Οι αρχές χάραξης της πολιτικής συζητούν τον τρόπο με τον οποίο θα «θεραπεύσουν» την έκθεση των ισολογισμών των τραπεζών στο δημόσιο χρέος
Ο ισχυρός δεσμός ανάμεσα στο δημοσιονομικό ρίσκο και τους ισολογισμούς των τραπεζών, μεγέθυνε το βάθος της κρίσης χρέους που έπληξε την Ευρωζώνη, σημειώνει ο Μόνιμος Μηχανισμός Σταθερότητας της Ευρωζώνης (ESM), σε 40σέλιδη ανάλυσή του με τίτλο, «Αντιμετωπίζοντας το δημοσιονομικό ρίσκο στις ευρωπαϊκές τράπεζες».
Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους τον Φεβρουάριο του 2012, προκάλεσε την ψευδαίσθηση ότι το κρατικό χρέος δεν έκρυβε ρίσκο, σημειώνουν οι αναλυτές.
Ως απάντηση, οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες επικεντρώνονται στο να σπάσει ο φαύλος κύκλος μεταξύ κρατών και τραπεζών, ενώ έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος σε αυτό το επίπεδο.
Το πλαίσιο λειτουργίας της Τραπεζικής Ένωσης, αντιμετωπίζει τη μεταφορά του τραπεζικού ρίσκου στα κράτη.
Οι αρχές χάραξης της πολιτικής συζητούν τον τρόπο με τον οποίο θα «θεραπεύσουν» την έκθεση των ισολογισμών των τραπεζών στο δημόσιο χρέος, αναφέρουν οι οικονομολόγοι του ESM.
Επί του παρόντος, οι ρυθμιστικές αρχές την αντιμετωπίζουν ως μια έκθεση άνευ ρίσκου.
Οι αναλυτές εξετάζουν δύο βασικές επιλογές, προκειμένου να κλείσει το ρυθμιστικό κενό για τις σχέσεις κρατών - τραπεζών.
Αφενός την εφαρμογή συντελεστών μηδενικού ρίσκου για τα κρατικά ομόλογα, αφετέρου την θέσπιση ενός ορίου για την έκθεση των τραπεζών σε κρατικό χρέος.
Και οι δύο επιλογές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βελτίωση της διαχείρισης ρίσκου για τις τράπεζες και θα καθιστούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πιο ανθεκτικά.
Σε συστημικό επίπεδο, η μόχλευση θα μειωνόταν και οι ζημιές σε περίπτωση χρεοκοπίας θα μπορούσαν να διαχυθούν, όπως αναφέρει η μελέτη του ESM.
Όπως τονίζεται, η σταδιακή και διαφανής μεταφορά στο νέο καθεστώς για τις τράπεζες, είναι κρίσιμη για την επιτυχή εφαρμογή των νέων ρυθμιστικών κανόνων.
Η έκθεση των τραπεζών σε Ευρωζώνη και ΗΠΑ σε κρατικά ομόλογα
www.bankingnews.gr
Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους τον Φεβρουάριο του 2012, προκάλεσε την ψευδαίσθηση ότι το κρατικό χρέος δεν έκρυβε ρίσκο, σημειώνουν οι αναλυτές.
Ως απάντηση, οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες επικεντρώνονται στο να σπάσει ο φαύλος κύκλος μεταξύ κρατών και τραπεζών, ενώ έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος σε αυτό το επίπεδο.
Το πλαίσιο λειτουργίας της Τραπεζικής Ένωσης, αντιμετωπίζει τη μεταφορά του τραπεζικού ρίσκου στα κράτη.
Οι αρχές χάραξης της πολιτικής συζητούν τον τρόπο με τον οποίο θα «θεραπεύσουν» την έκθεση των ισολογισμών των τραπεζών στο δημόσιο χρέος, αναφέρουν οι οικονομολόγοι του ESM.
Επί του παρόντος, οι ρυθμιστικές αρχές την αντιμετωπίζουν ως μια έκθεση άνευ ρίσκου.
Οι αναλυτές εξετάζουν δύο βασικές επιλογές, προκειμένου να κλείσει το ρυθμιστικό κενό για τις σχέσεις κρατών - τραπεζών.
Αφενός την εφαρμογή συντελεστών μηδενικού ρίσκου για τα κρατικά ομόλογα, αφετέρου την θέσπιση ενός ορίου για την έκθεση των τραπεζών σε κρατικό χρέος.
Και οι δύο επιλογές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βελτίωση της διαχείρισης ρίσκου για τις τράπεζες και θα καθιστούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πιο ανθεκτικά.
Σε συστημικό επίπεδο, η μόχλευση θα μειωνόταν και οι ζημιές σε περίπτωση χρεοκοπίας θα μπορούσαν να διαχυθούν, όπως αναφέρει η μελέτη του ESM.
Όπως τονίζεται, η σταδιακή και διαφανής μεταφορά στο νέο καθεστώς για τις τράπεζες, είναι κρίσιμη για την επιτυχή εφαρμογή των νέων ρυθμιστικών κανόνων.
Η έκθεση των τραπεζών σε Ευρωζώνη και ΗΠΑ σε κρατικά ομόλογα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών