Η υποτίμηση του νομίσματος δεν αποτελεί πανάκεια, αλλά αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να κάνει θαύματα, επισημαίνει ο αναλυτής του City, Roger Bootle
Στη διαιώνιση του ελληνικού θέματος αναφέρεται σε άρθρο του στη βρετανική Telegraph ο Roger Bootle, ένας από τους επικεφαλής οικονομολόγους του City, ο οποίος τονίζει ότι η Ελλάδα μπορεί να καταστεί ανταγωνιστική μόνον αν εξέλθει της Ευρωζώνης και υποτιμηθεί απότομα το νόμισμά της.
Στο άρθρο του ο οικονομολόγος αναφέρεται στο ότι η Ελλάδα ευελπιστούσε σε μια αναβολή αποπληρωμής ποσού 1 δισ. ευρώ σε δύο δόσεις την 1η και τη 12 Μαΐου προς το ΔΝΤ, κάτι που δεν έγινε αποδεκτό από το Ταμείο.
Παράλληλα, σημειώνει, η Ελλάδα ήλπιζε ότι στο Eurogroup της προσεχούς Παρασκευής, 24 Απριλίου, όχι μόνο θα εγκρίνονταν τα μεταρρυθμιστικά της σχέδια, αλλά και ότι θα απελευθερώνονταν κεφάλαια προς τη χώρα.
Ωστόσο, όπως κατέστησε σαφές ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, V. Dombrovskis, αυτό δεν μπορεί να γίνει αν η Ελλάδα δεν δείξει ότι έχει αρχίσει να εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις.
Όπως σημειώνει ο αναλυτής, πολλοί σημειώνουν ότι ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, W. Schaeuble και η γερμανίδα καγκελάριος, A. Merkel, παίζουν το παιχνίδι του «κακού / καλού αστυνομικού», όμως όπως σημειώνει η δυνατότητας ελιγμών της A. Merkel έχει περιοριστεί εξαιτίας της ανόδου του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος AfD, της αυξανόμενης αντιπολίτευσης στην κυβερνητική συμμαχία, αλλά και του γεγονότος ότι η πλειοψηφία των γερμανών ψηφοφόρων τάσσεται υπέρ ενός Grexit.
Μάλιστα, επισημαίνει, οι επιθετικές δηλώσεις και ρητορική σχετικά με τις γερμανικές αποζημιώσεις έχουν κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη θέση της γερμανίδας καγκελάριου.
Επιπλέον, η προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα να ασκήσει πιέσεις στη Γερμανία παίζοντας το χαρτί της Ρωσίας και η προσπάθεια του έλληνα υπουργού Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη, να κερδίσει την υποστήριξη του Barack Obama ίσως έχουν οδηγήσει στο να αυξηθεί, αντί να μετριαστεί, η γερμανική αδιαλλαξία.
Όπως επισημαίνει ο R. Bootle, η παράταση του φαινομενικά αναπόφευκτου παρατείνεται πρώτον, επειδή και τα δύο μέρη εκτιμούν ότι θα υπάρξει θετική κατάληξη καθώς έχουν υποτιμήσει την αποφασιστικότητα της άλλης πλευράς να παραμείνει προσκολλημένη στην πρότερη θέση της.
Δεύτερον, ακόμη και εκείνοι από τους εμπλεκόμενους που εκτιμούν ότι η ιστορία αυτή θα πρέπει να λήξει με ένα Grexit, δεν θέλουν να είναι εκείνοι που θα τραβήξουν το σχοινί ή τουλάχιστον να μην φανεί ότι το κάνουν.
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν έχει λάβει την εντολή για να οδηγήσει τη χώρα εκτός του ευρώ, ενώ και οι δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα υποδηλώνουν ότι αυτό δεν είναι που επιθυμεί η πλειονότητα των Ελλήνων.
Για όσους στον ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούσαν μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ο στόχος τους θα ήταν να ωθηθεί η Ελλάδα στην έξοδο από την Ευρωζώνη, παρά τις προσπάθειές της για το αντίθετο, ενώ στη Γερμανία, εκείνοι που επιθυμούν ένα Grexit, όπως ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, δεν θέλουν να φανεί ότι ωθούν την Ελλάδα στην έξοδο από το ευρώ.
Παράλληλα, ο βρετανός οικονομολόγος σημειώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει υπολογίσει σωστά τον βαθμό υποστήριξης που θα μπορούσε να λάβει από τα άλλα μέλη της Ευρωζώνης.
Όπως αναφέρει, μπορεί να απολαμβάνει κάποια συμπάθεια και υποστήριξη από τη Γαλλία, όμως η βασική απογοήτευση είναι το γεγονός ότι οι άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, που έχουν παρόμοια προβλήματα, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, δεν εμφανίζονται να την υποστηρίζουν και ανησυχούν όταν αν η Ελλάδα επιτύχει να λάβει περαιτέρω παραχωρήσεις, τότε η δική τους επιδίωξη για λιτότητα θα φανεί απαράδεκτη στους ψηφοφόρους τους.
Όλη αυτή η υπόθεση είναι τόσο περίπλοκη, που ακόμη και μια έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ δεν θα είναι απλή.
Είναι πιθανόν, σημειώνει ο R. Bootle, η Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών προς το ΔΝΤ και να μην είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, όμως να εξακολουθεί να προσπαθεί για να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ.
Επίσης, σημειώνει ότι η λύση της έκδοσης IOU από την ελληνική κυβέρνηση δεν θα ήταν βιώσιμη μακροπρόθεσμα.
Στην αρχή, θα καταγραφόταν μαζική φυγή κεφαλαίων από τις ελληνικές τράπεζες και η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να επιβάλει ελέγχους κεφαλαίων, ακόμη ίσως και πάγωμα των τραπεζικών καταθέσεων, κάτι που θα ήταν εξαιρετικά επιζήμιο.
Χωρίς την έξοδο από το ευρώ, αλλά μόνο με στάση πληρωμών και άρνηση εφαρμογής περαιτέρω μέτρων λιτότητας, σημειώνει ο βρετανός οικονομολόγος, δεν θα ήταν καλό.
Η Ελλάδα πρέπει να γίνει πολύ πιο ανταγωνιστική και αυτό είναι δυνατό μόνο εάν εξέλθει της ζώνης του ευρώ και υποτιμηθεί σημαντικά το νέο της νόμισμα.
Η ιστορία, σημειώνει, είναι γεμάτη από παραδείγματα χωρών που έχουν αποκτήσει οικονομική ανάπαυλα με ένα ασθενέστερο νόμισμα.
Αυτό δεν αποτελεί πανάκεια, ούτε ότι είναι σίγουρο ότι θα λειτουργήσει αν άλλες πολιτικές τρέχουν σε πλήρη αντίθεση με αυτό, ωστόσο, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να κάνει θαύματα, όπως μαρτυρούν τα παραδείγματα χωρών τόσο διαφορετικών, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισλανδία και η Κορέα.
Κατά ειρωνικό τρόπο, η υποτίμηση του νομίσματος έχει παίξει πάντα κεντρικό ρόλο στην κλασική «θεραπεία» του ΔΝΤ για τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Και, ας το παραδεχτούμε, για την Ελλάδα δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, καταλήγει ο βρετανός αναλυτής.
www.bankingnews.gr
Στο άρθρο του ο οικονομολόγος αναφέρεται στο ότι η Ελλάδα ευελπιστούσε σε μια αναβολή αποπληρωμής ποσού 1 δισ. ευρώ σε δύο δόσεις την 1η και τη 12 Μαΐου προς το ΔΝΤ, κάτι που δεν έγινε αποδεκτό από το Ταμείο.
Παράλληλα, σημειώνει, η Ελλάδα ήλπιζε ότι στο Eurogroup της προσεχούς Παρασκευής, 24 Απριλίου, όχι μόνο θα εγκρίνονταν τα μεταρρυθμιστικά της σχέδια, αλλά και ότι θα απελευθερώνονταν κεφάλαια προς τη χώρα.
Ωστόσο, όπως κατέστησε σαφές ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, V. Dombrovskis, αυτό δεν μπορεί να γίνει αν η Ελλάδα δεν δείξει ότι έχει αρχίσει να εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις.
Όπως σημειώνει ο αναλυτής, πολλοί σημειώνουν ότι ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, W. Schaeuble και η γερμανίδα καγκελάριος, A. Merkel, παίζουν το παιχνίδι του «κακού / καλού αστυνομικού», όμως όπως σημειώνει η δυνατότητας ελιγμών της A. Merkel έχει περιοριστεί εξαιτίας της ανόδου του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος AfD, της αυξανόμενης αντιπολίτευσης στην κυβερνητική συμμαχία, αλλά και του γεγονότος ότι η πλειοψηφία των γερμανών ψηφοφόρων τάσσεται υπέρ ενός Grexit.
Μάλιστα, επισημαίνει, οι επιθετικές δηλώσεις και ρητορική σχετικά με τις γερμανικές αποζημιώσεις έχουν κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη θέση της γερμανίδας καγκελάριου.
Επιπλέον, η προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα να ασκήσει πιέσεις στη Γερμανία παίζοντας το χαρτί της Ρωσίας και η προσπάθεια του έλληνα υπουργού Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη, να κερδίσει την υποστήριξη του Barack Obama ίσως έχουν οδηγήσει στο να αυξηθεί, αντί να μετριαστεί, η γερμανική αδιαλλαξία.
Όπως επισημαίνει ο R. Bootle, η παράταση του φαινομενικά αναπόφευκτου παρατείνεται πρώτον, επειδή και τα δύο μέρη εκτιμούν ότι θα υπάρξει θετική κατάληξη καθώς έχουν υποτιμήσει την αποφασιστικότητα της άλλης πλευράς να παραμείνει προσκολλημένη στην πρότερη θέση της.
Δεύτερον, ακόμη και εκείνοι από τους εμπλεκόμενους που εκτιμούν ότι η ιστορία αυτή θα πρέπει να λήξει με ένα Grexit, δεν θέλουν να είναι εκείνοι που θα τραβήξουν το σχοινί ή τουλάχιστον να μην φανεί ότι το κάνουν.
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν έχει λάβει την εντολή για να οδηγήσει τη χώρα εκτός του ευρώ, ενώ και οι δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα υποδηλώνουν ότι αυτό δεν είναι που επιθυμεί η πλειονότητα των Ελλήνων.
Για όσους στον ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούσαν μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ο στόχος τους θα ήταν να ωθηθεί η Ελλάδα στην έξοδο από την Ευρωζώνη, παρά τις προσπάθειές της για το αντίθετο, ενώ στη Γερμανία, εκείνοι που επιθυμούν ένα Grexit, όπως ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, δεν θέλουν να φανεί ότι ωθούν την Ελλάδα στην έξοδο από το ευρώ.
Παράλληλα, ο βρετανός οικονομολόγος σημειώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει υπολογίσει σωστά τον βαθμό υποστήριξης που θα μπορούσε να λάβει από τα άλλα μέλη της Ευρωζώνης.
Όπως αναφέρει, μπορεί να απολαμβάνει κάποια συμπάθεια και υποστήριξη από τη Γαλλία, όμως η βασική απογοήτευση είναι το γεγονός ότι οι άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, που έχουν παρόμοια προβλήματα, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, δεν εμφανίζονται να την υποστηρίζουν και ανησυχούν όταν αν η Ελλάδα επιτύχει να λάβει περαιτέρω παραχωρήσεις, τότε η δική τους επιδίωξη για λιτότητα θα φανεί απαράδεκτη στους ψηφοφόρους τους.
Όλη αυτή η υπόθεση είναι τόσο περίπλοκη, που ακόμη και μια έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ δεν θα είναι απλή.
Είναι πιθανόν, σημειώνει ο R. Bootle, η Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών προς το ΔΝΤ και να μην είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, όμως να εξακολουθεί να προσπαθεί για να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ.
Επίσης, σημειώνει ότι η λύση της έκδοσης IOU από την ελληνική κυβέρνηση δεν θα ήταν βιώσιμη μακροπρόθεσμα.
Στην αρχή, θα καταγραφόταν μαζική φυγή κεφαλαίων από τις ελληνικές τράπεζες και η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να επιβάλει ελέγχους κεφαλαίων, ακόμη ίσως και πάγωμα των τραπεζικών καταθέσεων, κάτι που θα ήταν εξαιρετικά επιζήμιο.
Χωρίς την έξοδο από το ευρώ, αλλά μόνο με στάση πληρωμών και άρνηση εφαρμογής περαιτέρω μέτρων λιτότητας, σημειώνει ο βρετανός οικονομολόγος, δεν θα ήταν καλό.
Η Ελλάδα πρέπει να γίνει πολύ πιο ανταγωνιστική και αυτό είναι δυνατό μόνο εάν εξέλθει της ζώνης του ευρώ και υποτιμηθεί σημαντικά το νέο της νόμισμα.
Η ιστορία, σημειώνει, είναι γεμάτη από παραδείγματα χωρών που έχουν αποκτήσει οικονομική ανάπαυλα με ένα ασθενέστερο νόμισμα.
Αυτό δεν αποτελεί πανάκεια, ούτε ότι είναι σίγουρο ότι θα λειτουργήσει αν άλλες πολιτικές τρέχουν σε πλήρη αντίθεση με αυτό, ωστόσο, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να κάνει θαύματα, όπως μαρτυρούν τα παραδείγματα χωρών τόσο διαφορετικών, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισλανδία και η Κορέα.
Κατά ειρωνικό τρόπο, η υποτίμηση του νομίσματος έχει παίξει πάντα κεντρικό ρόλο στην κλασική «θεραπεία» του ΔΝΤ για τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Και, ας το παραδεχτούμε, για την Ελλάδα δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, καταλήγει ο βρετανός αναλυτής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών