Η φούσκα μπορεί να είναι στην κερδοσκοπική αγορά χρέους, δηλαδή στα ομόλογα χαμηλής αξιολόγησης-υψηλών αποδόσεων, αλλά θα έχει ευρείες επιπτώσεις για όλο το εταιρικό χρέος
Υπάρχει μια τεράστια φούσκα στο βυθό της αγοράς ομολόγων και όταν σκάσει θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο 1 τρισ. δολ.
«Με λίγα λόγια, πιστεύουμε ότι υπάρχει μια φούσκα εταιρικού χρέους στα χρεόγραφα μη επενδύσιμης αξιολόγησης.
Και οι διαρθρωτικοί πτωτικοί κίνδυνοι για τα ομόλογα και δάνεια υψηλής απόδοσης είναι ουσιαστικοί, με μη-αμελητέους καθοδικούς κινδύνους για την ανάπτυξη», επισημαίνει ο Matthew Mish της ελβετικής τράπεζας UBS, σε σημείωμα προς τους πελάτες της.
Ο Mish υποστηρίζει ότι κάτω από την επιφάνεια των εταιρικών ομολόγων, μέχρι τον πάτο, στο επίπεδο των σκουπιδιών, υπάρχει μια φούσκα που σχηματίζεται.
«Πιστεύουμε ότι περίπου το 40% του συνόλου των εκδοτών είναι χαμηλότερης ποιότητας και περίπου 1 τρισ. δολ. θα καταλήξουν να είναι "μη εξυπηρετούμενο χρέος" σε αυτόν τον κύκλο», γράφει ο ίδιος.
«Μεγάλο μέρος του χρέους αγοράστηκε με στόχο τις γραμμικές αποδόσεις, αλλά ο κίνδυνος αθέτησης είναι εκθετικός».
Οπότε, πώς φτάσαμε έως εδώ;
Ο Mish πιστεύει ότι υπάρχουν 3 συνθήκες που έχουν διογκώσει τη φούσκα:
1. Η στήριξη των κεντρικών τραπεζών επέτρεψε σε εταιρείες ζόμπι να παραμείνουν στη ζωή, κουβαλώντας μεγάλα φορτία χρέους και, στη συνέχεια, προσθέτοντας ακόμα περισσότερο χρέος, επιπλέον των μη παραγωγικών επιχειρήσεων.
2. Οι χαμηλές αποδόσεις στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα ανάγκασαν τα συνταξιοδοτικά ταμεία και άλλους επενδυτές με ονομαστικούς στόχους αποδόσεων να στραφούν σε πιο κερδοσκοπικό χρέος, προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους.
«Οι επενδυτές οδηγήθηκαν σε χαμηλότερης ποιότητας χρεόγραφα, προκειμένου να πετύχουν υψηλότερες αποδόσεις της τάξης του 2%», επισημαίνει ο Mish.
3. Η αυξημένη ζήτηση από αυτά τα κεφάλαια για υψηλές αποδόσεις δημιούργησε μία ευκολία πρόσβασης για τους εκδότες χρέους μη επενδύσιμης αξιολόγησης.
«Το ποσοστό των εκδοτών χρέους αξιολόγησης CCC (ομόλογα και δάνεια) κατέγραψε ένα νέο ρεκόρ στις αρχές του 2016.
Συγκεκριμένα, αυτοί ανήλθαν σε 1356 από τους συνολικά 3.181 εκδότες ή περίπου 42% του συνόλου», δήλωσε ο Mish.
Το επόμενο ερώτημα, γράφει ο Mish, είναι πού πάμε τώρα;
Από την πλευρά των «ταύρων», η πρόσφατη διεύρυνση των spreads δανεισμού είναι απλά μια περίπτωση που η αγορά χρέους «επιδεινώνεται σταδιακά, από μια σχετικά υγιή θέση».
Στη συνέχεια υπάρχει η πλευρά των «αρκούδων», που λένε ότι η φούσκα έχει διαμορφωθεί και τα αυξανόμενα spreads και οι χρεοκοπίες, ειδικά στις υψηλότερες αποδόσεις, είναι σημάδι μιας επερχόμενης καταστροφής, τονίζει ο Mish.
Στο μυαλό του, ο Mish σε μεγάλο βαθμό κλίνει προς τις «αρκούδες».
Σίγουρα, φούσκες όπως αυτή στο χρέος υψηλής απόδοσης πρέπει κάποια στιγμή να σκάσουν τελικά, οπότε ο χρόνος περνάει.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Mish, η σημερινή κατάσταση της πιστωτικής αγοράς μοιάζει να είναι πολύ κοντά στην έκρηξη.
«Οι πιέσεις που έχουν να κάνουν με τα εμπορεύματα θα ωθήσει τα ποσοστά αθέτησης υψηλότερα, κατά 5%-6%, χωρίς να υπολογίζουμε σημαντική αύξηση των χρεοκοπιών εκτός του κλάδου εμπορευμάτων», καταγράφεται στο σημείωμα.
«Αλλά το ευρύτερο σύμπαν χρεογράφων χαμηλής αξιολόγησης είναι υψηλά μοχλευμένο - ιδιαίτερα το χαμηλότερο ποιοτικά τμήμα (πολλά χρεόγραφα κατηγορίας B και σχεδόν όλα τα CCC), κάτι που τα αφήνει περισσότερο εκτεθειμένα στις εκρήξεις των περιθωρίων κέρδους, την αύξηση του κόστους τόκων και μια επιβράδυνση της ανάπτυξης στις ΗΠΑ».
Αυτό το τελευταίο σημείο συχνά αγνοείται, λέει ο Mish, δεδομένου ότι οι περισσότεροι αναλυτές εξετάζουν μόνο τη μόχλευση της συνολικής αγοράς.
Ωστόσο, το 10% των εταιρειών του S&P 500 κατέχει το 70% των μετρητών, οπότε τα ονόματα χαμηλότερης ποιότητας, όπου έχει σχηματιστεί η φούσκα, είναι σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι φαίνεται.
«Με απλά λόγια, οι χαμηλότερης ποιότητας επιχειρήσεις έχουν δομικά πραγματοποιήσει μία αύξηση του χρέους τους ταχύτερα από ό,τι ανέβηκαν τα κέρδη τους, καθώς τα επιτόκια έχουν μειωθεί», τονίζει ο Mish.
Όταν η φούσκα του 1 τρισ. σκάσει μπορεί να είναι στην κερδοσκοπική αγορά χρέους, αλλά θα έχει ευρείες επιπτώσεις για όλο το εταιρικό χρέος.
Πάγωμα των νέων εκδόσεων και διεύρυνση των spreads, τα οποία θα μπορούσαν στη συνέχεια να επηρεάσουν αρνητικά την οικονομική δραστηριότητα και, τελικά, την ίδια την ανάπτυξη των ΗΠΑ.
«Αν και αυτή η φούσκα και άλλες πιθανή μικρές φούσκες μπορεί να μην σκάσουν αυτό το μήνα, πιστεύουμε ότι η ύπαρξή τους δικαιολογεί τη βασικά bearish άποψή μας σχετικά με το εταιρικό χρέος και την προτίμησή μας για τίτλους υψηλότερης ποιότητας», καταλήγει ο Mish.
www.bankingnews.gr
«Με λίγα λόγια, πιστεύουμε ότι υπάρχει μια φούσκα εταιρικού χρέους στα χρεόγραφα μη επενδύσιμης αξιολόγησης.
Και οι διαρθρωτικοί πτωτικοί κίνδυνοι για τα ομόλογα και δάνεια υψηλής απόδοσης είναι ουσιαστικοί, με μη-αμελητέους καθοδικούς κινδύνους για την ανάπτυξη», επισημαίνει ο Matthew Mish της ελβετικής τράπεζας UBS, σε σημείωμα προς τους πελάτες της.
Ο Mish υποστηρίζει ότι κάτω από την επιφάνεια των εταιρικών ομολόγων, μέχρι τον πάτο, στο επίπεδο των σκουπιδιών, υπάρχει μια φούσκα που σχηματίζεται.
«Πιστεύουμε ότι περίπου το 40% του συνόλου των εκδοτών είναι χαμηλότερης ποιότητας και περίπου 1 τρισ. δολ. θα καταλήξουν να είναι "μη εξυπηρετούμενο χρέος" σε αυτόν τον κύκλο», γράφει ο ίδιος.
«Μεγάλο μέρος του χρέους αγοράστηκε με στόχο τις γραμμικές αποδόσεις, αλλά ο κίνδυνος αθέτησης είναι εκθετικός».
Οπότε, πώς φτάσαμε έως εδώ;
Ο Mish πιστεύει ότι υπάρχουν 3 συνθήκες που έχουν διογκώσει τη φούσκα:
1. Η στήριξη των κεντρικών τραπεζών επέτρεψε σε εταιρείες ζόμπι να παραμείνουν στη ζωή, κουβαλώντας μεγάλα φορτία χρέους και, στη συνέχεια, προσθέτοντας ακόμα περισσότερο χρέος, επιπλέον των μη παραγωγικών επιχειρήσεων.
2. Οι χαμηλές αποδόσεις στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα ανάγκασαν τα συνταξιοδοτικά ταμεία και άλλους επενδυτές με ονομαστικούς στόχους αποδόσεων να στραφούν σε πιο κερδοσκοπικό χρέος, προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους.
«Οι επενδυτές οδηγήθηκαν σε χαμηλότερης ποιότητας χρεόγραφα, προκειμένου να πετύχουν υψηλότερες αποδόσεις της τάξης του 2%», επισημαίνει ο Mish.
3. Η αυξημένη ζήτηση από αυτά τα κεφάλαια για υψηλές αποδόσεις δημιούργησε μία ευκολία πρόσβασης για τους εκδότες χρέους μη επενδύσιμης αξιολόγησης.
«Το ποσοστό των εκδοτών χρέους αξιολόγησης CCC (ομόλογα και δάνεια) κατέγραψε ένα νέο ρεκόρ στις αρχές του 2016.
Συγκεκριμένα, αυτοί ανήλθαν σε 1356 από τους συνολικά 3.181 εκδότες ή περίπου 42% του συνόλου», δήλωσε ο Mish.
Το επόμενο ερώτημα, γράφει ο Mish, είναι πού πάμε τώρα;
Από την πλευρά των «ταύρων», η πρόσφατη διεύρυνση των spreads δανεισμού είναι απλά μια περίπτωση που η αγορά χρέους «επιδεινώνεται σταδιακά, από μια σχετικά υγιή θέση».
Στη συνέχεια υπάρχει η πλευρά των «αρκούδων», που λένε ότι η φούσκα έχει διαμορφωθεί και τα αυξανόμενα spreads και οι χρεοκοπίες, ειδικά στις υψηλότερες αποδόσεις, είναι σημάδι μιας επερχόμενης καταστροφής, τονίζει ο Mish.
Στο μυαλό του, ο Mish σε μεγάλο βαθμό κλίνει προς τις «αρκούδες».
Σίγουρα, φούσκες όπως αυτή στο χρέος υψηλής απόδοσης πρέπει κάποια στιγμή να σκάσουν τελικά, οπότε ο χρόνος περνάει.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Mish, η σημερινή κατάσταση της πιστωτικής αγοράς μοιάζει να είναι πολύ κοντά στην έκρηξη.
«Οι πιέσεις που έχουν να κάνουν με τα εμπορεύματα θα ωθήσει τα ποσοστά αθέτησης υψηλότερα, κατά 5%-6%, χωρίς να υπολογίζουμε σημαντική αύξηση των χρεοκοπιών εκτός του κλάδου εμπορευμάτων», καταγράφεται στο σημείωμα.
«Αλλά το ευρύτερο σύμπαν χρεογράφων χαμηλής αξιολόγησης είναι υψηλά μοχλευμένο - ιδιαίτερα το χαμηλότερο ποιοτικά τμήμα (πολλά χρεόγραφα κατηγορίας B και σχεδόν όλα τα CCC), κάτι που τα αφήνει περισσότερο εκτεθειμένα στις εκρήξεις των περιθωρίων κέρδους, την αύξηση του κόστους τόκων και μια επιβράδυνση της ανάπτυξης στις ΗΠΑ».
Αυτό το τελευταίο σημείο συχνά αγνοείται, λέει ο Mish, δεδομένου ότι οι περισσότεροι αναλυτές εξετάζουν μόνο τη μόχλευση της συνολικής αγοράς.
Ωστόσο, το 10% των εταιρειών του S&P 500 κατέχει το 70% των μετρητών, οπότε τα ονόματα χαμηλότερης ποιότητας, όπου έχει σχηματιστεί η φούσκα, είναι σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι φαίνεται.
«Με απλά λόγια, οι χαμηλότερης ποιότητας επιχειρήσεις έχουν δομικά πραγματοποιήσει μία αύξηση του χρέους τους ταχύτερα από ό,τι ανέβηκαν τα κέρδη τους, καθώς τα επιτόκια έχουν μειωθεί», τονίζει ο Mish.
Όταν η φούσκα του 1 τρισ. σκάσει μπορεί να είναι στην κερδοσκοπική αγορά χρέους, αλλά θα έχει ευρείες επιπτώσεις για όλο το εταιρικό χρέος.
Πάγωμα των νέων εκδόσεων και διεύρυνση των spreads, τα οποία θα μπορούσαν στη συνέχεια να επηρεάσουν αρνητικά την οικονομική δραστηριότητα και, τελικά, την ίδια την ανάπτυξη των ΗΠΑ.
«Αν και αυτή η φούσκα και άλλες πιθανή μικρές φούσκες μπορεί να μην σκάσουν αυτό το μήνα, πιστεύουμε ότι η ύπαρξή τους δικαιολογεί τη βασικά bearish άποψή μας σχετικά με το εταιρικό χρέος και την προτίμησή μας για τίτλους υψηλότερης ποιότητας», καταλήγει ο Mish.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών