Το παράδειγμα της Ελλάδος προσομοιάζει με την Αργεντινή.
Επί 5 χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται στην άβυσσο αναφέρει ο Economist.
Όπως το 2010 και το 2012 έτσι και την τρέχουσα περίοδο η Ελληνική Δημοκρατία ξεμένει από ευρώ, ενώ σύντομα μπορεί να μην αποπληρώσει το χρέος της προς την ΕΚΤ.
Αυτή την φορά όμως σε σχέση με το παρελθόν η κατάσταση είναι διαφορετική ο ΣΥΡΙΖΑ που κυβερνάει στην Ελλάδα, έχει αποξενωθεί από τους πιστωτές, καθιστώντας πολύ δύσκολη την συμφωνία.
Αν η Ελλάδα αθετήσει μονομερώς τις υποχρεώσεις της προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αποσύρει την σανίδα σωτηρίας από τις ελληνικές τράπεζες οδηγώντας την Ελλάδα σε άτακτη χρεοκοπία, μια χρεοκοπία που το 84% των Ελλήνων θέλει να αποφύγει.
Όπως ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί με τεχνάσματα και πιθανότατα θα υποχρεωθεί σε λύσεις έκτακτης ανάγκης μέσω της έκδοσης IOUs ή scrip αντί για μετρητά.
Η Ελλάδα έχει χρέος 315 δισεκ ή 175% του ΑΕΠ και άμεσες υποχρεώσεις 2,5 δισεκ..
Επειδή δεν υπάρχουν μετρητά θα μπορούσε η Ελλάδα να πραγματοποιήσει τακτικές πληρωμές μέσω IOUs (υποσχετικές) οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να πληρωθούν φόροι σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Οι ετήσιες δαπάνες του Ελληνικού Δημοσίου φθάνουν περίπου τα 80 δισεκ. και κατανέμονται ως εξής 22 δισ. σε μισθούς και 35 δισ. σε διάφορες οφειλές.
Η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να πληρώσει με υποσχετικές αντί ευρώ.
Η λύση scrip έχει παρελθόν, έχει ξαναχρησιμοποιηθεί.
Στην Μασαχουσέτη π.χ. οι πολίτες πληρώθηκαν με scrip που είναι ένας μηχανισμός να πληρωθούν φόροι αντί των μετρητών.
Η Καλιφόρνια αποτελεί ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς συνολικά, εκδόθηκαν 450.000 IOUs με αξία 2,6 δισεκ. δολάρια με ετήσιο επιτόκιο 3,75%.
Οι πολίτες της Καλιφόρνιας λάμβαναν επιτόκιο 3,75% για να διακρατούν τα IOUs.
H Ελλάδα δεν μπορεί να συγκρίνεται με την Καλιφόρνια που είναι 8 φορές ισχυρότερη οικονομία από την Ελλάδα και δεν διαθέτει πιστοληπτική ικανότητα.
Το παράδειγμα της Ελλάδος προσομοιάζει με την Αργεντινή.
Το 2001, η κυβέρνηση της Αργεντινής, στην προσπάθεια της να εξυπηρετήσει το χρέος της, άρχισε να πληρώνει τους πολίτες της, με την έκδοση ενός μηχανισμού που το ονόμασαν lecop.
Επαρχίες της Αργεντινής άρχισαν να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις με αυτό τον μηχανισμό.
Σύμφωνα με την ανάλυση του ΔΝΤ η αξία αυτών των νέων οιονεί ή δυνητικών χρημάτων ανήλθε σε 2,4 δισεκ. δολάρια το 2002 που αντιστοιχούσε στο 50% των pesos (νόμισμα Αργεντινής) που βρίσκονταν σε κυκλοφορία.
Τον 16ο αιώνα, ο Sir Thomas Gresham, ένας Άγγλος οικονομολόγος, υποστήριξε ότι αν μια χώρα έχει δύο τύπους νομισμάτων που αποτελούνται από δύο διαφορετικά κράματα, αλλά με την ίδια ονομαστική αξία, το ένα νόμισμα θα κατέρρεε γιατί οι πολίτες θα επέλεγαν το νόμισμα με το κράμα υψηλότερης αξίας.
Οι πολίτες θα προσπαθούσαν να αποσύρουν τα φθηνά νομίσματα και να συσσωρεύουν τα καλά νομίσματα.
Ο Shikuan Chen του Πανεπιστημίου Ταϊπέι αναφέρει ότι και η Κίνα το 1287 είχε εκδώσει IOUs με ονομαστική αξία ένα σταθερό αριθμό αργυρών νομισμάτων.
Η ιστορία επιβεβαιώνει ότι αν η Ελλάδα καταφύγει στα IOUs θα αντιμετωπίσει δύο προβλήματα.
Στην Αργεντινή, η στροφή της οικονομίας σε IOUs μετατόπισε το ενδιαφέρον της κοινωνίας σε αυτό το εικονικό τρόπο πληρωμής.
Ωστόσο δημιουργήθηκαν τεράστια προβλήματα στην συλλογή φόρων και στην λειτουργία της οικονομίας.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.
Δεδομένου ότι κάθε ελληνικό IOUs θα είναι σαφώς μικρότερης αξίας από το ευρώ η ελληνική κυβέρνηση θα τα δέχεται για να πληρώνονται οι φόροι αλλά δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αγοραστούν προϊόντα από το εξωτερικό.
Αν οι ελληνικές τράπεζες πλημμυρίσουν από IOUs, τότε σύντομα θα ξεμείνουν από ευρώ, γεγονός που θα καταστήσει δύσκολο να πληρώσουν οι τράπεζες τόκους δικών τους οφειλών
Η Ελλάδα σε ένα τέτοιο σενάριο θα ξοδεύει όλο και περισσότερα ευρώ….μέχρι που θα επέλθει ο οικονομικός θάνατος.
Μεταφραστική επιμέλεια Πέτρος Λαζάρου
www.bankingnews.gr
Όπως το 2010 και το 2012 έτσι και την τρέχουσα περίοδο η Ελληνική Δημοκρατία ξεμένει από ευρώ, ενώ σύντομα μπορεί να μην αποπληρώσει το χρέος της προς την ΕΚΤ.
Αυτή την φορά όμως σε σχέση με το παρελθόν η κατάσταση είναι διαφορετική ο ΣΥΡΙΖΑ που κυβερνάει στην Ελλάδα, έχει αποξενωθεί από τους πιστωτές, καθιστώντας πολύ δύσκολη την συμφωνία.
Αν η Ελλάδα αθετήσει μονομερώς τις υποχρεώσεις της προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αποσύρει την σανίδα σωτηρίας από τις ελληνικές τράπεζες οδηγώντας την Ελλάδα σε άτακτη χρεοκοπία, μια χρεοκοπία που το 84% των Ελλήνων θέλει να αποφύγει.
Όπως ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί με τεχνάσματα και πιθανότατα θα υποχρεωθεί σε λύσεις έκτακτης ανάγκης μέσω της έκδοσης IOUs ή scrip αντί για μετρητά.
Η Ελλάδα έχει χρέος 315 δισεκ ή 175% του ΑΕΠ και άμεσες υποχρεώσεις 2,5 δισεκ..
Επειδή δεν υπάρχουν μετρητά θα μπορούσε η Ελλάδα να πραγματοποιήσει τακτικές πληρωμές μέσω IOUs (υποσχετικές) οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να πληρωθούν φόροι σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Οι ετήσιες δαπάνες του Ελληνικού Δημοσίου φθάνουν περίπου τα 80 δισεκ. και κατανέμονται ως εξής 22 δισ. σε μισθούς και 35 δισ. σε διάφορες οφειλές.
Η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να πληρώσει με υποσχετικές αντί ευρώ.
Η λύση scrip έχει παρελθόν, έχει ξαναχρησιμοποιηθεί.
Στην Μασαχουσέτη π.χ. οι πολίτες πληρώθηκαν με scrip που είναι ένας μηχανισμός να πληρωθούν φόροι αντί των μετρητών.
Η Καλιφόρνια αποτελεί ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς συνολικά, εκδόθηκαν 450.000 IOUs με αξία 2,6 δισεκ. δολάρια με ετήσιο επιτόκιο 3,75%.
Οι πολίτες της Καλιφόρνιας λάμβαναν επιτόκιο 3,75% για να διακρατούν τα IOUs.
H Ελλάδα δεν μπορεί να συγκρίνεται με την Καλιφόρνια που είναι 8 φορές ισχυρότερη οικονομία από την Ελλάδα και δεν διαθέτει πιστοληπτική ικανότητα.
Το παράδειγμα της Ελλάδος προσομοιάζει με την Αργεντινή.
Το 2001, η κυβέρνηση της Αργεντινής, στην προσπάθεια της να εξυπηρετήσει το χρέος της, άρχισε να πληρώνει τους πολίτες της, με την έκδοση ενός μηχανισμού που το ονόμασαν lecop.
Επαρχίες της Αργεντινής άρχισαν να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις με αυτό τον μηχανισμό.
Σύμφωνα με την ανάλυση του ΔΝΤ η αξία αυτών των νέων οιονεί ή δυνητικών χρημάτων ανήλθε σε 2,4 δισεκ. δολάρια το 2002 που αντιστοιχούσε στο 50% των pesos (νόμισμα Αργεντινής) που βρίσκονταν σε κυκλοφορία.
Τον 16ο αιώνα, ο Sir Thomas Gresham, ένας Άγγλος οικονομολόγος, υποστήριξε ότι αν μια χώρα έχει δύο τύπους νομισμάτων που αποτελούνται από δύο διαφορετικά κράματα, αλλά με την ίδια ονομαστική αξία, το ένα νόμισμα θα κατέρρεε γιατί οι πολίτες θα επέλεγαν το νόμισμα με το κράμα υψηλότερης αξίας.
Οι πολίτες θα προσπαθούσαν να αποσύρουν τα φθηνά νομίσματα και να συσσωρεύουν τα καλά νομίσματα.
Ο Shikuan Chen του Πανεπιστημίου Ταϊπέι αναφέρει ότι και η Κίνα το 1287 είχε εκδώσει IOUs με ονομαστική αξία ένα σταθερό αριθμό αργυρών νομισμάτων.
Η ιστορία επιβεβαιώνει ότι αν η Ελλάδα καταφύγει στα IOUs θα αντιμετωπίσει δύο προβλήματα.
Στην Αργεντινή, η στροφή της οικονομίας σε IOUs μετατόπισε το ενδιαφέρον της κοινωνίας σε αυτό το εικονικό τρόπο πληρωμής.
Ωστόσο δημιουργήθηκαν τεράστια προβλήματα στην συλλογή φόρων και στην λειτουργία της οικονομίας.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.
Δεδομένου ότι κάθε ελληνικό IOUs θα είναι σαφώς μικρότερης αξίας από το ευρώ η ελληνική κυβέρνηση θα τα δέχεται για να πληρώνονται οι φόροι αλλά δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αγοραστούν προϊόντα από το εξωτερικό.
Αν οι ελληνικές τράπεζες πλημμυρίσουν από IOUs, τότε σύντομα θα ξεμείνουν από ευρώ, γεγονός που θα καταστήσει δύσκολο να πληρώσουν οι τράπεζες τόκους δικών τους οφειλών
Η Ελλάδα σε ένα τέτοιο σενάριο θα ξοδεύει όλο και περισσότερα ευρώ….μέχρι που θα επέλθει ο οικονομικός θάνατος.
Μεταφραστική επιμέλεια Πέτρος Λαζάρου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών