Οι εκλογές θα κριθούν μεταξύ εκείνων που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και εκείνων που φοβούνται ότι θα τα χάσουν όλα, τονίζεται
Η πολιτική και το δράμα είναι πάντα αλληλένδετα στην Ελλάδα, σημειώνει σε άρθρο της η ισπανική εφημερίδα El Pais, επισημαίνοντας ότι οι εκλογές της Κυριακής δεν είναι οι πρώτες που θα διεξαχθούν στο… χείλος της αβύσσου και της κοινωνικής πόλωσης.
Οι ακραίες διακηρύξεις, η μονομαχία των υποψηφίων, η έντονη ρητορική των ηγετών και το πάθος των ψηφοφόρων ήταν στοιχεία που πάντοτε χαρακτηρίζουν τις εκλογές στην Ελλάδα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας πριν από 40 χρόνια.
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, είναι οι πρώτες εκλογές που το αποτέλεσμά τους θα κριθεί μεταξύ εκείνων που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και εκείνων που φοβούνται ότι θα χάσουν τα πάντα.
Σίγουρα θα υπάρξουν επιπτώσεις και στην υπόλοιπη Ευρώπη, σημειώνεται, με τον πιθανό νικητή με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις, τον ΣΥΡΙΖΑ, να βλέπει τη νίκη του σαν μια εκδίκηση για την ήττα των κομμουνιστών στον εμφύλιο πόλεμο του 1946-1949.
Παράλληλα, επισημαίνεται, είναι οι πρώτες εκλογές που η μάχη για την εξουσία δεν γίνεται μεταξύ των εκπροσώπων των μεγάλων δυναστειών που βρίσκονταν στην εξουσία εδώ και δεκαετίες.
Οι οικογένειες Καραμανλή, Μητσοτάκη και Παπανδρέου έχουν δώσει έξι πρωθυπουργούς και έχουν κυβερνήσει τη χώρα για περισσότερα από 30 χρόνια από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, κάτι που όπως αναφέρεται στο άρθρο της ισπανικής εφημερίδας, δεν συμβαίνει τώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράς, πρόεδρος τη Ν.Δ. και ο Αλέξης Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκουν στην πολιτική «ελίτ», αλλά πρωταγωνιστούν ο καθένας με τον τρόπο του εδώ και πέντε έτη εν μέσω μιας φοβερής οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.
Κάνοντας μια σκιαγράφηση των ηγετών των δύο κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία, στο άρθρο σημειώνεται ότι ο Α. Σαμαράς, ένας καιροσκόπος με βάση τους επικριτές του, διέσπασε τη Νέα Δημοκρατία για το θέμα της Μακεδονίας, ιδρύοντας την Πολιτική Άνοιξη, ένα κόμμα με ξενοφοβικές πινελιές και το οποίο συνετρίβη αργότερα στις εκλογές, για να επιστρέψει στη Ν.Δ. το 2004 και να αναλάβει την ηγεσία του κόμματος το 2009, ενώ ένα χρόνο αργότερα τάχθηκε εναντίον του πρώτου προγράμματος διάσωσης της χώρας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ηλικίας 40 ετών, ήταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια ένας «άγνωστος» πολιτικός κομμουνιστικής προέλευσης.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, από το 5% που συγκέντρωσε το 2009 στο 16,6% τον Μάιο του 2012 και στο 27% έναν μήνα αργότερα του ίδιου έτους, ήρθε εν μέσω της διαμορφούμενης κατάστασης στην Ελλάδα από τη λιτότητα που επιβλήθηκε από το εξωτερικό, αλλά και απολύσεων, μειώσεων μισθών και συντάξεων, επιδείνωσης των κοινωνικών υπηρεσιών.
Ήταν τότε και όχι τώρα που έσπασε ο δικομματισμός, σημειώνεται.
Συγκεκριμένα τον Μάιο του 2012, όταν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ έλαβαν συνολικά το 35% των ψήφων έναντι του 89% που είχαν συγκεντρώσει το 2009.
Το πολιτικό σύστημα πληγώθηκε θανάσιμα και ένα αντισυστημικό κόμμα δεν επρόκειτο να χάσει την ευκαιρία.
Υπήρχε ένας ένοχος: η καγκελάριος Μέρκελ και το δόγμα της λιτότητας.
Η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί τη συντηρητική Ευρώπη και άφησε «άφωνους» τους Σοσιαλδημοκράτες.
Όμως, η ελληνική πολιτική μνήμη είναι μακρά και ο λαϊκισμός και ο κρατισμός αυτής της νέας αριστεράς έχει τις ρίζες του στον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος ξεκίνησε τον δρόμο προς την κατάκτηση της εξουσίας ζητώντας δημοψήφισμα για την ένταξη στην Ε.Ε., όντας αντίθετος με την ένταξη στην Ελλάδα στο ΝΑΤΟ και φλερτάροντας με τις αραβικές δικτατορίες.
Τι θα έλεγαν σήμερα στις Βρυξέλλες, αν άκουγαν τον Τσίπρα να επαναλαμβάνει αυτές τις απόψεις ενάντια στην ολιγαρχία και ενάντια στο καπιταλιστικό κλαμπ που ήταν η Ευρώπη, όπως έκανε και παλιά του ΠΑΣΟΚ;
Στο τέλος, τα πάντα μένουν στα λόγια, σημειώνει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος.
Σήμερα, ύστερα από 240 δισ. ευρώ που δαπανώνται για διασώσεις και με τον Τσίπρα στις πύλες της εξουσίας, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έχει μετριάσει τη ρητορική του, δηλώνοντας υπέρ του ευρώ, της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους για την ελάφρυνση των πολιτών και εναντίον οποιασδήποτε μονομερούς οικονομικής πολιτικής έναντι των ευρωπαίων πιστωτών.
Η ελληνική πολιτική ταλαντεύεται για μια ακόμη φορά μεταξύ του «Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση», που έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» που διακήρυττε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
www.bankingnews.gr
Οι ακραίες διακηρύξεις, η μονομαχία των υποψηφίων, η έντονη ρητορική των ηγετών και το πάθος των ψηφοφόρων ήταν στοιχεία που πάντοτε χαρακτηρίζουν τις εκλογές στην Ελλάδα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας πριν από 40 χρόνια.
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, είναι οι πρώτες εκλογές που το αποτέλεσμά τους θα κριθεί μεταξύ εκείνων που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και εκείνων που φοβούνται ότι θα χάσουν τα πάντα.
Σίγουρα θα υπάρξουν επιπτώσεις και στην υπόλοιπη Ευρώπη, σημειώνεται, με τον πιθανό νικητή με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις, τον ΣΥΡΙΖΑ, να βλέπει τη νίκη του σαν μια εκδίκηση για την ήττα των κομμουνιστών στον εμφύλιο πόλεμο του 1946-1949.
Παράλληλα, επισημαίνεται, είναι οι πρώτες εκλογές που η μάχη για την εξουσία δεν γίνεται μεταξύ των εκπροσώπων των μεγάλων δυναστειών που βρίσκονταν στην εξουσία εδώ και δεκαετίες.
Οι οικογένειες Καραμανλή, Μητσοτάκη και Παπανδρέου έχουν δώσει έξι πρωθυπουργούς και έχουν κυβερνήσει τη χώρα για περισσότερα από 30 χρόνια από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, κάτι που όπως αναφέρεται στο άρθρο της ισπανικής εφημερίδας, δεν συμβαίνει τώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράς, πρόεδρος τη Ν.Δ. και ο Αλέξης Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκουν στην πολιτική «ελίτ», αλλά πρωταγωνιστούν ο καθένας με τον τρόπο του εδώ και πέντε έτη εν μέσω μιας φοβερής οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.
Κάνοντας μια σκιαγράφηση των ηγετών των δύο κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία, στο άρθρο σημειώνεται ότι ο Α. Σαμαράς, ένας καιροσκόπος με βάση τους επικριτές του, διέσπασε τη Νέα Δημοκρατία για το θέμα της Μακεδονίας, ιδρύοντας την Πολιτική Άνοιξη, ένα κόμμα με ξενοφοβικές πινελιές και το οποίο συνετρίβη αργότερα στις εκλογές, για να επιστρέψει στη Ν.Δ. το 2004 και να αναλάβει την ηγεσία του κόμματος το 2009, ενώ ένα χρόνο αργότερα τάχθηκε εναντίον του πρώτου προγράμματος διάσωσης της χώρας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ηλικίας 40 ετών, ήταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια ένας «άγνωστος» πολιτικός κομμουνιστικής προέλευσης.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, από το 5% που συγκέντρωσε το 2009 στο 16,6% τον Μάιο του 2012 και στο 27% έναν μήνα αργότερα του ίδιου έτους, ήρθε εν μέσω της διαμορφούμενης κατάστασης στην Ελλάδα από τη λιτότητα που επιβλήθηκε από το εξωτερικό, αλλά και απολύσεων, μειώσεων μισθών και συντάξεων, επιδείνωσης των κοινωνικών υπηρεσιών.
Ήταν τότε και όχι τώρα που έσπασε ο δικομματισμός, σημειώνεται.
Συγκεκριμένα τον Μάιο του 2012, όταν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ έλαβαν συνολικά το 35% των ψήφων έναντι του 89% που είχαν συγκεντρώσει το 2009.
Το πολιτικό σύστημα πληγώθηκε θανάσιμα και ένα αντισυστημικό κόμμα δεν επρόκειτο να χάσει την ευκαιρία.
Υπήρχε ένας ένοχος: η καγκελάριος Μέρκελ και το δόγμα της λιτότητας.
Η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί τη συντηρητική Ευρώπη και άφησε «άφωνους» τους Σοσιαλδημοκράτες.
Όμως, η ελληνική πολιτική μνήμη είναι μακρά και ο λαϊκισμός και ο κρατισμός αυτής της νέας αριστεράς έχει τις ρίζες του στον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος ξεκίνησε τον δρόμο προς την κατάκτηση της εξουσίας ζητώντας δημοψήφισμα για την ένταξη στην Ε.Ε., όντας αντίθετος με την ένταξη στην Ελλάδα στο ΝΑΤΟ και φλερτάροντας με τις αραβικές δικτατορίες.
Τι θα έλεγαν σήμερα στις Βρυξέλλες, αν άκουγαν τον Τσίπρα να επαναλαμβάνει αυτές τις απόψεις ενάντια στην ολιγαρχία και ενάντια στο καπιταλιστικό κλαμπ που ήταν η Ευρώπη, όπως έκανε και παλιά του ΠΑΣΟΚ;
Στο τέλος, τα πάντα μένουν στα λόγια, σημειώνει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος.
Σήμερα, ύστερα από 240 δισ. ευρώ που δαπανώνται για διασώσεις και με τον Τσίπρα στις πύλες της εξουσίας, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έχει μετριάσει τη ρητορική του, δηλώνοντας υπέρ του ευρώ, της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους για την ελάφρυνση των πολιτών και εναντίον οποιασδήποτε μονομερούς οικονομικής πολιτικής έναντι των ευρωπαίων πιστωτών.
Η ελληνική πολιτική ταλαντεύεται για μια ακόμη φορά μεταξύ του «Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση», που έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» που διακήρυττε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών