H Ελλάδα θα αγοράσει σύντομα 12 Rafale F2 από τα αποθέματα της Γαλλικής Αεροπορίας και θα αγοράσει και 8 καινούργια (F3 ή F4)
Το επάγγελμα του μισθοφόρου είναι το άλλο αρχαιότερο στον κόσμο.
Στην ιστορία της ανθρωπότητας και ειδικότερα στην ευρωπαϊκή, το επάγγελμα του μισθοφόρου έχει ευδοκιμήσει λόγω διαφόρων πολιτικο-κοινωνικών συνθηκών.
Σήμερα η Ελλάδα αντιμετωπίζει έναν ξεκάθαρο και άμεσο κίνδυνο πολέμου με την Τουρκία.
Οι μισθοφόροι ή όπως σήμερα λέγονται, Ιδιωτικοί Στρατιωτικοί Συμβασιούχοι (Private Military Contractor – PMC), εμφανίζονται ως μια λύση (προσωρινή) για την άμεση αναβάθμιση της αμυντικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων... τώρα, και όχι σε λίγους μήνες ή τα επόμενα έτη.
Πριν πιάσει “υστερία” για την χρήση μισθοφόρων -τους αριστερούς ειρηνούληδες, υπερπατριώτες τουρκοφάγους και πολιτικά ορθούς πολιτικάντηδες – να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν προτείνουμε την αντικατάσταση του εθνικού στρατού από ξένους.
Αυτό θα ήταν απαράδεκτο και εθνικά καταστροφικό.
Προτείνουμε μια προσωρινή χρήση στρατιωτικών συμβασιούχων, οι οποίοι πλέον αποτελούν συνηθισμένη πρακτική από όλους τους στρατούς (περιλαμβανομένων αυτών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ) σε διάφορες θέσεις, μάχιμες ή βοηθητικές.
Το ίδιο κάνουν χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ αλλά και η Λιβύη, όταν αποκτούν νέα μαχητικά αεροσκάφη και τα οποία ο χρόνος πιέζει να επιχειρήσουν άμεσα.
Αναφερόμαστε σε “υψηλής τεχνολογίας” μισθοφόρους, οι οποίοι θα εκτινάξουν κατακόρυφα και άμεσα την αμυντική μας ισχύ απέναντι στην τουρκική απειλή.
Αυτοί οι High Tech PMC είναι πιλότοι και τεχνικοί αεροσκαφών. Γιατί η Πολεμική Αεροπορία είναι το κρίσιμο “όπλο” για την εξασφάλιση όχι μόνον της άμυνας της χώρας, αλλά της νίκης εναντίον της Τουρκίας.
Η ίδια η Τουρκία έχει χρησιμοποιήσει σε παρόμοιο ρόλο Ρώσους “συμβασιούχους” για να επιταχύνει το χρονοδιάγραμμα εκμετάλλευσης των πυραύλων S400.
Ορθά, πλέον η ελληνική ανώτατη στρατιωτική ηγεσία αναγνωρίζει ότι η Πολεμική Αεροπορία είναι ο κρίσιμος παράγοντας σε πιθανή ελληνο-τουρκική σύγκρουση.
Στρεφόμαστε στην απόκτηση ενός μαχητικού Νέας Γενεάς από την Γαλλία: του Rafale.
Αποκτούμε ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα, το οποίο βελτιώνει την ισορροπία δυνάμεων υπέρ ημών.
Αλλά πότε; Δυστυχώς όταν μπορεί να είναι πολύ αργά...
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, θα αγοράσουμε σύντομα 12 Rafale F2 από τα αποθέματα της Γαλλικής Αεροπορίας, και θα αγοράσουμε 8 καινούργια (F3 ή F4).
Το πρόβλημα είναι το πότε αυτά τα 12 θα είναι επιχειρησιακά, ήτοι ετοιμοπόλεμα.
Σύμφωνα με καθιερωμένη διαδικασία του ΝΑΤΟ αυτό θα γίνει δυνατό μάλλον μετά από 16 μήνες.
Συγκεκριμένα, υπάρχει η Αρχική Επιχειρησιακή Ικανότητα (IOC) και η Πλήρη Επιχειρησιακή Ικανότητα (FOC).
Η πρώτη αναφέρεται στην ελάχιστη-βασική ικανότητα μιας Μοίρας για εκτέλεση πολεμικών αποστολών, και η η δεύτερη στην πλήρη ικανότητα εκτέλεσης πολεμικών αποστολών με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Πολεμικής Αεροπορίας, η 330Μ με F-16C/D κηρύχτηκε πλήρως επιχειρησιακή μετά από 16 μήνες.
Οι παραλαβές ξεκίνησαν στις 9-1-89 και η Μοίρα αξιολογήθηκε από το ΑΤΑ ως FOC στις 29-4-90.
Αν ισχύσει το ίδιο και για τα Rafale, τότε αν τα παραλάβουμε ας πούμε το Νοέμβριο θα είναι πλήρως επιχειρησιακά το Μάρτιο του 2022.
Φυσικά, οι έκτακτες συνθήκες πιθανώς να συντομεύσουν την διαδικασία.
Πριν την εισβολή στην Κύπρο το 1974, η τότε πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία είχε επιλέξει την μαζική αποστολή πιλότων για εκπαίδευση στις ΗΠΑ, ώστε τα F-4 Phantom που παραλαμβάνονταν να είναι το συντομότερο δυνατό έτοιμα για δράση.
Το γιατί δεν στάλθηκαν στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974 είναι άλλη ιστορία...
Αλλά και με αυτή την επιλογή (μαζική εκπαίδευση πιλότων στην Γαλλία), τα Rafale θα είναι σε ελάχιστο – βασικό βαθμό επιχειρησιακά σε μερικούς μήνες.
Ίσως το επόμενο καλοκαίρι;
Αλλά η απειλή που αντιμετωπίζουμε μπορεί να εκδηλωθεί σήμερα ή αύριο...
Επομένως, θέλουμε ΤΩΡΑ μια Μοίρα μαχητικών με ικανότητες θαλάσσιας και γενικής κρούσης.
Και εδώ μπαίνουν οι μισθοφόροι.
Με επίσημες διαδικασίες και με βάση τους διεθνείς κανόνες που διέπουν την χρήση PMC, τα 12 Rafale μπορεί να συνοδεύονται από 14-16 απόστρατους (ή αποδεσμευμένους από την Γαλλική Αεροπορία) πιλότους, και τον απαραίτητο αριθμό μηχανικών που θα τα συντηρούν.
Οι ξένοι χειριστές και τεχνικοί θα αντικαθίστανται ένας προς ένας με την είσοδο σε επιχειρησιακή καταλληλότητα των Ελλήνων που θα εκπαιδεύονται στην Γαλλία ή/και στην Ελλάδα.
Μια άλλη επιλογή θα ήταν να παραγγείλουμε 40 καινούργια Rafale, και ως αντάλλαγμα να μας παραχωρηθούν 30 Mirage 2000C/5F, τα οποία είναι ειδικά διασκευασμένα για κρούση, με ατρακτίδια σκόπευσης, και ικανότητα εξαπόλυσης μεγάλης ποικιλίας όπλων αέρος επιφανείας/εδάφους.
Θα συνιστούσαν μια ενισχυμένη Μοίρα με έδρα την Κρήτη, επανδρωμένη από απόστρατους Έλληνες πιλότους Mirage 2000 ή/και μισθοφόρους πιλότους και τεχνικούς.
Και στις δύο περιπτώσεις, η Πολεμική Αεροπορία θα αποκτούσε ΑΜΕΣΑ, μια πρωτοφανή ικανότητα κρούσης σε θάλασσα και επίγειους στόχους, αναβαθμίζοντας κατακόρυφα τις ικανότητες αεροπορικών επιθετικών επιχειρήσεων.
Καλές οι αποφάσεις για αγορά όπλων.
Αλλά έπρεπε να είχαν ληφθεί πριν από 4-5 χρόνια.
Αλλά τότε δεν υπήρχαν σύνορα στην θάλασσα...
www.bankingnews.gr
Στην ιστορία της ανθρωπότητας και ειδικότερα στην ευρωπαϊκή, το επάγγελμα του μισθοφόρου έχει ευδοκιμήσει λόγω διαφόρων πολιτικο-κοινωνικών συνθηκών.
Σήμερα η Ελλάδα αντιμετωπίζει έναν ξεκάθαρο και άμεσο κίνδυνο πολέμου με την Τουρκία.
Οι μισθοφόροι ή όπως σήμερα λέγονται, Ιδιωτικοί Στρατιωτικοί Συμβασιούχοι (Private Military Contractor – PMC), εμφανίζονται ως μια λύση (προσωρινή) για την άμεση αναβάθμιση της αμυντικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων... τώρα, και όχι σε λίγους μήνες ή τα επόμενα έτη.
Πριν πιάσει “υστερία” για την χρήση μισθοφόρων -τους αριστερούς ειρηνούληδες, υπερπατριώτες τουρκοφάγους και πολιτικά ορθούς πολιτικάντηδες – να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν προτείνουμε την αντικατάσταση του εθνικού στρατού από ξένους.
Αυτό θα ήταν απαράδεκτο και εθνικά καταστροφικό.
Προτείνουμε μια προσωρινή χρήση στρατιωτικών συμβασιούχων, οι οποίοι πλέον αποτελούν συνηθισμένη πρακτική από όλους τους στρατούς (περιλαμβανομένων αυτών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ) σε διάφορες θέσεις, μάχιμες ή βοηθητικές.
Το ίδιο κάνουν χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ αλλά και η Λιβύη, όταν αποκτούν νέα μαχητικά αεροσκάφη και τα οποία ο χρόνος πιέζει να επιχειρήσουν άμεσα.
Αναφερόμαστε σε “υψηλής τεχνολογίας” μισθοφόρους, οι οποίοι θα εκτινάξουν κατακόρυφα και άμεσα την αμυντική μας ισχύ απέναντι στην τουρκική απειλή.
Αυτοί οι High Tech PMC είναι πιλότοι και τεχνικοί αεροσκαφών. Γιατί η Πολεμική Αεροπορία είναι το κρίσιμο “όπλο” για την εξασφάλιση όχι μόνον της άμυνας της χώρας, αλλά της νίκης εναντίον της Τουρκίας.
Η ίδια η Τουρκία έχει χρησιμοποιήσει σε παρόμοιο ρόλο Ρώσους “συμβασιούχους” για να επιταχύνει το χρονοδιάγραμμα εκμετάλλευσης των πυραύλων S400.
Ορθά, πλέον η ελληνική ανώτατη στρατιωτική ηγεσία αναγνωρίζει ότι η Πολεμική Αεροπορία είναι ο κρίσιμος παράγοντας σε πιθανή ελληνο-τουρκική σύγκρουση.
Στρεφόμαστε στην απόκτηση ενός μαχητικού Νέας Γενεάς από την Γαλλία: του Rafale.
Αποκτούμε ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα, το οποίο βελτιώνει την ισορροπία δυνάμεων υπέρ ημών.
Αλλά πότε; Δυστυχώς όταν μπορεί να είναι πολύ αργά...
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, θα αγοράσουμε σύντομα 12 Rafale F2 από τα αποθέματα της Γαλλικής Αεροπορίας, και θα αγοράσουμε 8 καινούργια (F3 ή F4).
Το πρόβλημα είναι το πότε αυτά τα 12 θα είναι επιχειρησιακά, ήτοι ετοιμοπόλεμα.
Σύμφωνα με καθιερωμένη διαδικασία του ΝΑΤΟ αυτό θα γίνει δυνατό μάλλον μετά από 16 μήνες.
Συγκεκριμένα, υπάρχει η Αρχική Επιχειρησιακή Ικανότητα (IOC) και η Πλήρη Επιχειρησιακή Ικανότητα (FOC).
Η πρώτη αναφέρεται στην ελάχιστη-βασική ικανότητα μιας Μοίρας για εκτέλεση πολεμικών αποστολών, και η η δεύτερη στην πλήρη ικανότητα εκτέλεσης πολεμικών αποστολών με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Πολεμικής Αεροπορίας, η 330Μ με F-16C/D κηρύχτηκε πλήρως επιχειρησιακή μετά από 16 μήνες.
Οι παραλαβές ξεκίνησαν στις 9-1-89 και η Μοίρα αξιολογήθηκε από το ΑΤΑ ως FOC στις 29-4-90.
Αν ισχύσει το ίδιο και για τα Rafale, τότε αν τα παραλάβουμε ας πούμε το Νοέμβριο θα είναι πλήρως επιχειρησιακά το Μάρτιο του 2022.
Φυσικά, οι έκτακτες συνθήκες πιθανώς να συντομεύσουν την διαδικασία.
Πριν την εισβολή στην Κύπρο το 1974, η τότε πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία είχε επιλέξει την μαζική αποστολή πιλότων για εκπαίδευση στις ΗΠΑ, ώστε τα F-4 Phantom που παραλαμβάνονταν να είναι το συντομότερο δυνατό έτοιμα για δράση.
Το γιατί δεν στάλθηκαν στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974 είναι άλλη ιστορία...
Αλλά και με αυτή την επιλογή (μαζική εκπαίδευση πιλότων στην Γαλλία), τα Rafale θα είναι σε ελάχιστο – βασικό βαθμό επιχειρησιακά σε μερικούς μήνες.
Ίσως το επόμενο καλοκαίρι;
Αλλά η απειλή που αντιμετωπίζουμε μπορεί να εκδηλωθεί σήμερα ή αύριο...
Επομένως, θέλουμε ΤΩΡΑ μια Μοίρα μαχητικών με ικανότητες θαλάσσιας και γενικής κρούσης.
Και εδώ μπαίνουν οι μισθοφόροι.
Με επίσημες διαδικασίες και με βάση τους διεθνείς κανόνες που διέπουν την χρήση PMC, τα 12 Rafale μπορεί να συνοδεύονται από 14-16 απόστρατους (ή αποδεσμευμένους από την Γαλλική Αεροπορία) πιλότους, και τον απαραίτητο αριθμό μηχανικών που θα τα συντηρούν.
Οι ξένοι χειριστές και τεχνικοί θα αντικαθίστανται ένας προς ένας με την είσοδο σε επιχειρησιακή καταλληλότητα των Ελλήνων που θα εκπαιδεύονται στην Γαλλία ή/και στην Ελλάδα.
Μια άλλη επιλογή θα ήταν να παραγγείλουμε 40 καινούργια Rafale, και ως αντάλλαγμα να μας παραχωρηθούν 30 Mirage 2000C/5F, τα οποία είναι ειδικά διασκευασμένα για κρούση, με ατρακτίδια σκόπευσης, και ικανότητα εξαπόλυσης μεγάλης ποικιλίας όπλων αέρος επιφανείας/εδάφους.
Θα συνιστούσαν μια ενισχυμένη Μοίρα με έδρα την Κρήτη, επανδρωμένη από απόστρατους Έλληνες πιλότους Mirage 2000 ή/και μισθοφόρους πιλότους και τεχνικούς.
Και στις δύο περιπτώσεις, η Πολεμική Αεροπορία θα αποκτούσε ΑΜΕΣΑ, μια πρωτοφανή ικανότητα κρούσης σε θάλασσα και επίγειους στόχους, αναβαθμίζοντας κατακόρυφα τις ικανότητες αεροπορικών επιθετικών επιχειρήσεων.
Καλές οι αποφάσεις για αγορά όπλων.
Αλλά έπρεπε να είχαν ληφθεί πριν από 4-5 χρόνια.
Αλλά τότε δεν υπήρχαν σύνορα στην θάλασσα...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών