Ο μαροκινός στρατός ανταπέδωσε πυρά που εκτόξευσαν οι πολιτοφύλακες του Πολισάριο κατά μήκος της γραμμής άμυνας που χωρίζει τα δύο στρατόπεδα της Δυτικής Σαχάρας
Ο μαροκινός στρατός «ανταπέδωσε πυρά που εκτόξευσαν οι πολιτοφύλακες του Πολισάριο κατά μήκος της γραμμής άμυνας» που χωρίζει τα δύο στρατόπεδα της Δυτικής Σαχάρας, μιας διαφιλονικούμενης περιοχής όπου εδώ και αρκετές ημέρες επικρατεί ένταση, σύμφωνα με το μαροκινό πρακτορείο ειδήσεων MAP.
«Από τις 13 Νοεμβρίου 2020, οι πολιτοφύλακες του Πολισάριο εκτόξευσαν πυρά κατά μήκος της γραμμής άμυνας χωρίς να προκαλέσουν ανθρώπινες απώλειες ή υλικές ζημιές στο ύψος της κοινότητας Ελ Μάχμπες (βόρεια)», ανέφερε το MAP παραθέτοντας τη σελίδα στο Facebook του Forum FAR-Maroc, των βασιλικών ενόπλων δυνάμεων.
Στη διάρκεια αυτού του χτυπήματος ανταπόδοσης, ο μαροκινός στρατός προκάλεσε «την καταστροφή ενός πολυβόλου ανατολικά της γραμμής άμυνας», σύμφωνα με το φόρουμ.
Το υποστηριζόμενο από την Αλγερία κίνημα που τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας της Δυτικής Σαχάρας είχε κάνει χθες λόγο «για μάχες που συνεχίζονται κλιμακούμενες» κατά μήκος του αμυντικού μαροκινού τείχους μήκους 2.700 χλμ. που αποκόπτει τη Δυτική Σαχάρα, Το Πολισάριο δηλώνει επίσης ότι κινητοποιεί χιλιάδες εθελοντές.
Η ερημική περιοχή είναι πολύ δύσκολα προσβάσιμη λόγω της γεωγραφικής της θέσης.
Από μαροκινής πλευράς, το Ραμπάτ δεν αφήνει τους δημοσιογράφους να μετακινούνται ελεύθερα, ακόμη και σε κανονικές περιόδους.
Είναι ως εκ τούτου εξαιρετικά δύσκολο να επιβεβαιωθεί η αυθεντικότητα των πληροφοριών που μεταδίδονται είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά.
Το Μέτωπο Πολισάριο κήρυξε την Παρασκευή, 13 Νοεμβρίου κατάσταση πολέμου έπειτα από μια επιχείρηση του μαροκινού στρατού σε μια ουδέτερη ζώνη του στο απώτατο νότιο άκρο της Δυτικής Σαχάρας προκειμένου να αποκαταστήσει την οδική κυκλοφορία στον μοναδικό δρόμο που οδηγεί στη Μαυριτανία, στο ύψος του συνοριακού φυλακίου του Γκεργκερά.
Για το Πολισάριο, η επέμβαση αυτή σήμανε το τέλος μιας κατάπαυσης του πυρός που είχε υπογράφτηκε το 1991 υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, έπειτα από μάχες δεκαπέντε χρόνων.
Από την πλευρά τους οι Μαροκινοί δηλώνουν προσηλωμένοι στην κατάπαυση του πυρός.
Η κατάσταση της μοναδικής περιοχής της αφρικανικής ηπείρου της οποίας το μετα-αποικιοκρατικό καθεστώς δεν έχει διευθετηθεί προκαλεί την ανησυχία του ΟΗΕ, της ΕΕ και αρκετών χωρών.
Το Μαρόκο ελέγχει τα δύο τρίτα της ερημικής ζώνης των 266.000 χιλιομέτρων και θεωρεί τη δυτική λωρίδα γης αναπόσπαστο τμήμα του βασιλείου. Υποστηριζόμενο από την Αλγερία, το Πολισάριο ελέγχει το υπόλοιπο ένα τρίτο.
Η Ραμπάτ προτείνει αυτονομία υπό την κυριαρχία του ενώ το Πολισάριο απαιτεί τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση που προβλέπεται στη συμφωνία του 1991 αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε.
Οι διαπραγματεύσεις στις οποίες εμπλέκονται το Μαρόκο, το Πολισάριο, η Αλγερία και η Μαυριτανία βρίσκονται σε νεκρό σημείο από το 2019.
Το μέτωπο Πολισάριο είναι εθνικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα που εκπροσωπεί τους Σαχράουι ώστε να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας, απομακρύνοντας τους Μαροκινούς από τη Δυτική Σαχάρα.
Έχει θέση παρατηρητή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Το 1979, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν το μέτωπο Πολισάριο ως εκπρόσωπο του λαού της Δυτικής Σαχάρας.
Η οργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1973.
Μετά την απόσυρση της Ισπανίας από την αποικία της Δυτικής Σαχάρας το 1975 μετά από πιέσεις του Μαρόκου, το Μαρόκο κατέλαβε το βόρειο τμήμα της περιοχής και η Μαυριτανία το νότιο.
Το μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας τις 27 Φεβρουαρίου 1976 και άρχισε τον ανταρτοπόλεμο με τα δύο κράτη, με την υποστήριξη της Αλγερίας, όπου είχε μεταφέρει την έδρα του.
Τελικά, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Μαυριτανία, η οποία απέσυρε τα στρατεύματά της, αλλά το Μαρόκο μονομερώς κατέλαβε τα εδάφη που έλεγχε η Μαυριτανία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο ενάντια σε φυλάκια του Μαρόκου.
Το Μαρόκο αντέδρασε κατασκευάζοντας ένα τεράστιο ανάχωμα μήκους 2.000 χιλιομέτρων.
Τελικά οι εχθροπραξίες σταμάτησαν με την διαμεσολάβηση του ΟΗΕ.
Η εκεχειρία τέθηκε σε εφαρμογή στις 6 Σεπτεμβρίου 1991.
Ένας από τους όρους ήταν η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της περιοχής, κάτι το οποίο δε συνέβη λόγω διαφωνιών για την χορήγηση δικαιώματος ψήφου.[
www.bankingnews.gr
«Από τις 13 Νοεμβρίου 2020, οι πολιτοφύλακες του Πολισάριο εκτόξευσαν πυρά κατά μήκος της γραμμής άμυνας χωρίς να προκαλέσουν ανθρώπινες απώλειες ή υλικές ζημιές στο ύψος της κοινότητας Ελ Μάχμπες (βόρεια)», ανέφερε το MAP παραθέτοντας τη σελίδα στο Facebook του Forum FAR-Maroc, των βασιλικών ενόπλων δυνάμεων.
Στη διάρκεια αυτού του χτυπήματος ανταπόδοσης, ο μαροκινός στρατός προκάλεσε «την καταστροφή ενός πολυβόλου ανατολικά της γραμμής άμυνας», σύμφωνα με το φόρουμ.
Το υποστηριζόμενο από την Αλγερία κίνημα που τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας της Δυτικής Σαχάρας είχε κάνει χθες λόγο «για μάχες που συνεχίζονται κλιμακούμενες» κατά μήκος του αμυντικού μαροκινού τείχους μήκους 2.700 χλμ. που αποκόπτει τη Δυτική Σαχάρα, Το Πολισάριο δηλώνει επίσης ότι κινητοποιεί χιλιάδες εθελοντές.
Η ερημική περιοχή είναι πολύ δύσκολα προσβάσιμη λόγω της γεωγραφικής της θέσης.
Από μαροκινής πλευράς, το Ραμπάτ δεν αφήνει τους δημοσιογράφους να μετακινούνται ελεύθερα, ακόμη και σε κανονικές περιόδους.
Είναι ως εκ τούτου εξαιρετικά δύσκολο να επιβεβαιωθεί η αυθεντικότητα των πληροφοριών που μεταδίδονται είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά.
Το Μέτωπο Πολισάριο κήρυξε την Παρασκευή, 13 Νοεμβρίου κατάσταση πολέμου έπειτα από μια επιχείρηση του μαροκινού στρατού σε μια ουδέτερη ζώνη του στο απώτατο νότιο άκρο της Δυτικής Σαχάρας προκειμένου να αποκαταστήσει την οδική κυκλοφορία στον μοναδικό δρόμο που οδηγεί στη Μαυριτανία, στο ύψος του συνοριακού φυλακίου του Γκεργκερά.
Για το Πολισάριο, η επέμβαση αυτή σήμανε το τέλος μιας κατάπαυσης του πυρός που είχε υπογράφτηκε το 1991 υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, έπειτα από μάχες δεκαπέντε χρόνων.
Από την πλευρά τους οι Μαροκινοί δηλώνουν προσηλωμένοι στην κατάπαυση του πυρός.
Η κατάσταση της μοναδικής περιοχής της αφρικανικής ηπείρου της οποίας το μετα-αποικιοκρατικό καθεστώς δεν έχει διευθετηθεί προκαλεί την ανησυχία του ΟΗΕ, της ΕΕ και αρκετών χωρών.
Το Μαρόκο ελέγχει τα δύο τρίτα της ερημικής ζώνης των 266.000 χιλιομέτρων και θεωρεί τη δυτική λωρίδα γης αναπόσπαστο τμήμα του βασιλείου. Υποστηριζόμενο από την Αλγερία, το Πολισάριο ελέγχει το υπόλοιπο ένα τρίτο.
Η Ραμπάτ προτείνει αυτονομία υπό την κυριαρχία του ενώ το Πολισάριο απαιτεί τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση που προβλέπεται στη συμφωνία του 1991 αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε.
Οι διαπραγματεύσεις στις οποίες εμπλέκονται το Μαρόκο, το Πολισάριο, η Αλγερία και η Μαυριτανία βρίσκονται σε νεκρό σημείο από το 2019.
Το μέτωπο Πολισάριο είναι εθνικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα που εκπροσωπεί τους Σαχράουι ώστε να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας, απομακρύνοντας τους Μαροκινούς από τη Δυτική Σαχάρα.
Έχει θέση παρατηρητή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Το 1979, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν το μέτωπο Πολισάριο ως εκπρόσωπο του λαού της Δυτικής Σαχάρας.
Η οργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1973.
Μετά την απόσυρση της Ισπανίας από την αποικία της Δυτικής Σαχάρας το 1975 μετά από πιέσεις του Μαρόκου, το Μαρόκο κατέλαβε το βόρειο τμήμα της περιοχής και η Μαυριτανία το νότιο.
Το μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας τις 27 Φεβρουαρίου 1976 και άρχισε τον ανταρτοπόλεμο με τα δύο κράτη, με την υποστήριξη της Αλγερίας, όπου είχε μεταφέρει την έδρα του.
Τελικά, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Μαυριτανία, η οποία απέσυρε τα στρατεύματά της, αλλά το Μαρόκο μονομερώς κατέλαβε τα εδάφη που έλεγχε η Μαυριτανία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο ενάντια σε φυλάκια του Μαρόκου.
Το Μαρόκο αντέδρασε κατασκευάζοντας ένα τεράστιο ανάχωμα μήκους 2.000 χιλιομέτρων.
Τελικά οι εχθροπραξίες σταμάτησαν με την διαμεσολάβηση του ΟΗΕ.
Η εκεχειρία τέθηκε σε εφαρμογή στις 6 Σεπτεμβρίου 1991.
Ένας από τους όρους ήταν η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της περιοχής, κάτι το οποίο δε συνέβη λόγω διαφωνιών για την χορήγηση δικαιώματος ψήφου.[
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών