Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι το παιχνίδι στους κόλπους του ΝΑΤΟ έχει ήδη χαθεί για την Ελλάδα
Ακούγονται ωραία τα «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία» και «Βίβα Γαλλία, βίβα Μακρόν» αλλά μετά την πολύκροτη Σύνοδο των Μεσογειακών χωρών ή αλλιώς MED7, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει πραγματικό ταμείο.
Και σε αυτή την περίπτωση, μία αντικειμενική κριτική των τελευταίων κινήσεων της ελληνικής διπλωματίας και των διεθνών εξελίξεων είναι ότι καλά τα ταρατατζούμ αλλά καλύτερα να κρατάμε μικρό καλάθι…
Εξηγούμαστε:
Όντως σε επίπεδο δηλώσεων οι περισσότερες χώρες στάθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας και της Κύπρου, ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διατηρούν ισχυρούς δεσμούς και με την Τουρκία.
Για παράδειγμα, ο Ισπανός Πρωθυπουργός τόνιζε ότι η σχέση της Τουρκίας με την Ε.Ε είναι πολύ σημαντική προκαταβάλλοντας και την στάση της στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής.
Έχουμε ξαναπεί ότι η Ισπανία, εξάγει και εισάγει πολλά προϊόντα και υπηρεσίες αξίας πολλών δις ευρώ.
Βρίσκεται στην τετράδα των χωρών με τις μεγαλύτερες εμπορικές σχέσεις με την Τουρκία.
Η Ισπανία που πριν χρόνια είχε μνημόνιο, που τρέχει με μία ύφεση 20%+, με το μεγαλύτερο ποσοστό νέων ανέργων θα διακινδυνεύσει να κόψει τους δεσμούς με μία αγορά 80 εκατ. πολιτών;
Ειλικρινά δεν το νομίζουμε.
Το ίδιο και η Ιταλία που παλεύει να μην μπει σε νέο μνημόνιο, εξαρχής, ήταν φειδωλή απέναντι σε σκληρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας ειδικά με τα θέματα της κατάργησης της τελωνειακής ένωσης ΕΕ – Τουρκίας.
Η Πορτογαλία έστρεψε αλλού τη συζήτηση, στο μεταναστευτικό, για την ταμπακιέρα ουδέν σχόλιο…
Οπότε, πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι ΜED7 ναι μεν συμφωνούν στην ειρήνευση και τον διάλογο αλλά δεν υπάρχει πρόθεση να τραβήξουν το σχοινί στην Σύνοδο Κορυφής.
Και αν κύριες χώρες της ΜΕD7 κρατούν τέτοια στάση, φανταστείτε χώρες όπως το Βέλγιο και η Ολλανδία.
Οι μεν Βέλγοι είναι σταθερά αποστασιοποιημένοι και οι Ολλανδοί και σε αυτό το ζήτημα αποτελούν ουρά της Γερμανίας και δεν είναι υπέρ των κυρώσεων.
Άλλωστε, ως μία μεγάλη εμπορική χώρα έχουν ζωτικά συμφέροντα στην αγορά της Τουρκίας και τούμπαλιν.
Η Γαλλία είναι, όντως, η μόνη χώρα η οποία έχει σηκώσει τους τόνους απέναντι στην Τουρκία και υπέρ των θέσεων μας.
Όντως το αεροπλανοφόρο θα βρεθεί στην Ανατολική Μεσόγειο σε κοινές ασκήσεις με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Μάλιστα, όπως προκύπτει, από την συνάντηση μίας ώρας που είχαν Μακρόν-Μητσοτάκης η Ελλάδα θα προχωρήσει ένα μεγάλο τμήμα του εξοπλιστικού της προγράμματος με την Γαλλία.
Εκτός από τα 18 Rafale υπάρχει έτοιμη και σε τελικό στάδιο η διαπραγμάτευση για τις γαλλικές φρεγάτες.
Το εμπόδιο ότι δεν είναι έτοιμες, φαίνεται να έχει υπερπηδηθεί καθώς οι Γάλλοι μπορούν να δώσουν τις φρεγάτες FREM που έχουν τις ίδιες περίπου επιχειρησιακές δυνατότητες με τις Belhara. Ωστόσο, αυτό που δεν είδαμε από την συνάντηση των δύο ανδρών είναι τι θα γίνει αν υπάρξει επιθετική κίνηση από την Τουρκία σε δικό μας πλοίο ή αεροσκάφος, τι θα κάνει η Γαλλία;
Θα επιτεθεί για να υπερασπιστεί την συμμαχική μας σχέση ή θα κάνει πίσω;
Κοινώς, το κορυφαίο αποτέλεσμα της συνάντησης θα ήταν το κοινό αμυντικό δόγμα Ελλάδας-Γαλλίας.
Ο Μακρόν θα έπρεπε εν ολίγοις να διατυπώσει ότι εάν πειραχτεί ελληνικό πλοίο ή αεροσκάφος ή υπάρξει απόβαση σε ελληνικό νησί είναι σαν να χτυπάτε την ίδια την Γαλλία.
Αυτή είναι η συμμαχική αλληλεγγύη. Με αυτό το μενταλιτέ θα έπρεπε να δρούσε ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση…
Ωστόσο, αυτό που βλέπουμε είναι ότι εμείς ανοίγουμε το μπάτζετ για την ενίσχυση της άμυνάς μας, η Γαλλία μας δίνει τα ακριβά της όπλα και σαν ευχαριστώ φωνάζει ότι έχουμε δίκιο στις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο.
Η στάση της θα κριθεί από την Σύνοδο στις 24-25 Σεπτεμβρίου 2020.
Θα πρέπει να επηρεάσει προς την μεριά των αυστηρών κυρώσεων αρκετές χώρες που μπορεί να ελέγξει.
Κυρίως, όμως, η στάση της θα φανεί στο πεδίο.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι το παιχνίδι στους κόλπους του ΝΑΤΟ έχει ήδη χαθεί για την Ελλάδα
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μία αδιέξοδη και εν μέρει ανερμάτιστη συζήτηση για τεχνικά θέματα που έχουν προκύψει από την εισβολή ερευνητικών και πολεμικών πλοίων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Και εμείς συζητάμε πως θα αποφύγουμε μία σύγκρουση των πλοίων, δηλαδή πως θα κάνουμε πιο εύκολη και εύπεπτη αυτή την καταφανή παραβίαση των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών.
Η συμπεριφορά του Γιανς Στόλτενμπεργκ πολύ πριν την κρίση μας είχε προϊδεάσει για την μετέπειτα στάση της Συμμαχίας.
Τον διαψεύσαμε και δημόσια και τα πράγματα χειροτέρεψαν.
Τόσο στο στρατιωτικό όσο και στο διπλωματικό συμβούλιο της Συμμαχίας δεν παράχθηκε κανένα αποτέλεσμα σχετικά με την παραμονή του Oruc Reis στην περιοχή του Καστελόριζου.
Το «εγκεφαλικά νεκρό και άτολμο» ΝΑΤΟ – τον ρόλο του οποίου είχε καταγγείλει εδώ και χρόνια ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου όταν από τότε «έπαιζε» με την Τουρκία – έχει αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν όπως είναι λες και είναι ένας γραφειοκρατικός οργανισμός και τον Γ.Γ του ΝΑΤΟ να φοβάται μόνο μην γίνει η στραβή στην… βάρδια του.
Τούτων δοθέντων και αποτιμώντας διαχρονικά την στάση των συμμάχων στις μεγάλες ιστορικές στιγμές της χώρας, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να κρατάμε μικρό καλάθι και κυρίως, να χαμηλώσουμε τις προσδοκίες μας ότι μπορεί κάποιος να μας στηρίξει έμπρακτα στην διαμάχη μας με την Τουρκία.
Και δεν είναι μόνο οι ευρωπαϊκές χώρες που διατηρούν μία αμφίσημη στάση.
Οι ΗΠΑ χαρακτήρισαν την περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας αμφισβητούμενα ύδατα, για την Ρωσία τα 12 ναυτικά μίλια δεν υπάρχουν.
Η ελληνική διπλωματία σωστά, βέβαια, διεθνοποιεί το ζήτημα της Ανατολικής Μεσογείου και της τουρκικής προκλητικότητας αλλά στο τέλος της ημέρας είναι μόνη της και θα πρέπει να αναμετρηθεί με το πατριωτικό της καθήκον.
Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr
Και σε αυτή την περίπτωση, μία αντικειμενική κριτική των τελευταίων κινήσεων της ελληνικής διπλωματίας και των διεθνών εξελίξεων είναι ότι καλά τα ταρατατζούμ αλλά καλύτερα να κρατάμε μικρό καλάθι…
Εξηγούμαστε:
Όντως σε επίπεδο δηλώσεων οι περισσότερες χώρες στάθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας και της Κύπρου, ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διατηρούν ισχυρούς δεσμούς και με την Τουρκία.
Για παράδειγμα, ο Ισπανός Πρωθυπουργός τόνιζε ότι η σχέση της Τουρκίας με την Ε.Ε είναι πολύ σημαντική προκαταβάλλοντας και την στάση της στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής.
Έχουμε ξαναπεί ότι η Ισπανία, εξάγει και εισάγει πολλά προϊόντα και υπηρεσίες αξίας πολλών δις ευρώ.
Βρίσκεται στην τετράδα των χωρών με τις μεγαλύτερες εμπορικές σχέσεις με την Τουρκία.
Η Ισπανία που πριν χρόνια είχε μνημόνιο, που τρέχει με μία ύφεση 20%+, με το μεγαλύτερο ποσοστό νέων ανέργων θα διακινδυνεύσει να κόψει τους δεσμούς με μία αγορά 80 εκατ. πολιτών;
Ειλικρινά δεν το νομίζουμε.
Το ίδιο και η Ιταλία που παλεύει να μην μπει σε νέο μνημόνιο, εξαρχής, ήταν φειδωλή απέναντι σε σκληρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας ειδικά με τα θέματα της κατάργησης της τελωνειακής ένωσης ΕΕ – Τουρκίας.
Η Πορτογαλία έστρεψε αλλού τη συζήτηση, στο μεταναστευτικό, για την ταμπακιέρα ουδέν σχόλιο…
Οπότε, πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι ΜED7 ναι μεν συμφωνούν στην ειρήνευση και τον διάλογο αλλά δεν υπάρχει πρόθεση να τραβήξουν το σχοινί στην Σύνοδο Κορυφής.
Και αν κύριες χώρες της ΜΕD7 κρατούν τέτοια στάση, φανταστείτε χώρες όπως το Βέλγιο και η Ολλανδία.
Οι μεν Βέλγοι είναι σταθερά αποστασιοποιημένοι και οι Ολλανδοί και σε αυτό το ζήτημα αποτελούν ουρά της Γερμανίας και δεν είναι υπέρ των κυρώσεων.
Άλλωστε, ως μία μεγάλη εμπορική χώρα έχουν ζωτικά συμφέροντα στην αγορά της Τουρκίας και τούμπαλιν.
Η Γαλλία είναι, όντως, η μόνη χώρα η οποία έχει σηκώσει τους τόνους απέναντι στην Τουρκία και υπέρ των θέσεων μας.
Όντως το αεροπλανοφόρο θα βρεθεί στην Ανατολική Μεσόγειο σε κοινές ασκήσεις με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Μάλιστα, όπως προκύπτει, από την συνάντηση μίας ώρας που είχαν Μακρόν-Μητσοτάκης η Ελλάδα θα προχωρήσει ένα μεγάλο τμήμα του εξοπλιστικού της προγράμματος με την Γαλλία.
Εκτός από τα 18 Rafale υπάρχει έτοιμη και σε τελικό στάδιο η διαπραγμάτευση για τις γαλλικές φρεγάτες.
Το εμπόδιο ότι δεν είναι έτοιμες, φαίνεται να έχει υπερπηδηθεί καθώς οι Γάλλοι μπορούν να δώσουν τις φρεγάτες FREM που έχουν τις ίδιες περίπου επιχειρησιακές δυνατότητες με τις Belhara. Ωστόσο, αυτό που δεν είδαμε από την συνάντηση των δύο ανδρών είναι τι θα γίνει αν υπάρξει επιθετική κίνηση από την Τουρκία σε δικό μας πλοίο ή αεροσκάφος, τι θα κάνει η Γαλλία;
Θα επιτεθεί για να υπερασπιστεί την συμμαχική μας σχέση ή θα κάνει πίσω;
Κοινώς, το κορυφαίο αποτέλεσμα της συνάντησης θα ήταν το κοινό αμυντικό δόγμα Ελλάδας-Γαλλίας.
Ο Μακρόν θα έπρεπε εν ολίγοις να διατυπώσει ότι εάν πειραχτεί ελληνικό πλοίο ή αεροσκάφος ή υπάρξει απόβαση σε ελληνικό νησί είναι σαν να χτυπάτε την ίδια την Γαλλία.
Αυτή είναι η συμμαχική αλληλεγγύη. Με αυτό το μενταλιτέ θα έπρεπε να δρούσε ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση…
Ωστόσο, αυτό που βλέπουμε είναι ότι εμείς ανοίγουμε το μπάτζετ για την ενίσχυση της άμυνάς μας, η Γαλλία μας δίνει τα ακριβά της όπλα και σαν ευχαριστώ φωνάζει ότι έχουμε δίκιο στις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο.
Η στάση της θα κριθεί από την Σύνοδο στις 24-25 Σεπτεμβρίου 2020.
Θα πρέπει να επηρεάσει προς την μεριά των αυστηρών κυρώσεων αρκετές χώρες που μπορεί να ελέγξει.
Κυρίως, όμως, η στάση της θα φανεί στο πεδίο.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι το παιχνίδι στους κόλπους του ΝΑΤΟ έχει ήδη χαθεί για την Ελλάδα
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μία αδιέξοδη και εν μέρει ανερμάτιστη συζήτηση για τεχνικά θέματα που έχουν προκύψει από την εισβολή ερευνητικών και πολεμικών πλοίων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Και εμείς συζητάμε πως θα αποφύγουμε μία σύγκρουση των πλοίων, δηλαδή πως θα κάνουμε πιο εύκολη και εύπεπτη αυτή την καταφανή παραβίαση των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών.
Η συμπεριφορά του Γιανς Στόλτενμπεργκ πολύ πριν την κρίση μας είχε προϊδεάσει για την μετέπειτα στάση της Συμμαχίας.
Τον διαψεύσαμε και δημόσια και τα πράγματα χειροτέρεψαν.
Τόσο στο στρατιωτικό όσο και στο διπλωματικό συμβούλιο της Συμμαχίας δεν παράχθηκε κανένα αποτέλεσμα σχετικά με την παραμονή του Oruc Reis στην περιοχή του Καστελόριζου.
Το «εγκεφαλικά νεκρό και άτολμο» ΝΑΤΟ – τον ρόλο του οποίου είχε καταγγείλει εδώ και χρόνια ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου όταν από τότε «έπαιζε» με την Τουρκία – έχει αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν όπως είναι λες και είναι ένας γραφειοκρατικός οργανισμός και τον Γ.Γ του ΝΑΤΟ να φοβάται μόνο μην γίνει η στραβή στην… βάρδια του.
Τούτων δοθέντων και αποτιμώντας διαχρονικά την στάση των συμμάχων στις μεγάλες ιστορικές στιγμές της χώρας, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να κρατάμε μικρό καλάθι και κυρίως, να χαμηλώσουμε τις προσδοκίες μας ότι μπορεί κάποιος να μας στηρίξει έμπρακτα στην διαμάχη μας με την Τουρκία.
Και δεν είναι μόνο οι ευρωπαϊκές χώρες που διατηρούν μία αμφίσημη στάση.
Οι ΗΠΑ χαρακτήρισαν την περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας αμφισβητούμενα ύδατα, για την Ρωσία τα 12 ναυτικά μίλια δεν υπάρχουν.
Η ελληνική διπλωματία σωστά, βέβαια, διεθνοποιεί το ζήτημα της Ανατολικής Μεσογείου και της τουρκικής προκλητικότητας αλλά στο τέλος της ημέρας είναι μόνη της και θα πρέπει να αναμετρηθεί με το πατριωτικό της καθήκον.
Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών