H οικονομική κρίση στην Ελλάδα, το προσφυγικό, τα τρομοκρατικά χτυπήματα και φυσικά το ενδεχόμενο ενός Brexit
Για τα αλλεπάλληλα ιστορικά λάθη της Ευρώπης που την οδηγούν σε ανεχόμενες κρίσεις κάνει λόγο ο αρθρογράφος Wolfgang
Münchau.
Σε άρθρο του στους Financial Times αναφέρεται στις τέσσερις μεγάλες κρίσεις που αντιμετωπίζει ταυτόχρονα αυτή την περίοδο η Ευρώπη.
Την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, το προσφυγικό, τα τρομοκρατικά χτυπήματα και φυσικά το ενδεχόμενο ενός Brexit τον ερχόμενο Ιούλιο.
«Για πρώτη φορά στη ζωή μου, διαβλέπω την πιθανότητα η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση να κάνει ένα βήμα προς τα πίσω.
Δεν μπορώ να προβλέψω αν θα υπάρξουν περαιτέρω τρομοκρατικές επιθέσεις, αν οι Βρετανοί θα εγκαταλείψουν την ΕΕ, πόσοι πρόσφυγες θα έρθουν αυτό το έτος ή το επόμενο, ή αν η κρίση της ευρωζώνης θα επιστρέψει.
Αλλά είμαι βέβαιος όμως ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τουλάχιστον μία από αυτές τις κρίσεις να βρεθεί εκτός ελέγχου».
Όπως αναφέρει, διαπιστώνεται εκ των υστέρων, ότι η ΕΕ ήταν λάθος να κατασκευάσει ένα ενιαίο νόμισμα χωρίς μια σωστή τραπεζική ένωση. «Ήταν λάθος να δημιουργηθεί ένα διαβατήριο, μια ελεύθερη ζώνη διακίνησης προσώπων και αγαθών χωρίς κοινά σύνορα, μία αστυνομία και φυσικά μια ενιαία μεταναστευτική πολιτική.
Θα ήθελα να προσθέσω και τη διεύρυνση της ΕΕ σε αυτή τη λίστα - όχι για τις αρχές που την διέπουν αλλά για τη βιασύνη με την οποία προωθήθηκε».
Για το Munchau, καθοριστικό λάθος της εποχής μας ήταν ο τρόπος που η πολιτική ηγεσία της ΕΕ προσπάθησε να επιλύσει την οικονομική κρίση καθώς απέτυχε να έχει στο πλευρό της τη στήριξη των πολιτών γι αυτό που πραγματικά χρειαζόταν.
Τη δημιουργία μιας πολιτικής και οικονομικής ένωσης.
Αντ 'αυτού, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έκανε το ελάχιστο αποσκοπώντας απλά στην επιβίωσή του.
Υπάρχουν τέσσερα κανάλια μέσω των οποίων η πολιτική συνέβαλε στην ευρύτερη αστάθεια της ΕΕ σήμερα.
-Η πρώτη και πιο προφανής, είναι ότι η ΕΕ έχει την ικανότητα να ασχολείται μόνο με μία κρίση τη φορά καθώς δεν είναι μια ενιαία κυβέρνηση αλλά μια ομάδα από ευρωπαίου ηγέτες που απλά συναντιούνται όταν είναι απαραίτητο.
Η αποτελεσματική επίλυση κρίσεων απαιτεί μια εκτελεστική εξουσία την οποία δεν έχει η ΕΕ.
-Το δεύτερο κανάλι εμφανίζεται μέσα από το συγκερασμό, πραγματικό ή φανταστικό, δύο ή και περισσότερων κρίσεων.
Η ελληνική οικονομία συνεχίζει να συρρικνώνεται, και οι πρόσφυγες έχουν παγιδευτεί στην Ελλάδα.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η αλληλεπίδραση των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία και το Βέλγιο και η προοπτική της εξόδου της Βρετάνιας από την ΕΕ.
-Το τρίτο κανάλι είναι η οικονομία.
Η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει να επιστρέψει οικονομικά στα επίπεδα της προ κρίσης με πολλές χώρες της να πλήττονται ακόμη και να βουλιάζουν στη λιτότητα όταν άλλες ευημερούν.
Αυτό μεγάλωσε το χάσμα του βορρά με το νότο.
-Το τέταρτο κανάλι είναι και το πιο σημαντικό:
Η γενικευμένη απώλεια εμπιστοσύνης στους ευρωπαίου πολιτικούς.
Ο συνδυασμός αυτών των τεσσάρων προβλημάτων μειώνει την οποιαδήποτε καλοπροαίρετη προσπάθεια για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
και ο Munchau καταλήγει λέγοντας.
«Η οικονομική ιστορία έχει δείξει ότι η λιτότητα δεν είναι η σωστή επιλογή για την επιστροφή στην ανάκαμψη.
Όχι μόνο προκαλεί ύφεση από την οποία τα κράτη δυσκολεύονται να απαλλαγούν αλλά μειώνει σημαντικά την εμπιστοσύνη στην Ευρωπαϊκή ιδέα».
Münchau.
Σε άρθρο του στους Financial Times αναφέρεται στις τέσσερις μεγάλες κρίσεις που αντιμετωπίζει ταυτόχρονα αυτή την περίοδο η Ευρώπη.
Την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, το προσφυγικό, τα τρομοκρατικά χτυπήματα και φυσικά το ενδεχόμενο ενός Brexit τον ερχόμενο Ιούλιο.
«Για πρώτη φορά στη ζωή μου, διαβλέπω την πιθανότητα η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση να κάνει ένα βήμα προς τα πίσω.
Δεν μπορώ να προβλέψω αν θα υπάρξουν περαιτέρω τρομοκρατικές επιθέσεις, αν οι Βρετανοί θα εγκαταλείψουν την ΕΕ, πόσοι πρόσφυγες θα έρθουν αυτό το έτος ή το επόμενο, ή αν η κρίση της ευρωζώνης θα επιστρέψει.
Αλλά είμαι βέβαιος όμως ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τουλάχιστον μία από αυτές τις κρίσεις να βρεθεί εκτός ελέγχου».
Όπως αναφέρει, διαπιστώνεται εκ των υστέρων, ότι η ΕΕ ήταν λάθος να κατασκευάσει ένα ενιαίο νόμισμα χωρίς μια σωστή τραπεζική ένωση. «Ήταν λάθος να δημιουργηθεί ένα διαβατήριο, μια ελεύθερη ζώνη διακίνησης προσώπων και αγαθών χωρίς κοινά σύνορα, μία αστυνομία και φυσικά μια ενιαία μεταναστευτική πολιτική.
Θα ήθελα να προσθέσω και τη διεύρυνση της ΕΕ σε αυτή τη λίστα - όχι για τις αρχές που την διέπουν αλλά για τη βιασύνη με την οποία προωθήθηκε».
Για το Munchau, καθοριστικό λάθος της εποχής μας ήταν ο τρόπος που η πολιτική ηγεσία της ΕΕ προσπάθησε να επιλύσει την οικονομική κρίση καθώς απέτυχε να έχει στο πλευρό της τη στήριξη των πολιτών γι αυτό που πραγματικά χρειαζόταν.
Τη δημιουργία μιας πολιτικής και οικονομικής ένωσης.
Αντ 'αυτού, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έκανε το ελάχιστο αποσκοπώντας απλά στην επιβίωσή του.
Υπάρχουν τέσσερα κανάλια μέσω των οποίων η πολιτική συνέβαλε στην ευρύτερη αστάθεια της ΕΕ σήμερα.
-Η πρώτη και πιο προφανής, είναι ότι η ΕΕ έχει την ικανότητα να ασχολείται μόνο με μία κρίση τη φορά καθώς δεν είναι μια ενιαία κυβέρνηση αλλά μια ομάδα από ευρωπαίου ηγέτες που απλά συναντιούνται όταν είναι απαραίτητο.
Η αποτελεσματική επίλυση κρίσεων απαιτεί μια εκτελεστική εξουσία την οποία δεν έχει η ΕΕ.
-Το δεύτερο κανάλι εμφανίζεται μέσα από το συγκερασμό, πραγματικό ή φανταστικό, δύο ή και περισσότερων κρίσεων.
Η ελληνική οικονομία συνεχίζει να συρρικνώνεται, και οι πρόσφυγες έχουν παγιδευτεί στην Ελλάδα.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η αλληλεπίδραση των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία και το Βέλγιο και η προοπτική της εξόδου της Βρετάνιας από την ΕΕ.
-Το τρίτο κανάλι είναι η οικονομία.
Η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει να επιστρέψει οικονομικά στα επίπεδα της προ κρίσης με πολλές χώρες της να πλήττονται ακόμη και να βουλιάζουν στη λιτότητα όταν άλλες ευημερούν.
Αυτό μεγάλωσε το χάσμα του βορρά με το νότο.
-Το τέταρτο κανάλι είναι και το πιο σημαντικό:
Η γενικευμένη απώλεια εμπιστοσύνης στους ευρωπαίου πολιτικούς.
Ο συνδυασμός αυτών των τεσσάρων προβλημάτων μειώνει την οποιαδήποτε καλοπροαίρετη προσπάθεια για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
και ο Munchau καταλήγει λέγοντας.
«Η οικονομική ιστορία έχει δείξει ότι η λιτότητα δεν είναι η σωστή επιλογή για την επιστροφή στην ανάκαμψη.
Όχι μόνο προκαλεί ύφεση από την οποία τα κράτη δυσκολεύονται να απαλλαγούν αλλά μειώνει σημαντικά την εμπιστοσύνη στην Ευρωπαϊκή ιδέα».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών