Η "τυφλή" λιτότητα επιδείνωσε την κρίση χωρίς να λύσει το πρόβλημα της υπερχρέωσης
Την πολιτική βάση των οικονομικών προβλημάτων της Ευρωζώνης θίγουν οι αναλυτές στις ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να εκτιμήσουν τις προοπτικές της περιοχής σε μία περίοδο μάλιστα που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κινείται σχεδόν μόνη της στη στήριξη της οικονομίας.
Ήδη οι ΗΠΑ και η Κίνα αυξάνουν και δημόσια τις πιέσεις τους προς την Ευρώπη, επιμένοντας ότι η ευρωπαϊκή πολιτική πρέπει να αντιμετωπίσει αποφασιστικά και άμεσα την κρίση χρέους.
Σύμφωνα με τη θέση του αμερικανού προέδρου B. Obama, τα μέτρα ενάντια στην κρίση δεν ελήφθησαν αρκετά έγκαιρα, εξού και η Ευρώπη δεν συνήλθε ποτέ από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007.
Εφόσον η κρίση χρέους εξαπλώθηκε παγκόσμια και απειλεί πλέον την αμερικανική οικονομία, οι αποφάσεις δεν πρέπει να αναβληθούν για αργότερα.
Μια χώρα σε κρίση πρέπει να παράγει αρκετούς πόρους για να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες κατά τρόπο που δεν υπονομεύει την ανάπτυξή της.
Ταυτοχρόνως, πρέπει να δρομολογήσει την πληρωμή των μακροπρόθεσμων υποχρεώσεών της κατά τρόπο που να αντανακλά τη δυνατότητά της και την προθυμία της να πληρώσει.
Αν δεν κινηθεί παράλληλα στις δύο αυτές κατευθύνσεις, θα είναι πολύ πιο δύσκολο να προσελκύσει το ύψος των άμεσων επενδύσεων που θα βοηθήσουν στην τόνωση της ανάπτυξης.
Μέχρι τώρα, η Ευρωζώνη ακολουθούσε μια μονόδρομη πολιτική λιτότητας.
Έτσι, συνεχίζοντας το δανεισμό τους οι χώρες της Ευρωζώνης, έπρεπε να εφαρμόσουν και στο μέλλον "τυφλή" λιτότητα που όμως επιδείνωσε την κρίση χωρίς να λύσει το πρόβλημα της υπερχρέωσης.
Το υψηλό δημόσιο χρέος οδήγησε σε υψηλότερη φορολογία η οποία μείωσε το δυναμικό της οικονομικής ανάπτυξης.
Ο φαύλος κύκλος στον οποίο εισήλθε η οικονομία είναι το καθοριστικό πρόβλημα και η αιτία των πoλύπλευρων συνεπειών της κρίσης.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του σκληρού προγράμματος λιτότητας υπό τους όρους της τρόικας (ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ) που συνέβαλε αποφασιστικά στην αδυναμία της Ελλάδας να ξεφύγει από τη διαδικασία οικονομικής συρρίκνωσης.
Συνοψίζοντας, σύμφωνα με τους αναλυτές, οι παράγοντες που ευθύνονται για την κρίση χρέους είναι:
• Οι τεράστιες δαπάνες για τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού και τραπεζικού τομέα καθώς και τα οικονομικά κίνητρα που δόθηκαν· η απουσία πολιτικών ρύθμισης και επανακαθορισμού του μεγέθους του χρηματοπιστωτικού τομέα.
• Η μείωση της φορολογίας υπέρ των πλούσιων νοικοκυριών που ωφελήθηκαν από τη μεγάλη κρίση διευρύνοντας τη διανεμητική ανισορροπία.
• Οι υπέρογκες δαπάνες για στρατιωτικές επεμβάσεις.
• Η αύξηση του χρέους των νοικοκυριών που –σύμφωνα με τα ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία– άγγιξε πρωτοφανή επίπεδα.
• Η τεράστια επιβάρυνση του προϋπολογισμού για τις συντάξεις και την κοινωνική πρόνοια, αποτέλεσμα της αυξημένης επισφάλειας και της μείωσης των μισθών.
www.bankingnews.gr
Ήδη οι ΗΠΑ και η Κίνα αυξάνουν και δημόσια τις πιέσεις τους προς την Ευρώπη, επιμένοντας ότι η ευρωπαϊκή πολιτική πρέπει να αντιμετωπίσει αποφασιστικά και άμεσα την κρίση χρέους.
Σύμφωνα με τη θέση του αμερικανού προέδρου B. Obama, τα μέτρα ενάντια στην κρίση δεν ελήφθησαν αρκετά έγκαιρα, εξού και η Ευρώπη δεν συνήλθε ποτέ από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007.
Εφόσον η κρίση χρέους εξαπλώθηκε παγκόσμια και απειλεί πλέον την αμερικανική οικονομία, οι αποφάσεις δεν πρέπει να αναβληθούν για αργότερα.
Μια χώρα σε κρίση πρέπει να παράγει αρκετούς πόρους για να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες κατά τρόπο που δεν υπονομεύει την ανάπτυξή της.
Ταυτοχρόνως, πρέπει να δρομολογήσει την πληρωμή των μακροπρόθεσμων υποχρεώσεών της κατά τρόπο που να αντανακλά τη δυνατότητά της και την προθυμία της να πληρώσει.
Αν δεν κινηθεί παράλληλα στις δύο αυτές κατευθύνσεις, θα είναι πολύ πιο δύσκολο να προσελκύσει το ύψος των άμεσων επενδύσεων που θα βοηθήσουν στην τόνωση της ανάπτυξης.
Μέχρι τώρα, η Ευρωζώνη ακολουθούσε μια μονόδρομη πολιτική λιτότητας.
Έτσι, συνεχίζοντας το δανεισμό τους οι χώρες της Ευρωζώνης, έπρεπε να εφαρμόσουν και στο μέλλον "τυφλή" λιτότητα που όμως επιδείνωσε την κρίση χωρίς να λύσει το πρόβλημα της υπερχρέωσης.
Το υψηλό δημόσιο χρέος οδήγησε σε υψηλότερη φορολογία η οποία μείωσε το δυναμικό της οικονομικής ανάπτυξης.
Ο φαύλος κύκλος στον οποίο εισήλθε η οικονομία είναι το καθοριστικό πρόβλημα και η αιτία των πoλύπλευρων συνεπειών της κρίσης.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του σκληρού προγράμματος λιτότητας υπό τους όρους της τρόικας (ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ) που συνέβαλε αποφασιστικά στην αδυναμία της Ελλάδας να ξεφύγει από τη διαδικασία οικονομικής συρρίκνωσης.
Συνοψίζοντας, σύμφωνα με τους αναλυτές, οι παράγοντες που ευθύνονται για την κρίση χρέους είναι:
• Οι τεράστιες δαπάνες για τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού και τραπεζικού τομέα καθώς και τα οικονομικά κίνητρα που δόθηκαν· η απουσία πολιτικών ρύθμισης και επανακαθορισμού του μεγέθους του χρηματοπιστωτικού τομέα.
• Η μείωση της φορολογίας υπέρ των πλούσιων νοικοκυριών που ωφελήθηκαν από τη μεγάλη κρίση διευρύνοντας τη διανεμητική ανισορροπία.
• Οι υπέρογκες δαπάνες για στρατιωτικές επεμβάσεις.
• Η αύξηση του χρέους των νοικοκυριών που –σύμφωνα με τα ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία– άγγιξε πρωτοφανή επίπεδα.
• Η τεράστια επιβάρυνση του προϋπολογισμού για τις συντάξεις και την κοινωνική πρόνοια, αποτέλεσμα της αυξημένης επισφάλειας και της μείωσης των μισθών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών