Η επερχόμενη αύξηση επιτοκίων από την FED έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση και δεν θα σώσει την οικονομία
Σε έκθεση της η BNP Paribas κάνει λόγο ότι τα στελέχη της Fed έχουν χάσει το κατάλληλο χρονικό διάστημα για μία αύξηση επιτοκίων, επειδή δεν είναι αρκετά καλοί στο να προβλέπουν ή να ερμηνεύουν οικονομικά στοιχεία και ακόμη και αν ήταν ικανά, δεν είναι ξεκάθαρο εάν θα αντιδρούσαν σωστά.
Όλο αυτό έχει πολύ πιθανόν οδηγήσει σε ένα σοβαρό λάθος πολιτικής την αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα.
«Ένα από τα συχνά ερωτήματα των πελατών μας είναι “πρόκειται η Fed να κάνει ένα λάθος στην τακτική της;”», ξεκινάει το σημείωμα της BNP, σημειώνοντας ότι οι πελάτες της εμφανώς ανησυχούν για το εάν η Fed πρόκειται να αυξήσει τα επιτόκια πολύ ταχύτερα από το σωστό χρόνο.
Όσον αφορά την τράπεζα η απάντηση είναι «Ναι», αλλά όχι γιατί η Fed θα ανεβάσει τα επιτόκια πολύ γρήγορα, αλλά μάλλον γιατί έχει καθυστερήσει πολύ.
Έτσι ορίζει η BNP Paribas το λάθος στην τακτική της Fed:
«Ένα λάθος στην οικονομική πολιτική συμβαίνει όταν μία κεντρική τράπεζα ορίζει μία πολιτική η οποία δεν είναι σωστή για τις υποκρύπτουσες οικονομικές συνθήκες της δεδομένης χρονικής στιγμής και όταν οι συνέπειες αυτής της κίνησης αποδειχθούν ότι είναι καθοριστικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη και/ή τον πληθωρισμό μακριά από τους επιθυμητούς στόχους».
Τελικώς η BNP πιστεύει ότι υπάρχουν κάθε είδους λόγοι για να πιστέψει κανείς ότι η Fed δεν μπόρεσε να «διαβάσει» πότε οι οικονομικές συνθήκες ήταν σωστές για μία αύξηση επιτοκίων και η συνέπεια αυτού θα είναι τελικά η ύφεση.
Όπως ακριβώς το λέει η τράπεζα, «ο λόγος για τις ανησυχίες μας περί ύφεσης δεν αφορούν αυτό που πρόκειται να κάνει η Fed –το οποίο είναι μάλλον να ξεκινήσει ένα κύκλο αργής ανόδου των επιτοκίων από το Δεκέμβριο- αλλά επειδή δεν ξεκίνησε να “σφίγγει τα λουριά” πολύ νωρίτερα».
Εάν ξεκινήσουν οι αυξήσεις επιτοκίων το Δεκέμβριο και η Fed προχωράει σε αύξηση κάθε δεύτερη συνεδρίασή της η ανεργία μπορεί όντως να συνεχίσει να πέφτει.
Το πρόβλημα είναι ότι εάν χαθεί ο στόχος για την ανεργία τότε πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα ξεκινήσει μία περίοδος ύφεσης.
Ορίστε πως η BNP περιγράφει το πρόβλημα:
«Το διάγραμμα 3 δείχνει διάφορες εκτιμήσεις για το που θα έπρεπε να είναι τα αμερικανικά επιτόκια κατά το παρελθόν και σήμερα.
Εάν υποθέσουμε ότι τα πραγματικά κεφάλαια πρέπει να είναι μηδενικά, τότε το ονομαστικό επιτόκιο θα έπρεπε να είναι στο 1%.
Όμως είναι στο 0,12%.
Αυτό δείχνει ότι η πολιτική αυξήσεων ξεκινά με καθυστέρηση.
Αυτό μπορεί να συμβαίνει για καλούς λόγους – ασύμμετρους παράγοντες, παραδείγματος χάριν.
Αλλά το παρόν επιτόκιο αποτελεί μια καλή εξήγηση γιατί η ανάπτυξη συνεχίζει να κινείται υπεράνω των δυνατοτήτων της οικονομίας, όπως υποδεικνύει και το συνεχώς αποκλιμακούμενο ποσοστό ανεργίας».
Ορίστε το πρόβλημα.
Ο πρόεδρος της Fed Νέας Υόρκης William Dudley σημείωσε ότι «όποτε η ανεργία στις ΗΠΑ ανεβαίνει κατά 0,3-0,4 ποσοστιαίες μονάδες από τα χαμηλά της πάντα ακολούθησε ύφεση στην οικονομία (πίνακας 5)».
Με αυτό το δεδομένο, είναι ίσως περίεργο που η μέση πρόβλεψη της Fed δείχνει το ποσοστό της ανεργίας σε ένα σημείο ισορροπίας.
Η τράπεζα έπειτα προχωρά σε ανάλυση της δυναμικής του πληθωρισμού και ενώ υπάρχουν κάποια καλά στοιχεία εδώ, η σύνοψη είναι η ακόλουθη:
«Ο δομικός πληθωρισμός κινείται καθοδικά όπως και η ανεργία.
Τα στοιχεία από άλλες έρευνες, όπως εκείνα της έρευνας καταναλωτή του Michigan, δείχνουν ανησυχητικά σημάδια ότι οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό δεν επιβεβαιώνονται και δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι σοφό για τη Fed να αγνοήσει αυτά τα ανησυχητικά σημάδια και να συνεχίσει να υποστηρίζει ότι οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό είναι σταθερές, γιατί δεν είναι».
Με απλά λόγια.
Ανακεφαλαιώνοντας, η BNP λέει «πρόκειται για ακόμη ένα παράδειγμα που η Fed έχει χάσει το καλύτερο “παράθυρο” για αύξηση επιτοκίων», όταν η οικονομία πέρυσι κάλπαζε, όταν η βιομηχανική παραγωγή ήταν μικρότερο βαρίδι για την οικονομία, όταν οι αναδυόμενες αγορές έμοιαζαν να πατούν σε πιο γερές βάσεις, όταν οι τιμές του πετρελαίου ήταν υψηλότερες και οι νομισματικές και οικονομικές συνθήκες στις ΗΠΑ ήταν πολύ καλύτερες από τώρα».
Και ορίστε η σύνοψη της θέσης της τράπεζας:
• Η Fed άφησε τα επιτόκια σταθερά μέχρι η ανεργία να πέσει στο 5%. Αυτό είναι πιθανότατα πολύ αργά για να κατορθώσει μια ομαλή προσγείωση.
• Η Fed δείχνει ότι θα ανεβάζει τα επιτόκια καθώς οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό είναι ότι αυτός θα πέφτει, όταν ένας γύρος αύξησης επιτοκίων θα επιτείνει αυτό το φαινόμενο.
Τα πραγματικά επιτόκια θα είναι υψηλότερα από ότι εάν ο κύκλος της αύξησης είχε ξεκινήσει το 2014.
• Το ποσοστό ανεργίας είναι κοντά στο Σημείο Μη Αύξησης του Πληθωρισμού και ίσως να είναι ακόμη χαμηλότερα, εάν λάβει κανείς υπόψιν του τη συμπεριφορά των πραγματικών μισθών.
• Η Fed θέλει να προχωρήσει σε αυξήσεις με αργό ρυθμό, το οποίο οδηγεί σε ανάπτυξη πάνω από τα αναμενόμενα επίπεδα.
• Με βάση τα δεδομένα της αγοράς εργασίας, η ανεργία αναμένεται να υποχωρήσει πολύ χαμηλότερα από το Σημείο Μη Αύξησης του Πληθωρισμού.
Προκειμένου να σταθεροποιηθεί ο πληθωρισμός η Fed μπορεί να αναγκαστεί να ανεβάσει το ποσοστό ανεργίας κατά τουλάχιστον μισή ποσοστιαία μονάδα.
• Η ομαλή προσγείωση μοιάζει αδύνατη και όποτε η ανεργία ανέβηκε κατά 0,4 ποσοστιαία μονάδα από τα χαμηλά της σημειώθηκε ύφεση στην οικονομία.
Η BNP καταλήγει:
«Όσο χαμηλότερα υποχωρεί η ανεργία, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες ότι αυτό θα οδηγήσει σε ύφεση, περαιτέρω αποπληθωρισμό και επιστροφή στα μηδενικά επιτόκια. Το λάθος δεν είναι στο μέλλον, αλλά στο παρελθόν».
www.bankingnews.gr
Όλο αυτό έχει πολύ πιθανόν οδηγήσει σε ένα σοβαρό λάθος πολιτικής την αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα.
«Ένα από τα συχνά ερωτήματα των πελατών μας είναι “πρόκειται η Fed να κάνει ένα λάθος στην τακτική της;”», ξεκινάει το σημείωμα της BNP, σημειώνοντας ότι οι πελάτες της εμφανώς ανησυχούν για το εάν η Fed πρόκειται να αυξήσει τα επιτόκια πολύ ταχύτερα από το σωστό χρόνο.
Όσον αφορά την τράπεζα η απάντηση είναι «Ναι», αλλά όχι γιατί η Fed θα ανεβάσει τα επιτόκια πολύ γρήγορα, αλλά μάλλον γιατί έχει καθυστερήσει πολύ.
Έτσι ορίζει η BNP Paribas το λάθος στην τακτική της Fed:
«Ένα λάθος στην οικονομική πολιτική συμβαίνει όταν μία κεντρική τράπεζα ορίζει μία πολιτική η οποία δεν είναι σωστή για τις υποκρύπτουσες οικονομικές συνθήκες της δεδομένης χρονικής στιγμής και όταν οι συνέπειες αυτής της κίνησης αποδειχθούν ότι είναι καθοριστικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη και/ή τον πληθωρισμό μακριά από τους επιθυμητούς στόχους».
Τελικώς η BNP πιστεύει ότι υπάρχουν κάθε είδους λόγοι για να πιστέψει κανείς ότι η Fed δεν μπόρεσε να «διαβάσει» πότε οι οικονομικές συνθήκες ήταν σωστές για μία αύξηση επιτοκίων και η συνέπεια αυτού θα είναι τελικά η ύφεση.
Όπως ακριβώς το λέει η τράπεζα, «ο λόγος για τις ανησυχίες μας περί ύφεσης δεν αφορούν αυτό που πρόκειται να κάνει η Fed –το οποίο είναι μάλλον να ξεκινήσει ένα κύκλο αργής ανόδου των επιτοκίων από το Δεκέμβριο- αλλά επειδή δεν ξεκίνησε να “σφίγγει τα λουριά” πολύ νωρίτερα».
Εάν ξεκινήσουν οι αυξήσεις επιτοκίων το Δεκέμβριο και η Fed προχωράει σε αύξηση κάθε δεύτερη συνεδρίασή της η ανεργία μπορεί όντως να συνεχίσει να πέφτει.
Το πρόβλημα είναι ότι εάν χαθεί ο στόχος για την ανεργία τότε πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα ξεκινήσει μία περίοδος ύφεσης.
Ορίστε πως η BNP περιγράφει το πρόβλημα:
«Το διάγραμμα 3 δείχνει διάφορες εκτιμήσεις για το που θα έπρεπε να είναι τα αμερικανικά επιτόκια κατά το παρελθόν και σήμερα.
Εάν υποθέσουμε ότι τα πραγματικά κεφάλαια πρέπει να είναι μηδενικά, τότε το ονομαστικό επιτόκιο θα έπρεπε να είναι στο 1%.
Όμως είναι στο 0,12%.
Αυτό δείχνει ότι η πολιτική αυξήσεων ξεκινά με καθυστέρηση.
Αυτό μπορεί να συμβαίνει για καλούς λόγους – ασύμμετρους παράγοντες, παραδείγματος χάριν.
Αλλά το παρόν επιτόκιο αποτελεί μια καλή εξήγηση γιατί η ανάπτυξη συνεχίζει να κινείται υπεράνω των δυνατοτήτων της οικονομίας, όπως υποδεικνύει και το συνεχώς αποκλιμακούμενο ποσοστό ανεργίας».
Ορίστε το πρόβλημα.
Ο πρόεδρος της Fed Νέας Υόρκης William Dudley σημείωσε ότι «όποτε η ανεργία στις ΗΠΑ ανεβαίνει κατά 0,3-0,4 ποσοστιαίες μονάδες από τα χαμηλά της πάντα ακολούθησε ύφεση στην οικονομία (πίνακας 5)».
Με αυτό το δεδομένο, είναι ίσως περίεργο που η μέση πρόβλεψη της Fed δείχνει το ποσοστό της ανεργίας σε ένα σημείο ισορροπίας.
Η τράπεζα έπειτα προχωρά σε ανάλυση της δυναμικής του πληθωρισμού και ενώ υπάρχουν κάποια καλά στοιχεία εδώ, η σύνοψη είναι η ακόλουθη:
«Ο δομικός πληθωρισμός κινείται καθοδικά όπως και η ανεργία.
Τα στοιχεία από άλλες έρευνες, όπως εκείνα της έρευνας καταναλωτή του Michigan, δείχνουν ανησυχητικά σημάδια ότι οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό δεν επιβεβαιώνονται και δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι σοφό για τη Fed να αγνοήσει αυτά τα ανησυχητικά σημάδια και να συνεχίσει να υποστηρίζει ότι οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό είναι σταθερές, γιατί δεν είναι».
Με απλά λόγια.
Ανακεφαλαιώνοντας, η BNP λέει «πρόκειται για ακόμη ένα παράδειγμα που η Fed έχει χάσει το καλύτερο “παράθυρο” για αύξηση επιτοκίων», όταν η οικονομία πέρυσι κάλπαζε, όταν η βιομηχανική παραγωγή ήταν μικρότερο βαρίδι για την οικονομία, όταν οι αναδυόμενες αγορές έμοιαζαν να πατούν σε πιο γερές βάσεις, όταν οι τιμές του πετρελαίου ήταν υψηλότερες και οι νομισματικές και οικονομικές συνθήκες στις ΗΠΑ ήταν πολύ καλύτερες από τώρα».
Και ορίστε η σύνοψη της θέσης της τράπεζας:
• Η Fed άφησε τα επιτόκια σταθερά μέχρι η ανεργία να πέσει στο 5%. Αυτό είναι πιθανότατα πολύ αργά για να κατορθώσει μια ομαλή προσγείωση.
• Η Fed δείχνει ότι θα ανεβάζει τα επιτόκια καθώς οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό είναι ότι αυτός θα πέφτει, όταν ένας γύρος αύξησης επιτοκίων θα επιτείνει αυτό το φαινόμενο.
Τα πραγματικά επιτόκια θα είναι υψηλότερα από ότι εάν ο κύκλος της αύξησης είχε ξεκινήσει το 2014.
• Το ποσοστό ανεργίας είναι κοντά στο Σημείο Μη Αύξησης του Πληθωρισμού και ίσως να είναι ακόμη χαμηλότερα, εάν λάβει κανείς υπόψιν του τη συμπεριφορά των πραγματικών μισθών.
• Η Fed θέλει να προχωρήσει σε αυξήσεις με αργό ρυθμό, το οποίο οδηγεί σε ανάπτυξη πάνω από τα αναμενόμενα επίπεδα.
• Με βάση τα δεδομένα της αγοράς εργασίας, η ανεργία αναμένεται να υποχωρήσει πολύ χαμηλότερα από το Σημείο Μη Αύξησης του Πληθωρισμού.
Προκειμένου να σταθεροποιηθεί ο πληθωρισμός η Fed μπορεί να αναγκαστεί να ανεβάσει το ποσοστό ανεργίας κατά τουλάχιστον μισή ποσοστιαία μονάδα.
• Η ομαλή προσγείωση μοιάζει αδύνατη και όποτε η ανεργία ανέβηκε κατά 0,4 ποσοστιαία μονάδα από τα χαμηλά της σημειώθηκε ύφεση στην οικονομία.
Η BNP καταλήγει:
«Όσο χαμηλότερα υποχωρεί η ανεργία, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες ότι αυτό θα οδηγήσει σε ύφεση, περαιτέρω αποπληθωρισμό και επιστροφή στα μηδενικά επιτόκια. Το λάθος δεν είναι στο μέλλον, αλλά στο παρελθόν».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών