Απαραίτητο να παταχθεί ο Ευρωσκεπτικισμός και να αποφευχθούν κρίσεις εμπιστοσύνης - Απαιτούνται εξυγίανση των τραπεζών και ολοκλήρωση της ενοποίησης, αλλά και μείωση του χρέους
Η ευρωζώνη βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, σχολιάζει στην τελευταία του ανάλυση που έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα Πέμπτη 16 Ιουνίου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ειδικότερα, στην έκθεση επισημαίνεται ότι η αυξανόμενες πολιτικές διαιρέσεις και ο ευρωσκεπτικισμός έχουν αποδυναμώσει τις προοπτικές για συλλογική δράση, αφήνοντας την ευρωζώνη όλο και πιο ευάλωτη σε μια σειρά κινδύνων, σε μια εποχή που υπάρχει λίγος χώρος για πολιτική.
Η τόνωση της ανάπτυξης και η ενίσχυση της Ένωσης απαιτεί ένα πιο ισορροπημένο μίγμα πολιτικής, που συνδυάζει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τη δημοσιονομική στήριξη μέσω κεντρικών πρωτοβουλίες και συνέχεια της προσαρμογής στις χώρες με υψηλά επίπεδα χρέους.
Τα κράτη-μέλη πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει η νομισματική ένωση, αλλά την ίδια στιγμή χρειάζονται πιο κεντρική στήριξη της ζήτησης και καταμερισμός του κινδύνου, ως προϋποθέσεις για να γίνει η ένταξη στην Ε.Ε. περισσότερο ελκυστική.
Η ταχύτερη εξυγίανση των τραπεζικών ισολογισμών θα τονώσει την πιστωτική επέκταση και θα διευκολύνει την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων.
Το προσωπικό του ΔΝΤ προτείνει μια προσέγγιση σε τέσσερις πυλώνες:
1. Τη δημιουργία καλύτερων κινήτρων για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
2. Ενδυνάμωση του δημοσιονομικού πλαισίου, με επέκταση της κεντρικής δημοσιονομικής στήριξης.
3. Συνέχιση της χαλαρής νομισματικής πολιτικής
4. Επιτάχυνση της επιδιόρθωσης των τραπεζικών ισολογισμών, με ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης.
Η ανάκαμψη της ευρωζώνης έχει ενισχυθεί στα τελευταία δύο τρίμηνα.
Η εγχώρια ζήτηση υπήρξε η βασική κινητήρια δύναμη, που υποστηρίζεται από τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου, τη βελτίωση της απασχόλησης, μια ελαφρώς επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και μια χαλαρή νομισματική πολιτική.
Ωστόσο, ο πληθωρισμός και οι προσδοκίες γύρω από αυτόν εξακολουθούν να είναι πεισματικά χαμηλές.
Αλλά αυτή η ισχυρή κυκλική ανάκαμψη δεν πρέπει να οδηγήσει σε εφησυχασμό.
Η μεσοπρόθεσμη προοπτική εξακολουθεί να είναι αδύναμη.
Τα απόνερα της κρίσης, όπως τα υψηλά επίπεδα NPLs, τα αυξημένα επίπεδα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και η υψηλή ανεργία συγκρατούν το αναπτυξιακό δυναμικό και διαιωνίζουν τις ανισορροπίες.
Η παραγωγικότητα παραμένει κάτω από τα επίπεδα προ κρίσης και αντιμετωπίζει μεγαλύτερες πιέσεις από τα δυσμενή δημογραφικά στοιχεία.
Παρά τη σταθεροποίηση των τιμών του πετρελαίου, ο πληθωρισμός αναμένεται να παραμείνει κάτω από το στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για αρκετά χρόνια, γεγονός που αντικατοπτρίζει τον αργό ρυθμό με τον οποίο μειώνεται το παραγωγικό κενό.
Χωρίς πιο αποφασιστικές δράσεις για ενίσχυση της ανάπτυξης, η υψηλή ανεργία και τα μεγάλα χρέη είναι πιθανό να συνεχιστούν, αφήνοντας την ευρωζώνη ευάλωτη στον κίνδυνο της στασιμότητας.
Οι εξωτερικές ανισορροπίες εξακολουθούν να υπάρχουν, επίσης, σε εθνικό επίπεδο, καθώς το συνολικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών συνεχίζει να αυξάνεται.
Η εξωτερική θέση της ευρωζώνης το 2015 παρέμεινε σε γενικές γραμμές σύμφωνη με τα επίπεδα που συνεπάγονται τα μεσοπρόθεσμα θεμελιώδη μεγέθη.
Ωστόσο, η πρόοδος στον τομέα της εξωτερικής εξισορρόπησης παραμένει αργή.
Οι προϋπολογισμοί των οφειλετών έχουν βελτιωθεί λόγω των κερδών στο σκέλος της ανταγωνιστικότητας, αλλά τα πλεονάσματα κάποιων μεγάλων πιστωτριών χωρών συνεχίζουν να αυξάνονται.
Περαιτέρω προσαρμογή απαιτείται από τις μεγάλες πλεονασματικές χώρες ώστε να ενισχύσουν την εγχώρια ζήτηση και οι χώρες-οφειλέτες να αυξήσουν την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητά τους.
Οι πολιτικοί κίνδυνοι έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Η έλλειψη μιας συλλογικής απάντησης στο προσφυγικό κύμα έχει δημιουργήσει πολιτικά ρήγματα.
Εάν οι συνοριακοί έλεγχοι εξακολουθήσουν να υφίστανται ή οι εισροές προσφύγων ανεβούν και πάλι, αυτά τα ρήγματα θα μπορούσαν να βαθύνουν και να θέσουν σε κίνδυνο την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ενιαίας αγοράς.
Μια νίκη του Brexit στο δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου ή ακόμη και ένα αποτέλεσμα με πολύ μικρή διαφορά θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις αυτές, συμβάλλοντας στο ευρωσκεπτικισμό και την αβεβαιότητα.
Και αν το παγκόσμιο εμπόριο επιβραδυνθεί, αυτό θα μπορούσε να διαταράξει τη δυναμική της εγχώριας ζήτησης.
Τα πολιτικά περιθώρια αντιμετώπισης αυτών των κινδύνων είναι πολύ χαμηλότερα από ό,τι πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Απαιτούνται ισχυρές συλλογικές δράσεις για να αντιμετωπιστεί ο ευρωσκεπτικισμός και να ανανεώσει η εμπιστοσύνη στη νομισματική ένωση.
Χωρίς πιο αποφασιστικές δράσεις για την τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της ολοκλήρωσης, η ευρωζώνη μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με αστάθεια και επαναλαμβανόμενες κρίσεις εμπιστοσύνης.
Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της παραγωγικότητας και τη μείωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών θα πρέπει να συνοδεύονται από κίνητρα.
Και η κεντρική δημοσιονομική στήριξη πρέπει να συνοδεύεται από ένα ισχυρότερο πλαίσιο διακυβέρνησης, που θα διασφαλίζει ότι τα μέλη συμμορφώνονται με τους κανόνες.
Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να αλληλοενισχύονται και θα συμπληρώνουν τη διευκολυντική νομισματική στάση, ενώ θα παρέχουν ένα πιο ισορροπημένο μείγμα πολιτικής.
Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι καίριας σημασίας για τη μείωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών και αύξηση του αναπτυξιακού δυναμικού.
Χωρίς πρόοδο στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι χώρες με υψηλό χρέος θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν χαμηλή ανάπτυξη και να αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες προκλήσεις για την παραμονή τους σε βιώσιμη πορεία.
Σε εθνικό επίπεδο, προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και τις μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων.
Σε περιφερειακό επίπεδο, απαιτούνται μεταρρυθμίσεις για τη διευκόλυνση μιας ενιαίας αγοράς υπηρεσιών, κεφαλαίων, ενέργειας και ψηφιακού εμπορίου.
Αλλά οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να ενθαρρυνθούν μέσω ενός καλύτερου πλαισίου διακυβέρνησης.
Ειδικές ανά χώρα συστάσεις θα πρέπει να συνδέονται με κριτήρια αξιολόγησης βάσει αποτελεσμάτων που είναι συγκεκριμένα, μετρήσιμα και συνδέονται σαφώς με τον τελικό στόχο της μεταρρύθμισης.
Η δημοσιονομική στήριξη είναι αναγκαία για την εξισορρόπηση του μείγματος πολιτικής, αλλά ο χώρος για δημοσιονομική ευελιξία είναι περιορισμένος.
Όλες οι χώρες θα πρέπει να επιδιώξουν μία φιλική προς την ανάπτυξη δημοσιονομική εξισορρόπηση, ενώ εκείνες με τα δημοσιονομικά περιθώρια θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσουν.
Οι χώρες με υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα οφέλη από την ποσοτική χαλάρωση για να αποπληρώσουν το χρέος τους.
Αλλά η δημιουργία πολιτικής στήριξης για μεγαλύτερη κεντρική υποστήριξη θα απαιτήσει ισχυρότερη επιβολή των δημοσιονομικών κανόνων.
Είναι ατυχές ότι ορισμένες χώρες με υψηλή επιβάρυνση του χρέους έχουν ξοδέψει την εξοικονόμηση τόκων από την ποσοτική χαλάρωση και επιβράδυναν το ρυθμό προσαρμογής.
Παράλληλα, απαιτείται απλοποίηση του φορολογικού πλαισίου, εστιάζοντας σε ένα ενιαίο φορολογικό καθεστώς, το οποίο θα ενισχύσει την αποτελεσματικότητά του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ).
Η επιλεξιμότητα μιας χώρας για κεντρικά χρηματοδοτούμενες επενδύσεις θα πρέπει να εξαρτάται από την τήρηση του ΣΣΑ και την εφαρμογή των συστάσεων για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η νομισματική πολιτική είναι κατάλληλη διευκολυντική.
Τα αρνητικά επιτόκια βοήθησαν με το χαμηλότερο κόστος χρηματοδότησης, τη βελτίωση της ποιότητας του ενεργητικού και την ευκολία δανεισμού.
Αλλά η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων μπορεί να συμπιέσει τα καθαρά επιτοκιακά περιθώρια των τραπεζών.
Εάν οι προοπτικές του πληθωρισμού επιδεινωθούν, μία περαιτέρω χαλάρωση θα ήταν δικαιολογημένη, κυρίως με επέκταση των αγορών περιουσιακών στοιχείων.
Η εξυγίανση των ισολογισμών θα πρέπει να επιταχυνθεί.
Υπήρξε μικρή μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αλλά τα ποσοστά διαγραφής παραμένουν πολύ χαμηλά.
Η ΕΚΤ θα πρέπει να επιδιώξει πιο επιθετικούς στόχους για τη μείωση του αποθέματος των NPLs.
Ένα κοινό σύστημα διασφάλισης των καταθέσεων είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση.
Υποστηρίζουμε σθεναρά την ταχεία εφαρμογή της πρότασης του Ευρωκοινοβουλίου για το Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλισης των Καταθέσεων (EDIS).
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, στην έκθεση επισημαίνεται ότι η αυξανόμενες πολιτικές διαιρέσεις και ο ευρωσκεπτικισμός έχουν αποδυναμώσει τις προοπτικές για συλλογική δράση, αφήνοντας την ευρωζώνη όλο και πιο ευάλωτη σε μια σειρά κινδύνων, σε μια εποχή που υπάρχει λίγος χώρος για πολιτική.
Η τόνωση της ανάπτυξης και η ενίσχυση της Ένωσης απαιτεί ένα πιο ισορροπημένο μίγμα πολιτικής, που συνδυάζει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τη δημοσιονομική στήριξη μέσω κεντρικών πρωτοβουλίες και συνέχεια της προσαρμογής στις χώρες με υψηλά επίπεδα χρέους.
Τα κράτη-μέλη πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει η νομισματική ένωση, αλλά την ίδια στιγμή χρειάζονται πιο κεντρική στήριξη της ζήτησης και καταμερισμός του κινδύνου, ως προϋποθέσεις για να γίνει η ένταξη στην Ε.Ε. περισσότερο ελκυστική.
Η ταχύτερη εξυγίανση των τραπεζικών ισολογισμών θα τονώσει την πιστωτική επέκταση και θα διευκολύνει την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων.
Το προσωπικό του ΔΝΤ προτείνει μια προσέγγιση σε τέσσερις πυλώνες:
1. Τη δημιουργία καλύτερων κινήτρων για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
2. Ενδυνάμωση του δημοσιονομικού πλαισίου, με επέκταση της κεντρικής δημοσιονομικής στήριξης.
3. Συνέχιση της χαλαρής νομισματικής πολιτικής
4. Επιτάχυνση της επιδιόρθωσης των τραπεζικών ισολογισμών, με ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης.
Η ανάκαμψη της ευρωζώνης έχει ενισχυθεί στα τελευταία δύο τρίμηνα.
Η εγχώρια ζήτηση υπήρξε η βασική κινητήρια δύναμη, που υποστηρίζεται από τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου, τη βελτίωση της απασχόλησης, μια ελαφρώς επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και μια χαλαρή νομισματική πολιτική.
Ωστόσο, ο πληθωρισμός και οι προσδοκίες γύρω από αυτόν εξακολουθούν να είναι πεισματικά χαμηλές.
Αλλά αυτή η ισχυρή κυκλική ανάκαμψη δεν πρέπει να οδηγήσει σε εφησυχασμό.
Η μεσοπρόθεσμη προοπτική εξακολουθεί να είναι αδύναμη.
Τα απόνερα της κρίσης, όπως τα υψηλά επίπεδα NPLs, τα αυξημένα επίπεδα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και η υψηλή ανεργία συγκρατούν το αναπτυξιακό δυναμικό και διαιωνίζουν τις ανισορροπίες.
Η παραγωγικότητα παραμένει κάτω από τα επίπεδα προ κρίσης και αντιμετωπίζει μεγαλύτερες πιέσεις από τα δυσμενή δημογραφικά στοιχεία.
Παρά τη σταθεροποίηση των τιμών του πετρελαίου, ο πληθωρισμός αναμένεται να παραμείνει κάτω από το στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για αρκετά χρόνια, γεγονός που αντικατοπτρίζει τον αργό ρυθμό με τον οποίο μειώνεται το παραγωγικό κενό.
Χωρίς πιο αποφασιστικές δράσεις για ενίσχυση της ανάπτυξης, η υψηλή ανεργία και τα μεγάλα χρέη είναι πιθανό να συνεχιστούν, αφήνοντας την ευρωζώνη ευάλωτη στον κίνδυνο της στασιμότητας.
Οι εξωτερικές ανισορροπίες εξακολουθούν να υπάρχουν, επίσης, σε εθνικό επίπεδο, καθώς το συνολικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών συνεχίζει να αυξάνεται.
Η εξωτερική θέση της ευρωζώνης το 2015 παρέμεινε σε γενικές γραμμές σύμφωνη με τα επίπεδα που συνεπάγονται τα μεσοπρόθεσμα θεμελιώδη μεγέθη.
Ωστόσο, η πρόοδος στον τομέα της εξωτερικής εξισορρόπησης παραμένει αργή.
Οι προϋπολογισμοί των οφειλετών έχουν βελτιωθεί λόγω των κερδών στο σκέλος της ανταγωνιστικότητας, αλλά τα πλεονάσματα κάποιων μεγάλων πιστωτριών χωρών συνεχίζουν να αυξάνονται.
Περαιτέρω προσαρμογή απαιτείται από τις μεγάλες πλεονασματικές χώρες ώστε να ενισχύσουν την εγχώρια ζήτηση και οι χώρες-οφειλέτες να αυξήσουν την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητά τους.
Οι πολιτικοί κίνδυνοι έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Η έλλειψη μιας συλλογικής απάντησης στο προσφυγικό κύμα έχει δημιουργήσει πολιτικά ρήγματα.
Εάν οι συνοριακοί έλεγχοι εξακολουθήσουν να υφίστανται ή οι εισροές προσφύγων ανεβούν και πάλι, αυτά τα ρήγματα θα μπορούσαν να βαθύνουν και να θέσουν σε κίνδυνο την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ενιαίας αγοράς.
Μια νίκη του Brexit στο δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου ή ακόμη και ένα αποτέλεσμα με πολύ μικρή διαφορά θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις αυτές, συμβάλλοντας στο ευρωσκεπτικισμό και την αβεβαιότητα.
Και αν το παγκόσμιο εμπόριο επιβραδυνθεί, αυτό θα μπορούσε να διαταράξει τη δυναμική της εγχώριας ζήτησης.
Τα πολιτικά περιθώρια αντιμετώπισης αυτών των κινδύνων είναι πολύ χαμηλότερα από ό,τι πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Απαιτούνται ισχυρές συλλογικές δράσεις για να αντιμετωπιστεί ο ευρωσκεπτικισμός και να ανανεώσει η εμπιστοσύνη στη νομισματική ένωση.
Χωρίς πιο αποφασιστικές δράσεις για την τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της ολοκλήρωσης, η ευρωζώνη μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με αστάθεια και επαναλαμβανόμενες κρίσεις εμπιστοσύνης.
Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της παραγωγικότητας και τη μείωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών θα πρέπει να συνοδεύονται από κίνητρα.
Και η κεντρική δημοσιονομική στήριξη πρέπει να συνοδεύεται από ένα ισχυρότερο πλαίσιο διακυβέρνησης, που θα διασφαλίζει ότι τα μέλη συμμορφώνονται με τους κανόνες.
Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να αλληλοενισχύονται και θα συμπληρώνουν τη διευκολυντική νομισματική στάση, ενώ θα παρέχουν ένα πιο ισορροπημένο μείγμα πολιτικής.
Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι καίριας σημασίας για τη μείωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών και αύξηση του αναπτυξιακού δυναμικού.
Χωρίς πρόοδο στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι χώρες με υψηλό χρέος θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν χαμηλή ανάπτυξη και να αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες προκλήσεις για την παραμονή τους σε βιώσιμη πορεία.
Σε εθνικό επίπεδο, προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και τις μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων.
Σε περιφερειακό επίπεδο, απαιτούνται μεταρρυθμίσεις για τη διευκόλυνση μιας ενιαίας αγοράς υπηρεσιών, κεφαλαίων, ενέργειας και ψηφιακού εμπορίου.
Αλλά οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να ενθαρρυνθούν μέσω ενός καλύτερου πλαισίου διακυβέρνησης.
Ειδικές ανά χώρα συστάσεις θα πρέπει να συνδέονται με κριτήρια αξιολόγησης βάσει αποτελεσμάτων που είναι συγκεκριμένα, μετρήσιμα και συνδέονται σαφώς με τον τελικό στόχο της μεταρρύθμισης.
Η δημοσιονομική στήριξη είναι αναγκαία για την εξισορρόπηση του μείγματος πολιτικής, αλλά ο χώρος για δημοσιονομική ευελιξία είναι περιορισμένος.
Όλες οι χώρες θα πρέπει να επιδιώξουν μία φιλική προς την ανάπτυξη δημοσιονομική εξισορρόπηση, ενώ εκείνες με τα δημοσιονομικά περιθώρια θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσουν.
Οι χώρες με υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα οφέλη από την ποσοτική χαλάρωση για να αποπληρώσουν το χρέος τους.
Αλλά η δημιουργία πολιτικής στήριξης για μεγαλύτερη κεντρική υποστήριξη θα απαιτήσει ισχυρότερη επιβολή των δημοσιονομικών κανόνων.
Είναι ατυχές ότι ορισμένες χώρες με υψηλή επιβάρυνση του χρέους έχουν ξοδέψει την εξοικονόμηση τόκων από την ποσοτική χαλάρωση και επιβράδυναν το ρυθμό προσαρμογής.
Παράλληλα, απαιτείται απλοποίηση του φορολογικού πλαισίου, εστιάζοντας σε ένα ενιαίο φορολογικό καθεστώς, το οποίο θα ενισχύσει την αποτελεσματικότητά του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ).
Η επιλεξιμότητα μιας χώρας για κεντρικά χρηματοδοτούμενες επενδύσεις θα πρέπει να εξαρτάται από την τήρηση του ΣΣΑ και την εφαρμογή των συστάσεων για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η νομισματική πολιτική είναι κατάλληλη διευκολυντική.
Τα αρνητικά επιτόκια βοήθησαν με το χαμηλότερο κόστος χρηματοδότησης, τη βελτίωση της ποιότητας του ενεργητικού και την ευκολία δανεισμού.
Αλλά η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων μπορεί να συμπιέσει τα καθαρά επιτοκιακά περιθώρια των τραπεζών.
Εάν οι προοπτικές του πληθωρισμού επιδεινωθούν, μία περαιτέρω χαλάρωση θα ήταν δικαιολογημένη, κυρίως με επέκταση των αγορών περιουσιακών στοιχείων.
Η εξυγίανση των ισολογισμών θα πρέπει να επιταχυνθεί.
Υπήρξε μικρή μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αλλά τα ποσοστά διαγραφής παραμένουν πολύ χαμηλά.
Η ΕΚΤ θα πρέπει να επιδιώξει πιο επιθετικούς στόχους για τη μείωση του αποθέματος των NPLs.
Ένα κοινό σύστημα διασφάλισης των καταθέσεων είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση.
Υποστηρίζουμε σθεναρά την ταχεία εφαρμογή της πρότασης του Ευρωκοινοβουλίου για το Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλισης των Καταθέσεων (EDIS).
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών