Η σύγκρουση του πρωθυπουργού της Λιβύης al Sarajj με τον υπουργό Εσωτερικών, που οδήγησε στην πρόσκαιρη απομάκρυνση του δεύτερου του, φέρνει στην επιφάνεια την επιρροή της Τουρκίας στην αντιπαράθεση ι
Η σύγκρουση του πρωθυπουργού της Λιβύης al Sarajj με τον υπουργό Εσωτερικών F. Basaga, που οδήγησε στην πρόσκαιρη απομάκρυνση του δεύτερου από τη θέση του, φέρνει στην επιφάνεια την επιρροή της Τουρκίας στην αντιπαράθεση ισχύος που λαμβάνει χώρα ανάμεσα στους συμμάχους της στη Λιβύη.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι η σύγκρουση αυτή είναι δυσάρεστη για την Τουρκία, άλλοι τη θεωρούν ένδειξη ότι η Άγκυρα έχει επιλέξει να στηρίξει τον Basaga απέναντι στον Sarajj αναφέρει σε ανάλυσή του το Al-Monitor.
Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι με την κίνησή του αυτή ο Sarajj απέτρεψε «πραξικόπημα» του Basaga, ο οποίος βρισκόταν στην Άγκυρα όταν έμαθε την αποπομπή του. Λιβυκές πηγές, όμως, πιστεύουν ότι είναι απίθανο η Τουρκία να υπονομεύει μια κυβέρνηση με την οποία υπέγραψε σημαντικές συμφωνίες τον Νοέμβριο του 2019.
Στις 21 Αυγούστου, ο Sarajj και ο A. Saleh, επικεφαλής της Βουλής των Αντιπροσώπων - πολιτικής πτέρυγας των ανατολικών δυνάμεων που μάχονται κατά της Τρίπολης - υπέγραψαν εκκλήσεις για εκεχειρία.
Μερικοί όροι αυτής της πρωτοβουλίας, που έγινε με γερμανική και αμερικανική μεσολάβηση, δεν ικανοποιούν την Άγκυρα, η οποία θέλει οι δυνάμεις του Haftar να παραδώσουν τον έλεγχο της στρατηγικά σημαντικής Σύρτης και της αλ-Τζούφρα στην κυβέρνηση της Τρίπολης.
Ο Sarajj και ο Saleh, όμως, συμφώνησαν να αστυνομεύει την περιοχή μια κοινή δύναμη. Αποφάσισαν επίσης να ζητήσουν την αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων και τον αφοπλισμό των πολιτοφυλακών, κάτι που ανησυχεί την Άγκυρα, η οποία έχει στείλει στη Λιβύη χιλιάδες μαχητές από τη Συρία και θέλει μόνιμες βάσεις στη Λιβύη.
Ο Sarajj και ο Saleh συμφώνησαν επίσης τα έσοδα από το πετρέλαιο να κρατούνται στη Διεθνή Τράπεζα της Λιβύης, ενώ η Άγκυρα προτιμά την κεντρική τράπεζα, η οποία υπέγραψε στις 31 Αυγούστου συμφωνία συνεργασίας με την κεντρική τράπεζα της Τουρκίας.
Παρά την πεποίθηση ότι ο Sarajj δεν θα δράσει ανεξάρτητα από την Άγκυρα ύστερα από όλη τη στρατιωτική υποστήριξη που έχει λάβει, η αναγγελία των όρων της εκεχειρίας εγείρει διάφορα ερωτήματα.
Η Τουρκία έχει ήδη ενοχληθεί από αποκαλύψεις που έγιναν τον Ιούλιο ότι ο Sarajj υπέγραψε απρόθυμα τις συμφωνίες του 2019.
Σύμφωνα με αξιωματούχους στην Τρίπολη, ο Sarajj αντιστάθηκε για ένα χρόνο στις πιέσεις της Άγκυρας, θεωρώντας ότι ως μεταβατικός πρωθυπουργός στερείται της εξουσίας να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες και φοβούμενος τις ευρωπαϊκές αντιδράσεις. Υπέκυψε στις πιέσεις μόνο όταν ο Haftar απείλησε να καταλάβει την Τρίπολη και οι ισλαμιστές στην κυβέρνησή του τάχθηκαν υπέρ της Άγκυρας.
Πολλοί στη Τρίπολη πιστεύουν επίσης ότι έγιναν πολλές παραχωρήσεις προς την Τουρκία, τη στιγμή που η τελευταία δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τον έλεγχο όλης της Λιβύης.
Μια άλλη κίνηση που ενόχλησε την Άγκυρα ήταν το γεγονός ότι ο Sarajj αποδέχθηκε πρόσκληση του προέδρου Μακρόν να επισκεφθεί τη Γαλλία.
Και μετά ξέσπασαν οι διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης.
Το συμπέρασμα πολλών παρατηρητών είναι ότι ο Basaga εποφθαλμιούσε τη θέση του Sarajj και, επωφελούμενος από τις διαδηλώσεις, πήγε στην Άγκυρα για να εξασφαλίσει την υποστήριξή της.
Ο Sarajj όμως το πληροφορήθηκε εγκαίρως.
Ένας εξέχων λίβυος παρατηρητής που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του διατηρεί επιφυλάξεις για τον ρόλο της Τουρκίας σε αυτή τη σύγκρουση.
«Ο Basaga χρησιμοποιεί την τουρκική κυβέρνηση για να κρατάει τη θέση του», σημειώνει.
«Ο Sarajj κάνει το ίδιο.
Η προσέγγιση της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Αιγύπτου από τον Μπασάγκα με στόχο την ανάληψη της πρωθυπουργίας ενόχλησε και τους Τούρκους και τους Αμερικανούς.»
Η Τουρκία ενοχλήθηκε επίσης από τη συμβολή του Basaga στην επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Λιβύη ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, τον οποίο η Άγκυρα θεωρεί αντίπαλό της.
Ο J. Harawi, ένας ερευνητής στο Ινστιτούτο Clingendael της Χάγης, συμφωνεί ότι η Τουρκία δεν θέλει να προκαλέσει τώρα αναταραχή, καθώς ο Sarajj υπέγραψε τις δύο συμφωνίες του Νοεμβρίου και τα κείμενα αυτά δεν έχουν επικυρωθεί ακόμη από το κοινοβούλιο.
Η Τουρκία επιθυμεί πάνω απ’ όλα τη σταθερότητα της λιβυκής κυβέρνησης και στην ίδια γραμμή βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες.
www.bankingnews.gr
Ορισμένοι πιστεύουν ότι η σύγκρουση αυτή είναι δυσάρεστη για την Τουρκία, άλλοι τη θεωρούν ένδειξη ότι η Άγκυρα έχει επιλέξει να στηρίξει τον Basaga απέναντι στον Sarajj αναφέρει σε ανάλυσή του το Al-Monitor.
Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι με την κίνησή του αυτή ο Sarajj απέτρεψε «πραξικόπημα» του Basaga, ο οποίος βρισκόταν στην Άγκυρα όταν έμαθε την αποπομπή του. Λιβυκές πηγές, όμως, πιστεύουν ότι είναι απίθανο η Τουρκία να υπονομεύει μια κυβέρνηση με την οποία υπέγραψε σημαντικές συμφωνίες τον Νοέμβριο του 2019.
Στις 21 Αυγούστου, ο Sarajj και ο A. Saleh, επικεφαλής της Βουλής των Αντιπροσώπων - πολιτικής πτέρυγας των ανατολικών δυνάμεων που μάχονται κατά της Τρίπολης - υπέγραψαν εκκλήσεις για εκεχειρία.
Μερικοί όροι αυτής της πρωτοβουλίας, που έγινε με γερμανική και αμερικανική μεσολάβηση, δεν ικανοποιούν την Άγκυρα, η οποία θέλει οι δυνάμεις του Haftar να παραδώσουν τον έλεγχο της στρατηγικά σημαντικής Σύρτης και της αλ-Τζούφρα στην κυβέρνηση της Τρίπολης.
Ο Sarajj και ο Saleh, όμως, συμφώνησαν να αστυνομεύει την περιοχή μια κοινή δύναμη. Αποφάσισαν επίσης να ζητήσουν την αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων και τον αφοπλισμό των πολιτοφυλακών, κάτι που ανησυχεί την Άγκυρα, η οποία έχει στείλει στη Λιβύη χιλιάδες μαχητές από τη Συρία και θέλει μόνιμες βάσεις στη Λιβύη.
Ο Sarajj και ο Saleh συμφώνησαν επίσης τα έσοδα από το πετρέλαιο να κρατούνται στη Διεθνή Τράπεζα της Λιβύης, ενώ η Άγκυρα προτιμά την κεντρική τράπεζα, η οποία υπέγραψε στις 31 Αυγούστου συμφωνία συνεργασίας με την κεντρική τράπεζα της Τουρκίας.
Παρά την πεποίθηση ότι ο Sarajj δεν θα δράσει ανεξάρτητα από την Άγκυρα ύστερα από όλη τη στρατιωτική υποστήριξη που έχει λάβει, η αναγγελία των όρων της εκεχειρίας εγείρει διάφορα ερωτήματα.
Η Τουρκία έχει ήδη ενοχληθεί από αποκαλύψεις που έγιναν τον Ιούλιο ότι ο Sarajj υπέγραψε απρόθυμα τις συμφωνίες του 2019.
Σύμφωνα με αξιωματούχους στην Τρίπολη, ο Sarajj αντιστάθηκε για ένα χρόνο στις πιέσεις της Άγκυρας, θεωρώντας ότι ως μεταβατικός πρωθυπουργός στερείται της εξουσίας να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες και φοβούμενος τις ευρωπαϊκές αντιδράσεις. Υπέκυψε στις πιέσεις μόνο όταν ο Haftar απείλησε να καταλάβει την Τρίπολη και οι ισλαμιστές στην κυβέρνησή του τάχθηκαν υπέρ της Άγκυρας.
Πολλοί στη Τρίπολη πιστεύουν επίσης ότι έγιναν πολλές παραχωρήσεις προς την Τουρκία, τη στιγμή που η τελευταία δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τον έλεγχο όλης της Λιβύης.
Μια άλλη κίνηση που ενόχλησε την Άγκυρα ήταν το γεγονός ότι ο Sarajj αποδέχθηκε πρόσκληση του προέδρου Μακρόν να επισκεφθεί τη Γαλλία.
Και μετά ξέσπασαν οι διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης.
Το συμπέρασμα πολλών παρατηρητών είναι ότι ο Basaga εποφθαλμιούσε τη θέση του Sarajj και, επωφελούμενος από τις διαδηλώσεις, πήγε στην Άγκυρα για να εξασφαλίσει την υποστήριξή της.
Ο Sarajj όμως το πληροφορήθηκε εγκαίρως.
Ένας εξέχων λίβυος παρατηρητής που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του διατηρεί επιφυλάξεις για τον ρόλο της Τουρκίας σε αυτή τη σύγκρουση.
«Ο Basaga χρησιμοποιεί την τουρκική κυβέρνηση για να κρατάει τη θέση του», σημειώνει.
«Ο Sarajj κάνει το ίδιο.
Η προσέγγιση της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Αιγύπτου από τον Μπασάγκα με στόχο την ανάληψη της πρωθυπουργίας ενόχλησε και τους Τούρκους και τους Αμερικανούς.»
Η Τουρκία ενοχλήθηκε επίσης από τη συμβολή του Basaga στην επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Λιβύη ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, τον οποίο η Άγκυρα θεωρεί αντίπαλό της.
Ο J. Harawi, ένας ερευνητής στο Ινστιτούτο Clingendael της Χάγης, συμφωνεί ότι η Τουρκία δεν θέλει να προκαλέσει τώρα αναταραχή, καθώς ο Sarajj υπέγραψε τις δύο συμφωνίες του Νοεμβρίου και τα κείμενα αυτά δεν έχουν επικυρωθεί ακόμη από το κοινοβούλιο.
Η Τουρκία επιθυμεί πάνω απ’ όλα τη σταθερότητα της λιβυκής κυβέρνησης και στην ίδια γραμμή βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών