Ο διαχειριστής hedge fund, Paul Singer, βλέπει τη χρεοκοπία της Αργεντινής ως μια ευκαιρία να ικανοποιήσει τη στρατηγική του: Επένδυση σε destressed ομόλογα
(upd2)Αυτή τη στιγμή η Αργεντινή βρίσκεται ένα βήμα πριν την καταστροφή, με τους αναλυτές να δείχνουν με το δάκτυλο έναν άνθρωπο που, όπως φαίνεται, έχει κάνει μια ολόκληρη χώρα να βρίσκεται στα "γόνατα".
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου των ΗΠΑ, αν η Αργεντινή δεν καταβάλλει σε μια ομάδα διαχειριστών hedge funds πάνω από 1,3 δισ. δολάρια έως τις 30 Ιουλίου, θα οδηγηθεί σε χρεοκοπία.
Εάν χρεοκοπήσει, οι επενδυτές θα χάσουν την πίστη τους στην ικανότητα της χώρας να εξυπηρετήσει τα ομόλογα της, καθώς η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να τυπώσει χρήματα για να πληρώσει τους πιστωτές της.
Εάν η Αργεντινή δεν πληρώσει αυτή την ομάδα των διαχειριστών των hedge funds τα 1,3 δισ. δολάρια έως τις 30 Ιουλίου, τότε θα ανοίξει το δρόμο για αγωγές από άλλους επενδυτές, οι οποίοι κατέχουν επίσης τα ομόλογα, εξέλιξη που μπορεί να κοστίσει στη χώρα έως και 15 δισ. δολάρια.
Αυτό το ποσό είναι πάνω από τα μισά χρήματα που έχει στη διάθεση της η κεντρική τράπεζα.
Η κατάσταση όμως φαίνεται να κρέμεται από έναν άνθρωπο που όπως φαίνεται είναι διατεθειμένος να οδηγήσει τη χώρα στο γκρεμό.
Ο διαχειριστής hedge fund, Paul Singer, βλέπει τη χρεοκοπία της Αργεντινής ως μια ευκαιρία να ικανοποιήσει τη στρατηγική του: Επένδυση σε destressed ομόλογα.
Πως λειτουργεί όμως αυτή η στρατηγική;
- Ο επενδυτής αγοράζει σκουπίδια - ομόλογα τα οποία και είναι ουσιαστικά άνευ αξίας.
- Γιατί; Επειδή στην ουσία τοποθετεί ένα στοίχημα ότι ο εκδότης που εκδίδει τους τίτλους θα βάλει τελικά τάξη στα δημοσιονομικά του.
- Αν συμβεί αυτό η αξία των τίτλων θα αυξηθεί και (ο επενδυτής) θα πληρωθεί.
- Εν τω μεταξύ, οι εκδότες του χρέους μπορεί επίσης να αναδιαρθρώσουν το χρέος τους. Αυτό σημαίνει διαπραγμάτευση με τους πιστωτές για να πληρωθούν λιγότερα. Οι πιστωτές, νομίζοντας ότι θα πάρουν μάλλον κάποια χρήματα από το τίποτα, είναι συνήθως πρόθυμοι να το κάνουν αυτό.
Αλλά ο Paul Singer δεν υποκύπτει σε αυτήν την εξέλιξη...
Ο Singer είναι ο άνθρωπος που καθοδηγεί την ομάδα των hedge funds, γνωστή ως NML, στην προσπάθειά τους να λάβουν το 100% της αξίας των ομολόγων της Αργεντινής, όπου άλλοι επενδυτές έχουν δεχτεί ένα κούρεμα 70% για την αποπληρωμή τους.
Ο ίδιος το έχει ξανακάνει αυτό.
Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο βασιλιάς αυτής της στρατηγικής.
Το 1995 αγόρασε τραπεζικό χρέος 20 εκατ. δολαρίων στο Περού και στη συνέχεια μήνυσε τις εν λόγω τράπεζες μέχρι που πήρε περί τα 58 εκατ. δολάρια.
Το 2002 και το 2003 ο Singer έλαβε πάνω από 100 εκατ. δολάρια μόνο από την αγορά 30 εκατ. δολαρίων χρέους που άνηκε στο Κονγκό-Μπραζαβίλ.
Η περίπτωση της Αργεντινής ήταν "βούτυρο στο ψωμί" του Singer.
O Singer μήνυσε τη χώρα για τη λήθη της τελευταίας δεκαετίας, επικαλούμενος τη ρήτρα pari passu.
Τι σημαίνει αυτό;
Η ρήτρα pari passu ουσιαστικά σημαίνει ότι ο δανειζόμενος δεν μπορεί να πληρώσει μερικούς μόνο ομολογιούχους.
Για να πάρει τα λεφτά του ο Singer κυνήγησε τα περιουσιακά στοιχεία της Αργεντινής σε όλο τον κόσμο, υποστηρίζοντας ότι ακόμη και αν ο ίδιος δεν μπορούσε να τα διεκδικήσει με βάση τη δικαστική δικαιοδοσία των ΗΠΑ, θα μπορούσε να προσπαθήσει να μηνύσει τη χώρα όταν εκείνη έβρισκε τα χρήματά της.
Η Αργεντινή διαφώνησε με όλα αυτά και οδήγησε το θέμα μέχρι και το Ανώτατο Δικαστήριο, αλλά έχασε.
Ενώ όλα αυτά συνέβαιναν και ο Singer έδειξε ολόκληρο τον κόσμο τι θα μπορούσε να κάνει, η Αργεντινή συνέχισε να αγνοεί τη διεθνή κοινότητα και επέλεξε μερικούς νόμους να τους τηρήσει και άλλους να τους αγνοήσει.
Πού βρισκόμαστε λοιπόν τώρα;
Η Αργεντινή έχασε όλες τις ευκαιρίες να διαπραγματευτεί με το NML.
Με βάση την απόφαση ενός κατώτερου δικαστηρίου έχει διορία μέχρι τις 30 Ιουλίου να πληρώσει όλους τους ομολογιούχους της.
Και αυτό είναι ένα τρανό παράδειγμα για το πώς ένας επενδυτής μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
(Πρώτη ενημέρωση: Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014, ώρα 8:11)
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου των ΗΠΑ, αν η Αργεντινή δεν καταβάλλει σε μια ομάδα διαχειριστών hedge funds πάνω από 1,3 δισ. δολάρια έως τις 30 Ιουλίου, θα οδηγηθεί σε χρεοκοπία.
Εάν χρεοκοπήσει, οι επενδυτές θα χάσουν την πίστη τους στην ικανότητα της χώρας να εξυπηρετήσει τα ομόλογα της, καθώς η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να τυπώσει χρήματα για να πληρώσει τους πιστωτές της.
Εάν η Αργεντινή δεν πληρώσει αυτή την ομάδα των διαχειριστών των hedge funds τα 1,3 δισ. δολάρια έως τις 30 Ιουλίου, τότε θα ανοίξει το δρόμο για αγωγές από άλλους επενδυτές, οι οποίοι κατέχουν επίσης τα ομόλογα, εξέλιξη που μπορεί να κοστίσει στη χώρα έως και 15 δισ. δολάρια.
Αυτό το ποσό είναι πάνω από τα μισά χρήματα που έχει στη διάθεση της η κεντρική τράπεζα.
Η κατάσταση όμως φαίνεται να κρέμεται από έναν άνθρωπο που όπως φαίνεται είναι διατεθειμένος να οδηγήσει τη χώρα στο γκρεμό.
Ο διαχειριστής hedge fund, Paul Singer, βλέπει τη χρεοκοπία της Αργεντινής ως μια ευκαιρία να ικανοποιήσει τη στρατηγική του: Επένδυση σε destressed ομόλογα.
Πως λειτουργεί όμως αυτή η στρατηγική;
- Ο επενδυτής αγοράζει σκουπίδια - ομόλογα τα οποία και είναι ουσιαστικά άνευ αξίας.
- Γιατί; Επειδή στην ουσία τοποθετεί ένα στοίχημα ότι ο εκδότης που εκδίδει τους τίτλους θα βάλει τελικά τάξη στα δημοσιονομικά του.
- Αν συμβεί αυτό η αξία των τίτλων θα αυξηθεί και (ο επενδυτής) θα πληρωθεί.
- Εν τω μεταξύ, οι εκδότες του χρέους μπορεί επίσης να αναδιαρθρώσουν το χρέος τους. Αυτό σημαίνει διαπραγμάτευση με τους πιστωτές για να πληρωθούν λιγότερα. Οι πιστωτές, νομίζοντας ότι θα πάρουν μάλλον κάποια χρήματα από το τίποτα, είναι συνήθως πρόθυμοι να το κάνουν αυτό.
Αλλά ο Paul Singer δεν υποκύπτει σε αυτήν την εξέλιξη...
Ο Singer είναι ο άνθρωπος που καθοδηγεί την ομάδα των hedge funds, γνωστή ως NML, στην προσπάθειά τους να λάβουν το 100% της αξίας των ομολόγων της Αργεντινής, όπου άλλοι επενδυτές έχουν δεχτεί ένα κούρεμα 70% για την αποπληρωμή τους.
Ο ίδιος το έχει ξανακάνει αυτό.
Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο βασιλιάς αυτής της στρατηγικής.
Το 1995 αγόρασε τραπεζικό χρέος 20 εκατ. δολαρίων στο Περού και στη συνέχεια μήνυσε τις εν λόγω τράπεζες μέχρι που πήρε περί τα 58 εκατ. δολάρια.
Το 2002 και το 2003 ο Singer έλαβε πάνω από 100 εκατ. δολάρια μόνο από την αγορά 30 εκατ. δολαρίων χρέους που άνηκε στο Κονγκό-Μπραζαβίλ.
Η περίπτωση της Αργεντινής ήταν "βούτυρο στο ψωμί" του Singer.
O Singer μήνυσε τη χώρα για τη λήθη της τελευταίας δεκαετίας, επικαλούμενος τη ρήτρα pari passu.
Τι σημαίνει αυτό;
Η ρήτρα pari passu ουσιαστικά σημαίνει ότι ο δανειζόμενος δεν μπορεί να πληρώσει μερικούς μόνο ομολογιούχους.
Για να πάρει τα λεφτά του ο Singer κυνήγησε τα περιουσιακά στοιχεία της Αργεντινής σε όλο τον κόσμο, υποστηρίζοντας ότι ακόμη και αν ο ίδιος δεν μπορούσε να τα διεκδικήσει με βάση τη δικαστική δικαιοδοσία των ΗΠΑ, θα μπορούσε να προσπαθήσει να μηνύσει τη χώρα όταν εκείνη έβρισκε τα χρήματά της.
Η Αργεντινή διαφώνησε με όλα αυτά και οδήγησε το θέμα μέχρι και το Ανώτατο Δικαστήριο, αλλά έχασε.
Ενώ όλα αυτά συνέβαιναν και ο Singer έδειξε ολόκληρο τον κόσμο τι θα μπορούσε να κάνει, η Αργεντινή συνέχισε να αγνοεί τη διεθνή κοινότητα και επέλεξε μερικούς νόμους να τους τηρήσει και άλλους να τους αγνοήσει.
Πού βρισκόμαστε λοιπόν τώρα;
Η Αργεντινή έχασε όλες τις ευκαιρίες να διαπραγματευτεί με το NML.
Με βάση την απόφαση ενός κατώτερου δικαστηρίου έχει διορία μέχρι τις 30 Ιουλίου να πληρώσει όλους τους ομολογιούχους της.
Και αυτό είναι ένα τρανό παράδειγμα για το πώς ένας επενδυτής μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
(Πρώτη ενημέρωση: Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014, ώρα 8:11)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών