Οι άνθρωποι δάνειζαν χρήματα στο Βερολίνο χωρίς να περιμένουν κάτι σε αντάλλαγμα, αφού τα επιτόκια ήταν σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο
Ήταν ένα από εκείνα τα πράγματα που δεν βγάζουν νόημα, εκτός από μερικές εβδομάδες κατά τη διάρκεια της άνοιξης.
Η γερμανική αγορά ομολόγων κυριαρχείτο από μία ψευδαίσθηση:
Υπήρχαν τόσα πολλά χρήματα στην αγορά που οι άνθρωποι τα έδιναν στο Βερολίνο για μία δεκαετία χωρίς να περιμένουν κάτι σε αντάλλαγμα.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα σοκ της χρονιάς, σύμφωνα με ανάλυση των Financial Times, ένα μάθημα για τον κίνδυνο που υπάρχει όταν οι επενδυτές ακολουθούν τη λογική του κοπαδιού και ο οποίος είναι ακόμη σχετικός, καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παραμένει ο μεγαλύτερος αγοραστής ομολόγων στην Ευρώπη.
Η απόδοση των 10ετών γερμανικών ομολόγων
Στις αρχές του 2015 το 10ετές γερμανικό ομόλογο έδινε στους επενδυτές μία απόδοση της τάξης του 0,5% ετησίως.
Η ευρωπαϊκή οικονομία ήταν στάσιμη και όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στην ΕΚΤ, η οποία, αντίθετα με τις κεντρικές τράπεζες σε ΗΠΑ, Βρετανία και Ιαπωνία, θα ανακοίνωνε σύντομα ένα πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, μέσω της αγοράς κρατικών ομολόγων αξίας εκατοντάδων δισ. ευρώ.
Όμως, αντίθετα με τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, η γερμανικής κυβέρνησης δεν είχε να χρηματοδοτήσεις κάποιο μεγάλο έλλειμμα, γεγονός που σήμαινε περιορισμένες εκδόσεις νέων κρατικών ομολόγων.
Η ΕΚΤ, μέσω αρνητικών επιτοκίων, χρέωνε τις τράπεζες για να κρατάνε τα χρήματά τους στην κεντρική τράπεζα.
Η προσμονή της αγοράς κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ έστειλε το επιτόκιο των γερμανικών ομολόγων στα Τάρταρα, φτάνοντας μέχρι το οριακό σημείο των 4,8 μονάδων βάσης (0,48%) στις 17 Απριλίου, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύουν ότι θα οδηγούνταν ακόμη και σε αρνητικό έδαφος.
Η λογική ήταν κατά βάση η ασφάλεια και λιγότερο το κέρδος.
Το να δανείζει κανείς στη γερμανική κυβέρνηση θεωρείται ένα από τα ασφαλέστερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας επενδυτής.
Στο μεταξύ, οι τιμές ανεβαίνουν ενώ οι αποδόσεις ανεβαίνουν, οπότε τα γερμανικά ομόλογα, γνωστά και ως bunds, θα μπορούσαν να πουληθούν με κέρδος, όσο τα επιτόκια έπεφταν.
Όμως αυτό δεν συνέβη.
Σε μία κούρσα 12 ημερών, οι αποδόσεις των bunds ξεπέρασαν το σημείο από το οποίο ξεκίνησαν το 2015, ενώ τον Ιούλιο έφτασαν πάνω από τις 93 μονάδες βάσης (0,93%).
Οι αγοραστές του Απριλίου έχασαν εισόδημα ολόκληρων δεκαετιών.
Το τι προκάλεσε την αλλαγή του Απριλίου παραμένει αντικείμενο συζήτησης.
Οι τιμές του πετρελαίου είχαν ανέβει, οπότε επέστρεφε ο κίνδυνος του πληθωρισμού.
Ο γνωστός αμερικανός μεγαλοεπενδυτής, Bill Gross, είχε παρέμβει, δηλώνοντας ότι «το γερμανικό ομόλογο είναι το σορτάρισμα της δεκαετίας».
Σε μια χρονιά που πολλές επενδύσεις ήταν ζημιογόνες, οι επενδυτές στα bunds στην πραγματικότητα έβγαλαν κέρδισαν 89 μονάδες βάσης.
Καθώς το 2015 τελειώνει, τα γερμανικά ομόλογα προσφέρουν και πάλι αποδόσεις κοντά στο 0,5%, αλλά οι αναλυτές είναι πλέον βέβαιοι ότι η πιθανότητα να υποχωρήσει η απόδοση κοντά στο 0% είναι εξαιρετικά απίθανη.
www.bankingnews.gr
Η γερμανική αγορά ομολόγων κυριαρχείτο από μία ψευδαίσθηση:
Υπήρχαν τόσα πολλά χρήματα στην αγορά που οι άνθρωποι τα έδιναν στο Βερολίνο για μία δεκαετία χωρίς να περιμένουν κάτι σε αντάλλαγμα.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα σοκ της χρονιάς, σύμφωνα με ανάλυση των Financial Times, ένα μάθημα για τον κίνδυνο που υπάρχει όταν οι επενδυτές ακολουθούν τη λογική του κοπαδιού και ο οποίος είναι ακόμη σχετικός, καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παραμένει ο μεγαλύτερος αγοραστής ομολόγων στην Ευρώπη.
Η απόδοση των 10ετών γερμανικών ομολόγων
Στις αρχές του 2015 το 10ετές γερμανικό ομόλογο έδινε στους επενδυτές μία απόδοση της τάξης του 0,5% ετησίως.
Η ευρωπαϊκή οικονομία ήταν στάσιμη και όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στην ΕΚΤ, η οποία, αντίθετα με τις κεντρικές τράπεζες σε ΗΠΑ, Βρετανία και Ιαπωνία, θα ανακοίνωνε σύντομα ένα πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, μέσω της αγοράς κρατικών ομολόγων αξίας εκατοντάδων δισ. ευρώ.
Όμως, αντίθετα με τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, η γερμανικής κυβέρνησης δεν είχε να χρηματοδοτήσεις κάποιο μεγάλο έλλειμμα, γεγονός που σήμαινε περιορισμένες εκδόσεις νέων κρατικών ομολόγων.
Η ΕΚΤ, μέσω αρνητικών επιτοκίων, χρέωνε τις τράπεζες για να κρατάνε τα χρήματά τους στην κεντρική τράπεζα.
Η προσμονή της αγοράς κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ έστειλε το επιτόκιο των γερμανικών ομολόγων στα Τάρταρα, φτάνοντας μέχρι το οριακό σημείο των 4,8 μονάδων βάσης (0,48%) στις 17 Απριλίου, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύουν ότι θα οδηγούνταν ακόμη και σε αρνητικό έδαφος.
Η λογική ήταν κατά βάση η ασφάλεια και λιγότερο το κέρδος.
Το να δανείζει κανείς στη γερμανική κυβέρνηση θεωρείται ένα από τα ασφαλέστερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας επενδυτής.
Στο μεταξύ, οι τιμές ανεβαίνουν ενώ οι αποδόσεις ανεβαίνουν, οπότε τα γερμανικά ομόλογα, γνωστά και ως bunds, θα μπορούσαν να πουληθούν με κέρδος, όσο τα επιτόκια έπεφταν.
Όμως αυτό δεν συνέβη.
Σε μία κούρσα 12 ημερών, οι αποδόσεις των bunds ξεπέρασαν το σημείο από το οποίο ξεκίνησαν το 2015, ενώ τον Ιούλιο έφτασαν πάνω από τις 93 μονάδες βάσης (0,93%).
Οι αγοραστές του Απριλίου έχασαν εισόδημα ολόκληρων δεκαετιών.
Το τι προκάλεσε την αλλαγή του Απριλίου παραμένει αντικείμενο συζήτησης.
Οι τιμές του πετρελαίου είχαν ανέβει, οπότε επέστρεφε ο κίνδυνος του πληθωρισμού.
Ο γνωστός αμερικανός μεγαλοεπενδυτής, Bill Gross, είχε παρέμβει, δηλώνοντας ότι «το γερμανικό ομόλογο είναι το σορτάρισμα της δεκαετίας».
Σε μια χρονιά που πολλές επενδύσεις ήταν ζημιογόνες, οι επενδυτές στα bunds στην πραγματικότητα έβγαλαν κέρδισαν 89 μονάδες βάσης.
Καθώς το 2015 τελειώνει, τα γερμανικά ομόλογα προσφέρουν και πάλι αποδόσεις κοντά στο 0,5%, αλλά οι αναλυτές είναι πλέον βέβαιοι ότι η πιθανότητα να υποχωρήσει η απόδοση κοντά στο 0% είναι εξαιρετικά απίθανη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών