Η νέα συμφωνία για την Ελλάδα έχει ως στόχο να την ξεχάσουμε, όχι να την συγχωρέσουμε - Κανείς δεν ενδιαφέρεται να συζητήσει για πραγματικές «θεραπείες» για την ελληνική οικονομία
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών παρουσίασαν τη νέα συμφωνία τους για την Ελλάδα ως «σημαντική εξέλιξη».
Στην πραγματικότητα, είναι η αρχή μιας μόνιμης κατάστασης που έχει σχεδιαστεί για να κάνει το δυσεπίλυτο πρόβλημα της Ελλάδας ένα πολιτικό μη-θέμα για τους εταίρους της στην Ε.Ε. και να μειώσει τον οικονομικό κίνδυνο και τον κίνδυνο φήμης για το ΔΝΤ.
Είναι το ισοδύναμο με το να ακυρώνεις το επισκεπτήριο σε μια πτέρυγα όπου ο ασθενής εξαρτάται από τα μηχανήματα για να κρατηθεί στη ζωή.
Από τη στιγμή που η Ελλάδα συμφώνησε στο πακέτο διάσωσης των 86 δισ. ευρώ τον περασμένο Ιούλιο, το ΔΝΤ «φωνάζει» ότι το χρέος της χώρας δεν είναι βιώσιμο, ενώ αρνείτο να συμμετέχει στο πρόγραμμα, εκτός και αν η Ευρώπη συμφωνούσε να μειώσει το χρέος, δημιουργώντας πολιτικά προβλήματα για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που υπερασπίστηκαν το σχέδιο διάσωσης, και ιδιαίτερα για τη Γερμανία.
Οι ψηφοφόροι στη Γερμανία δεν θέλουν να βρεθούν να πληρώνουν το λογαριασμό για μια άλλη χώρα που δεν μπορεί να τακτοποιήσει τα του οίκου της.
Η κυβέρνηση της Γερμανίας δεν έχει την πολυτέλεια να αποξενωθεί από τους ψηφοφόρους στην πορεία προς τις γενικές εκλογές του 2017.
Εκτός αυτού, οι αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα της συμφωνίας είναι ανεπιθύμητες, ενώ η ίδια η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται υπό επίθεση από τους υποστηρικτές του Brexit στη Μεγάλη Βρετανία και τα ακροδεξιά λαϊκιστικάκόμματα στην ήπειρο.
Το ΔΝΤ έχει τους δικούς του λόγους να ζητάει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Η Ελλάδα οφείλει περίπου 14 δισ. δολ. στο Ταμείο και αυτό είναι ένα σχετικά ακριβό και επαχθές χρέος.
Το ΔΝΤ ανησυχεί για την ικανότητα της Ελλάδα να αποπληρώσει τις οφειλές της και θέλει η Ευρώπη να αναχρηματοδοτήσει αυτές τις υποχρεώσεις, διαφορετικά η ηγεσία του θα βρεθεί πολιτικά εκτεθειμένη.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί το ΔΝΤ ήταν τόσο γενναιόδωρο προς την Ελλάδα και υποψιάζονται μία προκατάληψη υπέρ της Ευρώπης.
Είναι πολιτικά αδύνατο για το ΔΝΤ να είναι ο πρώτος θεσμός που θα προχωρήσει σε ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας, για την οποία επιμένει, και να προχωρήσει σε διαγραφή κάποιων εκ των δανείων της, όπως πρότεινε πρόσφατα ο πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ, Ashoka Mody.
Οι Ευρωπαίοι θέλουν το ΔΝΤ να συμμετέχει στο πρόγραμμα και να «φωνάζει» λιγότερο, τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές.
Σε αντάλλαγμα για την επίσημη έγκριση του, το ΔΝΤ θέλει τους Ευρωπαίους να εγγυηθούν την αποπληρωμή του τι χρωστάει Ελλάδα.
Ως αποτέλεσμα της τελευταίας συμφωνίας, τα δύο μέρη πήραν αυτό που ήθελαν, εν μέρει.
Το Eurogroup συμφώνησε να εξετάσει την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος πακέτου διάσωσης το 2018, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας της «πρόωρης μερικής εξόφλησης των υφιστάμενων επίσημων δανείων προς την Ελλάδα», η οποία θα περιλαμβάνει τα δάνεια του ΔΝΤ.
Ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών και επικεφαλής του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem, εξήγησε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με περίπου 20 δισ. ευρώ που είχαν προβλεφθεί αλλά δεν έχουν χρησιμοποιηθεί, για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν επίσης να απελευθερώσουν την επόμενη δόση 10,3 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα σε δύο δόσεις εντός του 2016, εξαλείφοντας κάθε απειλή για καθυστερήσεις πληρωμών προς το ΔΝΤ εντός του έτους.
Αφού έλαβε αυτές τις υποσχέσεις, το ΔΝΤ υπαναχώρησε από την απαίτησή του για άμεση απόφαση για ελάφρυνση του χρέους και υποσχέθηκε να συμμετάσχει στο τρέχον πακέτο διάσωσης, υπό την αίρεση της έγκρισης του διοικητικού συμβουλίου του.
Όλοι είναι ευχαριστημένοι: οι πολιτικοί κίνδυνοι έχουν ελαχιστοποιηθεί για το άμεσο μέλλον και δεν υπήρξαν περαιτέρω εξειδικευμένες δεσμεύσεις.
Απλά τα μέρη συμφώνησαν να συνεργαστούν ως εταίροι και όχι να βρεθούν αντίπαλοι.
Αλλά τι γίνεται με την ίδια την Ελλάδα;
Για να εξασφαλίσει την επόμενη δόση διάσωσης, το κοινοβούλιο της χρειάστηκε να περάσει μια σειρά από αυξήσεις φόρων, του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων για τα καύσιμα, τον καπνό και να βάλει ένα ειδικό τέλος για τη χρήση του Διαδικτύου.
Νωρίτερα, είχε εγκρίνει περικοπές στις συντάξεις.
Το νέο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων που απαιτείται από τη συμφωνία διάσωσης έχει επίσης νομοθετηθεί.
Η αριστερή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα πιέζει μέσω όλων αυτών των μέτρων παρά τη θέλησή της, μόνο και μόνο για να συνεχίσει να ρέει το χρήμα.
Οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι πιστωτές είναι ανεπιθύμητες και αναποτελεσματικές.
Η Ελλάδα δεν έχει αποδώσει καλά οικονομικά μετά τη συμφωνία για το πακέτο διάσωσης.
Αν και οι προβλέψεις του Bloomberg κάνουν λόγο για μία μείωση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 0,7% το τρέχον έτος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει μία πτώση κατά 0,3% κατά το Α' τρίμηνο του 2016, το ΑΕΠ στην Ελλάδα συρρικνώθηκε κατά 1,2%.
Η ανεργία έχει κολλήσει πάνω από το 24%.
Η είσπραξη των φόρων βελτιώθηκε κάπως, αλλά οι κρατικές δαπάνες αυξήθηκαν ταχύτερα.
Το εμπορικό ισοζύγιο δεν έχει βελτιωθεί.
Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι κάποιου είδους ανάκαμψη έχει αρχίσει και ότι η Ελλάδα θα μπορεί να αυτοσυντηρηθεί χωρίς περαιτέρω ενίσχυση μετά το 2018.
Η ανακωχή μεταξύ του Eurogroup και το ΔΝΤ, ωστόσο, σημαίνει ότι ακόμα και στην περίπτωση που η Ελλάδα κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί περισσότερα χρήματα το 2018, αυτό θα συζητηθεί μετά τις γερμανικές εκλογές το φθινόπωρο του 2017 και η συζήτηση θα είναι πιο ήσυχη από ό,τι το τελευταίο διάστημα, επειδή θα αφορά την αναχρηματοδότηση και τη μετακύλιση παλαιών δανείων.
Το τελικό αποτέλεσμα της συμφωνίας της Τετάρτης δεν είναι η άφεση για το χρέος της Ελλάδας.
Είναι η αρχή του υποβιβασμού της σε μία κατάσταση χρόνιου μισό-ξεχασμένου προβλήματος.
Όπως ένας κλινικά νεκρός συγγενής που είναι συνδεδεμένος με μηχανήματα σε ένα νοσοκομείο κάπου, η Ελλάδα θα συνεχίσει μετά βίας να αναπνέει, επειδή κανείς δεν θέλει να τραβήξει την πρίζα.
Αλλά ούτε και είναι κάποιος ενδιαφέρεται να συζητήσει για πραγματικές θεραπείες.
www.bankingnews.gr
Στην πραγματικότητα, είναι η αρχή μιας μόνιμης κατάστασης που έχει σχεδιαστεί για να κάνει το δυσεπίλυτο πρόβλημα της Ελλάδας ένα πολιτικό μη-θέμα για τους εταίρους της στην Ε.Ε. και να μειώσει τον οικονομικό κίνδυνο και τον κίνδυνο φήμης για το ΔΝΤ.
Είναι το ισοδύναμο με το να ακυρώνεις το επισκεπτήριο σε μια πτέρυγα όπου ο ασθενής εξαρτάται από τα μηχανήματα για να κρατηθεί στη ζωή.
Από τη στιγμή που η Ελλάδα συμφώνησε στο πακέτο διάσωσης των 86 δισ. ευρώ τον περασμένο Ιούλιο, το ΔΝΤ «φωνάζει» ότι το χρέος της χώρας δεν είναι βιώσιμο, ενώ αρνείτο να συμμετέχει στο πρόγραμμα, εκτός και αν η Ευρώπη συμφωνούσε να μειώσει το χρέος, δημιουργώντας πολιτικά προβλήματα για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που υπερασπίστηκαν το σχέδιο διάσωσης, και ιδιαίτερα για τη Γερμανία.
Οι ψηφοφόροι στη Γερμανία δεν θέλουν να βρεθούν να πληρώνουν το λογαριασμό για μια άλλη χώρα που δεν μπορεί να τακτοποιήσει τα του οίκου της.
Η κυβέρνηση της Γερμανίας δεν έχει την πολυτέλεια να αποξενωθεί από τους ψηφοφόρους στην πορεία προς τις γενικές εκλογές του 2017.
Εκτός αυτού, οι αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα της συμφωνίας είναι ανεπιθύμητες, ενώ η ίδια η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται υπό επίθεση από τους υποστηρικτές του Brexit στη Μεγάλη Βρετανία και τα ακροδεξιά λαϊκιστικάκόμματα στην ήπειρο.
Το ΔΝΤ έχει τους δικούς του λόγους να ζητάει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Η Ελλάδα οφείλει περίπου 14 δισ. δολ. στο Ταμείο και αυτό είναι ένα σχετικά ακριβό και επαχθές χρέος.
Το ΔΝΤ ανησυχεί για την ικανότητα της Ελλάδα να αποπληρώσει τις οφειλές της και θέλει η Ευρώπη να αναχρηματοδοτήσει αυτές τις υποχρεώσεις, διαφορετικά η ηγεσία του θα βρεθεί πολιτικά εκτεθειμένη.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί το ΔΝΤ ήταν τόσο γενναιόδωρο προς την Ελλάδα και υποψιάζονται μία προκατάληψη υπέρ της Ευρώπης.
Είναι πολιτικά αδύνατο για το ΔΝΤ να είναι ο πρώτος θεσμός που θα προχωρήσει σε ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας, για την οποία επιμένει, και να προχωρήσει σε διαγραφή κάποιων εκ των δανείων της, όπως πρότεινε πρόσφατα ο πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ, Ashoka Mody.
Οι Ευρωπαίοι θέλουν το ΔΝΤ να συμμετέχει στο πρόγραμμα και να «φωνάζει» λιγότερο, τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές.
Σε αντάλλαγμα για την επίσημη έγκριση του, το ΔΝΤ θέλει τους Ευρωπαίους να εγγυηθούν την αποπληρωμή του τι χρωστάει Ελλάδα.
Ως αποτέλεσμα της τελευταίας συμφωνίας, τα δύο μέρη πήραν αυτό που ήθελαν, εν μέρει.
Το Eurogroup συμφώνησε να εξετάσει την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος πακέτου διάσωσης το 2018, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας της «πρόωρης μερικής εξόφλησης των υφιστάμενων επίσημων δανείων προς την Ελλάδα», η οποία θα περιλαμβάνει τα δάνεια του ΔΝΤ.
Ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών και επικεφαλής του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem, εξήγησε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με περίπου 20 δισ. ευρώ που είχαν προβλεφθεί αλλά δεν έχουν χρησιμοποιηθεί, για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν επίσης να απελευθερώσουν την επόμενη δόση 10,3 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα σε δύο δόσεις εντός του 2016, εξαλείφοντας κάθε απειλή για καθυστερήσεις πληρωμών προς το ΔΝΤ εντός του έτους.
Αφού έλαβε αυτές τις υποσχέσεις, το ΔΝΤ υπαναχώρησε από την απαίτησή του για άμεση απόφαση για ελάφρυνση του χρέους και υποσχέθηκε να συμμετάσχει στο τρέχον πακέτο διάσωσης, υπό την αίρεση της έγκρισης του διοικητικού συμβουλίου του.
Όλοι είναι ευχαριστημένοι: οι πολιτικοί κίνδυνοι έχουν ελαχιστοποιηθεί για το άμεσο μέλλον και δεν υπήρξαν περαιτέρω εξειδικευμένες δεσμεύσεις.
Απλά τα μέρη συμφώνησαν να συνεργαστούν ως εταίροι και όχι να βρεθούν αντίπαλοι.
Αλλά τι γίνεται με την ίδια την Ελλάδα;
Για να εξασφαλίσει την επόμενη δόση διάσωσης, το κοινοβούλιο της χρειάστηκε να περάσει μια σειρά από αυξήσεις φόρων, του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων για τα καύσιμα, τον καπνό και να βάλει ένα ειδικό τέλος για τη χρήση του Διαδικτύου.
Νωρίτερα, είχε εγκρίνει περικοπές στις συντάξεις.
Το νέο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων που απαιτείται από τη συμφωνία διάσωσης έχει επίσης νομοθετηθεί.
Η αριστερή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα πιέζει μέσω όλων αυτών των μέτρων παρά τη θέλησή της, μόνο και μόνο για να συνεχίσει να ρέει το χρήμα.
Οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι πιστωτές είναι ανεπιθύμητες και αναποτελεσματικές.
Η Ελλάδα δεν έχει αποδώσει καλά οικονομικά μετά τη συμφωνία για το πακέτο διάσωσης.
Αν και οι προβλέψεις του Bloomberg κάνουν λόγο για μία μείωση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 0,7% το τρέχον έτος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει μία πτώση κατά 0,3% κατά το Α' τρίμηνο του 2016, το ΑΕΠ στην Ελλάδα συρρικνώθηκε κατά 1,2%.
Η ανεργία έχει κολλήσει πάνω από το 24%.
Η είσπραξη των φόρων βελτιώθηκε κάπως, αλλά οι κρατικές δαπάνες αυξήθηκαν ταχύτερα.
Το εμπορικό ισοζύγιο δεν έχει βελτιωθεί.
Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι κάποιου είδους ανάκαμψη έχει αρχίσει και ότι η Ελλάδα θα μπορεί να αυτοσυντηρηθεί χωρίς περαιτέρω ενίσχυση μετά το 2018.
Η ανακωχή μεταξύ του Eurogroup και το ΔΝΤ, ωστόσο, σημαίνει ότι ακόμα και στην περίπτωση που η Ελλάδα κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί περισσότερα χρήματα το 2018, αυτό θα συζητηθεί μετά τις γερμανικές εκλογές το φθινόπωρο του 2017 και η συζήτηση θα είναι πιο ήσυχη από ό,τι το τελευταίο διάστημα, επειδή θα αφορά την αναχρηματοδότηση και τη μετακύλιση παλαιών δανείων.
Το τελικό αποτέλεσμα της συμφωνίας της Τετάρτης δεν είναι η άφεση για το χρέος της Ελλάδας.
Είναι η αρχή του υποβιβασμού της σε μία κατάσταση χρόνιου μισό-ξεχασμένου προβλήματος.
Όπως ένας κλινικά νεκρός συγγενής που είναι συνδεδεμένος με μηχανήματα σε ένα νοσοκομείο κάπου, η Ελλάδα θα συνεχίσει μετά βίας να αναπνέει, επειδή κανείς δεν θέλει να τραβήξει την πρίζα.
Αλλά ούτε και είναι κάποιος ενδιαφέρεται να συζητήσει για πραγματικές θεραπείες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών