Οι κεντρικές τράπεζες ομολογούν ότι η ποσοτική χαλάρωση δεν μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη
Αγνοήστε την ανάκαμψη των μετοχών, κάτι πολύ μεγαλύτερο κρύβεται κάτω από την επιφάνεια, επισημαίνει στην τελευταία της έκθεση η εταιρεία επενδυτικών μελετών Phoenix Capital.
Συγκεκριμένα, όπως τονίζεται στο κείμενό της, αυτό το «κάτι» είναι η ομολογία ουσιαστικά από τις κεντρικές τράπεζες ότι έχουν χάσει την ικανότητά τους να παράγουν κάτι που έστω να μοιάζει με ανάκαμψη.
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι με τις κεντρικές τράπεζες να έχουν ξοδέψει όλα τους τα πολεμοφόδια τα προηγούμενα χρόνια, με τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και με τα αρνητικά επιτόκια, όταν η επόμενη κρίση χτυπήσει σχεδόν τίποτα δεν θα μπορεί να τη σταματήσει.
Ειδικότερα, η Phoenix Capital τονίζει τα εξής:
Επιτέλους, η Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) επιτέλους παραδέχτηκε κάτι τόσο εντυπωσιακό που χρειάστηκε τρεις μήνες για τα διεθνή ΜΜΕ να το αντιληφθούν.
Τον Ιανουάριο του 2016, ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας, Haruhiko Kuroda, δήλωσε ότι η Ιαπωνία έχει ένα «δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 0,5% ή και χαμηλότερα».
Θυμηθείτε ότι η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή κάθε τύπου νομισματικής πολιτικής για δεκαετίες.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ξεκίνησε το πρώτο της πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της το 2008.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ξεκίνησε το δικό της πρώτο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης το 2015.
Η Τράπεζα της Ιαπωνίας ξεκίνησε την πρώτη ποσοτική χαλάρωση το 2001.
Εν ολίγοις, η BoJ έχει δύο δεκαετίες εμπειρίας όσον αφορά την ποσοτική χαλάρωση.
Πράγματι, η Ιαπωνία είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης στην ιστορία, το πρόγραμμα «Σοκ και Δέος» που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2014 και ξεπέρασε σε ποσό το 25% του ΑΕΠ της Ιαπωνίας.
Αυτός είναι ο λόγος που όταν ο Kuroda παραδέχθηκε ότι η δυναμική της ανάπτυξης του ΑΕΠ της Ιαπωνίας περιορίζεται στο 0,5% ή χαμηλότερα, εμμέσως παραδέχθηκε ότι η ποσοτική χαλάρωση δεν μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη.
Θυμηθείτε, οι κεντρικοί τραπεζίτες μιλούν με ημίμετρα.
Ποτέ δεν παραδέχονται άμεσα την αποτυχία τους.
Η βασική τους δουλειά είναι να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ακόμη και αν για αυτό απαιτούνται ψέματα.
Αυτός είναι ο λόγος που όταν ο Kuroda προχώρησε σε αυτήν την παραδοχή ήταν τόσο εντυπωσιακό γεγονός που τα ΜΜΕ δεν το κατάλαβαν για τρεις ολόκληρους μήνες, μέχρι και σήμερα.
Και μόνο όσον αφορά την κατανόηση των οικονομικών περιορισμών που έχουν τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της Τράπεζας της Ιαπωνίας.
Η Ιαπωνία πλησιάζει τα ανώτατα όρια της ποσοτικής χαλάρωσης.
«Η Τράπεζα της Ιαπωνίας «ξεμένει» από κρατικά ομόλογα για να αγοράσουν οι υποψήφιοι επενδυτές.
Η κεντρική τράπεζα στη γη του ανατέλλοντος ηλίου έχει θέσει ως στόχο την επαναγορά ομολόγων αξίας 80 τρισ. γιεν (733 δισ. δολ.) ανά έτος στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τον αποπληθωρισμό, ένα ποσό που είναι υπερδιπλάσιο του ρυθμού των νέων εκδόσεων ομολόγων και περίπου 16% του ΑΕΠ.
Αλλά τα ασφαλή περιουσιακά στοιχεία όπως το δημόσιο χρέος δεν είναι μόνο ελκυστικά για τις κεντρικές τράπεζες που επιθυμούν να αναγκάσουν τους επενδυτές να κινηθούν σε πιο ριψοκίνδυνες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και να μειώσουν το κόστος δανεισμού ή για τους συνταξιούχους που αναζητούν μια αξιόπιστη πηγή εισοδήματος.
Υπάρχει επίσης μεγάλη ζήτηση από τις τράπεζες για χρήση τους ως ενέχυρο».
Αυτά έγραφε πρόσφατα το πρακτορείο Bloomberg.
Οπότε:
1. Ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας που έχει στην πρώτη γραμμή της νομισματικής πολιτικής για πάνω από 10 χρόνια έχει παραδεχθεί ότι η ποσοτική χαλάρωση δεν μπορεί να δημιουργήσει οικονομική ανάπτυξη.
2. Τα ΜΜΕ καθυστέρησαν 3 μήνες να αντιληφθούν την κατάσταση και να αρχίσουν να αναγνωρίζουν τους περιορισμούς της ποσοτικής χαλάρωσης.
Όταν οι τεκτονικές αλλαγές χτυπούν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, παίρνει καιρό στους επενδυτές να τις αντιληφθούν, γι' αυτό εξακολουθούν να ελπίζουν ότι οι κεντρικές τράπεζες μπορούν με κάποιο τρόπο να αναβάλουν την bear market και τη συντριβή για πάντα.
Οι κεντρικές τράπεζες δεν κατάφεραν να γλιτώσουν το 2008... και αυτό όταν ακόμα είχαν περιθώρια για μειώσεις επιτοκίων και μεγάλης κλίμακας προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης ως πιθανά πυρομαχικά για την αντιμετώπιση των κρίσεων στις αγορές.
Αυτή τη φορά:
1. Ο κόσμος έχει 20 τρισ. δολ. μεγαλύτερο χρέος από το 2008.
2. Οι εταιρείες είναι πιο μοχλευμένες σε σχέση με το 2008.
Και το κυριότερο:
3. Οι κεντρικές τράπεζες έχουν ήδη ρίξει 14 τρισ. δολ. σε προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης, ενώ έχουν υιοθετήσει μηδενικά ή και αρνητικά ακόμη επιτόκια.
Απλούστατα, το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι ήταν το 2008, σε μια στιγμή που οι κεντρικές τράπεζες έχουν ξοδέψει σχεδόν όλα τους τα πυρομαχικά.
Έτσι, όταν η επόμενη κρίση χτυπήσει, σχεδόν τίποτα δεν θα μπορεί να τη σταματήσει.
www.bankingnews.gr
Συγκεκριμένα, όπως τονίζεται στο κείμενό της, αυτό το «κάτι» είναι η ομολογία ουσιαστικά από τις κεντρικές τράπεζες ότι έχουν χάσει την ικανότητά τους να παράγουν κάτι που έστω να μοιάζει με ανάκαμψη.
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι με τις κεντρικές τράπεζες να έχουν ξοδέψει όλα τους τα πολεμοφόδια τα προηγούμενα χρόνια, με τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης και με τα αρνητικά επιτόκια, όταν η επόμενη κρίση χτυπήσει σχεδόν τίποτα δεν θα μπορεί να τη σταματήσει.
Ειδικότερα, η Phoenix Capital τονίζει τα εξής:
Επιτέλους, η Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) επιτέλους παραδέχτηκε κάτι τόσο εντυπωσιακό που χρειάστηκε τρεις μήνες για τα διεθνή ΜΜΕ να το αντιληφθούν.
Τον Ιανουάριο του 2016, ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας, Haruhiko Kuroda, δήλωσε ότι η Ιαπωνία έχει ένα «δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 0,5% ή και χαμηλότερα».
Θυμηθείτε ότι η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή κάθε τύπου νομισματικής πολιτικής για δεκαετίες.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ξεκίνησε το πρώτο της πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της το 2008.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ξεκίνησε το δικό της πρώτο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης το 2015.
Η Τράπεζα της Ιαπωνίας ξεκίνησε την πρώτη ποσοτική χαλάρωση το 2001.
Εν ολίγοις, η BoJ έχει δύο δεκαετίες εμπειρίας όσον αφορά την ποσοτική χαλάρωση.
Πράγματι, η Ιαπωνία είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης στην ιστορία, το πρόγραμμα «Σοκ και Δέος» που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2014 και ξεπέρασε σε ποσό το 25% του ΑΕΠ της Ιαπωνίας.
Αυτός είναι ο λόγος που όταν ο Kuroda παραδέχθηκε ότι η δυναμική της ανάπτυξης του ΑΕΠ της Ιαπωνίας περιορίζεται στο 0,5% ή χαμηλότερα, εμμέσως παραδέχθηκε ότι η ποσοτική χαλάρωση δεν μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη.
Θυμηθείτε, οι κεντρικοί τραπεζίτες μιλούν με ημίμετρα.
Ποτέ δεν παραδέχονται άμεσα την αποτυχία τους.
Η βασική τους δουλειά είναι να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ακόμη και αν για αυτό απαιτούνται ψέματα.
Αυτός είναι ο λόγος που όταν ο Kuroda προχώρησε σε αυτήν την παραδοχή ήταν τόσο εντυπωσιακό γεγονός που τα ΜΜΕ δεν το κατάλαβαν για τρεις ολόκληρους μήνες, μέχρι και σήμερα.
Και μόνο όσον αφορά την κατανόηση των οικονομικών περιορισμών που έχουν τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της Τράπεζας της Ιαπωνίας.
Η Ιαπωνία πλησιάζει τα ανώτατα όρια της ποσοτικής χαλάρωσης.
«Η Τράπεζα της Ιαπωνίας «ξεμένει» από κρατικά ομόλογα για να αγοράσουν οι υποψήφιοι επενδυτές.
Η κεντρική τράπεζα στη γη του ανατέλλοντος ηλίου έχει θέσει ως στόχο την επαναγορά ομολόγων αξίας 80 τρισ. γιεν (733 δισ. δολ.) ανά έτος στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τον αποπληθωρισμό, ένα ποσό που είναι υπερδιπλάσιο του ρυθμού των νέων εκδόσεων ομολόγων και περίπου 16% του ΑΕΠ.
Αλλά τα ασφαλή περιουσιακά στοιχεία όπως το δημόσιο χρέος δεν είναι μόνο ελκυστικά για τις κεντρικές τράπεζες που επιθυμούν να αναγκάσουν τους επενδυτές να κινηθούν σε πιο ριψοκίνδυνες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και να μειώσουν το κόστος δανεισμού ή για τους συνταξιούχους που αναζητούν μια αξιόπιστη πηγή εισοδήματος.
Υπάρχει επίσης μεγάλη ζήτηση από τις τράπεζες για χρήση τους ως ενέχυρο».
Αυτά έγραφε πρόσφατα το πρακτορείο Bloomberg.
Οπότε:
1. Ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας που έχει στην πρώτη γραμμή της νομισματικής πολιτικής για πάνω από 10 χρόνια έχει παραδεχθεί ότι η ποσοτική χαλάρωση δεν μπορεί να δημιουργήσει οικονομική ανάπτυξη.
2. Τα ΜΜΕ καθυστέρησαν 3 μήνες να αντιληφθούν την κατάσταση και να αρχίσουν να αναγνωρίζουν τους περιορισμούς της ποσοτικής χαλάρωσης.
Όταν οι τεκτονικές αλλαγές χτυπούν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, παίρνει καιρό στους επενδυτές να τις αντιληφθούν, γι' αυτό εξακολουθούν να ελπίζουν ότι οι κεντρικές τράπεζες μπορούν με κάποιο τρόπο να αναβάλουν την bear market και τη συντριβή για πάντα.
Οι κεντρικές τράπεζες δεν κατάφεραν να γλιτώσουν το 2008... και αυτό όταν ακόμα είχαν περιθώρια για μειώσεις επιτοκίων και μεγάλης κλίμακας προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης ως πιθανά πυρομαχικά για την αντιμετώπιση των κρίσεων στις αγορές.
Αυτή τη φορά:
1. Ο κόσμος έχει 20 τρισ. δολ. μεγαλύτερο χρέος από το 2008.
2. Οι εταιρείες είναι πιο μοχλευμένες σε σχέση με το 2008.
Και το κυριότερο:
3. Οι κεντρικές τράπεζες έχουν ήδη ρίξει 14 τρισ. δολ. σε προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης, ενώ έχουν υιοθετήσει μηδενικά ή και αρνητικά ακόμη επιτόκια.
Απλούστατα, το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι ήταν το 2008, σε μια στιγμή που οι κεντρικές τράπεζες έχουν ξοδέψει σχεδόν όλα τους τα πυρομαχικά.
Έτσι, όταν η επόμενη κρίση χτυπήσει, σχεδόν τίποτα δεν θα μπορεί να τη σταματήσει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών