Οι επενδυτές σε μετοχές και ομόλογα βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν εφιάλτη
Η αμερικανική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια «αδύνατη τριάδα» που θα δημιουργήσει πιθανότατα μεγάλους πονοκεφάλους για τους επενδυτές σε μετοχές και ομόλογα.
Σε ένα σημείωμά του την Τρίτη 12 Απριλίου ο αναλυτής της Deutsche Bank, Rineesh Bansal, γράφει ότι αυτή τη στιγμή η οικονομία των ΗΠΑ προσπαθεί να επιτύχει τρία αποτελέσματα: υψηλότερους μισθούς, περισσότερο πληθωρισμό και υψηλότερα κέρδη.
Το πρόβλημα είναι ότι μπορεί να καταφέρει μόνο τα δύο.
Στα οικονομικά, η κλασική «αδύνατη τριάδα» που αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής είναι η επιλογή 2 μεταξύ 3 στόχων για τη διατήρηση μιας σταθερής συναλλαγματικής ισοτιμίας, των διασυνοριακών ροών κεφαλαίων και την ανεξάρτητη νομισματική πολιτική.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, επιτρέπεται να ρέουν ελεύθερα τα χρήματα μέσα και έξω από την οικονομία, η νομισματική πολιτική της είναι ανεξάρτητη, ενώ η αξία του δολαρίου ΗΠΑ δεν είναι σταθερή.
Αλλά έτσι η νέα τριάδα που αντιμετωπίζει η οικονομία των ΗΠΑ είναι ότι ο υπεύθυνος για τη χάραξη πολιτικής, δηλαδή η Federal Reserve, θέλει τον πληθωρισμό να τρέχει πιο κοντά στο στόχο του 2% και οι μισθοί να αυξάνονται, ενώ οι επενδυτές αποδίδουν ότι μεγάλο μέρος της επιτυχίας του ράλι των μετοχών μετά την κρίση έχει υποστηριχθεί από τα υψηλά επίπεδα της εταιρικής κερδοφορίας (και, άρα, από τα υψηλότερα κέρδη).
Οι μισθοί, όπως περιγράφει η DB, είναι το άθροισμα της παραγωγικότητας της εργασίας, των τιμών και του μεριδίου της εργασίας στην παραγωγή.
Ελαφρώς πιο κατανοητά, ο τύπος αυτός αντιπροσωπεύει το πόση παραγωγή ανά ώρα εργασίας κερδίζει μια επιχείρηση από τους εργαζομένους της, πόσο η επιχείρηση πληρώνεται για την εν λόγω παραγωγή και εν συνεχεία πόσο κομμάτι αυτών των εσόδων μεταφέρεται στους εργαζόμενους.
www.bankingnews.gr
Σε ένα σημείωμά του την Τρίτη 12 Απριλίου ο αναλυτής της Deutsche Bank, Rineesh Bansal, γράφει ότι αυτή τη στιγμή η οικονομία των ΗΠΑ προσπαθεί να επιτύχει τρία αποτελέσματα: υψηλότερους μισθούς, περισσότερο πληθωρισμό και υψηλότερα κέρδη.
Το πρόβλημα είναι ότι μπορεί να καταφέρει μόνο τα δύο.
Στα οικονομικά, η κλασική «αδύνατη τριάδα» που αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής είναι η επιλογή 2 μεταξύ 3 στόχων για τη διατήρηση μιας σταθερής συναλλαγματικής ισοτιμίας, των διασυνοριακών ροών κεφαλαίων και την ανεξάρτητη νομισματική πολιτική.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, επιτρέπεται να ρέουν ελεύθερα τα χρήματα μέσα και έξω από την οικονομία, η νομισματική πολιτική της είναι ανεξάρτητη, ενώ η αξία του δολαρίου ΗΠΑ δεν είναι σταθερή.
Αλλά έτσι η νέα τριάδα που αντιμετωπίζει η οικονομία των ΗΠΑ είναι ότι ο υπεύθυνος για τη χάραξη πολιτικής, δηλαδή η Federal Reserve, θέλει τον πληθωρισμό να τρέχει πιο κοντά στο στόχο του 2% και οι μισθοί να αυξάνονται, ενώ οι επενδυτές αποδίδουν ότι μεγάλο μέρος της επιτυχίας του ράλι των μετοχών μετά την κρίση έχει υποστηριχθεί από τα υψηλά επίπεδα της εταιρικής κερδοφορίας (και, άρα, από τα υψηλότερα κέρδη).
Οι μισθοί, όπως περιγράφει η DB, είναι το άθροισμα της παραγωγικότητας της εργασίας, των τιμών και του μεριδίου της εργασίας στην παραγωγή.
Ελαφρώς πιο κατανοητά, ο τύπος αυτός αντιπροσωπεύει το πόση παραγωγή ανά ώρα εργασίας κερδίζει μια επιχείρηση από τους εργαζομένους της, πόσο η επιχείρηση πληρώνεται για την εν λόγω παραγωγή και εν συνεχεία πόσο κομμάτι αυτών των εσόδων μεταφέρεται στους εργαζόμενους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών