Ένας συμβιβασμός απαιτεί παραχωρήσεις και από τις δύο πλευρές
Όλα τα εναλλακτικά σενάρια για το μέλλον της Ελλάδας παρουσιάζει η Deutsche Bank, σε νέα 9σέλιδη έκθεσή της, υπό τον τίτλο "Greece Update - few good options ahead" και ημερομηνίας 18 Μαρτίου.
Όπως τονίζει η γερμανική τράπεζα, η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου ήταν μόνο το πρώτο βήμα για την επίλυση της ελληνικής κρίσης.
Και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με σκοπό την ολοκλήρωση της τρέχουσας αναθεώρησης του προγράμματος, αλλά όχι για τη χρηματοδότηση.
Οι λεπτομέρειες γύρω από οποιαδήποτε συμφωνία αφέθηκαν για αργότερα.
Λίγα πράγματα έχουν επιτευχθεί από τότε.
Οι λόγοι πίσω από την έλλειψη προόδου είναι ασαφείς, αλλά κυμαίνονται από διαφωνίες σχετικά με την ακριβή μορφή και τη θέση των διαπραγματεύσεων, την έλλειψη εμπειρίας της νέας διαπραγματευτικής ομάδας, καθώς και την ίδια την έκταση των θεμάτων που πρέπει να συζητηθούν.
Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν επισήμως την περασμένη Τετάρτη, και έχουν τρέξει σε δύο παράλληλα «ρεύματα».
Ένα ρεύμα έχει ήδη λάβει χώρα στις Βρυξέλλες, υπό την ηγεσία των επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ (R. Goyal), της Κομισιόν (D. Costello) και της ΕΚΤ (R. Rüffer).
Αυτή η ομάδα ήταν γνωστή ως η Τρόικα, αλλά τώρα έχει το όνομα "Συγκρότημα των Βρυξελλών".
Το δεύτερο διαπραγματευτικό ρεύμα λαμβάνει χώρα στην ελληνική πρωτεύουσα, με μια σειρά από τεχνικές ομάδες που βρέθηκαν στην Αθήνα την περασμένη Πέμπτη και το Σαββατοκύριακο.
Η ομάδα της Αθήνας έχει μια "διερευνητική" εντολή.
Τη συλλογή δεδομένων σχετικά με την τρέχουσα εκτέλεση του προϋπολογισμού, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, καθώς και την πορεία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Οι διαπραγματεύσεις έδειξαν δύο σημάδια κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων.
Το πρώτο είναι μια συνεχής επιδείνωση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των ελληνικών και των γερμανικών κυβερνήσεων.
Η επιδείνωση ξεχωρίζει γιατί έχει κοινό, που συνοδεύεται από μια σειρά δηλώσεων αξιωματούχων από τις δύο πλευρές.
Το δεύτερο σημάδια είναι ότι στην Ελλάδα υπήρξε ταχεία επιδείνωση της ταμειακής θέσης της κυβέρνησης, η οποία και επηρεάζεται από τις πληρωμές προς το ΔΝΤ.
Χωρίς την εκταμίευση των κεφαλαίων, οι ανάγκες χρηματοδότησης καλύπτοντας από τα αχρησιμοποίητα ταμειακά διαθέσιμα από τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τις κρατικές επιχειρήσεις.
Όπως έχουν τα πράγματα, η εκτίμηση της Deutsche Bank είναι ότι τα ταμειακά διαθέσιμα της κυβέρνησης θα εξαντληθούν τον Απρίλιο, αλλά το περιθώριο αβεβαιότητας είναι υψηλό.
Για να επιτευχθεί, επομένως μια συμφωνία απαιτούνται δύο βήματα.
Το πρώτο είναι η ολοκλήρωση της τρέχουσας αναθεώρησης του προγράμματος, το οποίο θα καθορίζει όλες τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται ώστε να γίνονται οι εκταμιεύσεις.
Η δεύτερη απαιτεί η συμφωνία αυτή για να περάσει μέσα από το ελληνικό κοινοβούλιο μέσω της νομοθεσίας, επιτρέποντας την εκταμίευση.
Τι θα περιλαμβάνει μια τέτοια συμφωνία;
Το πρώτο μέρος θα είναι η δημοσιονομική πορεία τα επόμενα χρόνια.
Το δεύτερο μέρος της συμφωνίας θα απαιτούσε σύγκλιση σε ένα πακέτο νέων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και δεσμεύσεων.
Τα ζητήματα είναι πολλά, αλλά τρεις τομείς ξεχωρίζουν περισσότερο.
Πρώτον, η αγορά εργασίας, όπου η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για την εκ νέου ρύθμιση των μισθολογικών διαπραγματεύσεων και την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Δεύτερον, οι ιδιωτικοποιήσεις, όπου υπάρχει απόκλιση σε μια σειρά πρωτοβουλιών, κυρίως στη ρύθμιση της αγοράς ενέργειας.
Τρίτον, η διαχείριση των τραπεζικών δανείων σε καθυστέρηση, με την κυβέρνηση να έχει δεσμευτεί για ένα μορατόριουμ για την πρώτη κατοικία.
Στο τέλος του παιχνιδιού
Ένας συμβιβασμός απαιτεί παραχωρήσεις και από τις δύο πλευρές, αλλά θέτει μια σειρά από εναλλακτικά σενάρια.
Εναλλακτική 1: Καμία συμφωνία και αναστολή της χρηματοδότησης της ΕΚΤ.
Αυτό θα ήταν το λιγότερο βέλτιστο αποτέλεσμα για τις δύο πλευρές, που θα προκύψει από μια διακοπή των διαπραγματεύσεων ή την αδυναμία να ολοκληρωθούν οι συνομιλίες πριν τελειώσει η χρηματοδότηση.
Εναλλακτική 2: Πλήρης συμφωνία που ακολουθείται από την κοινοβουλευτική επικύρωση.
Αυτό θα ήταν το λιγότερο διασπαστικό αποτέλεσμα από χρηματοπιστωτική και οικονομική προοπτική, αλλά εγείρει ακόμη δύο ερωτήματα.
Κατ 'αρχάς, αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πρόθυμη να υποστηρίξει ανεπιφύλακτα μια τέτοια συμφωνία μέσω της διαδικασίας της κοινοβουλευτικής επικύρωσης.
Δεύτερον, αν ανεξάρτητα από την ηγεσία του κόμματος, αυτό θα ήταν αποδεκτό από το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Επίσης, ερωτηματικό είναι και η στάση της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ.
Εναλλακτική 3: Απροθυμία για συμφωνία που ακολουθείται από ένα δημοψήφισμα.
Η απαίτηση να συμβιβαστούν με την Ευρώπη σε συνδυασμό με την ανάγκη να ανταποκριθεί στην έντονη πολιτική πίεση μπορεί να οδηγήσει την κυβέρνηση σε ένα δημοψήφισμα.
Η ανάγκη να αποφευχθούν οι έλεγχοι κεφαλαίων θα οδηγούσε σε μια «απρόθυμη» συμφωνία με τα όργανα, με την ανοικτή αναγνώριση του γεγονότος ότι αυτό δεν πληροί τις προεκλογικές υποσχέσεις της κυβέρνησης, αλλά είναι μάλλον το δεύτερο καλύτερο αποτέλεσμα.
Η κυβέρνηση θα πρέπει τότε να υποβάλει μια τέτοια συμφωνία σε δημοψήφισμα.
Μια τέτοια έκβαση δημιουργεί μια σειρά από ζητήματα, όπως:
- εάν τελικώς είναι πιθανή η διεξαγωγή δημοψηφίσματος, αφού το ελληνικό Σύνταγμα απαγορεύει δημοψήφισμα για δημοσιονομική πολιτική.
- εάν τελικώς η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να υποστηρίξει ένα δημοψήφισμα.
Το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν εκείνο ενός ήπιου δημοψηφίσματος, προκειμένου εύκολα να επικρατήσει το ναι, υπέρ της συμφωνίας.
Συμπέρασμα
Σύμφωνα με τη Deutsche Bank, τα τρία ανωτέρω εναλλακτικά σενάρια συγκεντρώνουν σχεδόν ίσες πιθανότητες υλοποίησης.
Οι διαπραγματεύσεις μόλις ξεκίνησαν, ενώ δεν μπορούν να αποκλειστούν οι εντάσεις, τόσο σε πολιτικό, όσο και σε χρηματοπιστωικό επίπεδο.
"Ένα πολύ αβέβαιο ταξίδι ξεκινά...".
www.bankingnews.gr
Όπως τονίζει η γερμανική τράπεζα, η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου ήταν μόνο το πρώτο βήμα για την επίλυση της ελληνικής κρίσης.
Και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με σκοπό την ολοκλήρωση της τρέχουσας αναθεώρησης του προγράμματος, αλλά όχι για τη χρηματοδότηση.
Οι λεπτομέρειες γύρω από οποιαδήποτε συμφωνία αφέθηκαν για αργότερα.
Λίγα πράγματα έχουν επιτευχθεί από τότε.
Οι λόγοι πίσω από την έλλειψη προόδου είναι ασαφείς, αλλά κυμαίνονται από διαφωνίες σχετικά με την ακριβή μορφή και τη θέση των διαπραγματεύσεων, την έλλειψη εμπειρίας της νέας διαπραγματευτικής ομάδας, καθώς και την ίδια την έκταση των θεμάτων που πρέπει να συζητηθούν.
Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν επισήμως την περασμένη Τετάρτη, και έχουν τρέξει σε δύο παράλληλα «ρεύματα».
Ένα ρεύμα έχει ήδη λάβει χώρα στις Βρυξέλλες, υπό την ηγεσία των επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ (R. Goyal), της Κομισιόν (D. Costello) και της ΕΚΤ (R. Rüffer).
Αυτή η ομάδα ήταν γνωστή ως η Τρόικα, αλλά τώρα έχει το όνομα "Συγκρότημα των Βρυξελλών".
Το δεύτερο διαπραγματευτικό ρεύμα λαμβάνει χώρα στην ελληνική πρωτεύουσα, με μια σειρά από τεχνικές ομάδες που βρέθηκαν στην Αθήνα την περασμένη Πέμπτη και το Σαββατοκύριακο.
Η ομάδα της Αθήνας έχει μια "διερευνητική" εντολή.
Τη συλλογή δεδομένων σχετικά με την τρέχουσα εκτέλεση του προϋπολογισμού, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, καθώς και την πορεία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Οι διαπραγματεύσεις έδειξαν δύο σημάδια κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων.
Το πρώτο είναι μια συνεχής επιδείνωση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των ελληνικών και των γερμανικών κυβερνήσεων.
Η επιδείνωση ξεχωρίζει γιατί έχει κοινό, που συνοδεύεται από μια σειρά δηλώσεων αξιωματούχων από τις δύο πλευρές.
Το δεύτερο σημάδια είναι ότι στην Ελλάδα υπήρξε ταχεία επιδείνωση της ταμειακής θέσης της κυβέρνησης, η οποία και επηρεάζεται από τις πληρωμές προς το ΔΝΤ.
Χωρίς την εκταμίευση των κεφαλαίων, οι ανάγκες χρηματοδότησης καλύπτοντας από τα αχρησιμοποίητα ταμειακά διαθέσιμα από τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τις κρατικές επιχειρήσεις.
Όπως έχουν τα πράγματα, η εκτίμηση της Deutsche Bank είναι ότι τα ταμειακά διαθέσιμα της κυβέρνησης θα εξαντληθούν τον Απρίλιο, αλλά το περιθώριο αβεβαιότητας είναι υψηλό.
Για να επιτευχθεί, επομένως μια συμφωνία απαιτούνται δύο βήματα.
Το πρώτο είναι η ολοκλήρωση της τρέχουσας αναθεώρησης του προγράμματος, το οποίο θα καθορίζει όλες τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται ώστε να γίνονται οι εκταμιεύσεις.
Η δεύτερη απαιτεί η συμφωνία αυτή για να περάσει μέσα από το ελληνικό κοινοβούλιο μέσω της νομοθεσίας, επιτρέποντας την εκταμίευση.
Τι θα περιλαμβάνει μια τέτοια συμφωνία;
Το πρώτο μέρος θα είναι η δημοσιονομική πορεία τα επόμενα χρόνια.
Το δεύτερο μέρος της συμφωνίας θα απαιτούσε σύγκλιση σε ένα πακέτο νέων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και δεσμεύσεων.
Τα ζητήματα είναι πολλά, αλλά τρεις τομείς ξεχωρίζουν περισσότερο.
Πρώτον, η αγορά εργασίας, όπου η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για την εκ νέου ρύθμιση των μισθολογικών διαπραγματεύσεων και την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Δεύτερον, οι ιδιωτικοποιήσεις, όπου υπάρχει απόκλιση σε μια σειρά πρωτοβουλιών, κυρίως στη ρύθμιση της αγοράς ενέργειας.
Τρίτον, η διαχείριση των τραπεζικών δανείων σε καθυστέρηση, με την κυβέρνηση να έχει δεσμευτεί για ένα μορατόριουμ για την πρώτη κατοικία.
Στο τέλος του παιχνιδιού
Ένας συμβιβασμός απαιτεί παραχωρήσεις και από τις δύο πλευρές, αλλά θέτει μια σειρά από εναλλακτικά σενάρια.
Εναλλακτική 1: Καμία συμφωνία και αναστολή της χρηματοδότησης της ΕΚΤ.
Αυτό θα ήταν το λιγότερο βέλτιστο αποτέλεσμα για τις δύο πλευρές, που θα προκύψει από μια διακοπή των διαπραγματεύσεων ή την αδυναμία να ολοκληρωθούν οι συνομιλίες πριν τελειώσει η χρηματοδότηση.
Εναλλακτική 2: Πλήρης συμφωνία που ακολουθείται από την κοινοβουλευτική επικύρωση.
Αυτό θα ήταν το λιγότερο διασπαστικό αποτέλεσμα από χρηματοπιστωτική και οικονομική προοπτική, αλλά εγείρει ακόμη δύο ερωτήματα.
Κατ 'αρχάς, αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πρόθυμη να υποστηρίξει ανεπιφύλακτα μια τέτοια συμφωνία μέσω της διαδικασίας της κοινοβουλευτικής επικύρωσης.
Δεύτερον, αν ανεξάρτητα από την ηγεσία του κόμματος, αυτό θα ήταν αποδεκτό από το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Επίσης, ερωτηματικό είναι και η στάση της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ.
Εναλλακτική 3: Απροθυμία για συμφωνία που ακολουθείται από ένα δημοψήφισμα.
Η απαίτηση να συμβιβαστούν με την Ευρώπη σε συνδυασμό με την ανάγκη να ανταποκριθεί στην έντονη πολιτική πίεση μπορεί να οδηγήσει την κυβέρνηση σε ένα δημοψήφισμα.
Η ανάγκη να αποφευχθούν οι έλεγχοι κεφαλαίων θα οδηγούσε σε μια «απρόθυμη» συμφωνία με τα όργανα, με την ανοικτή αναγνώριση του γεγονότος ότι αυτό δεν πληροί τις προεκλογικές υποσχέσεις της κυβέρνησης, αλλά είναι μάλλον το δεύτερο καλύτερο αποτέλεσμα.
Η κυβέρνηση θα πρέπει τότε να υποβάλει μια τέτοια συμφωνία σε δημοψήφισμα.
Μια τέτοια έκβαση δημιουργεί μια σειρά από ζητήματα, όπως:
- εάν τελικώς είναι πιθανή η διεξαγωγή δημοψηφίσματος, αφού το ελληνικό Σύνταγμα απαγορεύει δημοψήφισμα για δημοσιονομική πολιτική.
- εάν τελικώς η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να υποστηρίξει ένα δημοψήφισμα.
Το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν εκείνο ενός ήπιου δημοψηφίσματος, προκειμένου εύκολα να επικρατήσει το ναι, υπέρ της συμφωνίας.
Συμπέρασμα
Σύμφωνα με τη Deutsche Bank, τα τρία ανωτέρω εναλλακτικά σενάρια συγκεντρώνουν σχεδόν ίσες πιθανότητες υλοποίησης.
Οι διαπραγματεύσεις μόλις ξεκίνησαν, ενώ δεν μπορούν να αποκλειστούν οι εντάσεις, τόσο σε πολιτικό, όσο και σε χρηματοπιστωικό επίπεδο.
"Ένα πολύ αβέβαιο ταξίδι ξεκινά...".
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών