Σοβαρές οι ευθύνες για τη διαχείριση της κρίσης σε Merkel και Sarkozy
Η «ευρωκρίση ανήκει στο παρελθόν και αυτό το οφείλουμε στην ΕΚΤ και στην μπλόφα του Mario Draghi», υποστηρίζει το Stern σε εκτενές σχόλιό του, προτείνοντας να στηθεί μνημείο στον ευρωπαίο κεντρικό τραπεζίτη.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Deutsche Welle, η ανάλυση του Stern αναφέρει: «Σσσσσς, θα σας αποκαλύψω ένα μυστικό: η “ευρωκρίση” παρήλθε».
Μάλιστα, απονέμει εύσημα για την εξέλιξη αυτή στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Mario Draghi.
Το Stern θεωρεί ότι δεν θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη σημασία σε επισημάνσεις που ζητούν από τους Έλληνες, τους Πορτογάλους, τους Ιταλούς και τους Γάλλους περισσότερες προσπάθειες και υποβαθμίζει την καταστροφολογία του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος AfD στη Γερμανία, που προειδοποιεί πως τα χειρότερα έπονται.
«Αυτό γίνεται εδώ και χρόνια. Μια καταρρέει ο καπιταλισμός, μια καταβροχθίζει τις αποταμιεύσεις μας ο πληθωρισμός, μια καταστρέφει το ευρώ όλη την Ευρώπη.
Τίποτε από όλα αυτά δεν συνέβη», τονίζει το Stern και διευκρινίζει ότι το κοινό νόμισμα παραμένει ισχυρότατο, ο καπιταλισμός είναι μια χαρά και ο πληθωρισμός τόσο χαμηλός, ώστε κάποιοι να ενοχλούνται από την πτώση των τιμών.
«Πρόκειται για την εξουσία. Για την εξουσία της Μέρκελ»
Το Stern αποδίδει τις προειδοποιήσεις και την σεναριολογία των ειδικών και του πολιτικού κόσμου στα οφέλη που αυτοί αντλούν από τη φιλολογία της κρίσης.
Οι ειδικοί θέλουν να πουλήσουν τα βιβλία τους και ο φόβος ανεβάζει τις πωλήσεις.
Το ευρωφοβικό κόμμα AfD αναζητά στην κρίση λόγο ύπαρξης, καθώς ζει από τους φόβους για το μέλλον του ευρώ, ενώ για τα κίνητρα της Merkel και του Schaeuble, το Stern εκτιμά ότι στόχος τους είναι να «γερμανοποιήσουν την υπόλοιπη Ευρώπη», καθιστώντας την πιο πειθαρχημένη, φιλικότερη προς τις μεταρρυθμίσεις και ανταγωνιστικότερη. «Πρόκειται για την εξουσία.
Για την εξουσία της Merkel», υποστηρίζει, προβαίνοντας στην εκτίμηση ότι «όλες αυτές οι ιεροτελεστίες δεν αλλάζουν τίποτε στην πραγματικότητα που λέει ότι η “ευρωκρίση” έχει παρέλθει».
Αναφερόμενο στο υπερβολικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας, το άρθρο υπενθυμίζει ότι η Ιαπωνία έχει μεγαλύτερο χρέος από την Ελλάδα και παρ’ όλα αυτά σημείωνε υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Τα υψηλά χρέη δεν εμποδίζουν την ανάπτυξη, τονίζεται.
Εσφαλμένη θεωρεί το Stern τη θέση ότι η υπερχρέωση οφείλεται στο κοινό νόμισμα και αναφέρει το παράδειγμα της Ιρλανδίας που από το 2002 έως το 2007 μείωσε το ποσοστό του χρέους της επί του ΑΕΠ από το 31,8 στο 24,7%...
Αναφορικά με την Ελλάδα, αναφέρεται ότι στο ίδιο χρονικό διάστημα αύξησε κατά 6% το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ, ωστόσο παρόμοια ήταν η αύξηση του χρέους και στη Γερμανία.
Κρίση εμπιστοσύνης και ατυχείς χειρισμοί
Το Stern αποδίδει την ευρωπαϊκή κρίση χρέους στην κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 και στην χρηματοπιστωτική κρίση που αυτή προκάλεσε με αποτέλεσμα τον κλονισμό της εμπιστοσύνης των επενδυτών. Αναφέρεται το παράδειγμα της Ιρλανδίας και της ισχυρής διαπλοκής τραπεζών και κράτους, ενώ για την Ελλάδα υποστηρίζεται ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν συμμετείχαν σε «τοξικές» συναλλαγές με την Wall Street, αλλά οι πολιτικοί της εξαπατούσαν, κάνοντας περισσότερα χρέη από εκείνα που παραδέχονταν δημοσίως.
«Επί μισό χρόνο διερευνούσαν πόσα ήταν πραγματικά τα δάνεια που είχαν λάβει», αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.
Η στάση της Ελλάδας κλόνισε την εμπιστοσύνη των επενδυτών έναντι και των Ευρωπαίων, οι οποίοι τη μία ήθελαν να πετάξουν την Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη και την άλλη ήθελαν να τη βοηθήσουν.
Ιδιαίτερα ασταθείς ήταν, σύμφωνα με το Stern, η A. Merkel και ο W. Schaeuble, με αποτέλεσμα να διερωτηθούν οι κεφαλαιαγορές: γιατί να εμπιστευθούμε εμείς το ευρώ όταν δεν το εμπιστεύονται οι Γερμανοί.
Έτσι και άλλα κρατικά ομόλογα άλλων χωρών εξελίχθηκαν σε σκουπίδια, επισημαίνει το Stern, επιρρίπτοντας ευθύνες στη διαχείριση της κρίσης από τους Merkel και Sarkozy.
Η μπλόφα του Draghi
Καθοριστική κίνηση για την διάσωση του ευρώ και την υπέρβαση της «ευρωκρίσης» ήταν, σύμφωνα με το δημοσίευμα, η παρέμβαση του Mario Draghi τον Ιούνιο του 2012 στο Λονδίνο.
Ο επικεφαλής της ΕΚΤ δεσμεύθηκε τότε να κάνει τα πάντα προκειμένου να διασωθεί το ευρώ. Εν ανάγκη θα προχωρούσε στην απεριόριστη αγορά ομολόγων των χωρών της κρίσης.
Αυτό που θεωρεί καθοριστικό το Stern είναι το γεγονός ότι ο Draghi δεν χρειάστηκε να τηρήσει την υπόσχεσή του.
Από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι σήμερα, η ΕΚΤ δεν αγόρασε κανένα ομόλογο.
«Ο Draghi μπλόφαρε, όπως είχαν μπλοφάρει το 2008 η Merkel και ο τότε υπουργός Οικονομικών Peer Steinbrück (σ.σ. Deutsche Welle: υποσχόμενοι ότι εγγυώνται όλες τις καταθέσεις σε τράπεζες της Γερμανίας, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers)», αναφέρει το Stern.
Σε αυτή την μεγαλειώδη μπλόφα του Draghi αποδίδει το δημοσίευμα την υπέρβαση της «ευρωκρίσης» και προτείνει να του στηθεί ανδριάντας.
www.bankingnews.gr
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Deutsche Welle, η ανάλυση του Stern αναφέρει: «Σσσσσς, θα σας αποκαλύψω ένα μυστικό: η “ευρωκρίση” παρήλθε».
Μάλιστα, απονέμει εύσημα για την εξέλιξη αυτή στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Mario Draghi.
Το Stern θεωρεί ότι δεν θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη σημασία σε επισημάνσεις που ζητούν από τους Έλληνες, τους Πορτογάλους, τους Ιταλούς και τους Γάλλους περισσότερες προσπάθειες και υποβαθμίζει την καταστροφολογία του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος AfD στη Γερμανία, που προειδοποιεί πως τα χειρότερα έπονται.
«Αυτό γίνεται εδώ και χρόνια. Μια καταρρέει ο καπιταλισμός, μια καταβροχθίζει τις αποταμιεύσεις μας ο πληθωρισμός, μια καταστρέφει το ευρώ όλη την Ευρώπη.
Τίποτε από όλα αυτά δεν συνέβη», τονίζει το Stern και διευκρινίζει ότι το κοινό νόμισμα παραμένει ισχυρότατο, ο καπιταλισμός είναι μια χαρά και ο πληθωρισμός τόσο χαμηλός, ώστε κάποιοι να ενοχλούνται από την πτώση των τιμών.
«Πρόκειται για την εξουσία. Για την εξουσία της Μέρκελ»
Το Stern αποδίδει τις προειδοποιήσεις και την σεναριολογία των ειδικών και του πολιτικού κόσμου στα οφέλη που αυτοί αντλούν από τη φιλολογία της κρίσης.
Οι ειδικοί θέλουν να πουλήσουν τα βιβλία τους και ο φόβος ανεβάζει τις πωλήσεις.
Το ευρωφοβικό κόμμα AfD αναζητά στην κρίση λόγο ύπαρξης, καθώς ζει από τους φόβους για το μέλλον του ευρώ, ενώ για τα κίνητρα της Merkel και του Schaeuble, το Stern εκτιμά ότι στόχος τους είναι να «γερμανοποιήσουν την υπόλοιπη Ευρώπη», καθιστώντας την πιο πειθαρχημένη, φιλικότερη προς τις μεταρρυθμίσεις και ανταγωνιστικότερη. «Πρόκειται για την εξουσία.
Για την εξουσία της Merkel», υποστηρίζει, προβαίνοντας στην εκτίμηση ότι «όλες αυτές οι ιεροτελεστίες δεν αλλάζουν τίποτε στην πραγματικότητα που λέει ότι η “ευρωκρίση” έχει παρέλθει».
Αναφερόμενο στο υπερβολικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας, το άρθρο υπενθυμίζει ότι η Ιαπωνία έχει μεγαλύτερο χρέος από την Ελλάδα και παρ’ όλα αυτά σημείωνε υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Τα υψηλά χρέη δεν εμποδίζουν την ανάπτυξη, τονίζεται.
Εσφαλμένη θεωρεί το Stern τη θέση ότι η υπερχρέωση οφείλεται στο κοινό νόμισμα και αναφέρει το παράδειγμα της Ιρλανδίας που από το 2002 έως το 2007 μείωσε το ποσοστό του χρέους της επί του ΑΕΠ από το 31,8 στο 24,7%...
Αναφορικά με την Ελλάδα, αναφέρεται ότι στο ίδιο χρονικό διάστημα αύξησε κατά 6% το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ, ωστόσο παρόμοια ήταν η αύξηση του χρέους και στη Γερμανία.
Κρίση εμπιστοσύνης και ατυχείς χειρισμοί
Το Stern αποδίδει την ευρωπαϊκή κρίση χρέους στην κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 και στην χρηματοπιστωτική κρίση που αυτή προκάλεσε με αποτέλεσμα τον κλονισμό της εμπιστοσύνης των επενδυτών. Αναφέρεται το παράδειγμα της Ιρλανδίας και της ισχυρής διαπλοκής τραπεζών και κράτους, ενώ για την Ελλάδα υποστηρίζεται ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν συμμετείχαν σε «τοξικές» συναλλαγές με την Wall Street, αλλά οι πολιτικοί της εξαπατούσαν, κάνοντας περισσότερα χρέη από εκείνα που παραδέχονταν δημοσίως.
«Επί μισό χρόνο διερευνούσαν πόσα ήταν πραγματικά τα δάνεια που είχαν λάβει», αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.
Η στάση της Ελλάδας κλόνισε την εμπιστοσύνη των επενδυτών έναντι και των Ευρωπαίων, οι οποίοι τη μία ήθελαν να πετάξουν την Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη και την άλλη ήθελαν να τη βοηθήσουν.
Ιδιαίτερα ασταθείς ήταν, σύμφωνα με το Stern, η A. Merkel και ο W. Schaeuble, με αποτέλεσμα να διερωτηθούν οι κεφαλαιαγορές: γιατί να εμπιστευθούμε εμείς το ευρώ όταν δεν το εμπιστεύονται οι Γερμανοί.
Έτσι και άλλα κρατικά ομόλογα άλλων χωρών εξελίχθηκαν σε σκουπίδια, επισημαίνει το Stern, επιρρίπτοντας ευθύνες στη διαχείριση της κρίσης από τους Merkel και Sarkozy.
Η μπλόφα του Draghi
Καθοριστική κίνηση για την διάσωση του ευρώ και την υπέρβαση της «ευρωκρίσης» ήταν, σύμφωνα με το δημοσίευμα, η παρέμβαση του Mario Draghi τον Ιούνιο του 2012 στο Λονδίνο.
Ο επικεφαλής της ΕΚΤ δεσμεύθηκε τότε να κάνει τα πάντα προκειμένου να διασωθεί το ευρώ. Εν ανάγκη θα προχωρούσε στην απεριόριστη αγορά ομολόγων των χωρών της κρίσης.
Αυτό που θεωρεί καθοριστικό το Stern είναι το γεγονός ότι ο Draghi δεν χρειάστηκε να τηρήσει την υπόσχεσή του.
Από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι σήμερα, η ΕΚΤ δεν αγόρασε κανένα ομόλογο.
«Ο Draghi μπλόφαρε, όπως είχαν μπλοφάρει το 2008 η Merkel και ο τότε υπουργός Οικονομικών Peer Steinbrück (σ.σ. Deutsche Welle: υποσχόμενοι ότι εγγυώνται όλες τις καταθέσεις σε τράπεζες της Γερμανίας, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers)», αναφέρει το Stern.
Σε αυτή την μεγαλειώδη μπλόφα του Draghi αποδίδει το δημοσίευμα την υπέρβαση της «ευρωκρίσης» και προτείνει να του στηθεί ανδριάντας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών