Βίαιη η δημοσιονομική προσαρμογή που βίωσε η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια
Τα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας δεν απέφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, συναινούν ολοένα και περισσότεροι αναλυτές ανά τον κόσμο, διαπιστώνοντας πως χρόνιες αδυναμίες και παθογένειες της ελληνικής οικονομίας δεν έχουν ακόμη ξεπεραστεί.
Τα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας δεν απέδωσαν καρπούς, εκτιμά και η Sinclair & Co. με τη σειρά της.
Όπως επισημαίνει σε ειδική ανάλυσή της, η Ελλάδα, μετά από δύο μεγάλα πακέτα διάσωσης εκατοντάδων δισ. ευρώ, κινείται ολοταχώς προς την κάλπη της Κυριακής, το αποτέλεσμα της οποίας δεν αποκλείεται να πυροδοτήσει νέα αναταραχή στην Ευρωζώνη και την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Ήδη από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης, η περίπτωση της Ελλάδας έκρυβε πολλές παγίδες για τους Ευρωπαίους πιστωτές, τεχνοκράτες και γραφειοκράτες.
Η ανάκτηση της φερεγγυότητας που ιστορικά αντιμετώπιζε πάντα δυσκολίες - κυρίως σε ό,τι αφορά τη συλλογή των φόρων - δεν θα ήταν μια εύκολη υπόθεση.
Μετά από έξι χρόνια βαθιάς ύφεσης και σχεδόν πέντε χρόνια σκληρής λιτότητας, το ελληνικό χρέος βρίσκεται σήμερα οριακά χαμηλότερα από το δυσθεώρητο 180% έναντι του ΑΕΠ.
Να σημειωθεί εδώ πως μετά την ιστορικών διαστάσεων αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012 - τότε μέχρι και σήμερα - το χρέος της χώρας έχει αυξηθεί έως και 20%.
Η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ έχουν παράσχει πάνω από 250 δισ. ευρώ σε δάνεια προς την Ελλάδα, με ποσοστό άνω του 50% από αυτά να έχουν χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση του χρέους της.
Επίσης, ένα 19% χρησιμοποιήθηκε για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Μόνο ένα 11% χρησιμοποιήθηκε από την Αθήνα για μη-χρηματοπιστωτικούς λόγους.
Το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που επιβλήθηκε στην Ελλάδα δεν ήταν μόνο επιθετικό, αλλά σχεδόν βίαιο.
Γιατί το πρόγραμμα της Ελλάδας δεν απέφερε τα αναμενόμενα;
Γιατί αγνοήθηκαν βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας, που θα μπορούσαν πολύ πιο εύκολα - και γρήγορα - να ανακτήσουν τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα.
Ως μη ανταγωνιστική οικονομία, η ελληνική βρέθηκε υψηλά εξαρτώμενη από τις εξωτερικές πιστώσεις.
Και αυτή έγινε η Αχίλλειος Πτέρνα της.
Μόνος δρόμος για τους δανειστές της Ελλάδας ήταν μια βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, μέσω μείωσης μισθών και συντάξεων.
Το πρόβλημα εντάθηκε γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα, όπου: οι λίγοι έχουν μισθό 5.000 ευρώ και οι πολλοί μισθό 500 ευρώ.
Μια μείωση 20% στους μισθούς έπληξε τη μεσαία τάξη και τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα.
Η Ελλάδα άλλωστε διαθέτει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ποσοστά φτώχειας στις χώρες της ΕΕ το 2011
Είναι ανεπίτρεπτο η Ελλάδα να είναι μέλος της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όμως ακόμη σε όρους ανταγωνιστικότητας, να χωλαίνει...
www.bankingnews.gr
Τα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας δεν απέδωσαν καρπούς, εκτιμά και η Sinclair & Co. με τη σειρά της.
Όπως επισημαίνει σε ειδική ανάλυσή της, η Ελλάδα, μετά από δύο μεγάλα πακέτα διάσωσης εκατοντάδων δισ. ευρώ, κινείται ολοταχώς προς την κάλπη της Κυριακής, το αποτέλεσμα της οποίας δεν αποκλείεται να πυροδοτήσει νέα αναταραχή στην Ευρωζώνη και την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Ήδη από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης, η περίπτωση της Ελλάδας έκρυβε πολλές παγίδες για τους Ευρωπαίους πιστωτές, τεχνοκράτες και γραφειοκράτες.
Η ανάκτηση της φερεγγυότητας που ιστορικά αντιμετώπιζε πάντα δυσκολίες - κυρίως σε ό,τι αφορά τη συλλογή των φόρων - δεν θα ήταν μια εύκολη υπόθεση.
Μετά από έξι χρόνια βαθιάς ύφεσης και σχεδόν πέντε χρόνια σκληρής λιτότητας, το ελληνικό χρέος βρίσκεται σήμερα οριακά χαμηλότερα από το δυσθεώρητο 180% έναντι του ΑΕΠ.
Να σημειωθεί εδώ πως μετά την ιστορικών διαστάσεων αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012 - τότε μέχρι και σήμερα - το χρέος της χώρας έχει αυξηθεί έως και 20%.
Η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ έχουν παράσχει πάνω από 250 δισ. ευρώ σε δάνεια προς την Ελλάδα, με ποσοστό άνω του 50% από αυτά να έχουν χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση του χρέους της.
Επίσης, ένα 19% χρησιμοποιήθηκε για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Μόνο ένα 11% χρησιμοποιήθηκε από την Αθήνα για μη-χρηματοπιστωτικούς λόγους.
Το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που επιβλήθηκε στην Ελλάδα δεν ήταν μόνο επιθετικό, αλλά σχεδόν βίαιο.
Γιατί το πρόγραμμα της Ελλάδας δεν απέφερε τα αναμενόμενα;
Γιατί αγνοήθηκαν βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας, που θα μπορούσαν πολύ πιο εύκολα - και γρήγορα - να ανακτήσουν τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα.
Ως μη ανταγωνιστική οικονομία, η ελληνική βρέθηκε υψηλά εξαρτώμενη από τις εξωτερικές πιστώσεις.
Και αυτή έγινε η Αχίλλειος Πτέρνα της.
Μόνος δρόμος για τους δανειστές της Ελλάδας ήταν μια βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, μέσω μείωσης μισθών και συντάξεων.
Το πρόβλημα εντάθηκε γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα, όπου: οι λίγοι έχουν μισθό 5.000 ευρώ και οι πολλοί μισθό 500 ευρώ.
Μια μείωση 20% στους μισθούς έπληξε τη μεσαία τάξη και τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα.
Η Ελλάδα άλλωστε διαθέτει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ποσοστά φτώχειας στις χώρες της ΕΕ το 2011
Είναι ανεπίτρεπτο η Ελλάδα να είναι μέλος της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όμως ακόμη σε όρους ανταγωνιστικότητας, να χωλαίνει...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών