γράφει : ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΙΟΝΗΣ
Καταλυτικός παράγοντας το μισθολογικό κόστος…
Μπορεί η Ευρωζώνη και ειδικότερα, η περιφέρεια να ξεφύγει από τα καθοδικά spiral;
Στο άνωθεν ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει η Deutsche Bank, μέσω ειδικής έκθεσης, την οποία και παρουσιάζει το bankingnews.gr.
Εν αρχή ην… ένα σοκ στις αγορές πίστωσης.
Η αδυναμία πρόσβασης σε πηγές δανειοδότησης οδήγησε τις επιχειρήσεις στην εξάντληση των ιδίων πόρων και στην συμπίεση των μισθών.
Ως αποτέλεσμα τούτου, η εγχώρια κατανάλωση συρρικνώθηκε και οι επιχειρήσεις βρήκαν διέξοδο στις εξαγωγές.
Η στροφή στην εξαγωγική δραστηριότητα διατήρησε τις πιέσεις στις μισθολογικές δαπάνες, ελέω της ανταγωνιστικότητας.
Η μείωση της εγχώριας κατανάλωσης συγχρόνως, επέφερε λιγότερα φορολογικά έσοδα για το κράτος και κατ’ επέκταση αύξηση των ελλειμμάτων.
Οι αυξητικές τάσεις στα ελλείμματα κατέστησαν αναγκαία την υιοθέτηση περιοριστικών δημοσιονομικών πολιτικών, οι οποίες με τη σειρά τους, άσκησαν νέες πιέσεις στην εγχώρια κατανάλωση.
Ενδεικτικό παράδειγμα ενός τέτοιο αρνητικού σπιράλ συνιστούν οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και ειδικότερα, η Ισπανία.
Όμως, ένα ανάλογο σπιράλ ενδέχεται να σπάσει!
Σύμφωνα με την Deutsche Bank, μόλις η επιχειρηματική κοινότητα ανακτήσει μέσω των εξαγωγών, την κερδοφορία της, τότε οι κάνουλες της δανειοδότησης θα ανοίξουν και η συμπίεση του εργατικού κόστους δεν θα καθίσταται αναγκαία για την επιβίωση των εταιρειών!
Οι μισθοί και η απασχόληση θα σταθεροποιηθούν, η κατάρρευση της εγχώριας ζήτησης θα σταματήσει και οι αποπληθωριστικές πιέσεις θα αποτελούν πλέον, παρελθόν!
Η Ισπανία συνιστά πάλι, το παράδειγμα, καθώς βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση ως προς την «διάρρηξη» του καθοδικού σπιράλ. Ήδη, η ισπανική αγορά εργασίας έχει επιδείξει σημάδια σταθεροποίησης.
Έτσι, σταδιακά ο ένας εκ των δύο παραγόντων για την «βουτιά» της πίστωσης θα εξαλειφθεί.
Ο δεύτερος παράγοντας έλκει την καταγωγή του από τις ίδιες τις τράπεζες.
Μερικά τραπεζικά ιδρύματα της ευρωπαϊκής περιφέρειας ήδη έχουν σημειώσει πρόοδο ως προς την κεφαλαιακή τους επάρκεια, ανακτώντας την πρόσβαση τους στις διεθνές αγορές.
Όλα τα άνωθεν όμως, βρίσκουν εφαρμογή μόνο στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και τις χώρες του Νότου, όπου το μισθολογικό κόστος έχει βρεθεί στο επίκεντρο των περιοριστικών πολιτικών.
Τι άραγε, συμβαίνει με την Ιταλία και τη Γαλλία, οι οποίες αμφότερες διατηρούν τους μισθούς στο απυρόβλητο;
Το μισθολογικό κόστος έχει υποχωρήσει στις 4 από τις 5 χώρες του Νότου. Η Ιταλία αν και απαρτίζει την προαναφερθείσα ομάδα, φέρεται ως μέλος του ευρωπαϊκού πυρήνα, διατηρώντας σχεδόν αμετάβλητο το εργασιακό κόστος.
Η πρωτοτυπία της Ιταλίας αποδίδεται εν μέρει, στις σχετικά θετικές πιστωτικές συνθήκες. Όμως, την επιλογή αυτή η ιταλική οικονομία θα την πληρώσει ακριβά.
Το σταδιακό κλείσιμο των δανειοδοτικών κανουλών θα «καλυφθεί» πρώτα από την μείωση των εταιρικών επενδύσεων και σε δεύτερη φάση, από την συρρίκνωση των μισθών.
Πανομοιότυπη είναι και η κατάσταση στην Γαλλία, στην οποία σταδιακά εγείρονται ανάλογες ανησυχίες.
Ωστόσο, ο κρατικός παρεμβατισμός και στις δύο χώρες, ίσως αποτρέψει την μισθολογική συρρίκνωση… διασώζοντας το εργατικό δυναμικό.
www.bankingnews.gr
Στο άνωθεν ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει η Deutsche Bank, μέσω ειδικής έκθεσης, την οποία και παρουσιάζει το bankingnews.gr.
Εν αρχή ην… ένα σοκ στις αγορές πίστωσης.
Η αδυναμία πρόσβασης σε πηγές δανειοδότησης οδήγησε τις επιχειρήσεις στην εξάντληση των ιδίων πόρων και στην συμπίεση των μισθών.
Ως αποτέλεσμα τούτου, η εγχώρια κατανάλωση συρρικνώθηκε και οι επιχειρήσεις βρήκαν διέξοδο στις εξαγωγές.
Η στροφή στην εξαγωγική δραστηριότητα διατήρησε τις πιέσεις στις μισθολογικές δαπάνες, ελέω της ανταγωνιστικότητας.
Η μείωση της εγχώριας κατανάλωσης συγχρόνως, επέφερε λιγότερα φορολογικά έσοδα για το κράτος και κατ’ επέκταση αύξηση των ελλειμμάτων.
Οι αυξητικές τάσεις στα ελλείμματα κατέστησαν αναγκαία την υιοθέτηση περιοριστικών δημοσιονομικών πολιτικών, οι οποίες με τη σειρά τους, άσκησαν νέες πιέσεις στην εγχώρια κατανάλωση.
Ενδεικτικό παράδειγμα ενός τέτοιο αρνητικού σπιράλ συνιστούν οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και ειδικότερα, η Ισπανία.
Όμως, ένα ανάλογο σπιράλ ενδέχεται να σπάσει!
Σύμφωνα με την Deutsche Bank, μόλις η επιχειρηματική κοινότητα ανακτήσει μέσω των εξαγωγών, την κερδοφορία της, τότε οι κάνουλες της δανειοδότησης θα ανοίξουν και η συμπίεση του εργατικού κόστους δεν θα καθίσταται αναγκαία για την επιβίωση των εταιρειών!
Οι μισθοί και η απασχόληση θα σταθεροποιηθούν, η κατάρρευση της εγχώριας ζήτησης θα σταματήσει και οι αποπληθωριστικές πιέσεις θα αποτελούν πλέον, παρελθόν!
Η Ισπανία συνιστά πάλι, το παράδειγμα, καθώς βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση ως προς την «διάρρηξη» του καθοδικού σπιράλ. Ήδη, η ισπανική αγορά εργασίας έχει επιδείξει σημάδια σταθεροποίησης.
Έτσι, σταδιακά ο ένας εκ των δύο παραγόντων για την «βουτιά» της πίστωσης θα εξαλειφθεί.
Ο δεύτερος παράγοντας έλκει την καταγωγή του από τις ίδιες τις τράπεζες.
Μερικά τραπεζικά ιδρύματα της ευρωπαϊκής περιφέρειας ήδη έχουν σημειώσει πρόοδο ως προς την κεφαλαιακή τους επάρκεια, ανακτώντας την πρόσβαση τους στις διεθνές αγορές.
Όλα τα άνωθεν όμως, βρίσκουν εφαρμογή μόνο στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και τις χώρες του Νότου, όπου το μισθολογικό κόστος έχει βρεθεί στο επίκεντρο των περιοριστικών πολιτικών.
Τι άραγε, συμβαίνει με την Ιταλία και τη Γαλλία, οι οποίες αμφότερες διατηρούν τους μισθούς στο απυρόβλητο;
Το μισθολογικό κόστος έχει υποχωρήσει στις 4 από τις 5 χώρες του Νότου. Η Ιταλία αν και απαρτίζει την προαναφερθείσα ομάδα, φέρεται ως μέλος του ευρωπαϊκού πυρήνα, διατηρώντας σχεδόν αμετάβλητο το εργασιακό κόστος.
Η πρωτοτυπία της Ιταλίας αποδίδεται εν μέρει, στις σχετικά θετικές πιστωτικές συνθήκες. Όμως, την επιλογή αυτή η ιταλική οικονομία θα την πληρώσει ακριβά.
Το σταδιακό κλείσιμο των δανειοδοτικών κανουλών θα «καλυφθεί» πρώτα από την μείωση των εταιρικών επενδύσεων και σε δεύτερη φάση, από την συρρίκνωση των μισθών.
Πανομοιότυπη είναι και η κατάσταση στην Γαλλία, στην οποία σταδιακά εγείρονται ανάλογες ανησυχίες.
Ωστόσο, ο κρατικός παρεμβατισμός και στις δύο χώρες, ίσως αποτρέψει την μισθολογική συρρίκνωση… διασώζοντας το εργατικό δυναμικό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών