O Τσίπρας παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής, θα μπορούσε να ενισχύσει τη θέση του ως ο ηγέτης ενός πιο ρεαλιστικού κόμματος....
Η Ελλάδα πήρε το πράσινο φως για ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης αναφέρει σε ειδική ανάλυση του ο Economist.
Πριν από ένα μήνα η Ελλάδα κινδύνευε να φύγει από το ευρώ ο W. Schaeuble ο ισχυρός υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, υποστήριξε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποχωρήσει από την νομισματική ένωση για τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Οποιαδήποτε έξοδος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ήταν μόνιμη, θα μπορούσε να πλήξει την θεμελιώδη αρχή της νομισματικής ένωσης, ότι οι χώρες που εντάσσονται στο ευρώ είναι διαδικασία αμετάκλητη.
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης σε μια κρίσιμη σύνοδο κορυφής κατάφεραν να συμφωνήσουν σε ένα πλαίσιο για μια συμφωνία διάσωσης στις 13 Ιουλίου, ώστε να αποφευχθεί η «Grexit».
Ο Schaeuble εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να αποβληθεί προσωρινά από το ευρώ, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας, ο Έλληνας πρωθυπουργός, είπε ότι δεν πιστεύει στη συμφωνία που μόλις είχε γίνει κατά τη σύνοδο κορυφής.
Ωστόσο, στις 14 Αυγούστου, το Eurogroup των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης έδωσαν το πράσινο φως για το bail-out, το τρίτο πρόγραμμα στήριξης από το Μάιο του 2010, στην οποία η Ελλάδα θα λάβει έως 86 δισεκ. ευρώ για τα επόμενα τρία χρόνια.
Το επόμενο εμπόδιο είναι να πάρει η συμφωνία για το τρίτο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα τη συγκατάθεση του γερμανικού κοινοβουλίου.
Άπαξ και ο Schaeuble υποστηρίζει το τρίτο πρόγραμμα είναι προφανές ότι το Γερμανικό κοινοβούλιο θα το εγκρίνει.
Μια μεγάλη χώρα όπως η Γερμανία μπορεί να εμποδίσει τέτοιες αποφάσεις, μικρότερα κράτη δεν μπορούν να το πράξουν.
Η Ελλάδα φαίνεται ότι θα πάρει μια δόση 13 δισ δισεκ μέχρι τις 20 Αυγούστου για να αποπληρώσει τα 3,2 δισεκ ομολόγα που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Επιπλέον 10 δισεκατομμύρια θα δοθούν αμέσως από τον ESM για να καλύψει ένα μέρος των αναμενόμενων αναγκών ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών λόγω των capital controls.
Η Ελλάδα θα πάρει επιπλέον 3 δισεκ. το φθινόπωρο, με την επιφύλαξη ότι η ελληνική κυβέρνησης θα συμμορφωθεί με τους όρους της επίσημης συμφωνίας δηλαδή το μνημόνιο.
Συνολικά, η πρώτη δόση κεφαλαίων θα ανέλθει σε 26 δισεκ. ευρώ.
Ένα πρόσθετο ποσό ύψους μέχρι 15 δις θα διατεθεί για την ενίσχυση των τραπεζών (ανεβάζοντας το σύνολο στα 25 δισεκ) το αργότερο μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, ύστερα από ενδελεχή αξιολόγηση των τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων των stress tests.
Σε αντίθεση με τις δύο πρώτες διασώσεις, το ΔΝΤ δεν συμμετέχει, ακόμα.
Το Ταμείο έχει ζητήσει μέτρα ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος. Τώρα το ΔΝΤ επιμένει ότι οι χώρες της ευρωζώνης πρέπει να δεσμευτούν σε σημαντική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους που για παράδειγμα με την παράταση των προθεσμιών λήξης των ευρωπαϊκών δανείων, ως προϋπόθεση για να ενταχθεί στο νέο bail-out.
Αυτό δημιουργεί ένα δίλημμα για τους Γερμανούς ειδικότερα.
Από τη μία πλευρά θα ήθελαν να έχουν στο ΔΝΤ στο τρίτο μνημόνιο γιατί πιστεύουν ότι θα γίνονται πιο σοβαρές αξιολογήσεις σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Από την άλλη πλευρά, είναι απρόθυμη η Γερμανία να προβεί σε επιθετική ελάφρυνση του χρέους δεδομένου ότι αυτό μπορεί να παρακινήσει παρόμοια αιτήματα από άλλες χώρες.
Αν και δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί ο ρόλος του ΔΝΤ η απόφαση του Eurogroup στις 14 Αυγούστου σηματοδοτεί νέα δεδομένα, ώστε ο Jean-Claude Juncker, ο πρόεδρος της Επιτροπής, να ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα είναι πλέον μέρος «αμετάκλητο» της ζώνης του ευρώ.
Τι έχει συμβεί και ενώ αρχικά ο Τσίπρας, που είχε κερδίσει την εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 με το επιχείρημα το τέλος των μνημονίων και κατέληξε διασυρόμενος με νέο bail-outs.
Επί σχεδόν μισό χρόνο υπήρξε αντιπαράθεση με τους διεθνείς πιστωτές, φθάνοντας στο αποκορύφωμά τους όταν προκήρυξε δημοψήφισμα στα τέλη Ιουνίου σχετικά με την πρόταση Juncker. Ακόμα κι αν επικράτησε στο δημοψήφισμα, με ένα 61% ήταν πύρρειος νίκη, καθώς η οικονομία στραγγαλίστηκε μέσω των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, ενώ η Γερμανία και άλλες χώρες της ευρωζώνης προσπάθησαν να αναγκάσουν την Ελλάδα να βγει από το ευρώ.
Η πίεση αυτή ανάγκασε τον Τσίπρα τον έλληνα πρωθυπουργό να πετάξει στα σκουπίδια την προηγούμενη στρατηγική του και να αποδεχθεί τις σκληρές όρους που καθορίστηκαν από τους πιστωτές.
Η απόφαση εκ μέρους του Τσίπρα να αλλάξει στρατηγική έφερε την τρίτη συμφωνία η οποία ωστόσο έχει χωρίσει το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε 149 έδρες σε σύνολο 300 στη Βουλή των Ελλήνων.
Σε τρεις περιπτώσεις ο Έλληνας πρωθυπουργός έπρεπε να στηριχθεί στις ψήφους των κομμάτων της αντιπολίτευσης για να επιβάλει σκληρά μέτρα προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια τελική συμφωνία διάσωσης.
Η διαφωνία στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχει ενταθεί.
Την πρώτη κρίσιμη ψηφοφορία, λίγες μόλις μέρες μετά τη σύνοδο κορυφής, στις 16 του Ιουλίου, 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν κατά της νομοθεσίας και 6 απείχαν (ενώ ένας ήταν απών).
Κατά την ψηφοφορία της 14ης Αυγούστου που προηγήθηκε της συνόδου κορυφής του Eurogroup, 32 ψήφισαν κατά και 11 απείχαν, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των αντιφρονούντων σε 43.
Η κλίμακα της αντίδρασης είναι τέτοια ώστε ο Τσίπρας μάλλον θα πρέπει να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο.
Αν δεν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές.
Δεδομένου ότι ο πρωθυπουργός παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής, θα μπορούσε να ενισχύσει τη θέση του ως ο ηγέτης ενός πιο ρεαλιστικού κόμματος, έχοντας εγκαταλείψει την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο.
Ακριβώς όπως και πριν, το πολιτικό ρίσκο θα μπορούσε να καταστρέψει τις προοπτικές της Ελλάδος.
Μεταφραστική επιμέλεια Πέτρος Λαζάρου
www.bankingnews.gr
Πριν από ένα μήνα η Ελλάδα κινδύνευε να φύγει από το ευρώ ο W. Schaeuble ο ισχυρός υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, υποστήριξε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποχωρήσει από την νομισματική ένωση για τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Οποιαδήποτε έξοδος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ήταν μόνιμη, θα μπορούσε να πλήξει την θεμελιώδη αρχή της νομισματικής ένωσης, ότι οι χώρες που εντάσσονται στο ευρώ είναι διαδικασία αμετάκλητη.
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης σε μια κρίσιμη σύνοδο κορυφής κατάφεραν να συμφωνήσουν σε ένα πλαίσιο για μια συμφωνία διάσωσης στις 13 Ιουλίου, ώστε να αποφευχθεί η «Grexit».
Ο Schaeuble εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να αποβληθεί προσωρινά από το ευρώ, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας, ο Έλληνας πρωθυπουργός, είπε ότι δεν πιστεύει στη συμφωνία που μόλις είχε γίνει κατά τη σύνοδο κορυφής.
Ωστόσο, στις 14 Αυγούστου, το Eurogroup των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης έδωσαν το πράσινο φως για το bail-out, το τρίτο πρόγραμμα στήριξης από το Μάιο του 2010, στην οποία η Ελλάδα θα λάβει έως 86 δισεκ. ευρώ για τα επόμενα τρία χρόνια.
Το επόμενο εμπόδιο είναι να πάρει η συμφωνία για το τρίτο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα τη συγκατάθεση του γερμανικού κοινοβουλίου.
Άπαξ και ο Schaeuble υποστηρίζει το τρίτο πρόγραμμα είναι προφανές ότι το Γερμανικό κοινοβούλιο θα το εγκρίνει.
Μια μεγάλη χώρα όπως η Γερμανία μπορεί να εμποδίσει τέτοιες αποφάσεις, μικρότερα κράτη δεν μπορούν να το πράξουν.
Η Ελλάδα φαίνεται ότι θα πάρει μια δόση 13 δισ δισεκ μέχρι τις 20 Αυγούστου για να αποπληρώσει τα 3,2 δισεκ ομολόγα που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Επιπλέον 10 δισεκατομμύρια θα δοθούν αμέσως από τον ESM για να καλύψει ένα μέρος των αναμενόμενων αναγκών ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών λόγω των capital controls.
Η Ελλάδα θα πάρει επιπλέον 3 δισεκ. το φθινόπωρο, με την επιφύλαξη ότι η ελληνική κυβέρνησης θα συμμορφωθεί με τους όρους της επίσημης συμφωνίας δηλαδή το μνημόνιο.
Συνολικά, η πρώτη δόση κεφαλαίων θα ανέλθει σε 26 δισεκ. ευρώ.
Ένα πρόσθετο ποσό ύψους μέχρι 15 δις θα διατεθεί για την ενίσχυση των τραπεζών (ανεβάζοντας το σύνολο στα 25 δισεκ) το αργότερο μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, ύστερα από ενδελεχή αξιολόγηση των τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων των stress tests.
Σε αντίθεση με τις δύο πρώτες διασώσεις, το ΔΝΤ δεν συμμετέχει, ακόμα.
Το Ταμείο έχει ζητήσει μέτρα ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος. Τώρα το ΔΝΤ επιμένει ότι οι χώρες της ευρωζώνης πρέπει να δεσμευτούν σε σημαντική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους που για παράδειγμα με την παράταση των προθεσμιών λήξης των ευρωπαϊκών δανείων, ως προϋπόθεση για να ενταχθεί στο νέο bail-out.
Αυτό δημιουργεί ένα δίλημμα για τους Γερμανούς ειδικότερα.
Από τη μία πλευρά θα ήθελαν να έχουν στο ΔΝΤ στο τρίτο μνημόνιο γιατί πιστεύουν ότι θα γίνονται πιο σοβαρές αξιολογήσεις σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Από την άλλη πλευρά, είναι απρόθυμη η Γερμανία να προβεί σε επιθετική ελάφρυνση του χρέους δεδομένου ότι αυτό μπορεί να παρακινήσει παρόμοια αιτήματα από άλλες χώρες.
Αν και δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί ο ρόλος του ΔΝΤ η απόφαση του Eurogroup στις 14 Αυγούστου σηματοδοτεί νέα δεδομένα, ώστε ο Jean-Claude Juncker, ο πρόεδρος της Επιτροπής, να ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα είναι πλέον μέρος «αμετάκλητο» της ζώνης του ευρώ.
Τι έχει συμβεί και ενώ αρχικά ο Τσίπρας, που είχε κερδίσει την εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 με το επιχείρημα το τέλος των μνημονίων και κατέληξε διασυρόμενος με νέο bail-outs.
Επί σχεδόν μισό χρόνο υπήρξε αντιπαράθεση με τους διεθνείς πιστωτές, φθάνοντας στο αποκορύφωμά τους όταν προκήρυξε δημοψήφισμα στα τέλη Ιουνίου σχετικά με την πρόταση Juncker. Ακόμα κι αν επικράτησε στο δημοψήφισμα, με ένα 61% ήταν πύρρειος νίκη, καθώς η οικονομία στραγγαλίστηκε μέσω των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, ενώ η Γερμανία και άλλες χώρες της ευρωζώνης προσπάθησαν να αναγκάσουν την Ελλάδα να βγει από το ευρώ.
Η πίεση αυτή ανάγκασε τον Τσίπρα τον έλληνα πρωθυπουργό να πετάξει στα σκουπίδια την προηγούμενη στρατηγική του και να αποδεχθεί τις σκληρές όρους που καθορίστηκαν από τους πιστωτές.
Η απόφαση εκ μέρους του Τσίπρα να αλλάξει στρατηγική έφερε την τρίτη συμφωνία η οποία ωστόσο έχει χωρίσει το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε 149 έδρες σε σύνολο 300 στη Βουλή των Ελλήνων.
Σε τρεις περιπτώσεις ο Έλληνας πρωθυπουργός έπρεπε να στηριχθεί στις ψήφους των κομμάτων της αντιπολίτευσης για να επιβάλει σκληρά μέτρα προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια τελική συμφωνία διάσωσης.
Η διαφωνία στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχει ενταθεί.
Την πρώτη κρίσιμη ψηφοφορία, λίγες μόλις μέρες μετά τη σύνοδο κορυφής, στις 16 του Ιουλίου, 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν κατά της νομοθεσίας και 6 απείχαν (ενώ ένας ήταν απών).
Κατά την ψηφοφορία της 14ης Αυγούστου που προηγήθηκε της συνόδου κορυφής του Eurogroup, 32 ψήφισαν κατά και 11 απείχαν, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των αντιφρονούντων σε 43.
Η κλίμακα της αντίδρασης είναι τέτοια ώστε ο Τσίπρας μάλλον θα πρέπει να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο.
Αν δεν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές.
Δεδομένου ότι ο πρωθυπουργός παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής, θα μπορούσε να ενισχύσει τη θέση του ως ο ηγέτης ενός πιο ρεαλιστικού κόμματος, έχοντας εγκαταλείψει την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο.
Ακριβώς όπως και πριν, το πολιτικό ρίσκο θα μπορούσε να καταστρέψει τις προοπτικές της Ελλάδος.
Μεταφραστική επιμέλεια Πέτρος Λαζάρου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών