Οι τράπεζες μπορούν να αγνοήσουν τουλάχιστον για λίγο τους περιορισμούς της ΕΚΤ
Μπορεί οι αγορές να ενθουσιάστηκαν από τις πρόσφατες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ειδικά με το πρόγραμμα παροχής φθηνής χρηματοδότησης προς τις τράπεζες, το ονομαζόμενο TLTRO, ωστόσο ο προβληματισμός δεν λείπει.
Τα κεφάλαια που σκοπεύει η ΕΚΤ να διοχετεύσει στον τραπεζικό κλάδο δεν είναι βέβαιο ότι θα καταλήξουν στην πραγματική οικονομία, ενώ φόβοι εκφράζονται για την προοπτική να γίνουν το όχημα για την αύξηση των θέσεων στα κρατικά ομόλογα.
Σύμφωνα με το think tank Bruegel, ο κίνδυνος οι τράπεζες να μην κάνουν τίποτα για την πραγματική οικονομία είναι μεγάλος.
Στη θεωρία, η TLTRO θα μπορούσε να προσφέρει ένα μεγάλο ποσό εύκολης χρηματοδότησης-μερικοί € 400 δισεκατομμύρια αρχικά (544 δισ. δολ.) με αρχικό επιτόκιο μόλις 0,25% και για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών.
Ο στόχος είναι οι τράπεζες να δανείσουν μετά τα χρήματα στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, αν και όχι για την παροχή ενυπόθηκων δανείων.
Η ΕΚΤ σαφώς φοβάται ότι τα TLTROs θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να προκαλέσουν μια άλλη φούσκα των ακινήτων.
Το σύνολο είναι σχεδόν ισοδύναμο με την ποσότητα της απομόχλευσης των τραπεζών που έχει συντελεστεί από το Νοέμβριο του 2011.
Και αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα με το σύστημα.
Σχεδόν το 90% της απομόχλευσης έχει γίνει από τις ισπανικές, τις ιταλικές και τις πορτογαλικές τράπεζες.
Όμως, επειδή η Γερμανία και η Γαλλία διαθέτουν τα μεγαλύτερα τραπεζικά ιδρύματα στην Ευρωζώνη, οι τράπεζες τους θα δικαιούνται το 43% του προγράμματος.
Αντίθετα η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία θα μοιραστούν δυνητικά μόνο το 34% του συνόλου των διαθέσιμων κεφαλαίων.
Η χρήση των TLTRO εξαρτάται από την αύξηση των καθαρών χορηγήσεων των τραπεζών προς τον ιδιωτικό τομέα.
Αλλά επειδή οι ιταλικές και οι ισπανικές τράπεζες συρρικνώνουν το δανεισμό τους τόσο γρήγορα, το μόνο που θα χρειάζεται να κάνουν είναι να διαθέσουν λιγότερα κεφάλαια από τα TLTRO.
Με άλλα λόγια, μπορούν να κρατήσουν χαμηλά τα δάνεια και να χορηγούν μόνο σε όσους πληρούν τους ισχύοντες κανόνες, σύμφωνα με την ανάλυση Bruegel.
Έτσι, τα κεφάλαια του TLTRO θα μπορούσαν κάλλιστα να καταλήξουν σε κρατικά ομόλογα.
Αυτό συμβαίνει γιατί οι τράπεζες μπορούν να αγνοήσουν τουλάχιστον για λίγο τους περιορισμούς της ΕΚΤ.
Οι τράπεζες που δεν πληρούν τους όρους TLTRO θα αναγκαστούν να επιστρέψουν τα κεφάλαια αυτά δύο χρόνια νωρίτερα.
Αλλά ακόμα και για δύο χρόνια θα έχουν σχεδόν δωρεάν χρήματα.
Μπορεί λοιπόν ο στόχος της ΕΚΤ μέσω του TLTRO, να αποδειχθεί αποτελεσματικός στην ώθηση της χρηματοδότησης προς τον ιδιωτικό τομέα, αλλά η αβεβαιότητα είναι μεγάλη.
www.bankingnews.gr
Τα κεφάλαια που σκοπεύει η ΕΚΤ να διοχετεύσει στον τραπεζικό κλάδο δεν είναι βέβαιο ότι θα καταλήξουν στην πραγματική οικονομία, ενώ φόβοι εκφράζονται για την προοπτική να γίνουν το όχημα για την αύξηση των θέσεων στα κρατικά ομόλογα.
Σύμφωνα με το think tank Bruegel, ο κίνδυνος οι τράπεζες να μην κάνουν τίποτα για την πραγματική οικονομία είναι μεγάλος.
Στη θεωρία, η TLTRO θα μπορούσε να προσφέρει ένα μεγάλο ποσό εύκολης χρηματοδότησης-μερικοί € 400 δισεκατομμύρια αρχικά (544 δισ. δολ.) με αρχικό επιτόκιο μόλις 0,25% και για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών.
Ο στόχος είναι οι τράπεζες να δανείσουν μετά τα χρήματα στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, αν και όχι για την παροχή ενυπόθηκων δανείων.
Η ΕΚΤ σαφώς φοβάται ότι τα TLTROs θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να προκαλέσουν μια άλλη φούσκα των ακινήτων.
Το σύνολο είναι σχεδόν ισοδύναμο με την ποσότητα της απομόχλευσης των τραπεζών που έχει συντελεστεί από το Νοέμβριο του 2011.
Και αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα με το σύστημα.
Σχεδόν το 90% της απομόχλευσης έχει γίνει από τις ισπανικές, τις ιταλικές και τις πορτογαλικές τράπεζες.
Όμως, επειδή η Γερμανία και η Γαλλία διαθέτουν τα μεγαλύτερα τραπεζικά ιδρύματα στην Ευρωζώνη, οι τράπεζες τους θα δικαιούνται το 43% του προγράμματος.
Αντίθετα η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία θα μοιραστούν δυνητικά μόνο το 34% του συνόλου των διαθέσιμων κεφαλαίων.
Η χρήση των TLTRO εξαρτάται από την αύξηση των καθαρών χορηγήσεων των τραπεζών προς τον ιδιωτικό τομέα.
Αλλά επειδή οι ιταλικές και οι ισπανικές τράπεζες συρρικνώνουν το δανεισμό τους τόσο γρήγορα, το μόνο που θα χρειάζεται να κάνουν είναι να διαθέσουν λιγότερα κεφάλαια από τα TLTRO.
Με άλλα λόγια, μπορούν να κρατήσουν χαμηλά τα δάνεια και να χορηγούν μόνο σε όσους πληρούν τους ισχύοντες κανόνες, σύμφωνα με την ανάλυση Bruegel.
Έτσι, τα κεφάλαια του TLTRO θα μπορούσαν κάλλιστα να καταλήξουν σε κρατικά ομόλογα.
Αυτό συμβαίνει γιατί οι τράπεζες μπορούν να αγνοήσουν τουλάχιστον για λίγο τους περιορισμούς της ΕΚΤ.
Οι τράπεζες που δεν πληρούν τους όρους TLTRO θα αναγκαστούν να επιστρέψουν τα κεφάλαια αυτά δύο χρόνια νωρίτερα.
Αλλά ακόμα και για δύο χρόνια θα έχουν σχεδόν δωρεάν χρήματα.
Μπορεί λοιπόν ο στόχος της ΕΚΤ μέσω του TLTRO, να αποδειχθεί αποτελεσματικός στην ώθηση της χρηματοδότησης προς τον ιδιωτικό τομέα, αλλά η αβεβαιότητα είναι μεγάλη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών