μεσογείου ή των θαλάσσιων συνόρων στην περιοχή της Μεσογείου».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών