Τα πρακτικά από τη συνεδρίαση της ΕΚΤ τον Ιούνιο είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση ότι η ευρωζώνη έμοιαζε ήρεμη πριν από το Brexit
Τον κίνδυνο διάλυσης της ευρωζώνης, με αφορμή την τραπεζική κρίση στην Ιταλία, επισημαίνει η οικονομολόγος Danae Kyriakopoulou (Δανάη Κυριακοπούλου) του CEBR -Centre for Economics & Business Research - ενώ τονίζει ότι πριν από το Brexit η περιοχή έμοιαζε ήρεμη.
Παράλληλα, τονίζει ότι είναι σημαντικό τα τραπεζικά προβλήματα να περιοριστούν όσο το δυνατόν συντομότερα.
Αναλυτικά, στο σχετικό κείμενο της αναλύτριας αναφέρονται τα εξής:
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δημοσίευσε σήμερα τα πρακτικά από τη συνεδρίαση της νομισματικής επιτροπής της που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Ιουνίου, στην οποίο αποφάσισε να κρατήσει την πολιτική της σε αναμονή.
Όπως φαίνεται λοιπόν από τα πρακτικά, η απόφαση ελήφθη εν μέρει λόγω μίας ανοδικής αναθεώρησης των προοπτικών της οικονομίας της Ευρωζώνης από το προσωπικό της ΕΚΤ, καθώς και βάσει του περιβάλλοντος σχετικής ηρεμίας και ασφάλειας, με «τις ανησυχίες για μια πιθανή ψήφο νίκη του Brexit στο επικείμενο δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο να έχουν υποχωρήσει κάπως μέχρι την ημέρα πριν από τη συνεδρίαση»,
Βεβαίως, τα πρακτικά είναι ξεπερασμένα.
Πολλά έχουν συμβεί από τότε, με βασικότερα τη νίκη του «Φεύγουμε» στο δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ε.Ε., την απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ να μην αυξήσει τα επιτόκιά της, καθώς και την εξέλιξη της ιταλικής τραπεζικής κρίσης και το γενικό χάος στις χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς η αβεβαιότητα για το Brexit εξαπλώνεται στην Ευρώπη.
Αλλά θα ήταν λάθος να τα απορρίψει κανείς ως πληκτικά.
Τα πρακτικά παρέχουν μια εικόνα για την άποψη της ΕΚΤ ότι τον Ιούνιο «το ισοζύγιο των κινδύνων για τις προοπτικές της ανάπτυξης στην ευρωζώνη είχε βελτιωθεί».
Είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση ότι, ανεξάρτητα από το αναμενόμενο όφελος του Brexit για τη μακροχρόνια οικονομική πορεία του Ηνωμένου Βασιλείου, η Ευρωζώνη θα πρέπει επίσης να πληρώσει ένα τίμημα γι' αυτό σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.
Τα πρακτικά τονίζουν ότι «σε περίπτωση Brexit θα μπορούσαν να υπάρξουν σημαντικές αρνητικές δευτερογενείς επιπτώσεις στην ευρωζώνη, μέσω του εμπορίου και των χρηματοπιστωτικών αγορών».
Τώρα που αυτά έχουν αρχίσει να παίρνουν σάρκα και οστά, αναμένουμε ότι η ΕΚΤ θα μετακινηθεί από τη θέση της «βλέποντας και κάνοντας» σε μια πιο ενεργή στάση.
Κοιτώντας προς το μέλλον, οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμης σημασίας για το μέλλον της Ευρωζώνης.
Η ιταλική τραπεζική κρίση θα μπορούσε να αποδειχθεί ο αδύναμος κρίκος που θα σπάσει τη νομισματική ένωση.
Με εννέα φορές το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας, η Ιταλία δεν θα είναι εύκολη υπόθεση να αντιμετωπιστεί, εάν η τραπεζική κρίση περάσει στην πραγματική οικονομία.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό τα τραπεζικά προβλήματα να περιοριστούν όσο το δυνατόν συντομότερα.
Ορισμένα μέτρα βρίσκονται ήδη στο τραπέζι.
Αυτά περιλαμβάνουν την ενίσχυση του Atlante, του κυβερνητικού ταμείου για τη στήριξη του τραπεζικού τομέα.
Ωστόσο, για να επιλυθεί η κρίση με βιώσιμο τρόπο, μπορεί να χρειαστεί να δοθεί κάποια μορφή κρατικής ενίσχυσης, αλλά αυτό θα ήταν ενάντια στους κανόνες.
Αυτό σημαίνει ότι στο τέλος, το εάν η Ιταλία ανταπεξέλθει στην καταιγίδα θα εξαρτηθεί από το τι απάντηση θα επικρατήσει τώρα στο κλασικό δίλημμα των κανόνων στην Ευρωζώνη σε σχέση με της διάκρισης σε περιόδους κρίσης.
Στην τελική, η ιταλική κρίση είναι μία ακόμη υπενθύμιση ότι η νομισματική ένωση δεν είναι καλά σχεδιασμένη και ότι, για να λειτουργήσει σωστά, χρειάζεται περισσότερη ολοκλήρωση.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την αυξανόμενη απογοήτευση των ψηφοφόρων με το ευρωπαϊκό σχέδιο.
Σε περίπτωση που η σύγκρουση φτάσει στο απόγειό της με την ιταλική τραπεζική κρίση, θα μπορούσαμε να δούμε την ευρωζώνη τελικά να διαλύεται.
Τα επιτόκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο πληθωρισμός
www.bankingnews.gr
Παράλληλα, τονίζει ότι είναι σημαντικό τα τραπεζικά προβλήματα να περιοριστούν όσο το δυνατόν συντομότερα.
Αναλυτικά, στο σχετικό κείμενο της αναλύτριας αναφέρονται τα εξής:
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δημοσίευσε σήμερα τα πρακτικά από τη συνεδρίαση της νομισματικής επιτροπής της που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Ιουνίου, στην οποίο αποφάσισε να κρατήσει την πολιτική της σε αναμονή.
Όπως φαίνεται λοιπόν από τα πρακτικά, η απόφαση ελήφθη εν μέρει λόγω μίας ανοδικής αναθεώρησης των προοπτικών της οικονομίας της Ευρωζώνης από το προσωπικό της ΕΚΤ, καθώς και βάσει του περιβάλλοντος σχετικής ηρεμίας και ασφάλειας, με «τις ανησυχίες για μια πιθανή ψήφο νίκη του Brexit στο επικείμενο δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο να έχουν υποχωρήσει κάπως μέχρι την ημέρα πριν από τη συνεδρίαση»,
Βεβαίως, τα πρακτικά είναι ξεπερασμένα.
Πολλά έχουν συμβεί από τότε, με βασικότερα τη νίκη του «Φεύγουμε» στο δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ε.Ε., την απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ να μην αυξήσει τα επιτόκιά της, καθώς και την εξέλιξη της ιταλικής τραπεζικής κρίσης και το γενικό χάος στις χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς η αβεβαιότητα για το Brexit εξαπλώνεται στην Ευρώπη.
Αλλά θα ήταν λάθος να τα απορρίψει κανείς ως πληκτικά.
Τα πρακτικά παρέχουν μια εικόνα για την άποψη της ΕΚΤ ότι τον Ιούνιο «το ισοζύγιο των κινδύνων για τις προοπτικές της ανάπτυξης στην ευρωζώνη είχε βελτιωθεί».
Είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση ότι, ανεξάρτητα από το αναμενόμενο όφελος του Brexit για τη μακροχρόνια οικονομική πορεία του Ηνωμένου Βασιλείου, η Ευρωζώνη θα πρέπει επίσης να πληρώσει ένα τίμημα γι' αυτό σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.
Τα πρακτικά τονίζουν ότι «σε περίπτωση Brexit θα μπορούσαν να υπάρξουν σημαντικές αρνητικές δευτερογενείς επιπτώσεις στην ευρωζώνη, μέσω του εμπορίου και των χρηματοπιστωτικών αγορών».
Τώρα που αυτά έχουν αρχίσει να παίρνουν σάρκα και οστά, αναμένουμε ότι η ΕΚΤ θα μετακινηθεί από τη θέση της «βλέποντας και κάνοντας» σε μια πιο ενεργή στάση.
Κοιτώντας προς το μέλλον, οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμης σημασίας για το μέλλον της Ευρωζώνης.
Η ιταλική τραπεζική κρίση θα μπορούσε να αποδειχθεί ο αδύναμος κρίκος που θα σπάσει τη νομισματική ένωση.
Με εννέα φορές το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας, η Ιταλία δεν θα είναι εύκολη υπόθεση να αντιμετωπιστεί, εάν η τραπεζική κρίση περάσει στην πραγματική οικονομία.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό τα τραπεζικά προβλήματα να περιοριστούν όσο το δυνατόν συντομότερα.
Ορισμένα μέτρα βρίσκονται ήδη στο τραπέζι.
Αυτά περιλαμβάνουν την ενίσχυση του Atlante, του κυβερνητικού ταμείου για τη στήριξη του τραπεζικού τομέα.
Ωστόσο, για να επιλυθεί η κρίση με βιώσιμο τρόπο, μπορεί να χρειαστεί να δοθεί κάποια μορφή κρατικής ενίσχυσης, αλλά αυτό θα ήταν ενάντια στους κανόνες.
Αυτό σημαίνει ότι στο τέλος, το εάν η Ιταλία ανταπεξέλθει στην καταιγίδα θα εξαρτηθεί από το τι απάντηση θα επικρατήσει τώρα στο κλασικό δίλημμα των κανόνων στην Ευρωζώνη σε σχέση με της διάκρισης σε περιόδους κρίσης.
Στην τελική, η ιταλική κρίση είναι μία ακόμη υπενθύμιση ότι η νομισματική ένωση δεν είναι καλά σχεδιασμένη και ότι, για να λειτουργήσει σωστά, χρειάζεται περισσότερη ολοκλήρωση.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την αυξανόμενη απογοήτευση των ψηφοφόρων με το ευρωπαϊκό σχέδιο.
Σε περίπτωση που η σύγκρουση φτάσει στο απόγειό της με την ιταλική τραπεζική κρίση, θα μπορούσαμε να δούμε την ευρωζώνη τελικά να διαλύεται.
Τα επιτόκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο πληθωρισμός
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών