Η πολιτική στην Ελλάδα έχει ήδη κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας. Θα μπορούσε όμως να κάνει το ίδιο και η Ισπανία
Μπορεί τα ελληνικά πρβλήματα να έχουν μείνει εντός των τοιχών της χώρας, ωστόχο ο μοναδικός “πονοκέφαλος” της Ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα.
Αυτό αναφέρει στην ανάλυση της η Wall Street Journal, εκτιμώντας ότι σε γενικές γραμμές, δεν έχει υπάρξει καμία μόλυνση στις ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων από τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Για τους περισσότερους επενδυτές, η Ελλάδα θα πρέπει να απομακρυνθεί από το επίκεντρο, τουλάχιστον για ένα διάστημα, μετά την προκαταρκτική συμφωνία που υπήρξε για την επέκταση της διάσωσης.
Αλλά οι άλλες πηγές του πολιτικού κινδύνου παραμένουν.
Η Ισπανία θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα, ενώ η Ιταλία θα μπορούσε να ήταν η αφορμή ενός νέου γύρου αναταράξεων.
Πέρυσι, τα ισπανικά και τα ιταλικά ομόλογα είχαν θεαματικές επιδόσεις.
Η Ισπανία είχε το πάνω χέρι, επιστρέφοντας 16,7% έναντι 15,1% της Ιταλίας, σύμφωνα με την Barclays.
Μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων ήταν 0,4 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα από τις αντίστοιχες ιταλικές αποδόσεις, καθώς οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις της Μαδρίτης οδήγησαν σε καλύτερη ανάπτυξη σε αντίθεση με τη συνεχιζόμενη στασιμότητα της Ιταλίας.
Αλλά φέτος η Ισπανία έχει μείνει πίσω.
Τα ιταλικά ομόλογα έχουν επιστρέψει 3,2%, από το 1,8% της Ισπανίας.
Το χάσμα μεταξύ των αποδόσεων των 10 ετών ομολόγων των δύο χωρών έχει μειωθεί σε λιγότερο από 0,1 της εκατοστιαίας μονάδας.
Η τάση αυτή θα μπορούσε να έχει ακόμη να συνεχιστεί.
Αυτό μπορεί να φαίνεται περίεργο.
Ενώ η Ισπανία έχει επιστρέψει στην ανάπτυξη, η οικονομική απόδοση της Ιταλίας είναι αξιολύπητη: δεν έχει καταφέρει να καταγράψει θετικό τρίμηνο ανάπτυξης από το 2011.
Το χρέος κατά το τρίτο τρίμηνο του 2014 διαμορφώθηκε στο 132% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την Eurostat.
Το χαμηλό ποσοστό της αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ στην Ιταλία σημαίνει ότι η χώρα εξακολουθεί να μην έχει σταθεροποιηθεί.
Αλλά οι ανησυχίες καταστέλλονται από τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αγοράσει κρατικά ομόλογα.
Τόσο η Ισπανία και η Ιταλία θα ωφεληθούν.
Αλλά οι πολιτικές της ΕΚΤ δεν μπορουν να βελτιώσουν την πιστοληπτική ικανότητα του δανειολήπτη, καθώς υπάρχει αυξημένο πολιτικό ρίσκο.
Η Ισπανία αντιμετωπίζει τόσο σε περιφερειακό όσο και σε εθνικό επίπεδο προκλήσεις.
Το ζήτημα της καταλανικής ανεξαρτησίας συνεχίζει να προκαλεί αναταράξεις.
Σε μια συμβολική ψηφοφορία τον περασμένο Νοέμβριο στην Καταλονία, περίπου το 80% των ψηφοφόρων στήριξαν την απόσχιση, αν και η προσέλευση ήταν χαμηλή.
Τον Ιανουάριο, ο Πρόεδρος της Καταλονίας, Artur Mas, ζήτησε εκλογές το Σεπτέμβριο ώστε να εξασφαλίσει ότι το ζήτημα της ανεξαρτησίας παραμένει.
Σε εθνικό επίπεδο, το αριστερό κόμμα Podemos έχει αυξήσει σε εντυπωσιακό τρόπο τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις.
Η ηγεσία του Podemos έχει μιλήσει για αναδιάρθρωση χρέους, μαζική νομισματική επέκταση, αύξηση των φόρων και στοχευμένες εθνικοποιήσεις των βασικών βιομηχανιών.
Οι βουλευτικές εκλογές δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν μέχρι το τέλος του έτους στην Ισπανία.
Αλλά η άνοδος του Podemos από μόνη της θα επηρεάσει τη στάση των άλλων πολιτικών κομμάτων.
Εν τω μεταξύ, ο Ιταλός πρωθυπουργός Matteo Renzi έχει αρχίσει να σημειώνει πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων των αγορών εργασίας και του τραπεζικού συστήματος.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης λέει ότι αν εφαρμοστούν πλήρως, οι μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη θα μπορούσε να αυξήσούν το ΑΕΠ κατά 6% την επόμενη δεκαετία.
Το ερώτημα είναι εάν πρέπει να ευνοούν οι επενδυτές την Ιταλία ή την Ισπανία από ό, τι πέρυσι.
Το χαμηλό επίπεδο των αποδόσεων σημαίνει ότι η ανταπόδοση θα είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί.
Η πολιτική στην Ελλάδα έχει ήδη κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας.
Θα μπορούσε όμως να κάνει το ίδιο και η Ισπανία, καταλήγει η ανάλυση της Wall Street Journal.
www.bankingnews.gr
Αυτό αναφέρει στην ανάλυση της η Wall Street Journal, εκτιμώντας ότι σε γενικές γραμμές, δεν έχει υπάρξει καμία μόλυνση στις ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων από τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Για τους περισσότερους επενδυτές, η Ελλάδα θα πρέπει να απομακρυνθεί από το επίκεντρο, τουλάχιστον για ένα διάστημα, μετά την προκαταρκτική συμφωνία που υπήρξε για την επέκταση της διάσωσης.
Αλλά οι άλλες πηγές του πολιτικού κινδύνου παραμένουν.
Η Ισπανία θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα, ενώ η Ιταλία θα μπορούσε να ήταν η αφορμή ενός νέου γύρου αναταράξεων.
Πέρυσι, τα ισπανικά και τα ιταλικά ομόλογα είχαν θεαματικές επιδόσεις.
Η Ισπανία είχε το πάνω χέρι, επιστρέφοντας 16,7% έναντι 15,1% της Ιταλίας, σύμφωνα με την Barclays.
Μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων ήταν 0,4 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα από τις αντίστοιχες ιταλικές αποδόσεις, καθώς οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις της Μαδρίτης οδήγησαν σε καλύτερη ανάπτυξη σε αντίθεση με τη συνεχιζόμενη στασιμότητα της Ιταλίας.
Αλλά φέτος η Ισπανία έχει μείνει πίσω.
Τα ιταλικά ομόλογα έχουν επιστρέψει 3,2%, από το 1,8% της Ισπανίας.
Το χάσμα μεταξύ των αποδόσεων των 10 ετών ομολόγων των δύο χωρών έχει μειωθεί σε λιγότερο από 0,1 της εκατοστιαίας μονάδας.
Η τάση αυτή θα μπορούσε να έχει ακόμη να συνεχιστεί.
Αυτό μπορεί να φαίνεται περίεργο.
Ενώ η Ισπανία έχει επιστρέψει στην ανάπτυξη, η οικονομική απόδοση της Ιταλίας είναι αξιολύπητη: δεν έχει καταφέρει να καταγράψει θετικό τρίμηνο ανάπτυξης από το 2011.
Το χρέος κατά το τρίτο τρίμηνο του 2014 διαμορφώθηκε στο 132% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την Eurostat.
Το χαμηλό ποσοστό της αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ στην Ιταλία σημαίνει ότι η χώρα εξακολουθεί να μην έχει σταθεροποιηθεί.
Αλλά οι ανησυχίες καταστέλλονται από τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αγοράσει κρατικά ομόλογα.
Τόσο η Ισπανία και η Ιταλία θα ωφεληθούν.
Αλλά οι πολιτικές της ΕΚΤ δεν μπορουν να βελτιώσουν την πιστοληπτική ικανότητα του δανειολήπτη, καθώς υπάρχει αυξημένο πολιτικό ρίσκο.
Η Ισπανία αντιμετωπίζει τόσο σε περιφερειακό όσο και σε εθνικό επίπεδο προκλήσεις.
Το ζήτημα της καταλανικής ανεξαρτησίας συνεχίζει να προκαλεί αναταράξεις.
Σε μια συμβολική ψηφοφορία τον περασμένο Νοέμβριο στην Καταλονία, περίπου το 80% των ψηφοφόρων στήριξαν την απόσχιση, αν και η προσέλευση ήταν χαμηλή.
Τον Ιανουάριο, ο Πρόεδρος της Καταλονίας, Artur Mas, ζήτησε εκλογές το Σεπτέμβριο ώστε να εξασφαλίσει ότι το ζήτημα της ανεξαρτησίας παραμένει.
Σε εθνικό επίπεδο, το αριστερό κόμμα Podemos έχει αυξήσει σε εντυπωσιακό τρόπο τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις.
Η ηγεσία του Podemos έχει μιλήσει για αναδιάρθρωση χρέους, μαζική νομισματική επέκταση, αύξηση των φόρων και στοχευμένες εθνικοποιήσεις των βασικών βιομηχανιών.
Οι βουλευτικές εκλογές δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν μέχρι το τέλος του έτους στην Ισπανία.
Αλλά η άνοδος του Podemos από μόνη της θα επηρεάσει τη στάση των άλλων πολιτικών κομμάτων.
Εν τω μεταξύ, ο Ιταλός πρωθυπουργός Matteo Renzi έχει αρχίσει να σημειώνει πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων των αγορών εργασίας και του τραπεζικού συστήματος.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης λέει ότι αν εφαρμοστούν πλήρως, οι μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη θα μπορούσε να αυξήσούν το ΑΕΠ κατά 6% την επόμενη δεκαετία.
Το ερώτημα είναι εάν πρέπει να ευνοούν οι επενδυτές την Ιταλία ή την Ισπανία από ό, τι πέρυσι.
Το χαμηλό επίπεδο των αποδόσεων σημαίνει ότι η ανταπόδοση θα είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί.
Η πολιτική στην Ελλάδα έχει ήδη κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας.
Θα μπορούσε όμως να κάνει το ίδιο και η Ισπανία, καταλήγει η ανάλυση της Wall Street Journal.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών