Στο 60% οι πιθανότητες μιας συμφωνίας, αλλά ο χρόνος μειώνεται επικίνδυνα
Το «τέλος του παιχνιδιού» πλησιάζει, σύμφωνα με την Deutsche Bank, η οποία εκτιμά ότι τελευταία ελληνική κρίση πλησιάζει φινάλε της.
Στη τελευταία 10σέλιδη ανάλυσή της με τίτλο "Greece Update - the (complex) endgame is here" (Ενημέρωση Ελλάδα - το πολύπλοκο τέλος του παιχνιδιού είναι εδώ), που σας παρουσιάζει το www.bankingnews.gr, η Deutsche Bank υπενθυμίζει ότι βασικό σενάριό της από την αρχή του έτους ήταν ότι μια συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της θα ήταν δύσκολη, αλλά εφικτή.
Θα χρειαστεί πιθανότατα να συνοδεύεται είτε από ένα δημοψήφισμα είτε από την αλλαγή στις κυβερνητικές ισορροπίες, προκειμένου να επικυρωθεί η συμφωνία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Deutsche Bank βλέπει ότι μια συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και των πιστωτών της, είναι ακόμα (οριακά) το αποτέλεσμα με τις μεγαλύτερες πιθανότητες.
Αλλά με την ταμειακή θέση της κυβέρνησης να έχει εξαντληθεί, ο χρόνος μειώνεται επικίνδυνα.
Η ανάγκη να περάσει μια συμφωνία από την έγκριση ενός δημοψηφίσματος είναι πολύ πιθανή.
Ένα τέτοιο γεγονός δεν μπορεί να προκαλέσει αυτόματα την αναστολή της χρηματοδότησης της ΕΚΤ, υπό την προϋπόθεση ότι η εγχώρια διαδικασία έγκρισης θα πρέπει να συμβεί πολύ γρήγορα.
Επομένως, μια συμφωνία χωρίς ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων παραμένει βασικό σενάριο για την Deutsche Bank (60% πιθανότητα).
Η εναλλακτική λύση είναι ότι δεν θα επιτευχθεί συμφωνία εντός των χρονικών ορίων ή / και ότι η ελληνική κυβέρνηση διασπαστεί καθιστώντας την έγκαιρη έγκριση της συμφωνίας από το Κοινοβούλιο αδύνατη.
Στη συνέχεια, αυτό θα οδηγήσει σε αναστολή της χρηματοδότησης της ΕΚΤ στις ελληνικές τράπεζες και την επακόλουθη επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων (40% πιθανότητα).
Η τρέχουσα κατάσταση
Από την τελευταία ενημέρωσή της η Deutsche Bank βλέπει ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα.
Παρά τις αναφορές ότι οι διαπραγματεύσεις μπορεί να χωριστούν σε ξεχωριστά κεφάλαια με αντίστοιχη «διάσπαση» των εκταμιεύσεων, με τα πιο δύσκολα ζητήματα να παραμένουν για τον Σεπτέμβριο, αυτό το σενάριο παραμένει απίθανο.
Η ευρωπαϊκή θέση είναι ότι απαιτείται μια πλήρης συμφωνία μεταξύ των θεσμικών οργάνων - συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ - προκειμένου να "ξεκλειδώσει" η χρηματοδότηση για την Ελλάδα.
Ωστόσο, η πρόοδος παραμένει αργή, καθώς υπάρχουν τρία βασικά σημεία τριβής για τη συμφωνία.
Πρώτον, το μέγεθος του δημοσιονομικού ελλείμματος για το τρέχον έτος και τα μέσα με τα οποία αυτό μπορεί να κλείσει.
Σε συνέντευξη Τύπου νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο πρόεδρος της Κομισιόν J. C. Juncker, εντόπισε ένα κενό ύψους 1,8 δισ. ευρώ το 2015.
Η κύρια διαφορά με την ελληνική κυβέρνηση δεν είναι στο στόχο του δημοσιονομικού πλεονάσματος για το τρέχον έτος, αλλά με το πόσα έσοδα που απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου.
Τα θεσμικά όργανα έχουν μια πιο απαισιόδοξη άποψη για την ανάπτυξη για την τρέχουσα κατάσταση του ελληνικού προϋπολογισμού, και ως εκ τούτου ζητούν περισσότερα μέτρα.
Η δεύτερη διαφορά είναι στην μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος.
Η κυβέρνηση ζητά την αναστολή της λεγόμενης ρήτρας μηδενικού ελλείμματος των επικουρικών συντάξεων, η οποία οδηγεί σε αυτόματη περικοπή των συντάξεων προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα θα παραμείνει αυτοχρηματοδοτούμενο.
Τα θεσμικά όργανα απορρίπτουν αυτό το αίτημα, υποστηρίζοντας ότι αποσταθεροποιεί τη βιωσιμότητα του χρέους και ανοίγει τις φορολογικές διαφορές κατά τα προσεχή έτη.
Η τρίτη διαφορά είναι στις μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας.
Η ελληνική πλευρά συνεχίζει να προτείνει επανεγκαθίδρυση των συλλογικών ρυθμίσεων για τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις κατά το πρότυπο των "αρχών του ILO", καθώς και να εφαρμοστεί αργότερα μέσα στο έτος η αύξηση του κατώτατου μισθού.
Τα θεσμικά όργανα - ιδιαίτερα το ΔΝΤ - συνεχίζει να ζητεί ακόμα μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, με περαιτέρω χαλάρωση των περιορισμών των συλλογικών απολύσεων.
Υπάρχουν και άλλες διαφωνίες, όπως οι στόχοι των ιδιωτικοποιήσεων και η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
Επίσης, το προσωπικό του ΔΝΤ έχει αναφέρει την έντονη δυσαρέσκεια από την αδυναμία των Ελλήνων υπουργών να ανταποκριθούν στις διαπραγματεύσεις, μειώνοντας την αξιοπιστία των διαπραγματεύσεων που λαμβάνουν χώρα μεταξύ των τεχνικών κλιμακίων στις Βρυξέλλες.
Τι θα συμβεί εάν μια πληρωμή προς το ΔΝΤ δεν γίνει;
Η ρευστότητα της ελληνικής κυβέρνησης θα οδηγήσει τελικά τα χρονοδιαγράμματα εντός των προσεχών εβδομάδων.
Μέσα στον Ιούνιο περί τα 1,5 δισ. ευρώ θα πρέπει να καταβληθούν στο ΔΝΤ (σε τέσσερις δόσεις), με τους αξιωματούχους της ελληνικής κυβέρνησης επανειλημμένα να έχουν αναφέρει ότι δεν υπάρχουν επαρκή ταμειακά αποθέματα για να καλυφθούν αυτές τις πληρωμές.
Ο βασικός καταλύτης μέσα στις επόμενες εβδομάδες είναι επομένως η ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να πληρώσει ή όχι το ΔΝΤ.
Πριν από τη συζήτηση των πιθανών αποτελεσμάτων, είναι σημαντικό να αναδειχθούν οι επιπτώσεις της μη πληρωμής του ΔΝΤ.
Μια σειρά από δημοσιεύματα έχουν προτείνει ότι υπάρχει μια περίοδος χάριτος ενός μήνα σχετικά με το περιθώριο να πληρωθεί το ΔΝΤ.
Αυτό συγχέει πιθανά δύο θέματα: τη μη καταβολή και τις συνέπειες που αυτή έχει για τις διατάξεις cross-default σχετικά με άλλα δάνεια.
Τα δάνεια του ΔΝΤ δεν περιλαμβάνουν τυπικά καθορισμένες περιόδους χάριτος.
Έτσι, δεν είναι η απάντηση του ΔΝΤ σε ένα τέτοιο σενάριο, η οποία θα έχει σημασία σε περίπτωση μη πληρωμής.
Σημαντικός είναι ο ρόλος της ΕΚΤ που είναι ζωτικής σημασίας.
Η χρηματοδότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος παραμένει σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από τη ρευστότητα έκτακτης ανάγκης της κεντρικής τράπεζας, επομένως η διακοπή της χρηματοδότησης αυτής ισοδυναμεί με αδυναμία των ελληνικών τραπεζών και την de facto επιβολή ελέγχου στην κίνηση των κεφαλαίων.
Σενάρια
- Να μην επιτευχθεί συμφωνία και να μην καταβληθεί η δόση προς το ΔΝΤ (40% πιθανότητα).
Αυτό το σενάριο θα ήταν πιθανό να προκαλέσει την πιο αρνητική αντίδραση από την ΕΚΤ.
Ακόμα και αν υπάρξει cross-default, η υποχρέωση αποπληρωμής των ελληνικών δανείων δεν ενεργοποιηθεί αμέσως.
Η ΕΚΤ πιθανότατα θα περιορίσει σημαντικά τη χρήση έκτακτων κεφαλαίων (ELA) για τις ελληνικές τράπεζες
Η Deutsche Bank, μάλιστα, αντί να κηρύξει τις τράπεζες αφερέγγυες (όπως στην Κύπρο), η πιο πιθανή αντίδραση είναι να αρνηθεί να αυξήσει το όριο χρήσης του ELA ή να αυξήσει το haircut που επιβάλλει στα ελληνικά collaterals.
- Να επιτευχθεί συμφωνία, αλλά να μην υπάρχει χρόνος να εγκριθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο πριν από την πληρωμή του ΔΝΤ (30% πιθανότητα).
Μια συμφωνία με την κυβέρνηση στο τελευταίο λεπτό είναι δυνατή, αλλά μπορεί να μην υπάρχει χρόνος για να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση.
Η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία ή /και η αντιπολίτευση μπορεί να αρνηθούν να στηρίξουν μια συμφωνία, ενώ μπορεί να απαιτηθεί μια αλλαγή στην κυβέρνηση συνασπισμού.
Σε αυτή την περίπτωση, είναι δυνατόν η ΕΚΤ να παρέχει ενδιάμεση χρηματοδότηση για να εξοφληθεί το ΔΝΤ, μέσω της αύξησης του ποσού των εντόκων γραμματίων που η ελληνική κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να εκδώσει.
Η ΕΚΤ θα διατηρήσει την πίεση στην ελληνική πλευρά μέχρι να επικυρώσει μια συμφωνία, αλλά την ίδια στιγμή, θα επιτρέψει την παροχή συνεχιζόμενης ρευστότητας προς τις τράπεζες εφόσον η διαδικασία έγκρισης κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
- Η συμφωνία επιτυγχάνεται και το ελληνικό κοινοβούλιο την εγκρίνει (30% πιθανότητα).
Αυτό θα ήταν το πιο θετικό σενάριο, με την κυβέρνηση να είναι σε θέση να εγκρίνει γρήγορα τη συμφωνία.
Συμπέρασμα
Οι παράγοντες που ωθούν την πρόοδο των ελληνικών διαπραγματεύσεων κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων, θα είναι βαθιά πολιτικοί.
Η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός ειδικότερα, θα πρέπει να ισορροπήσουν το οικονομικό κόστος της μη επίτευξης συμφωνίας και τις εγχώριες πολιτικές επιπτώσεις ενός συμβιβασμού.
Το κόστος του τελευταίου εμφανίζεται σημαντικό.
Υπάρχουν αναφορές ότι η κυβέρνηση ζητά από τους πιστωτές μια δέσμευση για περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους, σε κάθε ενδεχόμενη συμφωνία, η οποία μπορεί να την βοηθήσει και επικοινωνιακά.
Αλλά το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι μεγάλο και η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ θα είναι πολιτικά επιζήμιοι.
Η κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε κατά τη διάρκεια του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, όπου περισσότερο από το ένα τρίτο των μελών του κόμματος εξέφρασαν έντονες επιφυλάξεις γύρω από μια συμφωνία.
Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι 10-40 βουλευτές από το κυβερνόν κόμμα μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ψηφοφορία, με την υποστήριξη του μικρότερου κόμματος του συνασπισμού, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, επίσης, να αποτελεί ερωτηματικό.
Δεδομένου ότι η κυβέρνηση έχει πλειοψηφία μόλις 12 βουλευτών, ένα δημοψήφισμα μπορεί να είναι μια εναλλακτική για την κυβέρνηση να διατηρήσει τις όποιες διχόνοιες στο κοινοβούλιο.
Μια άλλη εναλλακτική θα ήταν δυνητικά να επικαλεστεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την υποστήριξη.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες αυτά τα μέρη θα υποστηρίξουν μια συμφωνία παραμένουν ασαφή, ωστόσο, με ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει τον κίνδυνο απώλειας της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη διαδικασία.
Τελικά, παρά τα πολύ μεγάλα κενά που απομένουν, η εκτίμηση της Deutsche Bank είναι ότι η κυβέρνηση θα προτιμούσε να καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές, ενώ εκτιμάται ότι υπάρχει επαρκώς μια ευρεία πολιτική συναίνεση στο κοινοβούλιο για μια ενδεχόμενη συμφωνία.
Αυτό μπορεί να απαιτήσει από την κυβέρνηση να δεχτεί ένα δυνητικά μεγάλο πολιτικό κόστος, και απολαύσει επίσης την ουσιαστική ανοχή της ΕΚΤ.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το Ιούνιο θα πρέπει να πάρουμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, αναφέρει η Deutsche Bank.
www.bankingnews.gr
Στη τελευταία 10σέλιδη ανάλυσή της με τίτλο "Greece Update - the (complex) endgame is here" (Ενημέρωση Ελλάδα - το πολύπλοκο τέλος του παιχνιδιού είναι εδώ), που σας παρουσιάζει το www.bankingnews.gr, η Deutsche Bank υπενθυμίζει ότι βασικό σενάριό της από την αρχή του έτους ήταν ότι μια συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της θα ήταν δύσκολη, αλλά εφικτή.
Θα χρειαστεί πιθανότατα να συνοδεύεται είτε από ένα δημοψήφισμα είτε από την αλλαγή στις κυβερνητικές ισορροπίες, προκειμένου να επικυρωθεί η συμφωνία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Deutsche Bank βλέπει ότι μια συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και των πιστωτών της, είναι ακόμα (οριακά) το αποτέλεσμα με τις μεγαλύτερες πιθανότητες.
Αλλά με την ταμειακή θέση της κυβέρνησης να έχει εξαντληθεί, ο χρόνος μειώνεται επικίνδυνα.
Η ανάγκη να περάσει μια συμφωνία από την έγκριση ενός δημοψηφίσματος είναι πολύ πιθανή.
Ένα τέτοιο γεγονός δεν μπορεί να προκαλέσει αυτόματα την αναστολή της χρηματοδότησης της ΕΚΤ, υπό την προϋπόθεση ότι η εγχώρια διαδικασία έγκρισης θα πρέπει να συμβεί πολύ γρήγορα.
Επομένως, μια συμφωνία χωρίς ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων παραμένει βασικό σενάριο για την Deutsche Bank (60% πιθανότητα).
Η εναλλακτική λύση είναι ότι δεν θα επιτευχθεί συμφωνία εντός των χρονικών ορίων ή / και ότι η ελληνική κυβέρνηση διασπαστεί καθιστώντας την έγκαιρη έγκριση της συμφωνίας από το Κοινοβούλιο αδύνατη.
Στη συνέχεια, αυτό θα οδηγήσει σε αναστολή της χρηματοδότησης της ΕΚΤ στις ελληνικές τράπεζες και την επακόλουθη επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων (40% πιθανότητα).
Η τρέχουσα κατάσταση
Από την τελευταία ενημέρωσή της η Deutsche Bank βλέπει ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα.
Παρά τις αναφορές ότι οι διαπραγματεύσεις μπορεί να χωριστούν σε ξεχωριστά κεφάλαια με αντίστοιχη «διάσπαση» των εκταμιεύσεων, με τα πιο δύσκολα ζητήματα να παραμένουν για τον Σεπτέμβριο, αυτό το σενάριο παραμένει απίθανο.
Η ευρωπαϊκή θέση είναι ότι απαιτείται μια πλήρης συμφωνία μεταξύ των θεσμικών οργάνων - συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ - προκειμένου να "ξεκλειδώσει" η χρηματοδότηση για την Ελλάδα.
Ωστόσο, η πρόοδος παραμένει αργή, καθώς υπάρχουν τρία βασικά σημεία τριβής για τη συμφωνία.
Πρώτον, το μέγεθος του δημοσιονομικού ελλείμματος για το τρέχον έτος και τα μέσα με τα οποία αυτό μπορεί να κλείσει.
Σε συνέντευξη Τύπου νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο πρόεδρος της Κομισιόν J. C. Juncker, εντόπισε ένα κενό ύψους 1,8 δισ. ευρώ το 2015.
Η κύρια διαφορά με την ελληνική κυβέρνηση δεν είναι στο στόχο του δημοσιονομικού πλεονάσματος για το τρέχον έτος, αλλά με το πόσα έσοδα που απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου.
Τα θεσμικά όργανα έχουν μια πιο απαισιόδοξη άποψη για την ανάπτυξη για την τρέχουσα κατάσταση του ελληνικού προϋπολογισμού, και ως εκ τούτου ζητούν περισσότερα μέτρα.
Η δεύτερη διαφορά είναι στην μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος.
Η κυβέρνηση ζητά την αναστολή της λεγόμενης ρήτρας μηδενικού ελλείμματος των επικουρικών συντάξεων, η οποία οδηγεί σε αυτόματη περικοπή των συντάξεων προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα θα παραμείνει αυτοχρηματοδοτούμενο.
Τα θεσμικά όργανα απορρίπτουν αυτό το αίτημα, υποστηρίζοντας ότι αποσταθεροποιεί τη βιωσιμότητα του χρέους και ανοίγει τις φορολογικές διαφορές κατά τα προσεχή έτη.
Η τρίτη διαφορά είναι στις μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας.
Η ελληνική πλευρά συνεχίζει να προτείνει επανεγκαθίδρυση των συλλογικών ρυθμίσεων για τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις κατά το πρότυπο των "αρχών του ILO", καθώς και να εφαρμοστεί αργότερα μέσα στο έτος η αύξηση του κατώτατου μισθού.
Τα θεσμικά όργανα - ιδιαίτερα το ΔΝΤ - συνεχίζει να ζητεί ακόμα μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, με περαιτέρω χαλάρωση των περιορισμών των συλλογικών απολύσεων.
Υπάρχουν και άλλες διαφωνίες, όπως οι στόχοι των ιδιωτικοποιήσεων και η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
Επίσης, το προσωπικό του ΔΝΤ έχει αναφέρει την έντονη δυσαρέσκεια από την αδυναμία των Ελλήνων υπουργών να ανταποκριθούν στις διαπραγματεύσεις, μειώνοντας την αξιοπιστία των διαπραγματεύσεων που λαμβάνουν χώρα μεταξύ των τεχνικών κλιμακίων στις Βρυξέλλες.
Τι θα συμβεί εάν μια πληρωμή προς το ΔΝΤ δεν γίνει;
Η ρευστότητα της ελληνικής κυβέρνησης θα οδηγήσει τελικά τα χρονοδιαγράμματα εντός των προσεχών εβδομάδων.
Μέσα στον Ιούνιο περί τα 1,5 δισ. ευρώ θα πρέπει να καταβληθούν στο ΔΝΤ (σε τέσσερις δόσεις), με τους αξιωματούχους της ελληνικής κυβέρνησης επανειλημμένα να έχουν αναφέρει ότι δεν υπάρχουν επαρκή ταμειακά αποθέματα για να καλυφθούν αυτές τις πληρωμές.
Ο βασικός καταλύτης μέσα στις επόμενες εβδομάδες είναι επομένως η ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να πληρώσει ή όχι το ΔΝΤ.
Πριν από τη συζήτηση των πιθανών αποτελεσμάτων, είναι σημαντικό να αναδειχθούν οι επιπτώσεις της μη πληρωμής του ΔΝΤ.
Μια σειρά από δημοσιεύματα έχουν προτείνει ότι υπάρχει μια περίοδος χάριτος ενός μήνα σχετικά με το περιθώριο να πληρωθεί το ΔΝΤ.
Αυτό συγχέει πιθανά δύο θέματα: τη μη καταβολή και τις συνέπειες που αυτή έχει για τις διατάξεις cross-default σχετικά με άλλα δάνεια.
Τα δάνεια του ΔΝΤ δεν περιλαμβάνουν τυπικά καθορισμένες περιόδους χάριτος.
Έτσι, δεν είναι η απάντηση του ΔΝΤ σε ένα τέτοιο σενάριο, η οποία θα έχει σημασία σε περίπτωση μη πληρωμής.
Σημαντικός είναι ο ρόλος της ΕΚΤ που είναι ζωτικής σημασίας.
Η χρηματοδότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος παραμένει σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από τη ρευστότητα έκτακτης ανάγκης της κεντρικής τράπεζας, επομένως η διακοπή της χρηματοδότησης αυτής ισοδυναμεί με αδυναμία των ελληνικών τραπεζών και την de facto επιβολή ελέγχου στην κίνηση των κεφαλαίων.
Σενάρια
- Να μην επιτευχθεί συμφωνία και να μην καταβληθεί η δόση προς το ΔΝΤ (40% πιθανότητα).
Αυτό το σενάριο θα ήταν πιθανό να προκαλέσει την πιο αρνητική αντίδραση από την ΕΚΤ.
Ακόμα και αν υπάρξει cross-default, η υποχρέωση αποπληρωμής των ελληνικών δανείων δεν ενεργοποιηθεί αμέσως.
Η ΕΚΤ πιθανότατα θα περιορίσει σημαντικά τη χρήση έκτακτων κεφαλαίων (ELA) για τις ελληνικές τράπεζες
Η Deutsche Bank, μάλιστα, αντί να κηρύξει τις τράπεζες αφερέγγυες (όπως στην Κύπρο), η πιο πιθανή αντίδραση είναι να αρνηθεί να αυξήσει το όριο χρήσης του ELA ή να αυξήσει το haircut που επιβάλλει στα ελληνικά collaterals.
- Να επιτευχθεί συμφωνία, αλλά να μην υπάρχει χρόνος να εγκριθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο πριν από την πληρωμή του ΔΝΤ (30% πιθανότητα).
Μια συμφωνία με την κυβέρνηση στο τελευταίο λεπτό είναι δυνατή, αλλά μπορεί να μην υπάρχει χρόνος για να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση.
Η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία ή /και η αντιπολίτευση μπορεί να αρνηθούν να στηρίξουν μια συμφωνία, ενώ μπορεί να απαιτηθεί μια αλλαγή στην κυβέρνηση συνασπισμού.
Σε αυτή την περίπτωση, είναι δυνατόν η ΕΚΤ να παρέχει ενδιάμεση χρηματοδότηση για να εξοφληθεί το ΔΝΤ, μέσω της αύξησης του ποσού των εντόκων γραμματίων που η ελληνική κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να εκδώσει.
Η ΕΚΤ θα διατηρήσει την πίεση στην ελληνική πλευρά μέχρι να επικυρώσει μια συμφωνία, αλλά την ίδια στιγμή, θα επιτρέψει την παροχή συνεχιζόμενης ρευστότητας προς τις τράπεζες εφόσον η διαδικασία έγκρισης κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
- Η συμφωνία επιτυγχάνεται και το ελληνικό κοινοβούλιο την εγκρίνει (30% πιθανότητα).
Αυτό θα ήταν το πιο θετικό σενάριο, με την κυβέρνηση να είναι σε θέση να εγκρίνει γρήγορα τη συμφωνία.
Συμπέρασμα
Οι παράγοντες που ωθούν την πρόοδο των ελληνικών διαπραγματεύσεων κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων, θα είναι βαθιά πολιτικοί.
Η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός ειδικότερα, θα πρέπει να ισορροπήσουν το οικονομικό κόστος της μη επίτευξης συμφωνίας και τις εγχώριες πολιτικές επιπτώσεις ενός συμβιβασμού.
Το κόστος του τελευταίου εμφανίζεται σημαντικό.
Υπάρχουν αναφορές ότι η κυβέρνηση ζητά από τους πιστωτές μια δέσμευση για περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους, σε κάθε ενδεχόμενη συμφωνία, η οποία μπορεί να την βοηθήσει και επικοινωνιακά.
Αλλά το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι μεγάλο και η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ θα είναι πολιτικά επιζήμιοι.
Η κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε κατά τη διάρκεια του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, όπου περισσότερο από το ένα τρίτο των μελών του κόμματος εξέφρασαν έντονες επιφυλάξεις γύρω από μια συμφωνία.
Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι 10-40 βουλευτές από το κυβερνόν κόμμα μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ψηφοφορία, με την υποστήριξη του μικρότερου κόμματος του συνασπισμού, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, επίσης, να αποτελεί ερωτηματικό.
Δεδομένου ότι η κυβέρνηση έχει πλειοψηφία μόλις 12 βουλευτών, ένα δημοψήφισμα μπορεί να είναι μια εναλλακτική για την κυβέρνηση να διατηρήσει τις όποιες διχόνοιες στο κοινοβούλιο.
Μια άλλη εναλλακτική θα ήταν δυνητικά να επικαλεστεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την υποστήριξη.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες αυτά τα μέρη θα υποστηρίξουν μια συμφωνία παραμένουν ασαφή, ωστόσο, με ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει τον κίνδυνο απώλειας της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη διαδικασία.
Τελικά, παρά τα πολύ μεγάλα κενά που απομένουν, η εκτίμηση της Deutsche Bank είναι ότι η κυβέρνηση θα προτιμούσε να καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές, ενώ εκτιμάται ότι υπάρχει επαρκώς μια ευρεία πολιτική συναίνεση στο κοινοβούλιο για μια ενδεχόμενη συμφωνία.
Αυτό μπορεί να απαιτήσει από την κυβέρνηση να δεχτεί ένα δυνητικά μεγάλο πολιτικό κόστος, και απολαύσει επίσης την ουσιαστική ανοχή της ΕΚΤ.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το Ιούνιο θα πρέπει να πάρουμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, αναφέρει η Deutsche Bank.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών