γράφει : ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΙΟΝΗΣ
Η αιρετική και συνάμα, ενδιαφέρουσα πρόταση του βρετανικού περιοδικού
Μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αιρετική υποψηφιότητα για την προεδρία της Κομισιόν, παρουσιάζει το βρετανικό περιοδικό Economist.
Υπό το τίτλο «Lagarde for President», ο Economist προκρίνει ως την βέλτιστη επιλογή για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τη νυν διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Christine Lagarde.
Αναλύοντας το σκεπτικό που λανθάνει στην εν λόγω επιλογή, ο Economist υπερθεματίζει πως οι ευκαιρίες για ένα νέο ξεκίνημα στην Ευρώπη είναι σπάνιες και πρέπει να αξιοποιηθούν στο έπακρον.
Μετά από 5 χρόνια συνεχούς κρίσης και λιτότητας, η Ευρώπη με εφαλτήριο τις ευρωεκλογές, αναζητά μία ανανέωση στην ηγεσία της.
Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν λάβει το μήνυμα. Στα ονόματα των υποψήφιων προέδρων της Κομισιόν, συγκαταλέγονται δύο πρώην Πρωθυπουργοί, ο Jean-Claude Juncker (Λουξεμβούργο) και ο Guy Verhofstadt (Βέλγιο) και ο πρόεδρος του δυσλειτουργικού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Martin Schulz.
Ένα πρόσωπο, το οποίο δεν συμπεριλαμβάνεται στους υποψήφιους προέδρους, θα συνιστούσε σίγουρα, μία πολύ καλύτερη επιλογή. Αυτό το πρόσωπο ακούει στο όνομα Christine Lagarde!
Eίναι πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και τα τελευταία χρόνια από την Ουάσιγκτον διαπραγματεύεται την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Ως φιλελεύθερη, θα ενδιαφερόταν σίγουρα να διεκπεραιώσει την ιδέα της ενιαίας αγοράς, να προωθήσει συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και να εξαλείψει τα γραφειοκρατικά εμπόδια.
Ένα εν δυνάμει μειονέκτημα της Christine Lagarde θα μπορούσε να θεωρηθεί πως ουδέποτε δεν εκλέχθηκε σε κάποιο αξίωμα. Βέβαια, ο πιο αποτελεσματικός και επιτυχημένος πρόεδρος της Κομισιόν ήταν ο Jacques Delors, o oποίος επίσης δεν είχε εκλεχθεί ουδέποτε.
Πλέον το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο απαιτεί ικανότητες και δεξιότητες τεχνοκράτη και όχι πολιτικού.
Το μεγαλύτερο «εμπόδιο» για την αναρρίχηση της Lagarde στην προεδρία της Κομισιόν έγκειται στη συμφωνία της Λισαβόνας, όπου ο νέος πρόεδρος εκλέγεται από το Ευρωκοινοβούλιο!
Αυτή η συνταγή όχι μόνο δεν εξασφαλίζει την ορθότητα της επιλογής του προσώπου για ένα τόσο σημαντικό αξίωμα, αλλά επίσης εντείνει την εξάρτησή του προέδρου από το Κοινοβούλιο.
Μην επιτρέπετε στο Κοινοβούλιο να αποφασίζει!
Η Christine Lagarde προέρχεται από το κεντροδεξιό πολιτικό χώρο, ο οποίος και κυριαρχεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Παράλληλα, μία υποψηφιότητα της Γαλλίδας σίγουρα θα στηριζόταν από τις 3 μεγαλύτερες δυνάμεις της Ευρώπης.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, Francois Hollande αν και σοσιαλδημοκράτης, οπωσδήποτε θα προτιμούσε ένα Γάλλο πρόεδρο για την Κομισιόν. Ο David Cameron έχει επανειλημμένως εκφράσει τη συμπάθειά του στο πρόσωπο της Lagarde. H Αngela Merkel παράλληλα, επιθυμεί μία πιο «ανοιχτή» Ευρώπη.
Τα επιχειρήματα για την Christine Lagarde είναι πανομοιότυπα με εκείνα για τον Mario Draghi πριν από δύο χρόνια: Διαθέτει εμπειρία εκτός Ευρώπης, γνωρίζει καλά την οικονομία και έχει ωραίες ιδέες.
Επομένως, αγνοήστε το Ευρωκοινοβούλιο και επιλέξτε το κατάλληλο πρόσωπο για την θέση του επικεφαλής της Κομισιόν!
www.bankingnews.gr
Υπό το τίτλο «Lagarde for President», ο Economist προκρίνει ως την βέλτιστη επιλογή για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τη νυν διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Christine Lagarde.
Αναλύοντας το σκεπτικό που λανθάνει στην εν λόγω επιλογή, ο Economist υπερθεματίζει πως οι ευκαιρίες για ένα νέο ξεκίνημα στην Ευρώπη είναι σπάνιες και πρέπει να αξιοποιηθούν στο έπακρον.
Μετά από 5 χρόνια συνεχούς κρίσης και λιτότητας, η Ευρώπη με εφαλτήριο τις ευρωεκλογές, αναζητά μία ανανέωση στην ηγεσία της.
Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν λάβει το μήνυμα. Στα ονόματα των υποψήφιων προέδρων της Κομισιόν, συγκαταλέγονται δύο πρώην Πρωθυπουργοί, ο Jean-Claude Juncker (Λουξεμβούργο) και ο Guy Verhofstadt (Βέλγιο) και ο πρόεδρος του δυσλειτουργικού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Martin Schulz.
Ένα πρόσωπο, το οποίο δεν συμπεριλαμβάνεται στους υποψήφιους προέδρους, θα συνιστούσε σίγουρα, μία πολύ καλύτερη επιλογή. Αυτό το πρόσωπο ακούει στο όνομα Christine Lagarde!
Eίναι πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και τα τελευταία χρόνια από την Ουάσιγκτον διαπραγματεύεται την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Ως φιλελεύθερη, θα ενδιαφερόταν σίγουρα να διεκπεραιώσει την ιδέα της ενιαίας αγοράς, να προωθήσει συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και να εξαλείψει τα γραφειοκρατικά εμπόδια.
Ένα εν δυνάμει μειονέκτημα της Christine Lagarde θα μπορούσε να θεωρηθεί πως ουδέποτε δεν εκλέχθηκε σε κάποιο αξίωμα. Βέβαια, ο πιο αποτελεσματικός και επιτυχημένος πρόεδρος της Κομισιόν ήταν ο Jacques Delors, o oποίος επίσης δεν είχε εκλεχθεί ουδέποτε.
Πλέον το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο απαιτεί ικανότητες και δεξιότητες τεχνοκράτη και όχι πολιτικού.
Το μεγαλύτερο «εμπόδιο» για την αναρρίχηση της Lagarde στην προεδρία της Κομισιόν έγκειται στη συμφωνία της Λισαβόνας, όπου ο νέος πρόεδρος εκλέγεται από το Ευρωκοινοβούλιο!
Αυτή η συνταγή όχι μόνο δεν εξασφαλίζει την ορθότητα της επιλογής του προσώπου για ένα τόσο σημαντικό αξίωμα, αλλά επίσης εντείνει την εξάρτησή του προέδρου από το Κοινοβούλιο.
Μην επιτρέπετε στο Κοινοβούλιο να αποφασίζει!
Η Christine Lagarde προέρχεται από το κεντροδεξιό πολιτικό χώρο, ο οποίος και κυριαρχεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Παράλληλα, μία υποψηφιότητα της Γαλλίδας σίγουρα θα στηριζόταν από τις 3 μεγαλύτερες δυνάμεις της Ευρώπης.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, Francois Hollande αν και σοσιαλδημοκράτης, οπωσδήποτε θα προτιμούσε ένα Γάλλο πρόεδρο για την Κομισιόν. Ο David Cameron έχει επανειλημμένως εκφράσει τη συμπάθειά του στο πρόσωπο της Lagarde. H Αngela Merkel παράλληλα, επιθυμεί μία πιο «ανοιχτή» Ευρώπη.
Τα επιχειρήματα για την Christine Lagarde είναι πανομοιότυπα με εκείνα για τον Mario Draghi πριν από δύο χρόνια: Διαθέτει εμπειρία εκτός Ευρώπης, γνωρίζει καλά την οικονομία και έχει ωραίες ιδέες.
Επομένως, αγνοήστε το Ευρωκοινοβούλιο και επιλέξτε το κατάλληλο πρόσωπο για την θέση του επικεφαλής της Κομισιόν!
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών