Τα προγράμματα επαναγοράς ομολόγων από τις ευρωπαϊκές εταιρείες περιορίζουν τη δεξαμενή επιλέξιμων τίτλων για την ΕΚΤ
Στο θέμα της αγοράς εταιρικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εστιάζει σε κείμενό της η Bank of America Merrill Lynch, ερευνώντας το πως θα διαχειριστεί την όλη κατάσταση.
Όπως δείχνει το σχετικό διάγραμμα (7), οι ευρωπαϊκές εταιρείες κινούνται για επαναγορά των ομολόγων τους και όχι των μετοχών τους, καθώς το δεύτερο έχει αποδειχθεί απογοητευτικό, δεδομένων των φορολογικών ζητημάτων και των πολιτικών πιέσεων.
Οι επαναγορές ομολόγων από μη οικονομικές εταιρείες καταγράφουν αύξηση από το Δ' τρίμηνο του 2012.
Αυτό που έχει καθοδηγήσει τις εταιρείες προς τις επαναγορές ομολόγων αντί για άλλες πληθωριστικές δραστηριότητες, όπως είναι οι κεφαλαιουχικές δαπάνες, κατά την άποψή μας είναι ο συνδυασμός των πολύ υψηλών επιπέδων των μετρητών (το σχετικό διάγραμμα δείχνει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα εταιρικά μετρητά θα αυξηθούν στο τέλος του έτους σε περίπου 450 δισ. ευρώ) και των μηδενικών/αρνητικών επιτοκίων καταθέσεων που αναδύονται σε όλη την Ευρώπη (διάγραμμα 10).
Αντί οι επιχειρήσεις να υποφέρουν από αυτό που ονομάζουμε «διπλή φορολογία», δηλαδή την καταβολή τόκων για τις υποχρεώσεις του χρέους και την καταβολή τόκων επί των ταμειακών διαθεσίμων, έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό να επαναγοράζουν τα ομόλογά τους.
Επιπλέον πίεση προέκυψε από τους οίκους αξιολόγησης που κινητοποιούν τις εταιρείες να αναχρηματοδοτήσουν τις επερχόμενες λήξεις χρέους πριν από την ώρα τους και ειδικά συγκεκριμένες λήξεις ομολόγων που είναι μεγάλες.
Πιστεύουμε ότι αυτό εγείρει ένα σημαντικό λογιστικό ερώτημα σχετικά με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Εάν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θέλει να αποφύγει να εμπλακεί στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τα εταιρικά ομόλογα, τότε πιστεύουμε ότι μπορεί να επικεντρωθεί στην αγορά ομολόγων με λήξεις άνω της 5ετίας.
Όμως, εάν εξαιρέσουμε τα ομόλογα 1-4 ετών (διάγραμμα 11), τότε αυτό μειώνει τα επιλέξιμα ομόλογα από 550 δισ. ευρώ σε μόλις 361 δισ. ευρώ.
Δηλαδή μόλις στο 22% πραγματικής ευρωπαϊκής αγοράς εταιρικού χρέους υψηλής αξιολόγησης.
Όμως το ζήτημα είναι τι θα κάνει η ΕΚΤ αν οι επιχειρήσεις συνεχίσουν να αγοράζουν τα ομόλογά τους;
Εάν η ΕΚΤ συμφωνεί για την υποβολή προσφορών από τις εταιρείες, στη συνέχεια η αγορά εταιρικών ομολόγων θα μπορούσε να καταστεί ένας «κινούμενος στόχος» για την κεντρική τράπεζα, με το συνολικό ποσό αγορών της να μειώνεται συχνά σε χαμηλά επίπεδα.
Αλλά αν η ΕΚΤ δεν συμμετέχει στους διαγωνισμούς προσφορών για την αγορά των ομολόγων, τότε θα βρεθεί να εμποδίζει ουσιαστικά τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από το να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τον ισολογισμό τους σε έναν κόσμο χαμηλών επιτοκίων.
Όπως σημειώνει η BofA, εάν τελικά η ΕΚΤ αποφασίσει να αγοράζει από τη δεξαμενή των ομολόγων με λήξη 1-4 ετών, αλλά αρνείται να συμμετάσχει σε διαγωνισμούς προσφορών, τότε οι εταιρείες δεν θα είναι σε θέση να αναχρηματοδοτήσουν το χρέος τους, επωφελούμενες από το χαμηλότερο κόστος δανεισμού.
Ο μόνος τρόπος για να αποφύγει να λάβει αυτή την απόφαση είναι να μείνει μακριά από τα ομόλογα που λήγουν σύντομα, αλλά αυτό μειώνει τη δεξαμενή επιλέξιμων ομολόγων σε μόλις 361 δισ. ευρώ, φέρνοντάς και πάλι στο προσκήνιο την εξής άποψη της BofA:
«Εάν συμβεί αυτό, τότε δυνητικά η ΕΚΤ μπορεί να χρειαστεί να εξετάσει την αγορά ομολόγων χαμηλότερης αξιολόγησης (BB ή αλλιώς "σκουπιδιών") μελλοντικά».
www.bankingnews.gr
Όπως δείχνει το σχετικό διάγραμμα (7), οι ευρωπαϊκές εταιρείες κινούνται για επαναγορά των ομολόγων τους και όχι των μετοχών τους, καθώς το δεύτερο έχει αποδειχθεί απογοητευτικό, δεδομένων των φορολογικών ζητημάτων και των πολιτικών πιέσεων.
Οι επαναγορές ομολόγων από μη οικονομικές εταιρείες καταγράφουν αύξηση από το Δ' τρίμηνο του 2012.
Αυτό που έχει καθοδηγήσει τις εταιρείες προς τις επαναγορές ομολόγων αντί για άλλες πληθωριστικές δραστηριότητες, όπως είναι οι κεφαλαιουχικές δαπάνες, κατά την άποψή μας είναι ο συνδυασμός των πολύ υψηλών επιπέδων των μετρητών (το σχετικό διάγραμμα δείχνει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα εταιρικά μετρητά θα αυξηθούν στο τέλος του έτους σε περίπου 450 δισ. ευρώ) και των μηδενικών/αρνητικών επιτοκίων καταθέσεων που αναδύονται σε όλη την Ευρώπη (διάγραμμα 10).
Αντί οι επιχειρήσεις να υποφέρουν από αυτό που ονομάζουμε «διπλή φορολογία», δηλαδή την καταβολή τόκων για τις υποχρεώσεις του χρέους και την καταβολή τόκων επί των ταμειακών διαθεσίμων, έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό να επαναγοράζουν τα ομόλογά τους.
Επιπλέον πίεση προέκυψε από τους οίκους αξιολόγησης που κινητοποιούν τις εταιρείες να αναχρηματοδοτήσουν τις επερχόμενες λήξεις χρέους πριν από την ώρα τους και ειδικά συγκεκριμένες λήξεις ομολόγων που είναι μεγάλες.
Πιστεύουμε ότι αυτό εγείρει ένα σημαντικό λογιστικό ερώτημα σχετικά με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Εάν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θέλει να αποφύγει να εμπλακεί στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τα εταιρικά ομόλογα, τότε πιστεύουμε ότι μπορεί να επικεντρωθεί στην αγορά ομολόγων με λήξεις άνω της 5ετίας.
Όμως, εάν εξαιρέσουμε τα ομόλογα 1-4 ετών (διάγραμμα 11), τότε αυτό μειώνει τα επιλέξιμα ομόλογα από 550 δισ. ευρώ σε μόλις 361 δισ. ευρώ.
Δηλαδή μόλις στο 22% πραγματικής ευρωπαϊκής αγοράς εταιρικού χρέους υψηλής αξιολόγησης.
Όμως το ζήτημα είναι τι θα κάνει η ΕΚΤ αν οι επιχειρήσεις συνεχίσουν να αγοράζουν τα ομόλογά τους;
Εάν η ΕΚΤ συμφωνεί για την υποβολή προσφορών από τις εταιρείες, στη συνέχεια η αγορά εταιρικών ομολόγων θα μπορούσε να καταστεί ένας «κινούμενος στόχος» για την κεντρική τράπεζα, με το συνολικό ποσό αγορών της να μειώνεται συχνά σε χαμηλά επίπεδα.
Αλλά αν η ΕΚΤ δεν συμμετέχει στους διαγωνισμούς προσφορών για την αγορά των ομολόγων, τότε θα βρεθεί να εμποδίζει ουσιαστικά τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από το να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τον ισολογισμό τους σε έναν κόσμο χαμηλών επιτοκίων.
Όπως σημειώνει η BofA, εάν τελικά η ΕΚΤ αποφασίσει να αγοράζει από τη δεξαμενή των ομολόγων με λήξη 1-4 ετών, αλλά αρνείται να συμμετάσχει σε διαγωνισμούς προσφορών, τότε οι εταιρείες δεν θα είναι σε θέση να αναχρηματοδοτήσουν το χρέος τους, επωφελούμενες από το χαμηλότερο κόστος δανεισμού.
Ο μόνος τρόπος για να αποφύγει να λάβει αυτή την απόφαση είναι να μείνει μακριά από τα ομόλογα που λήγουν σύντομα, αλλά αυτό μειώνει τη δεξαμενή επιλέξιμων ομολόγων σε μόλις 361 δισ. ευρώ, φέρνοντάς και πάλι στο προσκήνιο την εξής άποψη της BofA:
«Εάν συμβεί αυτό, τότε δυνητικά η ΕΚΤ μπορεί να χρειαστεί να εξετάσει την αγορά ομολόγων χαμηλότερης αξιολόγησης (BB ή αλλιώς "σκουπιδιών") μελλοντικά».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών