Αν δεν υπάρξει λύση, θα πρέπει να προσθέσουμε στη φήμη του ΔΝΤ τα θύματα της ελληνικής κρίσης, τα εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, που ήδη έχουν βιώσει μεγάλο πόνο
Όλες οι πλευρές εργάζονται σκληρά για να εμποδίσουν την αθέτηση πληρωμών της Ελλάδας προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Αυτό αναφέρει ο Mohamed El - Erian, σύμβουλος της Allianz, σε άρθρο του στο Bloomberg, στο οποίο και επισημαίνει ότι ο λόγος των προσπαθειών αυτών είναι πολύ καλός: Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα είχε ολέθριες συνέπειες όχι μόνο για την Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά και για το διεθνές νομισματικό σύστημα.
Η ικανότητα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ως «καθεστώς προτιμητέου πιστωτή», η οποία το καθιστά δανειστή έσχατης ανάγκης είναι τώρα κάτω από πρωτοφανή απειλή.
Το καθεστώς αυτό, αν και δεν αποτελεί επίσημη νομική έννοια, έχει μεταφραστεί σε μια γενική αποδοχή ότι το ΔΝΤ πληρώνεται πριν από σχεδόν οποιοδήποτε άλλο δανειστή.
Εάν κάποιος οφειλέτης αδυνατεί να καλύψει τις πληρωμές, θα αναμένει σημαντική πίεση από τις 187 χώρες μέλη του ταμείου.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι κυβερνήσεις που καθυστερούν τις πληρωμές προς το ΔΝΤ περιορίστηκαν στα ευάλωτα και αποσαθρωμένα κράτη, ιδίως στην Αφρική.
Το ΔΝΤ ήταν σε θέση να ενεργεί ως ο πυροσβέστης του κόσμου, πρόθυμο να περπατήσει σε ένα φλεγόμενο κτίριο, όταν όλοι οι άλλοι τρέχουν για αλλού.
Ξανά και ξανά, η συμμετοχή του έχει αποδειχθεί ζωτικής σημασίας για τη σταθεροποίηση των οικονομικών κρίσεων και τον περιορισμό των συνεπειών για τις άλλες χώρες.
Όχι πολύ καιρό πριν, το ΔΝΤ θα ήταν απίθανο να αναλάβει μεγάλης κλίμακας έκθεση σε προηγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες (την τελευταία φορά που το έκανε πριν από την κρίση του ευρώ ήταν στη δεκαετία του 1970 με το Ηνωμένο Βασίλειο).
Και θα ήταν αδιανόητο για το Ταμείο να ανησυχεί για να μην λάβει τα χρήματά του από ένα ευρωπαϊκό δανειολήπτη.
Ωστόσο, και τα δύο συνέβησαν στην περίπτωση της Ελλάδας.
Επιδεινώνοντας την πρωτοφανή ελληνική κατάσταση, οι άλλοι πιστωτές (όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τα άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα) είναι σε θέση να βοηθήσουν την Ελλάδα να καταβάλει τα χρήματα στο ΔΝΤ.
Ωστόσο, αυτό θα συμβεί μόνο αν επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με μια δέσμη μέτρων πολιτικής που θα υλοποιείται με συνέπεια και διάρκεια.
Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει απέναντι στο ΔΝΤ, θα έχει πρόσβαση σε άλλες πηγές χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης από την ΕΚΤ, που κρατά τις τράπεζες της στη ζωή.
Η προκύπτουσα εντατικοποίηση της πιστωτικής κρίσης της χώρας θα ωθήσει την οικονομία σε ακόμα βαθύτερη ύφεση, θα επιβαρύνει μια ήδη ανησυχητική κρίση ανεργίας, θα επιταχύνει τη φυγή κεφαλαίων, θα επιβληθούν έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων και, πιθανότατα, θα αναγκάσει τη χώρα να εγκαταλείψει το ενιαίο νόμισμα της Ευρώπης.
Το ΔΝΤ επίσης θα είναι σε χειρότερη κατάσταση.
Μια ελληνική χρεοκοπία θα ήταν η μεγαλύτερη περίπτωση μη πληρωμής, δεδομένου ότι ο θεσμός που δημιουργήθηκε το 1945, ενώ θα τροφοδοτήσει τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική κριτική ότι το Ταμείο δεν συνέβαλε μαζί με τους ευρωπαίους πολιτικούς, να καμφθούν οι μακροχρόνιες ανησυχίες σχετικά με την αργή πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις στο σύστημα διακυβέρνησης και εκπροσώπησης.
Κάτι τέτοιο θα κάνει το ΔΝΤ περισσότερο διστακτικο στο να δανείσει επιθετικά χώρες σε άλλες κρίσεις.
Ευτυχώς, μια τέτοια μοίρα μπορεί ακόμα να αποφευχθεί αν η Ελλάδα και οι πιστωτές της ολοκληρώσουν με επιτυχία τις οδυνηρές διαπραγματεύσεις.
Αν δεν γίνει αυτό, θα πρέπει να προσθέσουμε στη φήμη του ΔΝΤ τα θύματα της ελληνικής κρίσης, τα εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, που ήδη έχουν βιώσει μεγάλο πόνο, κατέληξε ο El - Erian.
www.bankingnews.gr
Αυτό αναφέρει ο Mohamed El - Erian, σύμβουλος της Allianz, σε άρθρο του στο Bloomberg, στο οποίο και επισημαίνει ότι ο λόγος των προσπαθειών αυτών είναι πολύ καλός: Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα είχε ολέθριες συνέπειες όχι μόνο για την Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά και για το διεθνές νομισματικό σύστημα.
Η ικανότητα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ως «καθεστώς προτιμητέου πιστωτή», η οποία το καθιστά δανειστή έσχατης ανάγκης είναι τώρα κάτω από πρωτοφανή απειλή.
Το καθεστώς αυτό, αν και δεν αποτελεί επίσημη νομική έννοια, έχει μεταφραστεί σε μια γενική αποδοχή ότι το ΔΝΤ πληρώνεται πριν από σχεδόν οποιοδήποτε άλλο δανειστή.
Εάν κάποιος οφειλέτης αδυνατεί να καλύψει τις πληρωμές, θα αναμένει σημαντική πίεση από τις 187 χώρες μέλη του ταμείου.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι κυβερνήσεις που καθυστερούν τις πληρωμές προς το ΔΝΤ περιορίστηκαν στα ευάλωτα και αποσαθρωμένα κράτη, ιδίως στην Αφρική.
Το ΔΝΤ ήταν σε θέση να ενεργεί ως ο πυροσβέστης του κόσμου, πρόθυμο να περπατήσει σε ένα φλεγόμενο κτίριο, όταν όλοι οι άλλοι τρέχουν για αλλού.
Ξανά και ξανά, η συμμετοχή του έχει αποδειχθεί ζωτικής σημασίας για τη σταθεροποίηση των οικονομικών κρίσεων και τον περιορισμό των συνεπειών για τις άλλες χώρες.
Όχι πολύ καιρό πριν, το ΔΝΤ θα ήταν απίθανο να αναλάβει μεγάλης κλίμακας έκθεση σε προηγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες (την τελευταία φορά που το έκανε πριν από την κρίση του ευρώ ήταν στη δεκαετία του 1970 με το Ηνωμένο Βασίλειο).
Και θα ήταν αδιανόητο για το Ταμείο να ανησυχεί για να μην λάβει τα χρήματά του από ένα ευρωπαϊκό δανειολήπτη.
Ωστόσο, και τα δύο συνέβησαν στην περίπτωση της Ελλάδας.
Επιδεινώνοντας την πρωτοφανή ελληνική κατάσταση, οι άλλοι πιστωτές (όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τα άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα) είναι σε θέση να βοηθήσουν την Ελλάδα να καταβάλει τα χρήματα στο ΔΝΤ.
Ωστόσο, αυτό θα συμβεί μόνο αν επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με μια δέσμη μέτρων πολιτικής που θα υλοποιείται με συνέπεια και διάρκεια.
Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει απέναντι στο ΔΝΤ, θα έχει πρόσβαση σε άλλες πηγές χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης από την ΕΚΤ, που κρατά τις τράπεζες της στη ζωή.
Η προκύπτουσα εντατικοποίηση της πιστωτικής κρίσης της χώρας θα ωθήσει την οικονομία σε ακόμα βαθύτερη ύφεση, θα επιβαρύνει μια ήδη ανησυχητική κρίση ανεργίας, θα επιταχύνει τη φυγή κεφαλαίων, θα επιβληθούν έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων και, πιθανότατα, θα αναγκάσει τη χώρα να εγκαταλείψει το ενιαίο νόμισμα της Ευρώπης.
Το ΔΝΤ επίσης θα είναι σε χειρότερη κατάσταση.
Μια ελληνική χρεοκοπία θα ήταν η μεγαλύτερη περίπτωση μη πληρωμής, δεδομένου ότι ο θεσμός που δημιουργήθηκε το 1945, ενώ θα τροφοδοτήσει τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική κριτική ότι το Ταμείο δεν συνέβαλε μαζί με τους ευρωπαίους πολιτικούς, να καμφθούν οι μακροχρόνιες ανησυχίες σχετικά με την αργή πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις στο σύστημα διακυβέρνησης και εκπροσώπησης.
Κάτι τέτοιο θα κάνει το ΔΝΤ περισσότερο διστακτικο στο να δανείσει επιθετικά χώρες σε άλλες κρίσεις.
Ευτυχώς, μια τέτοια μοίρα μπορεί ακόμα να αποφευχθεί αν η Ελλάδα και οι πιστωτές της ολοκληρώσουν με επιτυχία τις οδυνηρές διαπραγματεύσεις.
Αν δεν γίνει αυτό, θα πρέπει να προσθέσουμε στη φήμη του ΔΝΤ τα θύματα της ελληνικής κρίσης, τα εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, που ήδη έχουν βιώσει μεγάλο πόνο, κατέληξε ο El - Erian.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών