Ο Friedman αναφέρεται ειδικότερα σε τρεις χώρες: την Κίνα, τη Σαουδική Αραβία και τη Γερμανία
Η επικείμενη κρίση θα τινάξει στον αέρα το παγκόσμιο σύστημα προειδοποιεί o George Friedman, ιδρυτής και πρόεδρος του ινστιτούτου Geopolitical Futures.
Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει το παγκόσμιο σύστημα έχει φτάσει σε οριακό σημείο, καθώς η πίεση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια και τους τελευταίους μήνες έχει αρχίσει να το διαλύει.
Από το 1991 έως το 2008 η κοινή πεποίθηση ήταν ότι οι περισσότερες εξαγωγές κάνουν μια οικονομία ισχυρότερη.
Αυτό ίσχυε ως το 2008, αναφέρει ο Friedman, προσθέτοντας, ωστόσο, πως οι εξαγωγές είναι τόσο δυνατές, όσο και η όρεξη και η δυνατότητα των εισαγωγέων τους να τα αγοράσουν.
«Όταν η ζήτηση υποχωρεί, αυτό που κάποτε ήταν πλεονέκτημα καθίσταται αδυναμία», τονίζει ο Friedman.
Η οικονομική κρίση του 2008, την οποία ακολούθησαν οι υφέσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ήταν ένα βήμα προς την κατεύθυνση της αλλαγής, σύμφωνα με τον αναλυτή.
Ο Friedman αναφέρεται ειδικότερα σε τρεις χώρες: την Κίνα, τη Σαουδική Αραβία και τη Γερμανία.
Κίνα
Σύμφωνα με τον Friedman η Κίνα χτυπήθηκε πρώτη…
Η αδύναμη ζήτηση χτύπησε την ικανότητα της Κίνας να εξάγει αρκετά ώστε να συγκρατεί την ταχεία ανάπτυξη της οικονομίας της, η οποία στηριζόταν στις τεράστιες εισροές ρευστού.
Οι παραγωγοί μεταλλευμάτων δε θέλησαν να δεχτούν ότι η ζήτηση για κινεζικά βιομηχανικά προϊόντα κορέστηκε, με την ψευδαίσθησή τους να κρατά τις τιμές των εμπορευμάτων σε υψηλές τιμές, έως του πλέον δε μπορούσαν παρά να αποδεχτούν ότι η βιομηχανική παραγωγή της Κίνας δε θα χρειαζόταν τόσο υψηλή παραγωγή μεταλλευμάτων.
Αυτή η ψευδαίσθηση είχε κρατήσει σε υψηλό επίπεδο τόσο τις τιμές, όσο και τις… ελπίδες για το πετρέλαιο, ωστόσο μαζί με την επιστροφή του ρεαλισμού, κατέρρευσαν οι τιμές του πετρελαίου και των μεταλλευμάτων.
Πλέον, η Κίνα πρέπει να βρει έναν τρόπο να απεξαρτηθεί από τις εξαγωγές και να στηρίξει την ανάπτυξή της σε ένα διαφορετικό μοντέλο.
Σαουδική Αραβία
Σύμφωνα με τον Friedman η Σαουδική Αραβία απομακρύνεται από το μοντέλο της οικονομικής ανάπτυξης που βασίζεται στο πετρέλαιο…
Η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε πρόσφατα ότι εξετάζει την πώληση μεριδίου της Saudi Aramco μέσω IPO.
Η Saudi Aramco είναι από τα πιο πολύτιμα asset της χώρας, ενώ έχει ταυτιστεί με το οικονομικό μοντέλο και το γεωπολιτικό στάτους της χώρας.
Είχε μάλιστα κρατικοποιηθεί πλήρως το 1980 από μια κυβέρνηση που «κολυμπούσε» στα πετροδολάρια, λόγω των τεράστιων ανατιμήσεων στις τιμές του πετρελαίου.
Η εθνικοποίηση της Aramco αποτελούσε θρίαμβο για τη Σαουδική Αραβία για δύο λόγους:
α. Τοποθετούσε τη χώρα σε ηγετική θέση για τον αραβικό κόσμο.
β. Καθιστούσε τη χώρα μοναδικό ιδιοκτήτη του βασικού αγαθού της, απεξαρτώντας την από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Η πρόθεση της Σαουδικής Αραβίας να ιδιωτικοποιήσει μέρος της Aramco αποδεικνύει, από την άλλη, πως:
α. Η χώρα χρειάζεται λεφτά.
β. Η χώρα δεν επιθυμεί όλα τα assets της να συνδέονται με το πετρέλαιο, ειδικότερα αν οι πετρελαϊκές τιμές παραμείνουν σε χαμηλό επίπεδο, κάτι που ταυτόχρονα απηχεί την απόφαση της κυβέρνησης της χώρας να απομακρυνθεί από το οικονομικό μοντέλο που βασίζεται στο πετρέλαιο.
Γερμανία
Σύμφωνα με τον Friedman, η επόμενη που θα δεχτεί το χτύπημα είναι η Γερμανία…
Η Γερμανία είναι η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και το 50% του ΑΕΠ της προέρχεται από τις εξαγωγές, εκ των οποίων το 50% κατευθύνεται στην Ευρώπη και το υπόλοιπο 50% στον υπόλοιπο κόσμο.
Η Γερμανία, τονίζει ο Friedman, είναι ακόμα πιο εξαρτημένη από τις εξαγωγές από ό,τι η Κίνα.
Προς το παρόν η οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας έχει επιβραδύνει, αλλά δεν έχει αντιστραφεί, σημειώνει ο Friedman, διατυπώνοντας την εκτίμηση ότι αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι η ιστορία δεν έχει τελειώσει με τις Κίνα και Σαουδική Αραβία.
Υπάρχουν ακόμα εξαγωγικές δυνάμεις που δεν έχουν αντιμετωπίσει την κρίση και η Γερμανία ξεχωρίζει από αυτές.
Και όταν η Γερμανία χτυπηθεί, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πολύ σημαντικότερες από ό,τι στην περίπτωση της Κίνας και της Σαουδικής Αραβίας.
Η Γερμανία βρίσκεται ενώπιον μιας αναπόφευκτης κρίσης και όταν η καταιγίδα ξεκινήσει, κεραυνοί θα πέσουν τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε όλο τον κόσμο.
www.bankingnews.gr
Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει το παγκόσμιο σύστημα έχει φτάσει σε οριακό σημείο, καθώς η πίεση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια και τους τελευταίους μήνες έχει αρχίσει να το διαλύει.
Από το 1991 έως το 2008 η κοινή πεποίθηση ήταν ότι οι περισσότερες εξαγωγές κάνουν μια οικονομία ισχυρότερη.
Αυτό ίσχυε ως το 2008, αναφέρει ο Friedman, προσθέτοντας, ωστόσο, πως οι εξαγωγές είναι τόσο δυνατές, όσο και η όρεξη και η δυνατότητα των εισαγωγέων τους να τα αγοράσουν.
«Όταν η ζήτηση υποχωρεί, αυτό που κάποτε ήταν πλεονέκτημα καθίσταται αδυναμία», τονίζει ο Friedman.
Η οικονομική κρίση του 2008, την οποία ακολούθησαν οι υφέσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ήταν ένα βήμα προς την κατεύθυνση της αλλαγής, σύμφωνα με τον αναλυτή.
Ο Friedman αναφέρεται ειδικότερα σε τρεις χώρες: την Κίνα, τη Σαουδική Αραβία και τη Γερμανία.
Κίνα
Σύμφωνα με τον Friedman η Κίνα χτυπήθηκε πρώτη…
Η αδύναμη ζήτηση χτύπησε την ικανότητα της Κίνας να εξάγει αρκετά ώστε να συγκρατεί την ταχεία ανάπτυξη της οικονομίας της, η οποία στηριζόταν στις τεράστιες εισροές ρευστού.
Οι παραγωγοί μεταλλευμάτων δε θέλησαν να δεχτούν ότι η ζήτηση για κινεζικά βιομηχανικά προϊόντα κορέστηκε, με την ψευδαίσθησή τους να κρατά τις τιμές των εμπορευμάτων σε υψηλές τιμές, έως του πλέον δε μπορούσαν παρά να αποδεχτούν ότι η βιομηχανική παραγωγή της Κίνας δε θα χρειαζόταν τόσο υψηλή παραγωγή μεταλλευμάτων.
Αυτή η ψευδαίσθηση είχε κρατήσει σε υψηλό επίπεδο τόσο τις τιμές, όσο και τις… ελπίδες για το πετρέλαιο, ωστόσο μαζί με την επιστροφή του ρεαλισμού, κατέρρευσαν οι τιμές του πετρελαίου και των μεταλλευμάτων.
Πλέον, η Κίνα πρέπει να βρει έναν τρόπο να απεξαρτηθεί από τις εξαγωγές και να στηρίξει την ανάπτυξή της σε ένα διαφορετικό μοντέλο.
Σαουδική Αραβία
Σύμφωνα με τον Friedman η Σαουδική Αραβία απομακρύνεται από το μοντέλο της οικονομικής ανάπτυξης που βασίζεται στο πετρέλαιο…
Η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε πρόσφατα ότι εξετάζει την πώληση μεριδίου της Saudi Aramco μέσω IPO.
Η Saudi Aramco είναι από τα πιο πολύτιμα asset της χώρας, ενώ έχει ταυτιστεί με το οικονομικό μοντέλο και το γεωπολιτικό στάτους της χώρας.
Είχε μάλιστα κρατικοποιηθεί πλήρως το 1980 από μια κυβέρνηση που «κολυμπούσε» στα πετροδολάρια, λόγω των τεράστιων ανατιμήσεων στις τιμές του πετρελαίου.
Η εθνικοποίηση της Aramco αποτελούσε θρίαμβο για τη Σαουδική Αραβία για δύο λόγους:
α. Τοποθετούσε τη χώρα σε ηγετική θέση για τον αραβικό κόσμο.
β. Καθιστούσε τη χώρα μοναδικό ιδιοκτήτη του βασικού αγαθού της, απεξαρτώντας την από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Η πρόθεση της Σαουδικής Αραβίας να ιδιωτικοποιήσει μέρος της Aramco αποδεικνύει, από την άλλη, πως:
α. Η χώρα χρειάζεται λεφτά.
β. Η χώρα δεν επιθυμεί όλα τα assets της να συνδέονται με το πετρέλαιο, ειδικότερα αν οι πετρελαϊκές τιμές παραμείνουν σε χαμηλό επίπεδο, κάτι που ταυτόχρονα απηχεί την απόφαση της κυβέρνησης της χώρας να απομακρυνθεί από το οικονομικό μοντέλο που βασίζεται στο πετρέλαιο.
Γερμανία
Σύμφωνα με τον Friedman, η επόμενη που θα δεχτεί το χτύπημα είναι η Γερμανία…
Η Γερμανία είναι η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και το 50% του ΑΕΠ της προέρχεται από τις εξαγωγές, εκ των οποίων το 50% κατευθύνεται στην Ευρώπη και το υπόλοιπο 50% στον υπόλοιπο κόσμο.
Η Γερμανία, τονίζει ο Friedman, είναι ακόμα πιο εξαρτημένη από τις εξαγωγές από ό,τι η Κίνα.
Προς το παρόν η οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας έχει επιβραδύνει, αλλά δεν έχει αντιστραφεί, σημειώνει ο Friedman, διατυπώνοντας την εκτίμηση ότι αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι η ιστορία δεν έχει τελειώσει με τις Κίνα και Σαουδική Αραβία.
Υπάρχουν ακόμα εξαγωγικές δυνάμεις που δεν έχουν αντιμετωπίσει την κρίση και η Γερμανία ξεχωρίζει από αυτές.
Και όταν η Γερμανία χτυπηθεί, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πολύ σημαντικότερες από ό,τι στην περίπτωση της Κίνας και της Σαουδικής Αραβίας.
Η Γερμανία βρίσκεται ενώπιον μιας αναπόφευκτης κρίσης και όταν η καταιγίδα ξεκινήσει, κεραυνοί θα πέσουν τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε όλο τον κόσμο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών