γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Το... δεύτερο πρόσωπο της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους παρουσιάζει σε νέο δημοσίευμά του ο Economist, εκφράζοντας νέες ανησυχίες για την πορεία της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους.
Όπως υποστηρίζει χαρακτηριστικά το περιοδικό, η κρίση χρέους που μαστίζει την Ευρωζώνη δεν αφορά μόνο στο κρατικό χρέος. Κανείς δεν πρέπει να αγνοεί τα υπεχρεωμένα ευρωπαϊκά νοικοκυριά, αλλά και τόσες... τόσες επιχειρήσεις ζόμπι που αιμορραγούν, λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Όπως εξηγεί ο Economist, πριν από 15 μήνες περίπου, τον Ιούλιο του 2012, ο διοικητής της ΕΚΤ, Mario Draghi, δεσμεύθηκε πως θα κάνει ό,τι χρειαστεί για τη θωράκιση και επιβίωση του ευρώ... Τι έχει γίνει από τότε; Οι αναταραχές που σημειώνονται στην οικογένεια του ευρώ έχουν μετεξελιχθεί από μια πρόσκαιρη κρίση σε μια καθαρά χρόνια κρίση.
Εστιάζοντας στο σήμερα ο Economist, υποστηρίζει πως αυτή την εβδομάδα ο Draghi επιχείρησε να σηματοδοτήσει τον επόμενο σταθμό - ορόσημο για την Ευρωζώνη, ανακοινώνοντας το πλαίσιο των νέων stress tests και της αξιολόγησης των 128 μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών. Μέσα από τη διαδικασία αυτή θα πρέπει να προκύψουν τα εξής καίρια συμπεράσματα: Ποιες τράπεζες της Ευρωζώνης είναι βιώσιμες, ποιες θα χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια και ποιες θα πρέπει να κλείσουν.
Ο Draghi, εκτιμά ο Economist, πρέπει να είναι σκληρός. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες - ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί στη Γερμανία - εμφανίζονται απρόθυμοι να εξετάσουν εις βάθος και διεξοδικά τους ισολογισμούς των τραπεζών. Πόσο μάλλον να λάβουν αποφάσεις για λουκέτο σε ορισμένες τράπεζες... Ειδικός έλεγχος θα πρέπει να πραγματοποιηθεί στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των εταιρειών και των νοικοκυριών.
"Η κρίση της Ευρωζώνης χαρακτηρίζεται από όλους ως κρίση κρατικού χρέους. Αυτό φυσικά ισχύει, αλλά δεν αποτελεί τα βασικά αίτια της οικονομικής καταστροφής που απειλεί την Ευρωζώνη... Το ιδιωτικό χρέος ήταν και παραμένει υψηλό, αυτό δεν πρέπει να αγνοηθεί", σημειώνει επίσης το περιοδικό.
"Η διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους πρέπει να είναι προτεραιότητα για τους Ευρωπαίους ηγέτες. Οι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες τράπεζες θα είναι περισσότερο ικανές να δανείζουν... Μια ήπειρος με εταιρείες ζόμπι και νοικοκυριά υπό κατάρρευση δεν θα ευημερήσει ποτέ. Και είναι στο χέρι του Draghi να αρχίσει να αλλάζει το τοπίο", καταλήγει ο Economist.
www.bankingnews.gr
Όπως εξηγεί ο Economist, πριν από 15 μήνες περίπου, τον Ιούλιο του 2012, ο διοικητής της ΕΚΤ, Mario Draghi, δεσμεύθηκε πως θα κάνει ό,τι χρειαστεί για τη θωράκιση και επιβίωση του ευρώ... Τι έχει γίνει από τότε; Οι αναταραχές που σημειώνονται στην οικογένεια του ευρώ έχουν μετεξελιχθεί από μια πρόσκαιρη κρίση σε μια καθαρά χρόνια κρίση.
Εστιάζοντας στο σήμερα ο Economist, υποστηρίζει πως αυτή την εβδομάδα ο Draghi επιχείρησε να σηματοδοτήσει τον επόμενο σταθμό - ορόσημο για την Ευρωζώνη, ανακοινώνοντας το πλαίσιο των νέων stress tests και της αξιολόγησης των 128 μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών. Μέσα από τη διαδικασία αυτή θα πρέπει να προκύψουν τα εξής καίρια συμπεράσματα: Ποιες τράπεζες της Ευρωζώνης είναι βιώσιμες, ποιες θα χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια και ποιες θα πρέπει να κλείσουν.
Ο Draghi, εκτιμά ο Economist, πρέπει να είναι σκληρός. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες - ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί στη Γερμανία - εμφανίζονται απρόθυμοι να εξετάσουν εις βάθος και διεξοδικά τους ισολογισμούς των τραπεζών. Πόσο μάλλον να λάβουν αποφάσεις για λουκέτο σε ορισμένες τράπεζες... Ειδικός έλεγχος θα πρέπει να πραγματοποιηθεί στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των εταιρειών και των νοικοκυριών.
"Η κρίση της Ευρωζώνης χαρακτηρίζεται από όλους ως κρίση κρατικού χρέους. Αυτό φυσικά ισχύει, αλλά δεν αποτελεί τα βασικά αίτια της οικονομικής καταστροφής που απειλεί την Ευρωζώνη... Το ιδιωτικό χρέος ήταν και παραμένει υψηλό, αυτό δεν πρέπει να αγνοηθεί", σημειώνει επίσης το περιοδικό.
"Η διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους πρέπει να είναι προτεραιότητα για τους Ευρωπαίους ηγέτες. Οι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες τράπεζες θα είναι περισσότερο ικανές να δανείζουν... Μια ήπειρος με εταιρείες ζόμπι και νοικοκυριά υπό κατάρρευση δεν θα ευημερήσει ποτέ. Και είναι στο χέρι του Draghi να αρχίσει να αλλάζει το τοπίο", καταλήγει ο Economist.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών