Νέους τρόπους για να καλύψουν τις "τρύπες" των προϋπολογισμών τους αναζητούν αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις
Την άποψη ότι το 2014 θα είναι ένα καλό έτος για τους επενδυτές εκείνους, μη Ευρωπαίους, που έχουν μια καλή οικονομική επιφάνεια και μερικά εκατομμύρια ευρώ σε τραπεζικούς λογαριασμούς εκφράζει σε δημοσίευμα της η βρετανική εφημερίδα The Independent.
Όπως αναφέρει, ανάμεσα στις πλέον «must» επενδύσεις είναι η αγορά ενός διαβατηρίου Μάλτας που ανοίγει το δρόμο για την είσοδο στην Ε.Ε. έναντι 1,15 εκατομμυρίου ευρώ, μιας βίλας στην Ιταλία ή ενός κάστρου στην Πολωνία αλλά και ένα ελληνικό νησί έναντι 8,5 εκατομμυρίων ευρώ.
Κατά το δημοσίευμα, η οικονομική κρίση που πλήττει τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, τις έχει αναγκάσει να αναζητούν νέους τρόπους για να καλύψουν τις «τρύπες» των προϋπολογισμών τους, έστω και αν αυτό έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις στις κοινωνίες των κρατών αυτών, όπως για παράδειγμα συνέβη με τη δημόσια «κατακραυγή» στη Μάλτα για την πώληση διαβατηρίων σε κατοίκους τρίτων χωρών.
Όπως λέει στη βρετανική εφημερίδα, ο William Megginson, καθηγητής Οικονομίας στο πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα και ειδικός επί των ιδιωτικοποιήσεων, οι κυβερνήσεις στα κράτη αυτά αν και μπορούν να ξεπεράσουν τις πολιτικές αντιδράσεις για την πώληση των «ασημικών» τους, αντιμετωπίζουν μια σειρά από εμπόδια που κυμαίνονται από την έλλειψη ενδιαφέροντος για μη ελκυστικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία μέχρι το θολό πλαίσιο για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας
«Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Στην Ελλάδα έχουν κάνει κάποιες πωλήσεις, όμως αντιμετωπίζουν δομικά προβλήματα για να προχωρήσουν και σε άλλες, καθώς δεν διαθέτουν ακριβές κτηματολόγιο. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο ιδιοκτήτης γης, ο οποίος μπορεί και να την πουλήσει» αναφέρει ο Megginson.
Σύμφωνα με την Independent, τον περασμένο Μάιο ο εμίρης του Κατάρ, Hamad bin Khalifa Al Thani, αγόρασε έξι νησιά στο Ιόνιο έναντι 8,5 εκατ. ευρώ, τα οποία ήταν ήδη σε ιδιωτικά χέρια, ο οποίος όπως αναφέρεται, σε αυτά τα νησιά σκοπεύει να στεγάσει τις τρεις συζύγους του και τα 24 παιδιά του, εγείροντας την ελπίδα στους ντόπιους για μια «χρυσή εποχή».
Σε αντίστοιχες κινήσεις προχώρησε και η Ιταλία. Τον περασμένο Οκτώβριο ο Νεοζηλανδός Michael Harte αγόρασε έναντι 2,9 εκατομμυρίων ευρώ το νησί Budelli στα ανοικτά της Σαρδηνίας, κίνηση που προκάλεσε την έντονη αντίδραση κατοίκων και περιβαλλοντολόγων – το νησί είναι εθνικό πάρκο – και πλέον η κυβέρνηση σχεδιάζει να το επαναγοράσει.
Αν και η Ιταλία σχεδιάζει να βγάλει στο σφυρί διάφορα ιστορικά ακίνητα τους επόμενους μήνες, μια το κόστος διατήρησής τους είναι υψηλό, ενδεχομένως λόγω των αντιδράσεων το εγχείρημα αυτό να «βαλτώσει» παρά την ανάγκη για έσοδα προκειμένου να μειωθεί το τεράστιο δημόσιο χρέος.
Στην Πολωνία, τα φημισμένα κάστρα στην ενδοχώρα μπορούν να γίνουν μια καλή πηγή εσόδων. Πέρσι η χώρα έβγαλε στο σφυρί 30 κάστρα ενώ σύμφωνα με τη Wall Street Journal άλλα 140 αναμένεται να πουληθούν μέσα στο 2014.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει η Independent, η αγορά αυτών των κάστρων είναι ευκολότερη αν διαθέτεις ευρωπαϊκό διαβατήριο.
Και σε αυτό το σημείο έρχεται να συμβάλει η Μάλτα, η οποία ανακοίνωσε τον περασμένο Νοέμβριο τα σχέδια της να πουλήσει διαβατήρια Μάλτας σε κατοίκους τρίτων χωρών έναντι 650.000 ευρώ.
Το νομοσχέδιο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, και η κυβέρνηση «βελτίωσε» το σχέδιο, το οποίο πλέον προβλέπει ότι η πώληση ενός διαβατηρίου θα κοστίζει 1,15 εκατομμύριο ευρώ, ενώ ο ενδιαφερόμενος θα έπρεπε να επενδύσει το ποσό των 500.000 ευρώ σε ακίνητα, μετοχές ή ομόλογα της Μάλτας.
Όπως αναφέρει ο Independent, ακόμα και αν αυτό το νομοσχέδιο «περάσει», οι επίδοξοι κάτοικοι θα πρέπει να το σκεφτούν δύο φορές πριν κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα, καθώς το αντιπολιτευόμενο Εθνικιστικό κόμμα έχει αφήσει ανοιχτό ότι μόλις αναλάβει τα ηνία της κυβέρνησης θα πάρει πίσω αυτό το νομοθέτημα.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει, ανάμεσα στις πλέον «must» επενδύσεις είναι η αγορά ενός διαβατηρίου Μάλτας που ανοίγει το δρόμο για την είσοδο στην Ε.Ε. έναντι 1,15 εκατομμυρίου ευρώ, μιας βίλας στην Ιταλία ή ενός κάστρου στην Πολωνία αλλά και ένα ελληνικό νησί έναντι 8,5 εκατομμυρίων ευρώ.
Κατά το δημοσίευμα, η οικονομική κρίση που πλήττει τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, τις έχει αναγκάσει να αναζητούν νέους τρόπους για να καλύψουν τις «τρύπες» των προϋπολογισμών τους, έστω και αν αυτό έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις στις κοινωνίες των κρατών αυτών, όπως για παράδειγμα συνέβη με τη δημόσια «κατακραυγή» στη Μάλτα για την πώληση διαβατηρίων σε κατοίκους τρίτων χωρών.
Όπως λέει στη βρετανική εφημερίδα, ο William Megginson, καθηγητής Οικονομίας στο πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα και ειδικός επί των ιδιωτικοποιήσεων, οι κυβερνήσεις στα κράτη αυτά αν και μπορούν να ξεπεράσουν τις πολιτικές αντιδράσεις για την πώληση των «ασημικών» τους, αντιμετωπίζουν μια σειρά από εμπόδια που κυμαίνονται από την έλλειψη ενδιαφέροντος για μη ελκυστικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία μέχρι το θολό πλαίσιο για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας
«Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Στην Ελλάδα έχουν κάνει κάποιες πωλήσεις, όμως αντιμετωπίζουν δομικά προβλήματα για να προχωρήσουν και σε άλλες, καθώς δεν διαθέτουν ακριβές κτηματολόγιο. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο ιδιοκτήτης γης, ο οποίος μπορεί και να την πουλήσει» αναφέρει ο Megginson.
Σύμφωνα με την Independent, τον περασμένο Μάιο ο εμίρης του Κατάρ, Hamad bin Khalifa Al Thani, αγόρασε έξι νησιά στο Ιόνιο έναντι 8,5 εκατ. ευρώ, τα οποία ήταν ήδη σε ιδιωτικά χέρια, ο οποίος όπως αναφέρεται, σε αυτά τα νησιά σκοπεύει να στεγάσει τις τρεις συζύγους του και τα 24 παιδιά του, εγείροντας την ελπίδα στους ντόπιους για μια «χρυσή εποχή».
Σε αντίστοιχες κινήσεις προχώρησε και η Ιταλία. Τον περασμένο Οκτώβριο ο Νεοζηλανδός Michael Harte αγόρασε έναντι 2,9 εκατομμυρίων ευρώ το νησί Budelli στα ανοικτά της Σαρδηνίας, κίνηση που προκάλεσε την έντονη αντίδραση κατοίκων και περιβαλλοντολόγων – το νησί είναι εθνικό πάρκο – και πλέον η κυβέρνηση σχεδιάζει να το επαναγοράσει.
Αν και η Ιταλία σχεδιάζει να βγάλει στο σφυρί διάφορα ιστορικά ακίνητα τους επόμενους μήνες, μια το κόστος διατήρησής τους είναι υψηλό, ενδεχομένως λόγω των αντιδράσεων το εγχείρημα αυτό να «βαλτώσει» παρά την ανάγκη για έσοδα προκειμένου να μειωθεί το τεράστιο δημόσιο χρέος.
Στην Πολωνία, τα φημισμένα κάστρα στην ενδοχώρα μπορούν να γίνουν μια καλή πηγή εσόδων. Πέρσι η χώρα έβγαλε στο σφυρί 30 κάστρα ενώ σύμφωνα με τη Wall Street Journal άλλα 140 αναμένεται να πουληθούν μέσα στο 2014.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει η Independent, η αγορά αυτών των κάστρων είναι ευκολότερη αν διαθέτεις ευρωπαϊκό διαβατήριο.
Και σε αυτό το σημείο έρχεται να συμβάλει η Μάλτα, η οποία ανακοίνωσε τον περασμένο Νοέμβριο τα σχέδια της να πουλήσει διαβατήρια Μάλτας σε κατοίκους τρίτων χωρών έναντι 650.000 ευρώ.
Το νομοσχέδιο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, και η κυβέρνηση «βελτίωσε» το σχέδιο, το οποίο πλέον προβλέπει ότι η πώληση ενός διαβατηρίου θα κοστίζει 1,15 εκατομμύριο ευρώ, ενώ ο ενδιαφερόμενος θα έπρεπε να επενδύσει το ποσό των 500.000 ευρώ σε ακίνητα, μετοχές ή ομόλογα της Μάλτας.
Όπως αναφέρει ο Independent, ακόμα και αν αυτό το νομοσχέδιο «περάσει», οι επίδοξοι κάτοικοι θα πρέπει να το σκεφτούν δύο φορές πριν κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα, καθώς το αντιπολιτευόμενο Εθνικιστικό κόμμα έχει αφήσει ανοιχτό ότι μόλις αναλάβει τα ηνία της κυβέρνησης θα πάρει πίσω αυτό το νομοθέτημα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών